วันอาทิตย์ 26 มิ.ย. "รักนะคะคนดีของฉัน" เสียงเพลงวนอยู่ในหัว คงเป็นเพราะกิจกรรมที่ทำค่ำวันก่อนหน้า ความหมายที่มันประทับลงไปจนยังฝังอยู่ในหัวมาจนรุ่งเช้า และคงจะอยู่ในใจผมไปเรื่อย ๆ"รักนะคะคนดีของฉัน" ผมหัวเราะตัวเอง คนดีของผมมีหลายคน รวมคุณด้วย :)วันจันทร์ 27 มิ.ย."บ้าน" คงไม่ใช่บ้าน ถ้าลืมคำว่า "เรา"ผมรู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ หลังจากกลับมาทริปครั้งนี้ งานที่ไปก็เพื่อคนสำคัญทุกคนที่ประกอบเป็นบ้านหลังที่สาม หรือ ที่ทำงานของผม เรารีบกลับมาจากทริป เพื่อให้คนบางส่วนไปเลือกตั้งล่วงหน้า บางคนได้ส่งเสียงไปก่อนเพื่อบ้านหลังที่หนึ่งของเราบางครั้ง ผมก็ทดท้อใจจนคิดว่า การเลือกตั้ง ก็เหมือนการเล่นหวยผมภาวนาทุกครั้ง ขอให้คนไทยได้ถูกรางวัลดี ๆ วันอังคาร 28 มิ.ย.ผมมี รอยยิ้มบางรอยยิ้ม ที่ผมอยากรักษาไว้ผมไม่แน่ใจว่า รอยยิ้ม หายไปจากใบหน้าของเธอตั้งแต่เมื่อไรหรือเป็นเพราะอายุที่มากขึ้น อะไรต่าง ๆ นานาที่รุมเร้ามากขึ้น เธอของผมกลายเป็นหมูที่ดูเครียด ๆ แต่ก็เรียนรู้ที่จะเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นการเติบโต ไม่ใช่เรื่องง่าย และไม่สวยงามเสมอไป และสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ก็จะเข้ามาในวงจรชีวิตมากขึ้นเรื่อย ๆ ความจริงนี้ คงทำให้รอยยิ้มของเธอ ค่อย ๆ จางหายไปเรื่อย ๆ สินะผมอยากเอารอยยิ้มนั้นกลับมาระบายบนใบหน้าเธออีกครั้ง มันคงไม่ใช่รอยยิ้มที่ปลอดโปร่งหรือไร้เดียงสาเหมือนเดิม แต่เป็นรอยยิ้มของผู้ใหญ่ที่พอจะมีความสุขบ้างในชีวิตคงต้องเริ่มที่ตัวผม ที่ยิ้มให้มากขึ้นด้วยสินะ มันจะได้ติดต่อไปที่เธอ:)วันพุธ 29 มิ.ย. วันนี้ ผมอยากเล่นซ่อนหาผมซ่อนแอบ เธอหา .. ผมว่า หากผมเล่นจริง เธอคงลงแดงตาย ^^วันพฤหัสบดี 30 มิ.ย. ดอกไม้ที่เธอให้ไว้วันก่อน แห้งแล้วความสวยงาม ความสดใสภายนอก มักไม่ยั่งยืนคราวหน้า ผมจะซื้อดอกไม้ให้เธอบ้าง และผมหวังว่าเธอจะเก็บความสุขเล็ก ๆ ไว้ในใจได้นาน ๆ to be continued..
กาแฟยังคงมีอยู่พอสมควร เพราะซื้อมาเก็บไว้เยอะเลย ขอบคุณพี่สาวที่ถามไถ่
จะหาโอกาสไปกินกาแฟด้วยให้ได้ฮะ หนังสือมีแล้ว จะถือไปให้เมื่อโอกาสเหมาะกันนะฮะ ^__^