สวัสดีค่ะป้าแก้ว วันนี้หนูมีเรื่องมาปรึกษาค่ะ กลุ่มใจมาก ไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง เพราะกลัวเขาจะพากันสมน้ำหน้า

เริ่มเรื่องเลยนะคะ

หนูชื่อก้อยค่ะ หนูได้รูกจักฝรั่งคนหนึ่งในเวปหาคู่ เขาดป็นคนไม่หล่อมากแต่ก็ไม่ขี้เหล่ เป็นคนสูง และดูดีค่ะป้า ถึงแม้เขาจะ อายุ 43 ปีแล้วก็ตาม เราสองคนคุยกันผ่านอีเมลบ้าง แชทเปิดกล้องคุยกันบ้าง ทุกๆวัน จนเราต่สงคนต่สงบอกรักซึ่วกันและกัน และเราสองคนก็แพลนอนาคตร่วมกัน และชอบไปในทิศทางเดียวกัน เราติดต่อพูดคุยกันอยู่แบบนี้เป็นเวลานาน ถึง 9 เดือน

เขาก็บินมาหาหนูค่ะป้า เขามาอยู่แค่ 2 อาทิตย์ เพราะเขาบอกว่า อยากมาทำความรู้จักกับหนูอยากมาเจอหนูตัวเป็นๆอยากมาสัมพันธ์ความน่าะกของหนู เราสองคนใช้เวลา ช่วงสองอาทิตย์ได้คุ้มมาก เราไปเที่ยวด้วยกันหลายที่ หนูมีความสุขมากค่ะป้า เขาเอาอกเอาใจ เป็นสุภาพบุรุษ พูดจาดี และที่สำคัญตัวจริงเขาหล่อค่ะป้าทหล่อกว่าในรูปหรือที่เรามองในกล้องอีกค่ะ

หนูดื่มด่ำ ความมสุข และความรักที่เขามอยให้ ในข่วงเวลาสั่นๆ แค่สองอาทิตย์ จนหนูแทบจะสำลักความสุขตายหลังจากนั้นเขาก็ยินกลับไป และเราก็ยังคงติดต่อพูดคุยกันตามปกติ

แต่หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เมลมาบอกหนูว่าเขารักหนูมาก แต่เราสองคนไม่เหมาะสมกัน และตอนนี้เขาก็ได้พบรักกับสาวชาติเดียวกันที่เขาคิดว่า น่าจะไปกันได้ดี และสุดท้ายเขาขอหยุดความสำพันธ์กับหนูอย่างไม่มีเยื่อใยเลยค่ะป้า

หนูเสียใจมาก มันเคยคิดมาก่อนเลยว่า ความรักที่ไม่สมหวังมันจะเจ็บปวดขนาดนี้ หนูเหมือนคนที่กำลังตกอยูในความฝันที่เป็นฝันดี เหมือนคนที่กำลังยืนสูดอากาศอยู่บนหน้าผาสูง และ โดนกระชากให้ร่วงหล่นลงมา มันทั้งจุกทั้งเจ็บ หนูร้องไห้จนแทบไม่ใน้ำตาจะไหล หนูทนทรมาณอยู่นานเกือบปี กว่าจะตัดเขาออกจากใจและกลับมามีสภาพจิตฝจที่ดีขึ้น แต่ก็ไม่ลืมบาดแผลที่ได้รับ ฟังดูงี่เง่านะคะป้า แต่มันคือความจริงค่ะ

พอหนูเริ่มจะตัดเขาออกจากหัวใจได้ขาด วันหนึ่งเขาก็โทรมาหาหนู โทรมาจอโทษต่สวๆนานา เขาบอกว้า เขาไปกับผู้ฟญิงคนนั้นไม่ได้ ลองใช้ชีวิตร่วมกันแล้ว มันไม่ใข่อย่างที่คิด เขาตัดสินใจบอกเลิกกับสาวหัวทองคนชาติเดียวกัน และจอกลับมาคบกับหนูต่อ เขาบอกว่าดขาเสียใจมากและสำนึกผิดมาตลอดที่บอกเลิกรักหนูแบบไม่มีเยื่อใยแบบนั้

หนูซึ่งยังรักเขาอยูและต้องการให้โอกาสทั่งตัวเองและเขา ดังนั้นเราก็กลับมาคบหากันใหม่ แต่ครั้งนี้การพูดคุยเปลีายนไปค่ะป้า เขาต้อวการที่จะมีเซ็กผ่านกล้องโดยให้หนู่ช่วย และเขาจอร้องให้หนูถอดเสื้อผ้าคุยกับเขาและเขาก็ถอดเสื้อผ้าคุยกัน และข่วยกัน เราทำแบบนี้ทุกคืนค่ะป้า หนูก็ตามใจเขาค่ะเพราะยังไงเราก็เคยๆกันอยู่และเขาก็ไม่ใช่คนอื่น ดูเขามีตวามสุขมากค่ะป้า

เขาบอกว่าปีนี้จะมาหาหนูอีก เขาบอกว่าอยากใช้ชีวิตร่วมกันกับหนูอยากอยู่กับหนู และเขาจะรับผิดชอบชีวิตของหนู แต่มีข้อแม้เขาจะไม่แต่งงานเด็ดขาด ขออยู่แบบนี้

เรื่องของหนูก็มีแค่นี้ค่ะป้า แต่หนูอยากถามป้าและสมาชิกทุกๆท่านว่า ตลอดเวลาสองปีที่อยู่กับเขา ตลอดสองปีที่ตบหากัน เขาเสมอต้นเสมอปลาย เขาเป็นคนดี รับผิดชอบทุกอย่าง แต่เขาจะไม่แต่งงานกับหนู แต่เขาเคยเดินออกไปจากชีวิตหนูมาแล้วครั้งหนึ่ง

คำถามคือ หนูสมควรฝากชีวิคไว้กับผู้ชายคนนี้หรือเปล่า และถ้าไม่แต่งงานเขาจะทิ้งหนูเหมือนที่เขาเคยทำมาหรือเปล่าคะ

และถ้าเขามาหาหนูปีนี้หนูจะไปหาไปพบเขาดีหรือเปล่าคะ

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะป้า

หลังจากอ่านเรื่องราวในชีวิตของน้องจบลง อีป้ามองไม่เห็นอนาคตร่วมกันของนองกับผู้ชายคนนี้เลย เขาเคยสลัดเราทิ้งเหมือนสลัดกางเกงในที่ใช้แล้วออกจากตัวไปแบบไม่ใยด และเขาก็กลับมาหาเราในวันที่เขาไม่เหลือใคร และถ้าวันข้างหน้า เขาไปเจอคนอื่นที่ถูกตาต้องใจ เราตะไม่เป็นกางเกงในที่เขาใช้แล้วและสลัดทิ้งอีกครั้งหรอคะ

เรื่องการแต่งงานมันไม่ใช่คำตอบสุดท้ายของชีวิต แบะมันก็ไม่ใช่การการันตีว่าผู้ชายที่เราจดทะเบียนแต่งงานด้วยมันจะรักและซื่อสัตย์ต่อเราคนเดียว เรื่องนี้มันเป็นเรื่งของจิตสำนุกล้วนๆ และถ้าคนมันจะหมดใจต่อให้ทะเบียนสมรสกี่ใบ ก็รั้งมันไม่อยู่ ยัวไงมันก็ไปอยู่ดี

ชีวิตเราค่ะ เลือกทางเดินที่ตัวเองคิดว่าดีที่สุด มีความสุขที่สุด อยู่กับมันถ้าเรามีความสุข และถ้าหมดความสุขและทุกข์ใจเมื่อไหร่ก็เดินออกมา

ขอขอบคุณเรื่องเล่าหลังไมค์

หยิบมายอกเก้าเล่าสิบโดย

ป้าแก้ว ยูเค.