สวัสดีค่ะป้าแก้ว หนูมีเรื่องอยากปรึกษาค่ะ คือหนูคบผู้ชายคนหนึ่งมาเจ็ดปีแล้วค่ะแต่คบกันแบบไปๆมาๆ เค้าทำงานอยู่ในเมืองไทยนี่แหละ แต่เค้าไม่เคยชวนหนูไปอยู่ด้วยค่ะ แล้วก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากมาย

หนูทำมาหากินเลี้ยงตัวเองค่ะ บางทีก็เหมือนผู้หญิงหลังม่านที่ไม่ได้ออกหน้าออกตา  หนูรู้จักแค่เพื่อนฝูงคนใกล้ชิดแค่นั้นเอง แต่ก็มีบ้างที่พาไปกินข้าวดูหนังหนูไม่เคยต้องได้จ่ายค่ะ 

หนูคบด้วยก็เพราะรักแต่ตอนนี้อายุเริ่มากขึ้น  หนูอยากมีอนาคตที่ดีกับเค้าบ้างทางบ้านก็กดดันมาอีกมีแฟนฝรั่งแต่ไม่มีอะไรเลย 

 หนูอยากเลิกกับเค้าแล้วไปหาคนใหม่ดีมั้ยคะป้าแก้วคือมันนานเกินไปแล้วค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ

------------------------

อีป้า ให้คำแนะนำไปว่า

ถามเค้าว่าเราอยู่ในสถานะไหน และถามใจตัวเองว่าอยู่แบบนี้มีความสุขหรือปล่าว 

ไม่มีใครมานั่งบอกหรือบบังคับให้คุณเดินออกมาจากตรงที่ยืนได้ นอกจากคุณจะต้องตัดสินใจเองว่าคุณ อยากเดินออกมาหรือปล่าว หรือทนรับสภาพแบบนี้ไหว

----------------------------

หลังจากนั้นน้องก็หายไปสักพักและกลับมาใหม่ และบอกว่า 

ตอนนี้หนูตัดสินใจเลิกกับเค้าแล้วค่ะ เพราะหนูถามเค้า ว่าคิดอย่างไรกับหนู และหนูอยู่ในฐานะอะไร คำตอบของเค้าคือมากว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน

โง่อยู่ตั้งนานคิดว่าเค้ามีใจให้ อยากเก็บเราไว้แบบนี้ แต่ไม่กล้าที่จะเอาตัวเองมาเสี่ยง  เจ็บจังแต่ก็ดีเจ็บตอนนี้ดีกว่าเจ็บตอนแก๊แก่แล้ว  

-----------------------------

เพื่อนของฝรั่งมี 3 แบบ 

1.เพื่อนแบบกินเที่ยวเล่นเฮฮา

2.เพื่อนที่สามารถปรับทุกข์ ร่วมแชร์ทุกข์ สุขกัน

3.เพื่อนที่สามารถมีอะไรกันได้ แต่ไม่ผูกพันธ์ (ความคิดของผู้ชายที่เห็นแก่ตัวบางคน)

ผู้ชาย มี ปะปนกัน ผู้ชายดีดีก็เยอะ และผู้ชายที่เห็นแก่ตัวก็มากดังนั้น

ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราตัดสินใจค่ะ  เราเท่านั้นที่จะรู้ว่าตัวเองต้องทำอย่างไร ขอแค่ ให้อยู่กับความเป็นจริงอยู่กับปัจจุบัน อย่าหลอกตัวเอง

ตัวเราเท่านั้นที่ จะเลือกว่า อยากจมอยู่กับความทุกข์ หรือ เดินออกมาจากตรงที่ทุกข์และก้าวออกไปหาความสุขที่รอเราอยู่ข้างหน้า

 ป้าแก้ว ยูเค.

Create Date : 24 มิถุนายน 2557
Last Update : 24 มิถุนายน 2557 15:48:26 น.		1 comments
Counter : 913 Pageviews.
Share Tweet