Seoul

"กลับบ้านได้แล้ว สามทุ่มครึ่งแล้ว"

ข้อความเย้ากึ่งเล่นกึ่งจริงของเธอ เธอบอกเวลาที่เธออยู่ ขณะที่เวลาของผมเพิ่งทุ่มครึ่งเท่านั้นเอง

ข้อความเล่น ๆ เเต่เธออาจจะอยากให้ผมกลับบ้านจริง ๆ






สนามบิน Charlott

"เครื่องดีเลย์ ยังไม่ได้ไปเลย อยู่ไหนเนี่ย กลับหอรึยัง"

เสียงทุ้มที่บ่นมาทางโทรศัพท์ของคนที่กำลังจะไปทำงานสายเพราะเครื่องบินเกเร






สองห้องทำงานถัดไป

"อือ กำลังจะชวนกลับบ้านเลย" นั่นคือคำคอบของเขาเมื่อผมชวนกลับ

คำตอบสั้น ๆ ได้ใจความ เขาเป็นคนอย่างนั้นอยู่แล้ว






ประจวบฯ

"อยู่ไหนแล้วลูก กินข้าวแล้วยัง?"

เสียงถามไถ่ ตามมาด้วยเสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากที่ผมตั้งใจแหย่เธอ

เธอควรจะได้หัวเราะก่อนเข้านอน






ห้องพักแคบๆ

"กลับมาแล้ว"

ผมเอ่ยบอกห้องว่าง ๆ ที่ไม่มีคน

................................................

แม้ไกลกันแค่ไหน แต่ผมสัมผัสถึงพวกเขาได้ดี




"แล้วในวันหนึ่งนั้นฉันจึงได้รู้ซึ้ง เมื่อสองเราคนหนึ่งจำต้องจากกันไกล

แต่นัยน์ตาฉันยังมองเห็นเธออยู่ใกล้ๆ

จะอยู่แห่งไหนแปลกใจภาพเธอชัดจังเลย


ใครนะใครบอกว่าคนมีรักมักตาบอด

ความรักชั้นยอดเปรียบไปก็คล้ายดังดวงตา

อยู่ไกลถึงเพียงไรห่างไกลเหลือคณา

ความรักก็ยังพาให้ตาได้เห็นไม่มีห่าง

อยู่ไกลถึงเพียงไรให้ไกลเหลือคณา

ความรักก็ยังพาให้ตาได้เห็นถึงดวงใจ



เคยได้ยินมา บอกเลยว่าเคยได้ยินมา

ความรักมักพาให้คนมีรักมักตาบอด

เคยได้ยินมา บอกเลยว่าเคยได้ยินมา

ความรักมักพาให้คนมีรักมักตาดี.."



เพลง ความรักทำให้คนตาดี
คนร้อง โน๊ต อุดม
คนแต่ง ประภาส ชลศรานนท์

Create Date : 26 สิงหาคม 2552
Last Update : 26 สิงหาคม 2552 8:24:44 น.		10 comments
Counter : 557 Pageviews.
Share Tweet