ดิฉันอายุ35ปี เจอกับแฟนตอนธันวา 57 ทางเวบไซต์หาคู่ เราคุยกันทุกวัน จนเขาเกิดอยากเจอเราก็เลยนัดเจอกัน

  แฟนอายุ 46 ปี เป็นคนเยอรมันเขาไม่ได้เป็นคนหล่อ แต่เขาเป็นสุภาพบุรุษและเป็นคนดีมาก ทำให้เราเชื่อในรักแรกพบเรามีอะไรกันและหลังจากนั้นเขากลับไปและดิฉันเกิดตั้งท้องขึ้นมา

  เขายอมรับและสัญญาว่าจะทำทุกอย่างเพื่อเรากับลูก เราคุยกันเรื่องอนาคต วางแผนทุกอย่างเพื่อลูก เขาทำงานอย่างหนัก เดินเรื่องเอกสารในการขอวีซ่าเพื่อจะได้อยู่ด้วยกัน

    แต่ในการขอวีซ่าแต่งงานนั้นยุ่งยาก ดิฉันกับแฟนปรึกษากันว่าจะคลอดลูกที่นี้ก่อนแล้วค่อยขอวีซ่าติดตามลูก ในระยะที่รอคลอดลูกเขาได้ให้ดิฉันลาออกจากงาน เขาส่งเสียดิฉันโดยมิได้ขาดตกบกพร่อง

   เขาไม่ได้เป็นคนรวยแต่เขาสามารถทำให้เรามีความสุข เมื่อไดที่เขาสามารถลางานได้เขาจะบินมาหาเรา ดิฉันมีความสุขมากและคิดไม่ผิดที่รักเขา จนกระทั่งวันที่ดิฉันคลอดลูกในเดือนกันยา เขามาดูแลและจัดการเรื่องลูก

   นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่เขามาเมืองไทย เพราะเราจะไปอยู่ด้วยกัน พ่อ แม่และลูกที่เยอรมัน เขามาอยู่ดูแลลูกกับดิฉัน 3 อาทิตย์ และก็กลับไปเพราะต้องทำงานส่วนทางดิฉันต้องรอวีซ่าและลูกแข็งแรงก่อนค่อยตามไปทีหลัง

   จนถึงเดือนพฤศจิกา ดิฉันได้รับข่าวดีที่วีซ่าผ่านแล้วและดิฉันได้บอกให้เขาทราบ แฟนรีบจองตั๋วเครื่องบิน วันที่ 19 พฤศจิกายน

  ในที่สุดเราก็ได้อยู่ด้วยกัน3คนพ่อแม่ลูก เรามีความสุขที่เยอรมันนี ในระยะเวลาเกือบหนึ่งเดือน  เขาจัดการพร้อมทุกอย่างเพื่อดิฉันและลูก เราแพลนกันจะจดทะเบียนสมรสที่เดนมาร์ก วันที่ 22 ธันวา

เย็นวันศุกร์ที่ 12 ธันวาคม

แฟนบ่นว่าไม่ค่อยสบาย กินข้าวเย็นเสร็จเขาเข้านอนก่อน พอตอนตีสามลูกร้องเพราะหิว

  ดิฉันตื่นขึ้นมาไม่เห็นแฟนบนเตียง เห็นไฟที่ห้องนั่งเล่นเปิด ก็เลยเปิดประตูเข้าไปดูและเรียกแฟน

   แต่เขาไม่ตอบเรา ก็เลยแตะที่ตัวเขา ตัวเขาเย็นเฉียบ ตาค้าง มันเป็นภาพที่ติดตา เขาไปจากเรากับลูกแล้วโดยไม่ได้บอกลา

   ในตอนนั้นฉันทำอะไรไม่ถูกได้แต่เรียกแฟนเหมือนคนบ้า  กอดลูกร้องไห้ เขาจากไปแล้วจริงๆ เขาสัญญาว่าจะอยู่กับเราไปตลอดชีวิตและไม่มีวันที่ทิ้งเรา เขาได้ทำตามสัญญา

   หนึ่งปีเต็มที่เรารู้จักกันไม่มีวันไหนที่เขาทำให้เราเสียใจ ทุกวันตั้งแต่เขาจากไปฉันเฝ้าแต่คิดถึงวันเวลาและความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน ตอนนี้ชีวิตมืดมนคิดไม่ออกว่าจะทำอะไรต่อไป หรือว่าไปอยู่กับเขาดี แต่ลูกละใครจะดูแล

  ฉันรักคุณที่รัก ได้แต่บอกรักเขากับรูปถ่ายทุกวัน ถ้าชาติหน้ามีจริงขอให้เราได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง ฉันได้ให้แหวนเขาในงานศพเพื่อขอแต่งงานตามที่เราอยากทำ ถึงแม้เขาจะไม่รับรู้แต่ฉันสาบานว่าจะรักคุณและดูแลลูกตลอดไป

Create Date : 02 มกราคม 2558
Last Update : 2 มกราคม 2558 23:00:44 น.		0 comments
Counter : 506 Pageviews.
Share Tweet