ทซาร์มิน่าสั่งพวกพลธนูให้ระดมยิงเข้าไปตามต้นไม้และพุ่มไม้รอบๆเผื่อจะมีพวกสัตว์ในป่าบางตัวแอบซ่อนอยู่ พวกทหารยิงสุ่มสี่สุ่มห้าเข้าไปเป็นพักๆแล้วในที่สุดก็เลิกยิงหันมาดูการต่อสู้ระหว่างสกิปเปอร์และคลัดด์ตรงชายฝั่งน้ำแทน

คู่ต่อสู้ที่ต่างก็ขบกรามแน่นฟัดกันกลิ้งไปกลิ้งมา เลนและทรายปลิวว่อนไปทุกทิศ ทั้งสองต่างก็กัด ปล้ำ เตะ และใช้กำปั้นอันหนักหน่วงตะบันเข้าหากันอุดตลุดจนพื้นดินสั่นเสทือน ขนปลิวว่อนไปในอากาศยามเช้า เลือดสาดกระเซ็นลงไปในแม่น้ำ

เพียงไม่นานนักคลัดด์ก็เริ่มตระหนักว่ามันไม่อาจทานพละกำลังของสกิปเปอร์ผู้เต็มไปด้วยความแค้นได้ ตอนนี้มันต้องต่อสู้เพียงเพื่อเอาชีวิตรอดเท่านั้น เจ้าวีเซอร์พยายามจะพาตัวเองออกจากเจ้านากซึ่งกำลังคลั่ง แต่ไม่สำเร็จ ลมหายใจของมันขาดเป็นห้วงๆขณะพยายามเกร็งตัวไปให้ถึงหอก ที่มันทำหล่นตอนที่กระโดดเข้าปะทะกับสกิปเปอร์

สกิปเปอร์รู้ว่าคลัดด์กำลังคิดจะทำอะไร เขาหันมาคร่อมตัวมันไว้แล้วกลิ้งไปด้วยกันไปยังทิศตรงข้ามกับที่หอกตกอยู่ แต่ทันใดนั้นคลัดด์ก็คว้าดินปนทรายได้กำมือหนึ่ง ขว้างเข้าไปที่นัยน์ตาของสกิปเปอร์ ทำให้เขามองไม่เห็นไปชั่วขณะสกิปเปอร์พยายามอย่างเดือดดาลที่จะเอาทรายออกจากตา ทำให้ต้องปล่อยคลัดช์เป็นอิสระ คลัดด์ฉวยโอกาสนั้นกระโดดไปคว้าหอกมาได้แล้วแผดเสียงสนั่นขู่ขวัญ พร้อมกระโจนเข้าใส่หมายแทงคอหอยที่เปิดโล่งของคู่ต่อสู้ซึ่งยังนอนอยู่บนพื้น

แม้จะยังมีเศษทรายคาอยู่ในดวงตา สกิปเปอร์ก็เห็นร่างของศัตรูที่กระโดดเข้ามา เขากลิ้งตัวหลบไปทางหนึ่ง และโดยบังเอิญมือข้างหนึ่งของเขาสัมผัสเข้ากับเสื้อคลุมกัปตัน ที่เขาสลัดทิ้งไว้ริมฝั่งแม่น้ำ สกิปเปอร์คว้ามันมาอย่างรวดเร็วและตลบมันเข้าพันหัวและสะโพกของเจ้าคลัดด์ในจังหวะเดียวกัน พร้อมกับกลิ้งตัวถอยหลังไป สกิปเปอร์รู้สึกว่าปลายหอกของเจ้าคลัดด์เฉียดหูเขาไปอย่างหวุดหวิด

สกิปเปอร์สะบัดเสื้อคลุมขึ้นข้างบนอย่างแรงเต็มพละกำลังคลุมร่างทั้งร่างของคลัดชด์ไว้มิดชิด แรงเหวี่ยงส่งร่างของเจ้าตัววีเซอร์ที่ห่อหุ้มด้วยเสื้อคลุมลอยสูงลิ่วขึ้นไปในอากาศ มันส่งเสียงกรีดร้องอย่างตกใจสุดขีด ก่อนที่ร่างของมันจะตกถึงพื้นก็เสียบเข้ากับหลาวที่พวกนากเสียบเอาไว้บนดิน หลาวของพวกนากมีปลายแหลมทั้งสองด้าน!!!

