ณ เส้นรอบวงที่คาบเกี่ยวกัน

ภูติ
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]




.......

....



ภายใต้ผิวน้ำที่เรียบนิ่ง

มีปลาทองขี้เกียจอยู่หนึ่งตัว


...


...


...........
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2551
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
7 พฤศจิกายน 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ภูติ's blog to your web]
Links
 

 

.. อีกวัน ..






หายใจไปอีกวัน



ผมลืมตาตื่นเพราะเสียงเพลงปลุกจากมือถือ

กระชับผ้าห่มเข้ากับตัว นอนมองท้องฟ้าที่เริ่มสว่างด้านนอก

รู้สึกถึงลมหายใจเข้าออกของตัวเอง

เป็นอีกวันที่ผมได้ตื่นและยังหายใจ


เป็นอีกวัน ที่ผมยังมีชีวิตอยู่




ควันบุหรี่


อากาศเช้านี้สดใสกว่าทุกวันที่ผ่านมา

ลมพัดเย็นและสดชื่น และมันก็ทำให้ผมก็รู้สึกดี

คงมีคนรู้สึกดีเหมือนผมแน่ๆ

เขาคงรู้สึกครึ้มจนอยากสูบบุหรี่สักมวนกระมัง

ผมรู้ว่าคนที่สูบบุหรี่อยู่ห้องแนวเดียวกับผม ถัดลงไปอีกสองชั้น

เขาคงยืนสูบบุหรี่บนระเบียงข้างใต้ผมนี่เอง

กลิ่นบุหรี่มันไม่ได้ทำให้ผมรำคาญเหมือนวันอื่นๆ ที่พวกเขาพากันสุมหัวราวกับจะสร้างควันให้ได้เท่ากับการก่อกองไฟ

แม้ว่าควันบุหรี่ที่ลอยขึ้นมาจะทำให้ผมมีโอกาสเป็นมะเร็งปอดสูงขึ้น

แต่ผมว่า ทุกวันที่ผมผจญกับควันรถ มันก็อันตรายพอๆกัน


อยู่นานเกินไป ก็เหงา .. ชีวิตยังไงก็ต้องจากไปสักวันหนึ่ง


แต่ไม่ได้หมายความว่า ผมไม่เห็นคุณค่าของชีวิตนี้หรอกนะฮะ

ผมรู้ค่ามันดีทีเดียวละ





ผลิดอก


ผมกรอกน้ำใส่แก้วน้ำเพื่อมารดน้ำต้นไม้อดทนของผม

กล้วยไม้ เริ่มจะออกดอกกิ่งใหม่แล้ว

ต้นโมกแคระก็ออกดอกให้ผมเห็นเป็นครั้งแรก หลังจากที่ผมซื้อมันมา

หรือจริงๆแล้ว มันออกดอกหลายครั้งแล้ว แต่เป็นเพราะผมเพิ่งได้ตัดกิ่งต้นไผ่ข้างๆมันที่เคยรกและปกคลุมมัน ผมจึงได้เพิ่งได้มองเห็นดอกโมกนั้น

บางอย่าง มันก็อยู่และสวยงามของมันตรงนั้น แต่ก็มักจะมีอะไรมาทำให้ผมไม่เห็นสิ่งดีๆนั้นเสมอ

เมื่อใดที่ปัดสิ่งที่บังตาออกไป ปัดหยากไย่น่ารำคาญออกไปจากหัว

ผมก็ว่า ทุกอย่างมันก็ไม่ได้เลวร้ายไปทั้งหมด




หยากไย่


ใยบางๆ พริ้วไปตามลมเย็นๆที่พัดเข้าห้อง

เจ้าของบ้าน ไต่ไปตามแนวใยนั้นอย่างคล่องแคล่ว

ผมเพิ่งปัดกวาดไปเมื่อวันอาทิตย์ วันนี้ผมเห็นใยเก่ากลับมาอีกแล้ว

ผมรู้ว่าเขาอยากอยู่ห้องผม มีเพลงให้ฟัง มีแมลงให้กิน

แต่บางครั้ง ผมก็จำเป็นต้องเบียดเบียนเขาด้วยการจำกัดบริเวณบ้านของเขาบ้าง

"สวัสดีตอนเช้า" ผมก้มไปทักทายเบาๆ

เขาวิ่งหนีหายไปในอีกมุมบ้านหนึ่งหลังคอมเครื่องเก่าที่ตั้งทิ้งไว้แบบไม่ได้ใช้ของผม

อ่ะ .. เราคงพูดกันคนละภาษา แต่เราก็มีชีวิตไปพร้อมๆกัน





ลมหายใจกลิ่นกาแฟ


ผมเปิดกาแฟถุงใหม่

รสชาติและกลิ่นมันแปลกไป แต่ผมก็ไม่เรื่องมากอยู่แล้ว

ผมต้องการคาเฟอีนมาเพื่อกำจัดความอยากเสพเหมือนปกติทุกวัน


ผมฮัมเพลงเบาๆ


ลมหายใจของผม มีกลิ่นกาแฟ


อืมม .. ผมยังคงมีชีวิตต่อไปอีกหนึ่งวัน
















Bittersweet Faith - Bitter:Sweet




 

Create Date : 07 พฤศจิกายน 2551
8 comments
Last Update : 7 พฤศจิกายน 2551 7:53:48 น.
Counter : 603 Pageviews.

