สองวันมาแล้ว

สถานที่วิ่งเล่นของผม กลายเป็นตึกที่ผมไม่ชอบกลิ่นนัก

กลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อโรค เสื้อผ้าสีขาว ผ้าปูเตียงสีขาว




ดึกวันอังคาร มันเป็นจังหวะพอดี ที่ไอ้งูที่ถึงฆาตฝากเขี้ยวไว้บนนิ้วของหญิงสาวผู้เคราะห์ร้าย

มันเป็นจังหวะที่พอเหมาะพอดีเกินไป บาดเจ็บหนึ่ง เสียชีวิตหนึ่ง ณ ที่เกิดเหตุ

หากไม่มีร่างไปยืนยัน การรักษาก็คงเป็นไปลำบาก พวกเราจะทำบุญอุทิศส่วนบุญกุศลไปให้



ผมไปถึงโรงพยาบาล ท่ามกลางความแปลกใจของพี่ ๆ ที่บอกว่าไม่ต้องไป เพราะว่าดึกมากแล้ว

มันจะได้ยังไงละฮะพี่ จะให้ผมหลับตาลงได้ไง พี่นี่คิดไม่เป็นเหตุเป็นผลเลยนาเนี่ย

ที่นั่น เหยื่อผู้เคราะห์ร้ายหน้าตาซีดเซียวนอนอยู่บนเตียงห้องฉุกเฉิน พร้อมซากผู้ต้องหาห้อยต่องแต่งอยู่ปลายเตียง

หมอและพยาบาลทำหน้าที่ของตัวเอง พี่ ๆ และผมก็เช่นกัน


ผมเบือนหน้าหนีเมื่อหมอดึงเลือดไปจากแขนพี่ ไม่รู้ทำไมน้ำตามันรื้อขึ้นมาเอง

หากผมแบ่งปันได้ .. ผมอยากแบ่งมันมา ความเจ็บปวดนั้นของพี่

คืนนั้น สรุปว่าพี่ต้องค้างที่นั่น พี่สาวอีกคนจะอยู่เฝ้า




ผมมาแตะมือเปลี่ยนเวรตอนเช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากอีเมล์เคลียร์เรื่องต่าง ๆ ก่อนเข้านอน

ดูคนป่วยจะกังวลว่าผมจะเสียการเสียงาน

พี่ฮะ ถ้าผมจะเสียประวัติการทำงาน กับเสียพี่ ผมเลือกอย่างแรกฮะ


มองอีกที พี่เข้าโรงพยาบาล ก็นับว่าเป็นโอกาสดี

ผมไม่ได้อยู่กับพี่นานๆแบบนี้มานานเท่าไรแล้ว ผมก็จำไม่ได้

พี่ไม่ได้อยู่กับผมนานๆ แบบนี้มานานแล้วเหมือนกัน ใช่ไหมล่ะ

ผมไม่ได้ซื้อกาแฟเย็นให้พี่ดื่มมานานแค่ไหนแล้ว

ผมไม่ได้คุย ไม่ได้หัวเราะกับพี่มานานแค่ไหนแล้ว

ในเวลาแบบนี้ เรามีกันและกันแบบนี้ มันก็ถูกต้องแล้ว

ผมไม่เห็นว่าพี่จะต้องคิดมากหรือเกรงใจอะไร



วันนี้ ผมไปวิ่งเล่นที่นั่นอีกเหมือนเมื่อวานหลังเคลียร์งานเสร็จ

พี่บังคับให้ผมกินข้าวก่อนกลับ

อืมม .. พี่ ข้าวโรงพยาบาลนี่มันไม่ได้เรื่องเลยนะเนี่ย

แต่ผมก็กินมันนะ พี่จะได้สบายใจ



พรุ่งนี้ หากผลเลือดยังคงไม่ดีขึ้น พี่ก็ต้องค้างอีกคืน ผมจะไปนอนเฝ้านะ

ผมไม่ได้นอนคุยกับพี่มานานแค่ไหนแล้วนะ

อืมม ..





ผมต้องหมั่นทำอะไรอีกหลาย ๆ อย่าง ก่อนที่จะไม่มีโอกาสทำมัน


ชีวิตก็แค่วันนี้ นั่นคือสิ่งที่ผมท่องไว้ทุกวัน

ผมต้องหมั่นทำสิ่งดีๆ ให้กับคนที่ผมรักใน วันนี้



อืมม ชีวิตก็แค่วันนี้

ไม่ว่าจะชีวิตผม หรือชีวิตพี่ .. มันก็แค่วันนี้จริงๆ

แต่วันพรุ่งนี้ ผมก็อยากลืมตามาพร้อมกับมีชีวิตอยู่พร้อมกับพี่

แม้จะคาดเดาอะไรไม่ได้ในวันต่อไป แต่ผมก็ยังหวังถึงสิ่งดี ๆ

.............


ภายในสามวันนี้ จะเป็นระยะบอกว่า พี่จะปลอดภัยหรือเปล่า

เอาน่า .. แค่นี้เอง ใช่มั้ยพี่ เค้าถูกกัดกันทั้งประเทศน่า

ไว้เจอกันพรุ่งนี้ฮะ

Create Date : 10 ธันวาคม 2552
Last Update : 10 ธันวาคม 2552 23:22:17 น.		17 comments
Counter : 550 Pageviews.
Share Tweet