สิงหาคม ..


เธอพึมพำ

ผมตอบ อืมม ในคอ



ผมจับมือเธอเบา ๆ

เธอไม่ได้หันมามอง แต่อมยิ้ม


เธอจับมือผม เมื่อผมปล่อยมือเธอ

ผมไม่ได้มองเธอ แต่บีบมือตอบเบา ๆ




เราไม่จำเป็นต้องมีคำพูดใด ๆ

เราแค่ให้กำลังใจกันและกัน



หากฝนตกนานอีกนิด ผมคงได้อยู่กับเธอนานอีกหน่อย

แต่เธอคงเป็นห่วงแมงกระพรุนน้อยของเธอ *

และผมก็ห่วงไอ้หัวเหม่งเช่นกัน เราจึงเดินฝ่าฝนกลับมาด้วยกัน



เจ้าแมงกระพรุนกลัวฝนหรือเปล่าไม่รู้

ผมรู้แค่ว่า น้าของมันไม่ชอบเสียงฟ้าผ่า



อืมม .. สิงหาคม

เดือนที่ฝนเริ่มจะตกทุกวัน

เดือนที่ ผมใส่ผ้าใบเปียกทุกเย็น

เดือนที่ เสื้อผ้ากลิ่นอับน้ำฝน กลายเป็นเรื่องปกติ

เดือน .. ของฤดูฝน ผมชอบมันนะ


ให้เลือกที่จะบ่น กับเลือกที่จะชอบ .. ผมขอเลือกที่จะชอบละกัน :)

สมาชิกในห้อง ดูร่าเริงกับน้ำฝน

มันไม่บ่น แม้ว่าผมจะกลับมาเจอมันนอนแอ้งแม้งบนพื้นเพราะแรงลม







ผมดื่มกาแฟไป ยิ้มไป

สีเขียว ๆ ทำให้รู้สึกสดชื่น ต่างกับตึกสีซีดๆ ไกล ๆ

Create Date : 05 สิงหาคม 2553
Last Update : 5 สิงหาคม 2553 8:24:19 น.		11 comments
Counter : 547 Pageviews.
Share Tweet