ยุวดี แม่หม้ายวัย 35 ปี ได้ แต่งงานกับหนุ่มต่างชาติ ทั้งยุวดีและลูกชายวัย 3 ขวบได้ย้ายไปอยู่ต่างประเทศกับสามี ชีวิตเธอมีความสุขตามอัตภาพ สามีเป็นคนดี เลี้ยงดูเธอ กับลูก

สามีของยุวดีส่งเงินกลับไปให้พ่อแม่ ของเธอทุกเดือน ถึงแม้จะไม่มากแต่เขาก็พยายาม เพื่อเมียของเขาจะได้สบายใจ

ยุวดี จะเก็บเงินสะสม ที่สามี ให้ไว้ทุกเดือน เพื่อรวบรวมซื้อของขวัญ หรือ ถ้าเธอเห็นอะไรดีดี สวยๆ ก็จะส่งไปให้ะ่อแม่ที่เมืองไทย

และทุกครั้งที่ส่งไปให้ พ่อแม่ก็จะบอกว่าส่งมาทำไม ทไไมไม่ส่งเงินนั่นน่ะมาให้ เพราะถ้าส่งเงินมา ก็เอาไปซื้ออย่างอื่นได้เยอะแยะ แถมมีเงินเหลือเอาไว้ทำอย่างอื่นอีก โง่ไม่รู้จักฉลาด ขอเงินผัว ขอมันเข้าไปฝรั่งมันไม่จนหรอก ขอมาเก็บไว้ หลอกเอาเงินมันมาเยอะๆ แล้วก็ส่งมาให้พ่อแม่ อย่าโง่กว่าผัว ถ้ามัน ไม่ให้ก็เลิกกับมันไปหาเอาผัวใหม่

หรือไม่ก็ไม่รู้จักออกไปหางานทำ เมืองนอกมันหางานง่ายจะตาย อย่าขี้เกียจอย่าโง่ให้มันมาก ไม่ได้ดั่งใจจริงๆ

นี่คือคำพูดของพ่อกับแม่ ทุกครั้งที่เธอโทรหา หรือส่งของไปให้พ่อกับแม่ที่เมืองไทยทุกครั้ง

ยุวดีเสียใจทุกครั้ง ทั้งๆที่เธอพยายามทำดีกับพ่อแม่ แต่ทางบ้านไม่เคยยอมรับและเข้าใจเลยว่าสามีเธอไม่ได้ร่ำรวย

ถ้าเธอบอกแบบนี้ทางบ้านก็จะบอกให้เลิกแล้วหาผัวใหม่หาที่มันรวยๆ โง่ หาที่มันเหมือนผัวลูกบ้านอื่นหน่อยที่เขาส่งเงินมาให้พ่อแม่ใช้กันโครมๆ

จนเธอจนปัญญาที่จะอธิบาย เธอบอกว่าไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว ถ้าจะเลิกติดต่อทางบ้านก็รู้สึกผิด เพราะดูเหมือนตัวเองเป็นลูกที่เลว ไม่สามารถให้พ่อแม่ได้ตามที่พ่อแม่ต้องการ

-------------------------------------

น้องเข้ามาปรึกษา และเชื่อว่า น้องคงไม่อยากให้ใครว่าพ่อแม่น้องแน่นอน แค่ อึดอัดใจและน้องคงแค่อยากรู้ว่าคนอื่นเป็นเหมือนน้องกันหรือเปล่าคะ

ขอบคุณเรื่องเล่าหลังไมค์

นำมาบอกเล่าโดย ป้าแก้ว ยูเค.