หนูอายุใกล้จะคบ 24ปี หนูมีลูกติด 1คน ตอนนี้ลูกหนูอายุเพิ่งจะ 8ขวบ หนูท้องตอนอายุ 14 ย่าง15 หนูยอมรับว่าหนูเป็นเด็กใจแตก หนีออกจากบ้าน แต่หนูแข็งใจเอาลูกไว้ และเลี้ยงลูกมาโดยลำพังตลอด 

ช่วงก่อนที่หนูจะรู้ว่าท้องหนูเลิกกับแฟนคนไทยไปแล้ว แบบเด็กวัยรุ่นคบได้เดือนเดียวก็เลิก หนูไปเรื่อยๆ จนถึงภูเก็ตละมารู้ว่าท้องกับแฟนเก่าที่เป็นคนไทย พยายามติดต่อแฟนเก่าแต่ก็ติดต่อไม่ได้ เลยตัดสินใจเด็ดขาดที่จะเอาลูกไว้ ตอนที่รู้ว่าท้องนั่งนับประจำเดือนวันสุดท้ายคาดว่าน่าจะได้สักสองเดือน 

ตอนนั้นเงินที่มีมาติดตัวไม่กี่ร้อย เริ่มหมด เลยตัดสินใจไปสมัครร้านอาหารเป็นเด็กเสริฟในตัวเมืองภูเก็ต ความที่เป็นเมืองท่องเที่ยว งานหาง่าย เลยได้งานทำไว หนูเก็บเล็กผสมน้อย จากทิปมือ ทิปรวม เงินเดือน บวกกับ กินฟรี สองมื้อ เช่าห้องเล็กๆเป็นแบบหอ ห้องน้ำรวม เดือนนึงรวมค่าน้ำไฟตกไม่ถึง 1000 บาท หนูตั้งใจแค่ว่า ทำไปเรื่อยๆจนกว่าท้องเริ่มโตจนสังเกตุออก ค่อยหยุด 

ทำได้ 4 เดือน ท้องเริ่มโตมากจนเก็บไม่อยู่ก็ลาออก หนูเก็บเงินได้เยอะอยู่ พอที่จะจ่ายค่าห้องช่วงไม่ทำงานและค่ากินค่าของใช้ตอนลูกเกิด ตอนนั้นลงทุนซื้อหม้อหุงข้าวใบเล็ก กับกระทะไฟฟ้า ติดห้องไว้ ด้วยวัยเพียงอายุ 15 แต่ใจหนูสู้มาก หนูไม่ยอมแพ้ ไม่ยอมแม้กระทั่งคิดจะเอาลูกออก มีหลายคนถามทำไมหนูุไม่โทรกลับบ้านขอความช่วยเหลือ ทั้งๆที่บ้านหนูค่อนข้างมีฐานะ 

แต่หนูยอมว่าหนูเป็นคนที่โกรธนานและถือทิฐิสูง หนูได้แต่บอกตัวเองว่า หนูจะต้องทำให้ได้ วันที่หนูกลับบ้านคือวันที่หนูมีพร้อมและพ่อกับแม่เลี้ยงจะดูถูกหนูไม่ได้ เพราะก่อนหนูหนีออกมา พ่อหนูเคยดูถูกไว้ว่า หนุจะเอาตัวไม่รอด หลังจากหนูคลอดลูก หนูเลี้ยงลูกตามลำพัง วันที่ออกจากรพ. หนูกลับบ้านคนเดียว ไปแจ้งเกิดเอง ขอเจ้าของบ้านเช่า เอาชื่อลูกเข้าทะเบียนบ้าน หนูไม่มีน้ำตาแม้แต่หยดเดียว แม้หนูจะเหนื่อยลูกจะร้องจนไม่เป็นอันหลับนอน หนูมีน้ำตาแค่ครั้งเดียว คือตอนหนูได้เห็นหน้าลูกครั้งแรก 

หลังจากเลี้ยงลูกลำพังได้เกือบเดือน เงินเก็บร่อยหรอลง หนูเลยหาคนเลี้ยงลูก โชคดีไปเจอยายแก่ๆ รับเลี้ยงเด็ก เลยเอาลูกไปฝากกับแก หนูไปตะเวนหางาน โชคดีมาก ไปสมัครที่ สนามกอร์ฟเป็นแค็ดดี้ สามารถเริ่มงานเลยเงินได้รับวันต่อวัน วันรุ่งขึ้นให้มาตอน 7โมงเช้า เพื่อเรียนรู้งาน 

หนูทำได้สักพักเงินไม่พอ หนูจึงไปทำงานบาร์ กัดฟันทำแต่ทนเอาเพื่อลูก หนูเลี้ยงลูกมาคนเดียว จนลูกอายุได้ ขวบกว่า หนูก็เริ่มเหนื่อยเบื่อ กลัวลูกโตมารับไม่ได้ เลยตัดสินใจเลิกไปหางานโรงแรม หนูได้งานโรงแรมเกสเฮ้าท์เล็กๆ เป็นโรงแรมมีบาร์นั่งดื่มตรงล็อบบี้ 

เริ่มงานวันแรกหนูก็เจอกับสามีคนปัจจุบัน (ตอนนั้นสามีอายุ 23ปี ตอนนี้ 31ละค่ะ)เลย เขามาตามตื๊อนั่งเฝ้าหนูทุกวัน จนในที่สุดก็พากันออกไปเที่ยวและต่างตกหลุมรักซึ่งกันละกัน และเขารับได้ทุกอย่างเรื่องลูกติด ที่สำคัญเค้ารักลูกเรามากๆ ช่วยเลี้ยงดูตอนเราไปทำงาน ช่วยเหลือทุกอย่าง 

แฟนหนูไปๆกลับๆไทย อยู่เกือบ 4 ปี ในที่สุด เราก็ตกลงมีลูกกันอีกคน และจดทะเบียนสมรส ลืมบอกไปค่ะ หนูได้กลับไปบ้านไปกราขอขมาพ่อ ช่วงตอนคบกะแฟนแรกๆ เขาคนนี้แหละค่ะ ที่ พูดให้เราเข้าใจว่ายังไงก็คือพ่อ หนูเลยตัดสินใจติดต่อไปหา 

เชื่อมั้ยว่าครั้งแรกที่พ่อเห็นหน้าหนู เห็นหน้าลูกหนู พ่อหนูร้องไห้ ภาพที่หนูเห็นคือผู้ชายแก่ๆที่คุ้นเคยแต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือผมที่ขาวทั้งหัว ตอนที่หนูจดทะเบียนสมรสกับสามี พ่อหนูบอกว่าไม่ต้องจัดงานแต่งก็ได้ เก็บเงินไว้เลี้ยงหลานทั้งสองเหอะลูก

พ่อหนูชอบสามีหนูมาก เพราะเค้ารักลูกคนโตของหนูเหมือนลูกในไส้ หลังจากแต่งงาน และต้องมาอยู่ประเทศเขาก่อนกับลูกคนเล็ก ยังไม่สามารถพาลูกคนโตมาได้ ต้องมาเพื่อเอาใบอยู่ระยะยาวก่อนจึงจะสามารถพาคนโตมาได้ 

สามีหนูร้องไห้จะเป็นจะตาย ตอนรู้ว่ายังไม่สามารถพาคนโตมาได้ก่อน ร้องจนหนูเองยังอึ้ง พอหนูมาถึงที่นี่ สามีหนูกับหนูก็รีบไปทำเอกสารเพื่อจะรีบกลับไปรับลูกคนโตให้ไวที่สุด ไม่ถึงสามเดือนหนูก็ไปรับคนโตตามมาอยู่ที่นี่ แรกๆก็เหมือนจะมีความสุขดีนะคะ สามีรักลูกดี ช่วยเลี้ยงลูกดี แต่ปัญหามันมาเกิดตอนหนูเริ่มออกไปทำงานค่ะ

