จอย สาวใหญ่วัย 40 กว่า เข้าเวปหาคู่ เพราะเธอเป็นโสดไม่เคยแต่งงาน หน้าที่การงานดี หน้าตาก็ถือว่า สวยถึงไม่เข้าขั้นนางามก็ถือว่าใช้ได้ ไปวัดตอนเช้าได้ไม่อายใคร

หลังจากท่องเวปเดทอยู่นาน ก็ได้เจอหนุ่มใหญ่ ชาวไทย เป็นข้าราชการที่หนึ่ง มีอพาร์ทเม้น ให้คนเช่า และต้องมีหน้าที่ดูแลแม่ที่ป่วย เป็นโสด ต้องการหาใครสักคนมาร่วมใช้ชีวิตด้วยกัน

และเมื่อคุยกันไปได้ นานพอสมควร ทั้งสองต่างตกลงว่าจะนัดเจอกัน เพื่อดูตัวตนของกันและกัน ชายหนุ่มนัดพบจอยตอนบ่าย 2 โมง ที่ห้างหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากที่พักของจอยมากนัก

และด้วยความตื่นเต้น เมื่อถึงวันนัด เธอก็ทำนู้นนี่นั่นเพลินจนกระทั่งใกล้เวลานัด และเพราะด้วยความตื่นเต้นใจจดจ่อว่าเดทแรกจะออกมาแบบไหนทำให้ กินข้าวปลา กันไม่ลงเลยทีเดียว และคิดว่า เออ มีนัดกับพุชายเดี๋ยวเขาคงเลี้ยง อย่าเพิ่งกินอะไรไปมากเดี๋ยวเขาเลี้ยงแล้วจะกินไม่ได้เขาจะว่าเอา พะนะ

พอถึงเวลานัด เธอก็ไปยังจุดนัดพบ รอประมาณ 15 นาท เธอเริ่มหิว แต่ก็ทนรอ ชายหนุ่ม เพราะ คิดในใจว่าเออ รถคงติด เดี๋ยวเขาคงมา รอหน่อยแล้วกันเขามาค่อยไปหาอะไรกิน และไม่นานหลังจากนั้น ก็มีหนุ่มใหญ่หน้าตาเหมือนในกล้อง(หน้าตาดีมาก)ที่เธอคุยด้วย และ เขาเข้ามทัก และบอกว่าเธอหน้าตาเหมือนใน กล้องเลยแสดงว่าคนเดียวกัน

หลังจากคุยทักทายกันนิดหน่อย จอยก็ ถามชายหนุ่ว่าทานข้าวมาหรือยัง ชายหนุ่มบอกว่า เรียบร้อยมาแล้ว อ้าว เวรแล้วไงอีจอย หิ้วท้องรอพุชาย แต่มันดันกินข้าวมาก่อนนี่นะ ไรวะ

เออไม่เป็นกินมาแล้วก็กินมาแล้ว ช่างมัน งั้นชวนพุชายไปหาที่นั่งคุยกันไป กินอะไรลองท้องแล้วกัน พอจอยเอ่ยปากว่า ไปหาที่นั่งคุยกันแล้วดื่มอะไรไปพลางก่อนๆนะเพราะเแถวนี้มี ร้านเล็กๆ ชิลนั่ง

แต่ชายหนุ่มบอกว่า คุยกันตรงนี้ล่ะ ห่วย จอยมองไปรอบๆ อะไรของมันวะ หน้าลิฟท์นี่นะ เวรล่ะ โคตรโรแมนติคเลย เอาว่ะ ตามใจพะชายหน่อย สงสัย เขา คง จะ ตื่นเต้น

พอคุยกันไป ชายหนุ่มก็เริ่มซักประวัติจอยว่า อยู่บ้านหรือ ห้องพัก เป้นของตัวเอง หรือว่าเช่า ทำงานอะไร เงินเดือนเืท่าไหร่ เคยแต่งงานหรือยัง มีลูกหรือเปล่า พ่อแม่อยู่ไหน เป็นคนที่ไหน อ้าว ไอ้นี่ ก็เคยถามไปแล้วนี่นาจะมาถามอะไร ตอนนี้

แต่จอยก็คิดบวกว่าเออ สงสัยพุชายจะอายเขิน ไม่มีอะไรคุยเลยถามเรื่องเดิม แต่แปลก ทำไมมันไม่ถามชื่อตรูวะ แต่เออ สงสัย มันจำได้เลยไม่ถาม (จอยคิดบวก อีกแล้วคั๊บท่าน)

พอคุยกันได้นานพอสมควร ผู้ชายเห็นคนเดินเข้าออกลิฟท์ มากขึ้นเขาเลยชวนเธอเดินคุยกัน จอยบอกว่าหิวน้ำ หาที่นั่งคุยกันก่อนดีมั๊ย ไปร้านเล็กๆข้างหน้านี่ก็ได้ ผู้ชายก็บอกว่าไม่หรอกเขาไม่หิว เดินคุยกันไปแบบนี้ล่ะ

" อ้าว ไอ้นี่ เมริงไม่หิว แต่ตรูหิวนะ " จอยคิดในใจ แล้วก็ ทนเอา

เธอถามผู้ชายว่าหน้าที่การงานคุณดีขนาดนี้ทำไมต้องเข้ามาหาผู้หญิงในเวปเดท เขาบอกว่า เขาเหงา อยู่คนเดียวกับแม่ที่ป่วย

และ เขาก็บอกจอยว่า อยากให้จอยไปอยู่กับเขา เพื่อเรียนรู้กันก่อน เพราะถ้าไปกันไม่รอด ก็ไม่ต้องมีภาระอะไรต่อกัน ถ้าไปกันรอดค่อยว่ากันอีกที เขาไม่ต้องการคำตอบวันนี้หรอกนะ ถ้าจอยพร้อมก็โทรไปบอกเขาแล้ว ก็ขนของไปอยู่กับเขาเลย

เขาบอกว่า เขา ติดต่อผู้หญิงมาหลายคนแล้ว และก็ถามแบบนี้แต่ผู้หญิงพวกนั้นเห็นแก่เงิน และเรื่องแต่งงานที่ไร้สาระมาก เขา เลยต้องหาคนที่ใช่สำหรับเขาจริงๆ

จอยเลยบอกว่า ฉันต้องการหาผู้ชายที่ เป็นผู้นำ เป็นผู้ชายที่ไม่เห็นแก่ตัว และรักฉันและสนใจในตัวฉันบ้าง ฉัน มี คอนโดมีหน้าที่การงาน มีสังคม มีเงินเดือน ไม่มีหนี้สิน ขาดก็แต่ผู้ชายที่รักฉํนจริงๆ ไม่ใช่ชวนกันไปปี้ฟรีๆ โดยไม่ให้เกียรติโคตรเง้าของผู้หญิงเลย

ขอบคุณน่ะ สำหรับการที่มาเจอฉํนวันนี้และขอบคุณนะสำหรับน้ำใจแม้แต่น้ำถุงเดียว ขวดเดียวคุถณยังไม่มีน้ำใจ ให้ผู้หญิงเลย และขอให้คุณโชคดีในการตามล่าหาผู้หญิงมาปี้ฟรีๆ ต่อไปนะ ไว้เวร ลาขาด

พูดจบ จอยก็สบัดบ็อบเดินจากไป ไม่สนว่ามันจะทำหน้าหมางง อยู่ตรงนั้นนานแค่ไหน

จอยคิดในใจ ขี้เหนียวไร้น้ำใจขนาดนี้ คงหาได้อยู่หรอกไอ้เวรเอ๊ย ฮ่าๆๆๆ

--------------------------------------

ฮ่าๆๆๆ หลังจากฟังจอยเล่าจบ อีป้าขำจนสำลักกาแฟ โห ทุเรศอ่ะ ทำไม ผู้ชายพันธ์ยังมีมากมายแบบนี้นะสมัยนี้ เฮ้อออออ เอเมน

สามชิกท่านอื่นอ่านแล้ว คิดเห็นกับเรื่องนี้อย่างไรบ้างคะ

ขอบคุณ เรื่องเล่าหลังไมค์
หยิบมาเล่าโดย ป้าแก้ว ยูเค.
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต