ผมเห็น ต้นไม้และท้องฟ้าในกาแฟในแก้ว

ภาพสะท้อนที่อิสระ ในที่ๆคับแคบ



ผมเห็น ความร้อนรนในแววตาเธอ

การดิ้นรน เพื่อดำรงอยู่ในสังคมเล็กๆ



ผมเห็น ความเศร้าในตาคนสนิท

ความลังเล ที่จะยึดหรือปล่อย ความรักที่ผ่านไปแล้ว



ผมเห็นอะไรต่อมิอะไรรอบกาย

เลนส์ตา ก็เหมือนแค่เลนส์กล้อง จับจ้องแต่ไร้ความรู้สึก

ผมมักหลบตาใครหลายคน เพราะผมไม่อยากให้พวกเขาเห็นแววตาอันน่าชังนี้



ผมเห็นอะไรต่อมิอะไรหลายอย่าง

แต่ผม กลับมองไม่เห็นตัวของตัวเอง




เธอมีความสุขดีไหม ?

บางที ผมยังตอบคำถามนี้ไม่ได้ด้วยซ้ำไป

Create Date : 19 เมษายน 2551
Last Update : 19 เมษายน 2551 9:25:05 น.		8 comments
Counter : 686 Pageviews.
Share Tweet