ไม่มีทางไหนอีกแล้วเหรอครับ?

ผมส่ายหัวตอบคำถามนั้น

"ผมรู้ว่า มันมีทางเป็นไปได้" คนๆนั้นยืนยัน

ผมมองเขา


"จะให้ผมทำบนหลักเกณฑ์อะไร" ผมมองตาเค้าตรงๆ

ทุกอย่างที่ผมช่วยได้ ผมได้ทำแล้วในขอบเขตที่มันควรจะเป็น

คุณกำลังบีบผมให้ทำในสิ่งที่ขัดกับความถูกต้องในใจผม เพื่อชีวิตของคุณเอง

ถามว่าผมทำให้ได้ไหม .. มันทำได้แค่ปลายปากกา

แต่ผมไม่อยากทำ



"ผมก็เสียใจนะ" ผมบอกความรู้สึกกับเขา กับการที่เค้าจะต้องจากไปพร้อมความล้มเหลว

"มันไม่มีประโยชน์หรอกครับ" เขาตอกกลับมาอย่างนั้น

ก็อาจจะจริง คำเสียใจจากผม คงไม่ได้ช่วยให้เค้าได้อยู่ต่อที่นี่ได้ ไม่ทำให้ชีวิตของเค้า หลุดจากคำว่า ล้มเหลว ได้

แต่ปลายปากกาของผม ก็ไม่สามารถทำได้มากกว่านี้อีก



เค้าออกไปจากห้องผม หลังจากบทสนทนาจบลง

มันเป็นบทสนทนาที่ยากแก่การลืม

สำหรับผมมันคือการกดดันจากคนจนตรอกที่พยายามจะทำทุกทาง และผมก็เหมือนเป็นมารร้าย

มองในแง่ของเขา เขาพยายามจะทำทุกทางที่พอมี เพื่อชีวิตของเขา มันคือสิ่งที่เค้าต้องทำ และมันคงเป็นสิ่งที่หลายคนจะทำหากเป็นเขา และอีกหลายคงก็คงจะไม่ทำ

มองในแง่ของผม ผมก็พยายามอย่างดีที่สุดเช่นกัน

ผมจึงมีแค่คำว่าเสียใจให้แก่เขา

แม้ว่า เขาจะไม่ต้องการมันก็ตาม



ผมรู้สึกปั่นป่วนในท้อง หากผมอาเจียนเอาก้อนนั้นออกมาได้ ผมคงทำไปแล้ว

แต่มันยังรบกวนผมไปอีกข้ามคืน

ไม่มีใครอยากทำงานครั้งนี้ ผมรับทำเพราะเห็นแก่คนมาขอร้อง

คนที่มีหน้าที่โดยตรง ปฏิเสธที่จะทำมัน แต่ใครสักคนต้องทำงานชิ้นนี้

ทุกคนรู้ตั้งแต่ก่อนเริ่มทำว่า ผลสุดท้ายคือความกดดันถึงขั้นนี้

"ใจร้าย" ผมคงโดนตราหน้าว่าอย่างนั้น





มองย้อนกลับไป

ผมจะเรียกอาทิตย์ที่ผ่านมาว่าไงดี

มันเป็นบททดสอบอีกบทหนึ่งของผมละมั้ง

และก็คงจะมีบทที่ยากกว่านี้รอผมอยู่แน่ๆ



การเติบโตขึ้น มันเป็นอย่างนี้นี่เอง




ผมนึกถึงเธอที่ตัดสินใจจบชีวิตตัวเองไป

มันคงเจ็บปวดมากเลยใช่ไหม เท่าที่ผ่านมา


ชีวิต มันไม่ง่ายสำหรับใครๆ ไม่ง่ายเลยจริงๆ



Everybody hurts .. sometimes

Create Date : 14 มิถุนายน 2551
Last Update : 15 มิถุนายน 2551 12:15:09 น.		9 comments
Counter : 577 Pageviews.
Share Tweet