พวกสัตว์ในป่าถูกโจมตีตอนเช้ามืดโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว

กองกำลังผสมที่นำโดยทซาร์มิน่าและเบนน์เข้าจู่โจมอย่างรวดเร็ว โชคดีที่พวกเด็กๆยังนอนหลับอยู่ที่บร็อคฮอลล์ และพวกหนูจากลอมเฮ็ดจ์กำลังเตรียมอาหารเช้ากันอยู่ มีแต่ตุ่น นาก และกระรอกเพียงไม่กี่ตัวอยู่ตรงบริเวณที่ขุดดิน

ทหารกองโจรของเบนน์ดาหน้ากันเข้าไปอย่างบ้าดีเดือด โดยมีกองกำลังของนางแมวป่าตามหนุน เอิชคลอว์ บิลลัม และซอยฟลายเออร์ยังอยู่ลึกลงไปใต้ดิน ที่เหลืออยู่บนพื้นดิน

ความสับสนอลหม่านเกิดขึ้น!

สกิปเปอร์ถูกยิงด้วยลูกธนูที่สีข้าง เลดี้แอมเบอร์เสียหูข้างหนึ่งสังเวยคมดาบของเจ้าหมาจิ้งจอกตัวหนึ่ง พวกสัตว์ในป่าซึ่งสำนึกถึงอันตรายที่เกิดขึ้นกรีดร้องระงม พวกเขาทำได้เพียงอย่างเดียวคือวิ่งหนีเต็มฝีเท้า สกิปเปอร์ไม่สนใจบาดแผลของตัวเอง เขายืนร่วมกลุ่มอยู่กับพวกนาก ช่วยกันระดมขว้างก้อนหินเข้าใส่ข้าศึกพร้อมกับแผดเสียงสั่งสมุนว่า “หนีไปให้เร็วที่สุด!”

เลดี้แอมเบอร์และพวกกระรอกหลบหายไปตามยอดไม้ ทิ้งกระรอกสองตัวที่ถูกฆ่าตายไว้บนพื้นดิน สกิปเปอร์และพวกนากจัดการให้ตุ่นสองสามตัวข้ามแม่น้ำไปได้อย่างปลอดภัยแล้วจึงได้กระโดดลงแม่น้ำหายไป

ทซาร์มิน่าโห่ร้องประกาศชัยชนะกึกก้องไปทั่วป่าซึ่งเงียบสงัดลงอีกครั้งหนึ่ง

เบนน์เอนกายลงพิงดาบโค้งของเขาพร้อมกับหอบหายใจอย่างหนัก “เห็นหรือยังว่าพวกมันไม่มีทางต่อกรกับเราได้เลย พิ๊วส์! แต่มันก็ยังพยายามต่อสู้กับเราบ้างนิดหน่อย ถึงจะมีกำลังน้อยกว่าเรามากก็เถอะ”

บร๊อคเดินเข้ามาแล้วทำความเคารพ “สังหารกระรอกได้สองตัว นากสามตัวแล้วก็ตุ่นอีกหนึ่งตัวขอรับ คุณหญิง” มันรายงานเจ้านาย
เบนน์กระตุกเสื้อคลุมของบร็อคตอนที่มันหันหลังเพื่อกลับออกไป
“เสียพวกเราไปเท่าไหร่?” เบนน์ถามด้วยเสียงห้วนๆ
“พังพอนสามตัว สโต๊ทหนึ่งตัวและวีเซอร์อีกหนึ่งตัว แล้วก็หนูสี่ตัวกับหมาจิ้งจอกอีกหนึ่งตัว”
เบนน์ส่ายหัวอย่างประหลาดใจ “เราสูญเสียมากกว่าพวกมัน จับเชลยได้บ้างไหม?”
“ไม่ได้เลยขอรับ”
“ฮืมม์ แย่จัง”

แรทแฟลงค์เดินเข้ามาสมทบ บีบนวดมือที่บาดเจ็บไปมา “เราพบหลุมขนาดใหญ่สามหลุมใกล้แม่น้ำทางโน้น” มันรายงาน

