เช้านี้อากาศเย็นลง

สองโมงเช้า ผมลืมตาพร้อมกับเสียงกระดิ่งลมกรุ๊งกริ้ง

อืมม .. เช้านี้มีลมเย็นๆ

แดดจัดจ้าของเมื่อวานหายไป อากาศเหมือนฝนจะตก

อากาศแบบนี้แหละเหมาะกับการทำงาน งานหลายอย่างที่รอให้ผมสะสาง




เสื้อผ้ากองโตยังอยู่ในตะกร้า รอเวลาเอาใส่เครื่องซัก

แม่ผมบอกว่า ต้องซักผ้าให้สะอาดและมีกลิ่นหอม เราจะได้รู้สึกดีตอนใส่



กระดาษหนึ่งปึกวางอยู่บนโต๊ะข้างหน้าต่าง รอเวลาที่ผมจะเอาปากกาไปตรวจแก้มัน

ครูบอกผมว่า หากเราทำงานอย่างตั้งใจ ผลของมันคือสิ่งที่บอกคุณค่าของตัวเอง



แก้วกาแฟสี่เหลี่ยม วางหลบมุมในตู้เก็บของ รอให้ผมเอามาใช้

มีคนถามว่าแก้วอย่างนี้จะกินได้อย่างไร

ผมบอกว่าแก้วก็คือแก้ว จะทรงไหนก็คือแก้ว สิ่งที่ผมต้องการคือของเหลวข้างใน หน้าที่ของผมคือหาวิธีการให้ได้ดื่มมัน



แก้วก็เหมือนคนจะว่าไป

ข้างนอกจะเป็นอย่างไร เสื้อผ้าจะหอมแค่ไหน เขาจะแสดงออกอย่างไร

แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือแก่นข้างใน






ผมดื่มกาแฟจนหมดแก้ว

เช้านี้ผมรู้สึกดีที่ได้ดื่มมัน

ผมกำลังจะสะสางสิ่งที่กองค้างอยู่

ผมนึกสงสัย .. ผมควรจะทำอย่างไร หากจะสะสางอะไรในใจตัวเองให้มันดี




สามโมงเช้ากว่าๆ เธอโทรมาหาผม

เธอถามว่าจะออกไปข้างนอกรึเปล่า ฝนจะตก

ฝนตกแล้ว ณ ที่ๆเธออยู่

"มิน่าล่ะ ลมเย็นๆถึงได้พัดมาที่นี่" ผมบอกเธอ

แม้ฝนจะไม่ตก ณ ที่ๆ ผมอยู่ แต่ผมก็ดีใจที่มันตกที่ไหนสักแห่ง





ปล. เกือบสี่โมงเช้า ฝนเริ่มโปรย อืมม .. ดีจัง ผมคิดถึงฝนมานาน

Create Date : 01 มีนาคม 2552
Last Update : 9 มีนาคม 2552 17:13:05 น.		8 comments
Counter : 518 Pageviews.
Share Tweet