 



คลิ๊กบนภาพ จะเห็นภาพขนาดจริงฮะ

 

โดย: ภูติ 7 พฤศจิกายน 2551 7:49:14 น.  

 

ถึงคุณภูติ
โต๊ะทำงานยามเช้า

สวัสดีค่ะ เราไม่เคยรู้จักกัน...แต่เพราะแวะเข้ามาอ่านตัวอักษรละมุนของคุณ แล้วเห็นภาพ เกิดความคิด ได้รับความบางเบาในบรรยากาศสบาย ๆ ของชีวิตผู้ชายคนหนึ่ง

แต่ละช่วงช็อตที่เล่าสู่กันฟัง มีจังหวะ มีความเคลื่อนไหวภายใต้ตัวอักษร...อ่านแล้วเพลินดีค่ะ

ใช่ค่ะในแต่ละวันลืมตาขึ้น ฉันมักขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้เรายังมีลมหายใจได้คืบคลานต่อภายใต้โลกกว้างใหญ่ ภายใต้ความสดใสของฟ้าสีคราม

หัวใจเรามีสบายดีท้องฟ้า ต้นไม้ เรามักยลอย่างรื่นรมย์ และยิ้มได้ง่าย ๆ กับความชื่นบานรอบตัว ความสุขจึงเหมือนดอกไม้ดอกสวย และต้นไม้ที่เราเฝ้าดูวันเติบโต

ไม่ต้องมากมาย แค่เพียงรับรู้ แค่เพียงสิ่งที่เห็น และจดจำได้ว่าเป็นใคร แล้วอยู่เพื่ออะไรก็เพียงพอแล้วมั้ง

ยินดีที่ได้รู้จัก
หลักไมล์

ปล.ภาพสวยดีค่ะ (เพื่อนฉันเขาก็เป็นนักปลูกต้นไม้และชอบสร้างโลกสีเขียวเช่นกัน)

 

โดย: หลักไมล์ 7 พฤศจิกายน 2551 9:28:56 น.  

 


อยู่รอดปลอดภัยดี
ทั้งคน ทั้งต้นไม้
^__^

 

โดย: พิม IP: 125.24.94.199 7 พฤศจิกายน 2551 12:20:24 น.  

 

หลงเข้ามาบล็อกนี้ค่ะ

แต่ว่า...ชอบจัง...

 

โดย: Minie' 7 พฤศจิกายน 2551 20:35:26 น.  

 

ต้นโมก

ไม่ใช่คำถาม เพราะ คงไม่มีคำตอบ...

ว่าแต่ ดอกปีบวันก่อน

ทำให้ เวลา มองจากบนตึกที่เราอยู่ลงไป แถวๆ นั้น

จะคิดถึง ดอกปีบ ร่วงหล่น ....

 

โดย: U can call... IP: 202.149.25.233 7 พฤศจิกายน 2551 23:32:38 น.  

 

จดหมายฉบับที่ 2
โต๊ะทำงาน

ถึงคุณภูติ

สวัสดีวันที่คุณหยุด แต่ฉันไม่หยุดค่ะ (โลกเอียง ๆ) คุณนี่เป็นชายหนุ่มอารมณ์ละมุนจริง ๆ จากหลายบทความที่ฉันได้อ่านในบล็อกของคุณ

เป็นคนที่ไม่ปล่อยความรู้สึก เมื่อคุณพอใจที่จะหยุดอยู่กับบางสิ่งบางอย่าง ดีค่ะนำมาเขียน มาเล่าให้กันฟัง เพราะบางสิ่งที่คุณสัมผัส เช่นว่าคนอื่นจะสัมผัสได้

วันหยุดส่วนใหญ่ใช้จ่ายเวลาหมดไปกับการพักผ่อนหรือทำอะไรค่ะ...ของฉันหากมีโอกาสก็จะเดินเที่ยว แวะเข้าร้านหนังสือบ้าง...หรือนอนทิ้งความคิดชั่วครู่ ชั่วยามในบ้านสวน...ยินเสียงร้องของนก ยลใบไม้สีเขียวกระดิกทักสายลมไหว ๆ สุขใจไปอีกห้วงอารมณ์

ยังไงขอให้สุขใจในแบบที่ต้องการในวันพักผ่อนของคุณนะคะ ฉันเข้ามาส่งจดหมายตอบคุณ และจะแวะเข้ามาอ่านเรื่องราวในห้วงอารมณ์ของคุณอีก

ด้วยมิตรภาพ
หลักไมล์

 

โดย: หลักไมล์ 8 พฤศจิกายน 2551 9:25:17 น.  

 


อืม..ภาพมุมเล็กๆ สบายๆ สดชื่น

มีความสุขกับวันหยุดคับ

 

โดย: sh IP: 125.27.217.92 8 พฤศจิกายน 2551 20:38:58 น.  

 


อยู่(คนเดียว)นานเกินไป


..
..


ก็เหงาค่ะ

 

โดย: azamiya 8 พฤศจิกายน 2551 21:02:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.