ผู้บัญชาการทั้งสองเดินไปตรงจุดที่ได้รับรายงาน เบนน์ก้มตัวลงสูดดมดินรอบๆปากหลุมแต่ละหลุมโดยมีนางแมวป่าจ้องมองตาไม่กระพริบ

“เจ้าคิดว่าพวกมันทำอะไร?” นางถามอย่างประหลาดใจ
หมาจิ้งจอกถ่มน้ำลายลงไปในหลุมๆหนึ่ง “เจ้าคงเดาได้เหมือนข้านะ เพราะเราไม่มีเวลาจุดไฟเผาหรือโค่นต้นไม้ คงมีพวกมันสักสองสามตัวหนีลงไปหลบซ่อนอยู่ในหลุมพวกนี้แน่”
“งั้นเราก็ควรจะช่วยฝังมันเสียเลย” นางทซาร์มิน่ายิ้มอย่างชั่วร้าย “บร็อค ไปหาหินก้อนโตๆมา เอาไม้กระดานที่วางอยู่ตรงนั้นมาด้วย แล้วใช้หอกดันหินกับไม้นั่นไปปิดหลุมพวกนั้นให้หมด เสร็จแล้วก็อัดดินหน้าหลุมให้แน่น พวกมันจะได้ติดกับอยู่ในนั้นจนอากาศหมด”

บร็อคเช็ดดาบจนสอาดแล้วสอดลงฝัก
“ก็คงแค่นั้นแหละ กองกำลังของข้าหมดภาระตรงนี้แล้ว เรากลับไปที่โกตีร์กันดีกว่าแล้วค่อยมาโจมตีพวกมันใหม่พรุ่งนี้เช้า”

ทซาร์มิน่ายืนเคียงข้างเบนน์ นางจะไม่มีวันยอมรออยู่ในป่ากับกองทหารของนางโดยปล่อยให้เบนน์เข้าควบคุมโกตีร์ ขณะที่นางไม่อยู่อย่างเด็ดขาด

“ดีแล้วละ เบนน์ ข้าจะให้บร็อคกับพวกทหารบางตัวอยู่ระวังทางนี้ พวกเราที่เหลือจะกลับไปโกตีร์พร้อมกับเจ้า”

ระหว่างเดินทางกลับไปในป่ามอสฟลาวเวอร์ในยามเช้าที่อากาศสดใส ทหารหมาจิ้งจอกของเบนน์ตัวหนึ่งเหยียบลงไปบนชายเสื้อคลุมด้านหลังของแรทแฟลงค์แล้วหัวเราะคิกคัก

“ข้าว่านางราชินีแมวตัวเมียของเจ้ากลัวว่าพวกเราจะปิดประตูป้อมไม่ให้นางเข้า”

แรทแฟลงค์กระชากชายเสื้อคลุมให้หลุดจากเท้าของหมาจิ้งจอกแล้วคำรามว่า “งั้นหรือ? ลองเรียกนางว่าแมวตัวเมียให้นางได้ยินหน่อยสิ ไอ้ฮีโร่!”


เบลล่ารู้เรื่องการถูกลอบโจมตีที่ผ่านมา ก็ต่อเมื่อสภาคอริมเรียกประชุมสมาชิกที่บร็อคฮอลล์ แม่อธิการเจอร์เมนและโคลัมไบน์จัดเตรียมผ้าพันแผลและสมุนไพร พวกหนูจากลอมเฮดจ์จัดการดูแลผู้บาดเจ็บ สกิปเปอร์ไม่ยอมอยู่เฉยทำให้กู๊ดดี้ สติคเกิลต้องคอยวิ่งไล่ตามเขาเพื่อใส่ยาและพันแผลให้
เลดี้แอมเบอร์จัดผ้าพันแผลรอบหัวของนางให้เข้าที่เพื่อจะมองเห็นได้ถนัดขึ้น

“ข้าได้ยินใครๆเรียกมันว่าเบนน์” เธอบอกสกิปเปอร์ “ตามชิบบ์มาด่วน ให้มันบินไปแถวโกตีร์ เราจำเป็นต้องรู้เกี่ยวกับเจ้าเบนน์ให้มากที่สุด บอกชิบบ์ให้ระวังตัวด้วย”
โฟร์โมลทุบอุ้งมือหนาหนักลงบนโต๊ะ “เราต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อให้เอิธคลอว์ ซอยฟลายเออร์และบิลลัมซึ่งติดอยู่ใต้ดินรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเรา”
“ใช่” เบลล่าเห็นด้วย “และที่สำคัญคือเราต้องช่วยพาตุ่นพวกนั้นออกมาจากอุโมงค์ให้ได้ เรื่องต่อไปคือต้องกลบเกลื่อนร่องรอยรอบๆบร็อคฮอลล์ของเราให้มิดชิด ถ้าไม่รู้ที่ตั้งของเรา พวกมันก็มาโจมตีเราไม่ได้ เรื่องสำคัญต่อไปคือเราต้องหาที่ซ่อนสำรองเผื่อเอาไว้ด้วย ควรจะเป็นที่ใดที่หนึ่งที่อยู่ลึกเข้าไปทางตะวันออกของมอสฟลาวเวอร์ ในกรณีที่บร็อคฮอลล์ถูกโจมตีเราจะได้มีที่หลบภัยใหม่”

ผู้เดินสารถูกส่งออกไปพบชิบบ์ ขณะที่พวกสัตว์ในป่าช่วยกันกลบเกลื่อนร่องรอยรอบๆบร็อคฮอลล์ และแม่อธิการเจอร์เมนกับพวกหนูช่วยรักษาพยาบาลพวกที่บาดเจ็บ

การโจมตีอย่างโหดร้ายที่ผ่านมายังอยู่ในความทรงจำของสัตว์ในป่าทุกตัว
เลดี้แอมเบอร์เป็นผู้หนึ่งที่ไม่มีวันลื รวมทั้งสกิปเปอร์ด้วย


ก่อนเที่ยง ชิบบ์นำข่าวร้ายกลับมารายงานต่อสภาคอริม

“เอ้อ ฮะแอ้ม ข่าวร้าย ข่าวร้าย ดูเหมือนว่าเจ้าหมาจิ้งจอกเบนน์เป็นผู้เชี่ยวชาญการรบ กองโจรของมันมีประมาณหกสิบนาย ฮะแอ้ม ขอโทษที คิดว่าพวกมันกำลังวางแผนการโจมตีครั้งต่อไป มันจะเดินทัพเข้ามาในป่ามอสฟลาวเวอร์ให้ลึกที่สุดเท่าที่จะลึกได้ มันกะจะออกเดินทางตอนเช้ามืดพรุ่งนี้ มันกะจะฆ่าหรือไม่ก็จับสัตว์ป่าทุกตัวที่เจอไปเป็นเฃลย”

โคลัมไบน์ชูมือขึ้นสูง “งั้นพวกเราก็อย่าทำตัวเป็นเป้าให้มัน ทุกคนควรอยู่ที่นี่ไม่ให้มันพบ ในกรณีที่มันหาบร็อคฮอลล์เจอ”
เบลล่าเห็นด้วย “ข้าเห็นด้วย คิดได้ดีมาก โคลัมไบน์ แล้วคนอื่นๆล่ะคิดว่าอย่างไร?”

มีเสียงกระหึ่มตอบรับทำนองเห็นพ้องต้องกัน แต่ไม่มีใครสังเกตเห็นสายตาของเลดี้แอมเบอร์และสกิปเปอร์ที่แลกเปลี่ยนกัน

ในตอนบ่ายอ่อนๆ เบลล่าปล่อยหน้าที่การดูแลบร็อคฮอลล์ให้กับแม่อธิการและโคลอมไบน์ ส่วนนางเองเดินเข้าไปในป่าลึกทางตะวันออกเพื่อเสาะหาที่หลบภัยสำรอง



หมายเหตุ: แปลจากเรื่อง "Mossflowers"