ช่วงมาอยู่ด้วยกันใหม่ๆ หนูไม่มีงานทำ หนูจะทำทุกอย่างให้สามีค่ะ เพราะเห้นว่าเขาทำงานมาเหนื่อยแล้ว แทบจะไม่ให้เขาหยิบจับอะไรเลย บริการทุกอย่างเหลือแค่เคี้ยวข้าวให้กินค่ะ

หนูอยู่มาได้ประมาณ 8 เดือนแฟนหนูก็หางานให้ ที่ทำงานเดียวกับเค้า แต่หนูทำกะกลางคืน วันละ 4-5 ชม.แล้วแต่เสร็จไวเสร็จช้า ช่วงแรกๆก็เหมือนจะดี เพราะยังอยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่สามี

แต่ไม่นานจากนั้นเราก็ย้าย เพราะมันอึดอัด ห้องนอนไม่พอ ลูกคนโตก็โตขึ้นทุกวัน จะให้มานอนอัดกัน 4 คนก็ไม่ไหว แรกๆที่ย้ายมาอยู่กันลำพังก็ดีนะคะ สามีช่วยงานบ้าน เอาลูกให้ตอนเราไปทำงาน 

สามีหนูกลับบ้านมากินข้าวเที่ยงทุกวัน เค้าบอกว่า ที่ทำงานมีให้กินแต่ไม่อร่อย และเขาคิดถึงลูก อันนั้นไม่ใช่ปัญหา แต่สามีหนูเป็นพวกเรื่องมากค่ะ อาหารเที่ยงกับเย็นห้ามซ้ำกันเด็ดขาดใน 1 อาทิตย์ ไม่เป้นไรค่ะ ศรีทำได้ เพราะ รักสามีและ เข้าใจและ อยากให้เขาได้กินอาหารอร่อยๆจากฝีมือเรา

จนเมื่อลูกคนโตหนูเปิดเทอม เข้าโรงเรียน กลับมามีการบ้าน หนูซึ่งไม่ได้ภาษาบ้านนิดหน่อยเอง บ้านเมืองที่หนูอยู่เป็นภาษาที่สาม ภาษาที่ 3 ไม่พอยังมีภาษาที่ 4 อีก บ้านเมืองนึ้เค้าใช้ 2 ภาษาค่ะ 

หนูต้องเป็นคนคอยสอนการบ้านลูก ซึ่งภาษาก็ชวนปวดหัวทีนึงแล้ว แต่หนูต้องมานั่งปวดหัวสอนการบ้านลูก ไหนจะคนเล็กที่เพิ่งจะได้ขวบนึง ก็ยังกวนไม่เลิก บ้านก็ต้องทำความสะอาด นานทีปีหนที่แฟนหนูจะผีเข้าลุกขึ้นมาจับเครื่องดูดฝุ่นทำความสะอาดบ้าน สามีหนูเป็นประเภทขี้เกียจ ถึงขี้เกียจมาก ชอบอ้างว่า เหนื่อยจากทำงานแล้ว ขอพัก อ้าว.... ละหนูไม่เหนื่อยหรอ? หนูทำงานกะกลางคืน ได้นอนวันนึงไม่ถึง 4 ชม. เช้ามา ลูกแว๊กแหกปากร้องหนูก็ต้องตื่น แล้ว

แฟนหนูกลับมาบ้านนอกจากไม่ช่วยงานบ้าน กินไม่เก็บ แถมยังถอดผ้ากอง กลับมาถึงก็นอนเอาไดร์เป่าผมเป่าไข่ แถมมีครั้งนึง เล่นเอาหนูจุกจนน้ำตาเล็ดเลยค่ะป้า