ฉันไม่อยากทนแล้ว..แม่จ๋าลูกอยากกลับบ้าน
มีน้องท่านหนึ่ง ส่งข้อความมาให้อ่านหลังไมค์ เป็นข้อความที่อ่าน แล้ว สะท้อนหัวใจเป็นที่สุด เลยนึกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้
มีสาวน้อยท่านหนึ่ง ต้อง มาดิ้นรน หางานทำเพื่อหาเงินส่งกลับไปให้ พ่อแม่พี่น้อง ที่อยู่ทางเมืองไทย ได้กินอิ่นอนหลับและมีชีวิตที่สุขสบาย
ทุกๆเดือน เธอต้องทำงานหนัก และทุกสิ้นเดือนเธอต้องส่งเงินกลับบ้าน เป็นอย่างนี้เรื่อยมา คนทางบ้าน ไม่รู้หรอกว่าเธอ ทำงานอะไร หรือจะหาเงินมาด้วยวิธีไหน ขอแค่มีเงินส่งมาให้พวกเขาได้ใช ได้อยู่ดีกินดี ก็พอ แค่นี้ที่ทางบ้านต้องการ
ไม่เคยมีใครถามเธอว่า เหนื่อยไหม ลำบาก ไหม ทำงานอะไร คิดถึงนะ รักนะ รักษาสุขภาพด้วยนะ ถ้าไม่ไหว ก็กลับบ้านเรา อะไรแบบนี้ แต่ ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอไม่เคยได้รับคำพูดเหล่านี้เลย สิ่งที่เธอ ได้ยินทุกๆครั้งที๋โทรคุยกับทางบ้านคือ เงินไม่พอ ให้ส่งมาเพิ่ม คนนั้นไม่สบาย คนนี้ ต้องการซื้ออันนี้ คนนี้ต้องการซื้ออันนั้น ส่งเงินมาเพิ่มด้วยนะ
เธอเหนื่อยและท้อ ไม่อยากจะทนทำงานต่อไปอีกแล้ว แต่หยุดไม่ได้ เธอ เคยพูดเล่นๆ กับครอบครัวว่า อยากกลับบ้าน แต่ไม่มีเงินซื้อตั๋ว กลับบ้าน ปลายสาวตอบกลับมาว่า พวกเราไม่เชือ่หรอก อย่ามาตลก ทำงานเมืองนอกสบายจะตาย ไม่เห็นจะลำบาก เงินก็ได้เยอะแยะ และตบท้ายด้วยว่าเดือนนี้ส่งมาเพิ่มด้วยนะ พ่ออยากได้ รถคันใหม่
เธอ กลืนน้ำตาลงท้อง และ นั่งคิดว่า คนทางบ้านจะรู้ไหมนะว่า เขากำลังใช้เงินที่เธอต้องเอาร่างกายของเธอเข้าแลกกับมันมาเพื่อส่งเงินไปให้ทางบ้าน เงินที่แลกมาด้วย น้ำตาและความขมขื่นจากการที่ต้องนอนกับผู้ชายคนแล้วคนเล่า หลายครั้งที๋โดนทารุฯ และทำรายร่างกายแต่ต้องทน
เฮ้อออออ อีป้าคิดว่าเธอคงอยากได้อ้อมกอดและคำปลอบใจอยู่แน่นอน เขียนโดย ป้าแก้ว ยูเค.
| Create Date : 06 กันยายน 2557 |
| Last Update : 6 กันยายน 2557 21:42:55 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 774 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [
