เมื่อสามปีก่อนได้เจอรู้จักกับแฟนคนปัจจุบันในเวบเดทที่เชื่อว่าหลายคนในตอนนี้กำลังหาแฟนฝรั่งอยู่ค่ะ 

  หลังจากที่คบหากันได้ระยะหนึ่งก็เริ่มที่จะวางแผนที่จะใช้ชีวิตคู่ร่วมกันค่ะดิฉันและแฟนไม่ได้เป็นคู่ที่สวีทหวานมากมายอะไรนักตั้งแต่คบกับมาไม่เคยบอกรักกันสักครั้งเดียวเพราะตัวดิฉันเองก็ไม่คิดว่ามันสำคัญอะไรมากนักกับแค่คำพูด ดูการกระทำดีกว่าเพราะยังไงซะมันแน่นอนกว่า 

  แฟนเป็นคนเงียบค่ะไม่ได้มีอะไรที่หวือหวามากมากนักเค้าจะทำให้เราเห็นในสิ่งที่เค้าเป็นมากกว่าพูด ตอนนี้เราเริ่มอยู่ด้วยกันมา 5 เดือนแล้วโดยที่ดิฉันย้ายมาอยู่ที่ต่างประเทศด้วยกัน 

  ดิฉันมีลูกสาวสองคนค่ะส่วนตัว  เขาเองไม่มีลูกและไม่เคยแต่งงาน 

"ตั้งแต่นี้ต่อไปผมจะดูแลคุณ" เป็นคำพูดที่เค้าได้ให้สัญญาไว้ก่อนเดินทางมาครั้งนี้ มันทำให้เราอบอุ่นในใจลึก ๆ ค่ะ

เขาทำตามที่เค้าพูดค่ะ พอเริ่มมาอยู่ด้วยกันไม่นานดิฉันก็เริ่มหางานทำเพราะเรามีครอบครัวและลูกที่ต้องรับผิดชอบยอมรับค่ะว่าเหนื่อยมากเพราะมาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองทุกเรื่องต้องปรับตัวในทุกสถานการณ์ 

  หลังจากที่เรามาอยู่เริ่มมีรายได้แต่ไม่ได้มากมายนักแค่พอที่จะส่งให้ลูกและครอบครัวได้ใช้ แฟนเริ่มบอกว่าถ้าเริ่มมีรายได้แล้วทุกอย่างเราต้องแชร์กัน

   ดิฉันทำได้ค่ะ แต่ผิดไหมค่ะหรือเห็นแก่ตัวไปไหมถ้าดิฉันจะคิดว่าการที่เราบินข้ามน้ำข้ามทะเลมาเพื่อเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนหนึ่งเริ่มเรียนภาษาบ้านเค้าเริ่มนับหนึ่งใหม่ทุกอย่าง  แต่สิ่งที่ต้องเจอกับตัวตอนนี้คือ  ต้องเดินวันหนึ่งกิโลเมตรกว่าตอนเช้ามืดไปรอรถเมล์เข้าเมืองทุกเช้าหนาว หิมะตก ฝนตก ก็ต้องไป เพราะต้องทำงานถึงจะมีเงินส่งทางบ้าน 

  หลายครั้งพูดไม่ออกเพราะจุกอยู่ในอก ร้องไห้คนเดียวและถามตัวเองตลอดว่านี่เหรอที่เขาเรียกว่าชีวิตคู่ต้องทน หรือที่บอกว่าเป็นเมียฝรั่งต้องทนสิบล้อชนต้องไม่ตาย ต่างกับคุณแฟนค่ะเพราะดูท่าเค้ามีความสุขค่ะชีวิตเปลี่ยนแปลงบ้างนิดหน่อย

ขอบคุณที่รับฟังนะคะ

Create Date : 23 มกราคม 2558
Last Update : 23 มกราคม 2558 17:54:56 น.		0 comments
Counter : 404 Pageviews.
Share Tweet