ณ เส้นรอบวงที่คาบเกี่ยวกัน

ภูติ
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]




.......

....



ภายใต้ผิวน้ำที่เรียบนิ่ง

มีปลาทองขี้เกียจอยู่หนึ่งตัว


...


...


...........
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2551
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
17 พฤศจิกายน 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ภูติ's blog to your web]
Links
 

 

..




นกบินเดี่ยว




คนๆนั้น เดินห่อตัวในสายลมยามเย็น

สองมือซุกในกระเป๋ากางเกงเพิ่มความอุ่นให้กับผิวเนื้อ

ผมที่เริ่มยาวละต้นคอ ปลิวไปตามแรงลม

ย่ำค่ำแบบนี้ เขาดูเหมือนซากสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแรง




ผมไม่เห็นหน้าเขา เพราะเขาไม่เงยหน้าขึ้นมา

ผมจำได้ว่า ผมเคยเห็นแววตาสดใสของเขา

ผมชอบเวลาเขายิ้ม ตาสีน้ำตาลเข้มของเขาจะฉายแววความมีชีวิตชีวา




เขายังคงเดินเรื่อยๆ หูสองข้างมีหูฟังสีขาวเสียบอยู่

มันคงเป็นเพลงที่เขาชอบละมั้ง แต่จะว่าไปเขาก็ฟังมันแบบไม่เรื่องมากนัก

ในไอพ็อดเครื่องนั้นของเขาจะมีเพลงถึงยี่สิบเพลงรึเปล่าก็ไม่รู้ เพลงที่ได้ยินเมื่อเช้า เขาอาจจะได้ยินอีกครั้งตอนเย็นเป็นรอบที่สามหรือสี่ ซ้ำอยู่อย่างนั้น




เขายังคงเดินลากเท้าเรื่อยๆ อย่างเกียจคร้าน

วันนี้ลมไม่ได้เย็นเหมือนหลายวันที่ผ่านมา มันออกจะอุ่นจัดซะด้วยซ้ำ

เขาดูเหมือนนกบินเดี่ยว ตัวเดียวในสายลมอุ่นๆ

เพียงแต่เขาร่อนไปตามแรงลมเรื่อยๆ มากกว่าจะกระตือรือร้นหรือชื่นชมความอุ่นของมัน

เขาคงจะเหนื่อยกับวันที่ผ่านมาเต็มทีละมั้ง ผมคิดอย่างนั้น




ในที่สุด เขาก็เงยหน้าขึ้นมาสบตาผมจนได้

เรามองกันนิ่งๆ เนิ่นนาน

"เหนื่อยไหม.." ผมถามเขา

เขาเหมือนจะเผยอยิ้มหน่อยๆ

อืมม .. อย่างน้อยเขาก็ยังยิ้มได้




"เหนื่อยไหม .." ผมถามเขาอีก

ผมมองหน้าเขา ค้นหาคำตอบ

เขาในกระจกเงาตรงหน้า พยักหน้าตอบกลับมา

อืมม .. ผมตอบรับเบาๆ




ผมซุกมือสองข้างเข้ากับกระเป๋ากางเกง

รู้สึกอุ่น รู้สึกถึงชีวิตตัวเอง

เขาแนบมือเข้ากับต้นขาตัวเองผ่านเนื้อผ้าบางๆ

รู้สึกอุ่น รู้สึกถึงชีวิตตัวเอง



มันก็แค่วันเหน็ดเหนื่อย มันก็แค่นั้นเอง









Passenger Seat - Death Cab for Cutie




 

Create Date : 17 พฤศจิกายน 2551
5 comments
Last Update : 18 พฤศจิกายน 2551 8:16:19 น.
Counter : 583 Pageviews.

 

มนุษย์คือสิ่งสุดยอดมหัศจรรย์
ขณะเดียวกันก็เต็มไปด้วยความอ่อนแอและความกลัว
หากมีวันไหน..เหนื่อยล้า ฟูมฟาย ท้อแท้ หรือรู้สึกไร้ค่า
ย่อมเป็นเรื่องที่หลีกหนีไม่ได้
อย่างน้อยที่สุด..ความรู้สึกเหล่านั้น
คงพอสื่อสารกับตัวเราเองได้บ้างว่าเราเดินทางมาจากไหน

ปีกทั้งสองจะกล้าแกร่งได้..ก็ต่อเมื่อ
ได้ใช้มันบินสู่ฟ้ากว้าง
ด้วยแรงพลังแห่งตัวเอง

 

โดย: miragery 18 พฤศจิกายน 2551 2:34:48 น.  

 

เหนื่อย .. แต่ไม่เคยขาดกำลังใจใช่ไหม ..??
..สู้ ๆ นะ ..
สิ้นเดือนนี้ .. จะย่องไปแอบมอง...
รอดูผลงาน คะ ^^

 

โดย: ::inmylife:: IP: 124.121.163.38 18 พฤศจิกายน 2551 9:23:44 น.  

 

 

โดย: fuku 18 พฤศจิกายน 2551 9:26:43 น.  

 


คุ้น ๆ
ว่าเขาจะเป็นคนที่คุ้นเคย ^__^

cheer!!

 

โดย: พิม IP: 125.24.17.140 18 พฤศจิกายน 2551 11:47:34 น.  

 

ถึงเหนื่อยล้า แต่ก็ยังเดินอยู่

แวะมาเยี่ยม

 

โดย: garnet19th 18 พฤศจิกายน 2551 23:54:16 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.