ที่พักผม มีกระบองเพชรอยู่หนึ่งต้น ผมเรียกมันว่า ลุงกระบองเพชร เพราะลำต้นที่ดูแก่มากของมัน

ตอนไอ้หมูเอาลุงมาฝากเลี้ยง ตอนนั้นลุงดูเป็นหนุ่มใหญ่ กิ่งก้านยาวแข็งแรง แต่ลำต้นเหล่านั้นก็แห้งไปตามเวลา ลำต้นของลุงเหลือเพียงสามกิ่งสั้น ๆ

ลุงดูเมินเฉยกับชีวิต จนผมคิดว่ามันอาจจะถึงเวลาสุดท้ายของลุงแล้วก็ได้

กระนั้น ตราบใดที่ลุงยังอยู่ ผมก็จะยังหยอดน้ำให้เสมอ


เดือนมิถุนายน ลุงเริ่มงอกลำต้นใหม่ ออกมา ณ จุดที่ลำต้นแข็งแรงล้มไป

ผมดีใจมากเหลือเกิน มันเหมือนเป็นสัญญาณบอกผมว่า นอกจากลุงยังมีชีวิตอยู่แล้ว ลุงยังเติบโตได้อีก

ผมถึงขนาดเก็บภาพลุงเอาไว้ดูเลยนะ

สีเขียวอ่อน มันตัดกับสีลำต้นแก่สีน้ำตาล แล้วก็ทำให้ลุงดูมีชีวิตชีวาขึ้นอีก

ผมดีใจกับลุงได้ไม่นาน ผมก็ต้องด่าตัวเอง เพราะว่าผมดันรดน้ำรุนแรงจนต้นที่งอกมาใหม่ หักกระเด็นออกไป

ผมไม่รู้จะขอโทษลุงไง ผมก็เลยเอาลำต้นที่หลุดไปปักไว้ข้างๆต้นลุง หวังว่ามันจะยอมอยู่ต่อ จนวันนี้เจ้าต้นนั่นก็ยังไม่แห้งไป นั่นอาจเป็นสัญญาณที่ดี

ลุงใช้ชีวิตเงียบ ๆ ไปสักระยะ ก่อนจะเลิกงอนแล้วงอกต้นใหม่ออกมาที่อีกก้านหนึ่ง

คราวนี้ ผมหยอดน้ำลุงอย่างระวังมือ ไม่อยากทำให้ลุงต้องผิดหวังอีก ชีวิตที่ผิดหวังซ้ำซ้อน มันบั่นทอนการดำรงอยู่ ว่าไหมลุง

ผมเหมือนได้ยินเสียงทุ้มของลุง ตอบว่า อืมม

เรายังคงใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันแบบเงียบ ๆ จนกระทั่ง ..



เดือนนี้ กันยายน ก้านหนึ่งของลุงลีบแห้งไปตามอายุขัย ในขณะที่อีกก้านของลุงมีต้นเล็ก ๆ งอกออกมาอีกครั้งในจุดเดิมที่ผมเคยทำต้นลุงหักไป

ผมยิ้มกว้างอีกครั้ง ลุงไม่เคยหยุดทำให้ผมแปลกใจในพลังงานในการอยากมีชีวิตอยู่และการเติบโต

ผมล่ะชื่นชมลุงเสมอ

ผมสัญญาฮะว่า ผมจะไม่ทำพลาดซ้ำอีก

ผมจะให้ลุงงอกต้นที่ก้านนี้ให้ได้ และผมจะรอดูลำต้นใหม่ไปพร้อม ๆ กับลุง




ลุงกระบองเพชร ทำให้ผมนึกถึงพ่อ

ไม่ใช่แค่มีชีวิตอยู่ไปวัน ๆ แต่เติบโตไปด้วย

แม้จะดูไม่เหมาะสม แต่ผมก็กล้าที่จะพูดว่า ผู้ชายวัย 77 ของผมคนนี้ เติบโตไปอีกครั้งในการดำรงชีวิต

ผมว่า วิธีการมองชีวิตของพ่อเปลี่ยนไป เมื่อเกิดอุบัติเหตุครั้งนี้

จากคนที่คิดอยากตายในเดือนแรก เพราะไม่อยากอยู่ให้รบกวนลูก ๆ กลายเป็นคนที่พยายามกับชีวิตจนถึงขีดสุด

ถ้าผมเป็นพ่อ ผมคงผิดหวังกับชีวิต ที่พลิกผันไปแค่ชั่วนาที ผมคงซังกะตายอยู่หลายเดือน

แต่พ่อของผม ตอนนี้กำลังหัดเดินอย่างขมักเขม้น และมุมานะ แม้กล้ามเนื้อมันจะไม่ยอมตามใจพ่อ

คนเป็นอัมพาตทั้งตัว ที่ลุกขึ้นมาฝึกยืน ฝึกนั่ง และหัดเดินได้ในเวลาหกเดือน .. พ่อนับว่าเป็นนักสู้คนหนึ่ง




ไม่ใช่แค่มีชีวิตอยู่ แต่เติบโตไปด้วย

ลุงกระบองเพชรแสดงให้ผมเห็นจากภายนอก พ่อแสดงให้เห็นจากภายในจิตใจพ่อ

ผมเองก็จะพยายามเช่นกัน ไม่แค่มีชีวิตอยู่ แต่จะเติบโตไปด้วย หากไม่ใช่เพื่อตัวเอง ก็เพื่อคนอื่น ๆ

Create Date : 17 กันยายน 2553
Last Update : 19 กันยายน 2553 8:20:49 น.		1 comments
Counter : 701 Pageviews.
Share Tweet