สามเดือนที่แล้ว

ผมวางแผนไว้ หมดเดือนกันยายน ผมต้องทำอะไร

สามสิบกันยายน

วันนี้ ผมมีแค่ร่างของชิ้นงานที่ไม่สมประกอบนัก

รู้สึกทั้งไม่พอใจและพอใจตัวเอง





เช้านี้ ผมชงกาแฟใส่แก้วสีดำด้านใบโตที่ไม่ได้หยิบมาใช้นานแล้ว

ผมจิบมันช้าๆ

รู้สึกพอใจกับรสกาแฟ

ผมหายใจเข้าออกช้าๆ

รู้สึกเหงากับเดือนกันยายนที่กำลังจะหมดไป



งานยังคงวางอยู่ข้างๆตัว

มันเหมือนหุ่นยนต์ที่มีแต่แขน ขา ลำตัว และหัว แต่ยังเดินไม่ได้

ไม่สมประกอบ และน่าสมเพชชอบกล

มันไม่ใช่ masterpiece แต่ผมก็ดีใจที่ได้ทำงานชิ้นนี้ขึ้นมา

ผมคงเร่งส่งมันให้ทันภายในอาทิตย์นี้ ในสภาพที่ดูดีที่สุดเท่าที่จะทำได้




อืมม .. นับจากนี้อีกสามเดือน

ก็ยังมีอะไรให้ทำอีกเยอะ



เดือนธันวาคมสินะ เป้าหมายถัดไปของผม

อืมม .. เดือนแห่งเทศกาล ผมชอบมันจัง