ความสับสนอลหม่านเกิดขึ้นเมื่อทซาร์มิน่าสั่งทหารให้เข้าจัดการกับสกิปเปอร์ แต่พวกนากเข้าขัดขวาง และหยุดยั้งพวกทหารโกตีร์ด้วยหลาวและหนังสะติ๊ก สกิปเปอร์กระโจนอย่างสวยงามลงไปในแม่น้ำโดยมีพวกสมุนนากของเขาตามลงไปเป็นพรวน หลังจากถือโอกาสซัลโวทหารของนางแมวป่าอย่างดุเดือดเป็นการสั่งลา เกิดการผลักดันกันวุ่นวายระหว่างทหารที่อยู่แถวหลังๆกับแถวหน้าทำให้พวกทหารในแถวหน้าๆบางตัวถูกดันตกลงไปในน้ำ

ทซาร์มิน่าก็เป็นผู้หนึ่งที่ตกลงไปในน้ำ นางดิ้นรนอยู่ในน้ำด้วยความตกใจสุดขีด “ช่วยด้วย เอาข้าขึ้นไปที” นางพญาแมวป่ากรีดร้องเสียงหลง “เร็วๆเข้า ก่อนที่พวกมันจะยิงมาอีก!”

พวกทหารช่วยกันลากนางขึ้นมาบนฝั่งอย่างรีบร้อน

เสียงหัวเราะของผู้มีชัยดังแว่วมาจากทางต้นน้ำที่ไกลออกไปเมื่อหัวของสกิปเปอร์โผล่ขึ้นมาบนผิวน้ำ “เจ้าวีเซอร์ได้เสื้อคลุมของมันคืนไปแล้ว ผูกติดไปกับตัวมันไง”

แล้วผิวน้ำก็ดันตัวเองเข้าหากันเมื่อนากตัวสุดท้ายผลุบหายไป ทซาร์มิน่าวิ่งขึ้นๆลงๆไปตามฝั่งแม่น้ำพลางคว้าหอกจากมือทหารพุ่งลงไปในน้ำอย่างเคืองแค้น

“ออกมาสิ เจ้าพวกสัตว์ป่า ออกมาต่อสู้กัน!” นางแมวป่าร้องท้าทาย

บร็อค ตัววีเซอร์คู่หูของคลัดช์ ฉวยโอกาสปลดเสื้อคลุมที่มัดร่างของเพื่อนของมันอยู่ออกจากหลาวแล้วเอาไปซักในแม่น้ำ มีรอยขาดสองสามแห่งและหยดเลือดเล็กน้อยบนเสื้อคลุม มันคิดว่าเมื่อซักเสร็จแล้วคงจะสะอาดขึ้นสักหน่อย
แต่ทันใดนั้นเสื้อคลุมก็ถูกดึงลงไปในน้ำ ลากเอาบร็อคลงไปด้วย แอชเลคเตะก้นเจ้าบร็อคเต็มแรง

“ปล่อยมือซะ ไอ้โง่ มันปล่อยท่อนไม้ออกมาอีกแล้ว”

แต่เจ้าวีเซอร์บร็อคไม่ยอมปล่อยอะไรให้หลุดมือไปง่ายๆ

เบลล่าปรากฏตัวขึ้นบนฝั่งตรงข้าม “ออกไปให้พ้นจากป่าของพวกเรา นางแมว” นางชี้มือไปที่ทซาร์มิน่า “พาบริวารของเจ้าออกไปจากมอสฟลาวเวอร์ ปล่อยพวกเราอยู่กันตามลำพัง มิฉะนั้นพวกเจ้าจะต้องสูญเสียมากกว่านี้”

ทซาร์มิน่าวิ่งไปตรงริมฝั่งและตะโกนด้วยเสียงอันดังว่า “ข้าคือราชินีแห่งตาพันดวง ข้าปกครองมอสฟลาวเวอร์ทั้งหมด ข้าเคยปราณีเจ้ามาครั้งหนึ่งแล้ว แต่ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้ว นี่เป็นสงครามแห่งความตาย—ความตายของเจ้าไงล่ะ นางแบดเจอร์! พลธนู!”

ก่อนที่พลธนูจะขึ้นสายคันธนู เบลล่าก็หายตัวไปแล้ว


หมายเหตุ: แปลจากวรรณกรรมเรื่อง "Mossflower"