เช้านี้ .. ฝนตก

ฝนมักตกในเวลาที่เราไม่อยากให้มันตกเสมอ

และน้ำก็ท่วม ตอนที่เราไม่อยากให้มันท่วม

ฟ้า ฝน กำลังทดสอบความอดทนของคนเรา




ผมกางร่มสีน้ำเงิน ข้างบนมีชื่อร้านหนังสือร้านหนึ่ง

ผมได้มันมาฟรีๆ

มันเบาและทนทานดี

ของฟรีมักดีเสมอ



พื้นคอนกรีต มีร่องรอยน้ำฝน

มากบ้าง น้อยบ้าง ขึ้นอยู่กับว่ามันเป็นแอ่งลึกมากแค่ไหน

น้ำฝนซึมเข้ารองเท้า

ฝนตกก็ดี เท้าจะได้รู้สึกสดชื่นแต่เช้า



ผมเปิดเพลงจากไอพ็อด ที่มีคนให้ฟรีอีกเช่นกัน

เพลงแรกเป็นเสียง damien rice ดังจาก 9 crime

ผมกดเปลี่ยนเป็น Fiest แทน

ฝนตกกับเสียง damien เข้ากันดีเกินไป

ผมแทบรู้สึกอยากเหงาตายไปเลยตอนได้ยินเสียงเขา

อืมม .. ฝนตกก็ดี มันทำให้เสียง Fiest ดูสดใสกว่าเคย



ผมเดินผ่านทางปกติ

หมาสีน้ำตาล หน้าตาเหมือนกันหมด นอนขดตัวกันสามสี่ตัว

พวกมันดูมีความสุข บางวันผมก็นึกอยากเป็นพวกมัน

ฝนตกก็ดีนะ พวกมันคงรู้สึกดี ที่ได้เกิดเป็นหมาในวันแบบนี้



ผมเดินข้ามถนนเล็กๆในที่ทำงาน

ยืนมองไปตามกระจกตรงคนขับ

รถจอดเรียงบนถนนแคบๆ ยาวเหยียด

อืมม ฝนตกก็ดี ผมได้เห็นหน้าคนในที่ทำงานจำนวนมากที่ผมไม่เคยได้เห็น





ผมเดินมาถึงตึกทำงาน

หุบร่มลง เห็นเธอเดินเข้ามาที่ตึกเช่นกัน

ร่มของเธอสีฟ้า เหมาะกับเธอดี

ฝนตกก็ดีนะ ผมได้ทักคนที่ไม่เคยได้คุยกันสักครั้งอย่างเธอ ว่า .. ฝนตกแต่เช้าเลยนะฮะ ..

เธอยิ้มหวานดีจัง





ถึงห้องทำงาน ผมเปลี่ยนรองเท้า ถอดคู่ที่เเฉะออกผึ่ง

เตรียมเเก้วลงไปขอกาแฟร้อนๆจากพี่เจ้าหน้าที่

ฝนตก อากาศเย็นลงนิดหน่อย

กาแฟฟรี มักเป็นของที่เอื้อเฟื้อกันได้เสมอ

อืมม .. ฝนตกนี่มันดีจริงๆ