คณะผู้หลบหนีวิ่งตรงไปยังประตูทางออกตรงแนวกำแพงโดยมีคลัดด์ แอชเลคและทหารกลุ่มหนึ่งวิ่งไล่ตามหลังมาอย่างกระชั้นกระชิด

ทซาร์มิน่าซึ่งยืนอยู่ที่ประจำของนางตรงหน้าต่างห้องนอนชั้นบนพร้อมคันธนูและลูกศร ด้วยความหวังว่าจะได้เห็นเจ้านกอินทรีย์อากูเลอร์คาบเศษซากที่เหลือของนางฟอร์จูนาต้ามาโยนทิ้งไว้ให้ดู

เมื่อมีเสียงเกรียวกราวดังขึ้นบนลานฝึกทหาร นางก็หยิบลูกศรมาเสียบเข้ากับคันธนูโดยไม่ต้องหยุดคิด และจ้องเป้าไปที่แผ่นหลังของจินจิเวียร์ ค็อกส์หลุดจากกำมือของจินจิเวียร์ม้วนตัวจนกลมเหมือนลูกบอลลงไปกระแทกกับพื้นลานฝึกทหารโดยไม่มีอันตรายใดๆ จินจิเวียร์ก้มตัวลงอุ้มมันขึ้นมาในขณะที่มาสค์กระโดดตามมาข้างหลังเพื่อคอยช่วยเหลือ

นางราชินีแห่งตาพันดวงปล่อยลูกธนูออกจากแหล่งแล้ว ขณะที่จินจิเวียร์ก้มลงอุ้มค็อกส์เขาได้ยินเสียงมาสค์คำรามอยู่ข้างหลัง แต่เขานึกว่าเจ้าหมาจิ้งจอกเรียกให้เขารีบไป จินจิเวียร์จึงรีบเผ่นออกไปที่ประตูพร้อมเจ้าลูกเม่น เขาผลักลูกกรงไปทางหนึ่งแล้วเปิดประตูบานหนึ่งออกไป

พวกสัตว์ในป่ากรูกันเข้าประตูมา ค็อกส์และเฟอร์ดี้ถูกส่งผ่านจากมือหนึ่งไปยังอีกมือหนึ่งจนพ้นเขตอันตราย เมื่อหมดภาระแล้วจินจิเวียร์จึงหันหลังไปมองหาผู้ที่เข้ามาช่วยเขาให้หลบหนีออกมาได้ และได้เห็นมาสค์เดินโซเซช้าๆอยู่บนลานฝึกทหารโดยมีทหารโกตีร์กำลังรุมล้อมเข้าประชิด

จินจิเวียร์ร้องออกมาลั่นด้วยความตระหนก กระโดดพรวดเดียวถึงตัวมาสค์ที่บาดเจ็บอยู่ แล้วลากเขาออกมาจนถึงประตู พวกนากและกระรอกยืนจังก้าโดยไม่ประหวั่นพรั่นพรึงเป็นแถวยาวอยู่บนลานฝึกทหาร ทำให้คลัดช์ แอชเลค และพวกทหารต้องถอยกลับเข้าไปในค่ายท่ามกลางห่าลูกธนู หอก และก้อนหินที่พุ่งเข้าใส่

ทซาร์มิน่าลงมาสมทบกับคลัดด์ตรงทางเดินหน้าห้องโถง โดยมีกำลังเสริมตามมาข้างหลัง

“จัดการเลย” นางตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว “พวกมันมีไม่มากนักหรอก เราจะต้องไม่ถอยจากพื้นที่ของเรา ออกไปที่ลานฝึกทหารเดี๋ยวนี้!”

คลัดด์ซึ่งรู้สึกไม่พอใจที่ถูกต้อนให้ถอยออกจากลานฝึกทหารโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวเผ่นออกไปที่ลานอย่างมุทะลุพร้อมกับโห่ร้องไปด้วยอย่างบ้าคลั่ง พวกกำลังทหารโกตีร์ซึ่งรู้สึกฮึกเหิมขึ้นจากความกล้าของนางทซาร์มิน่าและกัปตันของมันวิ่งออกไปที่ลานโล่ง โดยมีนางทซาร์มิน่าผู้บ้าคลั่งวิ่งเร็วจี๋ด้วยแรงโทสะนำหน้าไป

สกิปเปอร์และเลดี้แอมเบอร์ตัดสินใจว่าสมควรแก่เวลาที่จะล่าถอยแบบมีชั้นเชิงแล้ว ตอนนี้ภารกิจของพวกเขาในการชิงตัวเชลยจากโกตีร์เสร็จสิ้นลงโดยสมบูรณ์แล้ว นอกจากนี้ กำลังพลของพวกเขาก็เทียบไม่ได้กับพวกทหารที่โกตีร์ ทหารของทซาร์มีน่าที่ดาหน้ากันเข้ามาโดยไม่หวั่นเกรงห่ากระสุนของพวกเขาดูดำพรืดไปหมดจากระยะไกล พวกสัตว์ในป่าส่งกระสุนออกไปอีกเป็นระลอกสุดท้ายก่อนจะหลบหายออกไปหลังประตู

“มีชีวิตชีวากันหน่อย สหาย” สกิปเปอร์คำราม “ตามจินจิเวียร์กับมาสค์ไป ดูแลให้พวกเขาถึงบ้านโดยปลอดภัย แอมเบอร์กับข้าจะคอยถ่วงเวลาพวกมันเอาไว้สักครู่หนึ่ง”

เนื่องจากประตูเปิดออกสู่ด้านนอก พวกนากและกระรอกจึงเอาท่อนไม้ขนาดพอเหมาะสองท่อนวางไว้ใต้ประตูแต่ละบาน แล้วเอาก้อนหินขวางประตูไว้อีกชั้นหนึ่งทำให้พวกทหารโกตีร์ถูกขังไว้ในรังของพวกมันเอง

ทซาร์มิน่าคิดขึ้นมาได้ว่าประตูคงจะถูกเอาอะไรขวางไว้ เพื่อกันไม่ให้พวกของนางติดตามไปได้เร็วนัก นางจึงเหยียบขึ้นไปบนบ่าของทหารหลายนายแล้วเหนี่ยวตัวขึ้นไป ใช้อุ้งเล็บยึดขอบประตูไว้แล้วเขย่งตัวข้ามไปด้วยพละกำลังอันมหาศาล กระชากท่อนไม้จนหลุดออกหมดแล้วจึงเปิดประตู

พวกสัตว์ในป่าไม่มีเวลากลบเกลื่อนร่องรอย จึงง่ายที่จะเห็นได้ชัดว่าพวกมันหลบหนีไปทางไหน นางแมวป่าชี้มือไปทางด้านตะวันออกของมอสฟลาวเวอร์ “ตามข้ามาแล้วเดินรวมกันเป็นกลุ่มและคอยฟังข้า เราอาจจะจับพวกมันไม่ได้ก็จริง แต่อย่างน้อยเราจะรู้ที่ซ่อนตัวของพวกมัน!”


ลึกเข้าไปในป่าใต้ร่มเงาไม้ มาสค์และจินจิเวียร์เดินกันไปช้าๆ เจ้านากหายใจหอบๆและหยุดพักพิงต้นไม้บ่อยครั้ง แต่ก็ยังยืนกรานที่จะเดินไปเองโดยไม่ยอมให้จินจิเวียร์ช่วยประคอง

จินจิเวียร์รู้สึกกังวลกับอาการของมาสค์ “เป็นอะไรหรือ มาสค์ ท่านเจ็บตรงไหนหรือ?”
เจ้านากผู้แปลกประหลาดฝืนยิ้มแล้วก็ส่ายหัว “ข้าสบายดี ฟังสิ คงเป็นสกิปเปอร์กับพวกนากที่กำลังมาทางนี้”

พวกพลนากกำลังส่งเสียงเอะอะพูดคุยกันถึงชัยชนะที่โกตีร์

“ฮ่า พวกทหาร! น่าจะเป็นไอ้พวกตัวหมัดมากกว่า”
“เฮอะ มันต้องใช้กำลังมากกว่าเราถึงสองเท่าถึงจะทำให้พวกเราถอยออกมาได้ จริงไหม สกิป?”
“ข้าน่าจะใช้หินสักสองถุงยิงหัวกะโหลกหนาๆของพวกมันนะ”
“โฮะโฮะ ข้าโยนมันออกไปได้ไกลกว่าเวลามันพุ่งหอกเสียอีก”
“พวกมันช่างงุ่มง่ามกันแท้ๆ! ยังโชคดีนะที่มีนังแมวป่านั่นเป็นหัวหน้า ไม่งั้นพวกมันก็คงมุดหัวอยู่แต่ในค่ายนั่นแหละ”
“เฮ้ เจ้าสองคนนั่นน่ะ มัวรีรออยู่ทำไมแถวนี้?” สกิปเปอร์เดินเข้าพร้อมกับหมุนคันหนังสติ๊กในมือ “มาสค์ไอ้เพื่อนยาก เจ้าทำให้พวกเราภูมิใจในตัวเจ้ามาก”
“ข้าคิดว่าเขาได้รับบาดเจ็บนะ” จินจิเวียร์เข้าไปกระซิบบอกตรงหูของสกิปเปอร์
มาสค์ลุกขึ้นยืนแล้วเริ่มออกเดินมะงุมมะหงาหราไปข้างหน้า “อย่ามายุ่งกับข้า ข้าไม่ได้เป็นอะไร”
“ดูสิ สกิป ข้าว่าที่หลังเขานะ!” บูล่าชี้ไปตรงรอยเปียกที่แผ่กว้างอยู่ตรงด้านหลังเสื้อคลุมของมาสค์

มาสค์เดินต่อไปได้เพียงสองสามก้าวก็ล้มลงอย่างแรง สกิปเปอร์เผ่นพรวดเดียวถึงตัวมาสค์แล้วคุกเข่าลงข้างๆ ถลกเสื้อคลุมขึ้นอย่างนุ่มนวลเปิดให้เห็นก้านธนูที่หักคาอยู่ ซึ่งโผล่ออกมาจากขนสีเทาของมาสค์ ลูกธนูของนางทซาร์มิน่าสัมฤทธิ์ผล แต่ไม่ใช่หลังของจินจิเวียร์อย่างที่นางตั้งเป้าไว้ กลายเป็นหลังของมาสค์แทน

สกิปเปอร์ประคองหัวของเจ้านากที่บาดเจ็บเอาไว้และพูดปลอบใจว่า “ทนหน่อยนะเพื่อน พวกเราจะพาเจ้ากลับบ้านเอายาใส่ ทำใจดีดีเอาไว้ แค่ลูกธนูขี้ปะติ๋วดอกเดียวไม่ครนาจอมโจรอย่างเจ้าหรอกน่า”

มาสค์สั่นหัว มีรอยยิ้มขี้เล่นปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเขา “ใครบางคนที่ประตูสีดำนั่นคงจารึกชื่อข้าไว้บนธนูดอกนั้นแล้ว แต่อย่างน้อยที่สุดข้าก็กลับมาถึงมอสฟลาวเวอร์แล้ว”
น้ำตาร้อนๆของสกิปเปอร์ไหลออกมาจากดวงตาคู่สีน้ำตาล “อย่าพูดอย่างนั้น ไอ้เพื่อนยาก ชีวิตข้าคงไม่เหมือนเดิมถ้าไม่มีเจ้า”
มาสค์ขยับหัวมาจนชิดหูของสกิปเปอร์ “ทำอะไรสักอย่างให้ข้าเป็นครั้งสุดท้ายนะ สกิป”
“ข้าทำให้เจ้าได้ทุกอย่าง บอกมาเลย”
“สัญญาว่าเจ้าจะไม่เล่าเรื่องนี้ให้โพซี่และสไปค์ฟัง บอกแต่เพียงว่าลุงมาสค์ไปอยู่ที่อื่นที่ไกลออกไปมาก”
สกิปเปอร์ใช้อุ้งมือเช็ดบริเวณคิ้วของมาสค์อย่างอ่อนโยน “ข้าให้สัญญา มาสค์”

เจ้านากสีเทาผงกหัวช้าๆ ดวงตาที่เคยเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นของเขาฝ้ามัวลง เขานอนหงายเหยียดยาวแล้วก็เงียบไปเฉยๆ

สกิปเปอร์ลุกขึ้นยืน สูดจมูกฟุตฟิตแล้วยกมือขึ้นขยี้ตา “ฟังนะพวกเรา เราจะนำเขากลับไปที่แม่น้ำมอส เขารักที่นั่นมาก เราจะฝังเขาไว้ใต้ต้นตะไคร้บกบนฝั่งแม่น้ำ เขาจะได้อยู่ใกล้กับเสียงน้ำที่เขารักตลอดไป เอาเชือกหนังสติ๊กมาผูกเข้าด้วยกันแล้วทำแคร่หามเขาไป”

จินจิเวียร์ก้าวออกมาข้างหน้าแล้วอุ้มร่างของมาสค์ขึ้นจากพื้นดิน มาไว้ในอ้อมแขนที่เต็มไปด้วยพละกำลังของเขา

“ขอให้ข้าได้รับเกียรติอุ้มเขาไปเถอะนะ เขาช่วยให้ข้า เฟอร์ดี้และค๊อกส์หลบหนีออกมาจากคุกที่โกตีร์ได้ เราเป็นหนี้ชีวิตเขา”
สกิปเปอร์หันหน้าไปอีกทาง “ตามใจเจ้า”

และนี่คือการจากไปอย่างไม่มีวันกลับของมาสค์ เจ้านากประหลาดที่ชอบอยู่ตามลำพังในมอสฟลาวเวอร์ เจ้านากผู้เป็นจอมยุทธแห่งการปลอมตัว



หมายเหตุุ: แปลจากเรื่อง "Mossflowers"