ขอให้ส่งความคิดถึงไปถึงด้วยเถอะ

ผมภาวนาในใจอย่างนั้น ตอนหย่อนโปสการ์ดทำมือลงซองจดหมาย จ่าหน้าซองถึงเธอและส่งไปเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา

ผมไม่เคยส่งข่าวถึงเธอนานแล้ว นานเท่าไร ผมเองก็จำไม่ได้

ผมได้ข่าวจากเธอบ้าง ผ่านทางโปสการ์ดของสถานที่ที่เธอไปเที่ยวมา

อันล่าสุดก็คงเดือนมกราคมที่ผ่านมา


ผม .. คิดถึงเธอ จริงๆ





"มีแพ็คเกจมาแน่ะ" เพื่อนแวะมาบอกที่ห้องเมื่อบ่าย

ผมไม่ได้ไปดูเมล์บ็อกซ์เลยวันนี้ มันเป็นวันจันทร์ที่ยุ่งเหยิงมากๆ

ผมเดินไปเก็บแพ็คเกจดังกล่าวมา ซองสีขาวของไปรษณีย์ไทย เขียนชื่อผมด้วยรายมือเรียบร้อย

ผมพลิกด้านหลังดูว่าใครส่งมา

ชื่อของเธอ ถูกเขียนด้วยรายมือเรียบร้อยเหมือนเดิม


ผมอึ้ง และหัวใจเต้นรัว




โปสการ์ดของผม ไม่มีทางเดินทางไปถึงจังหวัดไกลโพ้นได้ทัน

ผมดูแสตมป์หน้าซอง มันระบุว่า เธอส่งมาเมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน

ผมส่งโปสการ์ดให้เธอ วันที่ 7 พฤศจิกายน




อืมม ..

หรือว่า ความคิดถึงมีแรงดึงดูดถึงกัน ?





ผมเปิดดูด้านใน

เธอส่งสมุดมาให้ มันเป็นสมุดที่เธอซื้อเพื่อช่วยการกุศลไว้ตั้งแต่เดือนสิงหาคม ช่วงวันเกิดผมนั่นเอง

มันเป็นสมุดอีกเล่ม ที่น่าเขียนมากๆ ในขณะที่ผมก็ไม่อยากจะเขียนอะไรลงไป เพราะด้านในมันสวยมาก



บนแผ่นด้านหน้าสุดและแผ่นหลังสุด เธอเขียนบอกไว้ว่า คิดถึง

บนโปสการ์ด ผมก็บอกเธอว่า คิดถึง




อืมม ผมเริ่มเชื่อเล็กน้อยว่า ความคิดถึง มีแรงดึงดูดถึงกัน

The storyteller's note







ลายมือนี้ ไม่ได้เห็นมานาน

ลายมือผม ที่อยู่บนโปสการ์ด เธอไม่ได้เห็นมันมานานมากกว่า .. กี่ปีแล้ว ผมก็จำไม่ได้

จำได้แต่ว่า ผมได้แต่คิดถึง แต่ไม่เคยเขียนบอก











ภาพประกอบด้านใน







ผมเปิดมาถึงหน้านี้ ผมคิดถึงเธอ

เธอสวยแบบนี้ละฮะ






ผมเปิดมาหน้านี้ ผมหัวเราะ มันเหมือนผมเอง

ผมซกมกแบบนี้ละฮะ

...................................

วันนี้ วันที่ 10 พฤศจิกายน

โปสการ์ดคงจะถึงมือเธอ ผมว่า .. เธอก็คงแปลกใจไม่น้อยไปกว่าผมแน่ๆ

ขอให้มันเป็นความแปลกใจที่น่ายินดีสำหรับเธอด้วยเถอะ

Create Date : 09 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2552 8:08:26 น.		8 comments
Counter : 635 Pageviews.
Share Tweet