สิงหาคม 2557

เก๋ แต่งงานกับสามีต่างชาติและได้ย้ายไปอยู่ต่างประเทศ เธอดูแลสามีเป็นอย่างดี รักและให้เกียรติสามี เอาใจใส่สามีในทุกๆเรื่อง ซึ่งเป็นที่ประทับใจของเพื่อนๆ และญาติพี่น้องของสามี

และวันหนึ่ง เพื่อนของสามีเก๋ ก็มาขอร้องสามีให้หาผู้หญิงไทยให้หน่อย ซึ่งสามีสงสารเพื่อนก็รับปากว่าจะให้เก๋หาให้ แต่สามีเซ้าซี้บ่อยๆเข้าเธอก็เลยตัดความลำคาญ

เธอก็เลยติดต่อญาติให้ ญาติคนนี้อายุ สี่สิบต้นๆ เก๋ก็ขอรูป และส่งให้ฝ่ายชายดู จากนั่นก็แนะนำให้รู้จักกัน และให้ทั้งสองแชทคุยกัน และศึกษาดูใจกันเอาเอง

หลังจากที่ทั้งสองพูดคุยกันผ่านไปสองเดือน ฝ่ายชายอยากจะเจอตัวฝ่ายหญิง แต่ยังลางานไม่ได้ เลยอยากให้ฝ่ายหญิงเดินทางมาหาเขา โดยฝ่ายชายจะออกค่าใช้จ่ายทั้วหมดให้เอง

และภาระทุกอย่างก็ตกมาเป็นของเก๋ เพราะต้องจัดการ เดินเรื่องแนะนำ และหาตั๋วให้ฝ่ายหญิง และออกใบเชิญ เก๋เดินเรื่องและวุ่นวายช่วยจนกระทั่งฝ่ายหญิง วีซ่าผ่าน แต่คำขอบใจจากทั้งผู้ชายและฝ่ายหญิงไม่มีหลุดออกมาให้ได้ยินให้หายเหนื่อยเลน แต่เธอก็ไม่คิดมาก ขอแค่คนสองคนได้รักกันก็พอ

พอวันที่ฝ่ายหญิงมาถึง ทั้งเพื่อนสามี และทั้งเก๋กับสามี ก็ไปรับฝ่ายหญิงที่สนามบินและพาไปส่งที่บ้านฝ่ายชาย ทั้งสองคนดูมีความสุขกันดี ฝ่ายหญิงมาอยู่ได้เกือบเดือนก็บินกลับไป และด้วยความรักที่ฝ่ายชายมันล้นอกมาก ไม่กี่เดือนหลังจากนั้น เขาก็รีบลางานและบินตามฝ่ายหญิงไปที่เมืองไทย

แต่พอหลังจากฝ่ายชายบินกลับมา เขาก็มาปรับทุกข์กับสามีของเก๋ว่า หลังจากไปถึงเมืองไทย พ่อแม่ฝ่ายหญิงต้อนรบดีมาก มีงานเลี้ยงต้อนรับ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องเป็นคนออกเงินค่าใช้จ่ายทั้งหมด และเวลาไปเที่ยวไหนด้วยกัน ฝ่ายหญิงก็จะขนญาติพี่น้อง ไปด้วยเป็นคันรถ และเขาก็ต้องเป็นฝ่ายออกค่าใช้จ่ายให้พวกเขาทั้งหมด

และอีกอย่างฝ่ายหญิงมีลูกติด ที่โตเป็นวัยรุ่น และก็เรียนหนังสือ เธอต้องการให้ฝ่ายชายพาเธอและลูกๆมาเที่ยวหาเขาอีกในช่วงที่ลูกๆของเธอปิดเทอม

และฝ่ายหญืงก็เรียกร้องให้เขาต้องส่งเสียเงินให้ทุกๆเดือน เพราะฝ่สยหญิงอ้างว่ามันเป็นธรรมเนียมและวัฒนธรรมที่ผู้ชายต้งทไและตองรับผิดชอบเลี้ยงดูฝ่ายหญิงทุกๆอย่าง เขาเลยบอกว่าไใไหวขอหยุดกับฝ่ายหญิงดีกว่า และเขาไม่เข้าใจว่าทำไมฝรั่งที่แต่งงานกับสาวไทยจะต้องจ่ายทุกอย่างใฝ่ายหญิงและญาติพี่น้องมากขนาดนี้เชียวหรอ ทำไมต้องยอมด้วย และทนได้อย่างไร เขาบอกทิ้งท้ายอีกว่า ไม่เอาแล้วเข็ดแล้วจริงๆกับผู้หญิงไทย ถึงแม้จะเอาอกเอาใจเก่งแค่ไหน และเขาจะรักเธอมากแค่ไหนก็ตาม เขาก็ขอตัดใจและเลิกยุ่งเกียวดีกว่า เขาไม่อยากหมดตัว

ซึ่งเก๋ก็ได้อธิบายให้เพื่อนสามีฟังว่าผู้หญิงไทยไม่ได้เป็นแบบนี้ทุคนนะ หลายคนก็มีคนดีดีที่ต้องการรักแท้แบะไม่รีดไถ่ฝรั่ง แต่เก๋อธิบายอย่างไรเขาก็ไม่ฟังเพราะเขาเชื่อในสิ่งที่เขาเจอมามากกวา

และพอฝ่ายชายหายหน้าไป ฝ่ายหญิงก็มาวีนแตกด่าว่าเก๋ไปยุอะไรผู้ชาย หาว่าเก๋อิจฉากลัวเขาได้ดีกว่า บลาๆๆๆๆๆ ซึ่งเก๋ก็สวนกลับว่าทำไใไปเรียกร้องจากผู้ชายมากขนาดนั้นซึ่งเธอก็บอว่า ก็ถ้าไม่ขอกับผัวจะให้ไปขอกับใคร มีผัวฝรั่งทั้งที จะให้มาทำเป็นจนเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้หรอก อายชาวบ้านตายเลย

สรุป ทั้งสองคนเลิกกีนอย่างถาวร และเก๋ก็เลิกหาผัวให้ชาวบ้านไปอย่สงเก็ดขาด เนื้อไม่ได้กินหนังไม่ได้รองนั่ง แถมโดนทั้งฝ่ายหญิงฝ่ายชายด่าอีก

เธอเลยขอฝากเรื่องนี้เอาไว้เตือนคนที่ต้องการจะมีผัวต่างชาติ ว่าอย่าทำตัวเป็นปลิง อย่าหน้าเงิน อย่าแสดงความหิวกระหายมากนัก และ เธอยังบอกอีกว่า ใครอยากได้ผัวอยากได้เมีย ให้มันไปหากันเอาเอง เราจะได้ไม่เป็นหมาหัวเน่า มาโดนเขาด่าเอาทีหลัง

ขอขอบคุณเรื่องเล่าหลังไมค์

หยิบมาบอกเล่าเก้าสิบโดย

ป้าแก้ว ยูเค.