Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2557
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
16 พฤษภาคม 2557
 
All Blogs
 

ไปดู Spiderman น้ำตาไหลอาบแก้มตั้งแต่หนังยังไม่ฉาย T-T

เราเป็นคนไม่ดูหนังในโรง
เราดูหนังในโรงหนังโดยเฉลี่ยปีละครั้ง
มีหลายเหตุผลมากมายที่เราไม่อยากดูหนังในโรง
อย่างแรกเลยคือมันเปลือง
รอนานอีกหน่อย แผ่นก็ออกแล้ว เราไม่ใช่วัยรุ่นแล้ว เราไม่รีบ
แล้วอีกเหตุผลหลักเลยคือ เราชอบดูหนังอินดี้
ซึ่งไม่มีฉายอยู่ในโรงใหญ่บ้านเราอยู่แล้ว
แล้วเหตุผลย่อย ๆ แต่รวม ๆ แล้วทำให้เราไม่อยากไปดูหนังในโรงก็คือ
เราขี้เกียจแต่งตัว ขี้เกียจเดินทาง ไม่อยากไปคลุกอยู่ใน่โรงหนังที่มีคนแปลกหน้าเป็นร้อย เชื้อโรคเป็นล้าน รวมถึงพวกผีถีบเบาะ หรือ ผีหัวบัง หรือผีสปอยด์ ผีมือถือ ผีเด็ก ผีกลิ่น และสารพัดผี
ด้วยเหตุนี้ เราเลยซื้อหนังออนไลน์และนอนดูอยู่บ้านดีกว่า สบายใจ

จนมาถึงเรื่อง The Amazing Spider-Man 2






ซึ่งแน่นอน
เราไม่มีวันเสียเงินดูหนังเกินจริงและเสียงดังแบบนี้ในโรงแน่นอน
เพราะเราชอบดูหนังอินดี้ญี่ปุ่น เกาหลี เงียบ ๆ หรือประเภทจิตตก บีบคั้น กดดัน และดู "จริง"
พอดีบริษัทเพื่อนเหมาโรง pavalai พารากอนทั้งโรง
เป็นสวัสดิการพนักงานให้เอาญาติมาดูได้
เลยจัดไป (ก็ได้วะ) มันฟรีหนิ
แต่พอดูไปจนจบ สิ่งเดียวที่ประทับจิตและตราตึงใจเราก็คือ

เพลงสรรเสริญพระบารมี

เราอินและร้องไห้สะอึกสะอื้น น้ำตาอาบแก้มตั้งแต่หนังยังไม่ฉาย
พอหนังฉายจบ ภาพและเพลงสรรเสริญพระบารมี เป็นอย่างเดียวที่เราประทับใจ

อาจจะเพราะว่าเราไม่ได้เข้าโรงหนังบ่อย
เราก็เลยยิ่งอินกับ MV เพลงสรรเสริญพระบารมี
เราไม่รู้ว่าคนที่ดูหนังในโรงบ่อย ๆ เค้าจะอินกับเพลงนี้บ้างมั้ย
ตั้งใจดูภาพประกอบบ้างมั้ย
หรืออยากให้เพลงนี้ผ่านไปเร็ว ๆ จะได้ดูหนังซะที

ยิ่งฟัง น้ำตายิ่งร่วง
เนื้อเพลงช่างสละสลวย ปราณีตในถ้อยคำเหลือเกิน
แค่เสียงเด็กขึ้นเพลงมาว่า "ข้าวรพุทธเจ้า เอามโนและศิระกราน"
น้ำตาเราก็รื้นแล้ว
ฟังแล้วมีพลังดีจัง แม้เพลงจะสั้น แต่สวยงามเหลือเกิน
แล้วพอนำมารวมกับภาพพระองค์ท่าน
โอ้ น้ำตาอาบแก้ม





อย่าถามว่าหนังสนุกไหม
เพราะเทสการชอบดูหนัง "จริง" ให้มารีวิวหนัง "เกินจริง"
คำตอบอาจจะทำให้คุณผิดหวัง
บอกได้เพียงว่า เราขยับก้นบ่อยมาก เพราะเมื่อยและไม่เพลิน
และถามกับตัวเองบ่อยมาก ว่ามันจะจบหรือยัง มันถึงกลางเรื่องหรือยัง

ไม่
ไม่เพียงแค่นั้น
เราเจอผี!!!
ซึ่งเราไม่ได้เตรียมใจมาก่อน
เพราะเห็นว่ามันเป็นโรงใหญ่ คนดูเป็นพัน





เราไม่น่าจะเจอผีพันธุ์นี้
แต่เราก็เจอ
มันคือ ผีถีบเบาะ

ไม่น่าเชื่อ ๆ
ด้วยขนาดของโรงและความกว้างระหว่างที่นั่ง
เราไม่ควรจะเจอผีพันธุ์นี้ในโรงใหญ่แบบนี้
แต่เราก็เจอ

เราเกลียดผีพันธุ์นี้มากพอ ๆ กับผีหัวบังเลยทีเดียว
มันทำให้เราหงุดหงิดอารมณ์เสียตั้งแต่ 10 นาทีแรกที่มันเริ่มถีบเบาะครั้งแรก
และครั้งต่อ ๆ ไปทุก 15-20 นาที
ผีถีบเบาะตนนี้เป็นผู้หญิง อายุประมาณ 22-24
ซึ่งเราไม่เข้าใจว่ามึงจะถีบทำไม
ตัวมึงก็ไม่ได้สูงกว่ากรูเท่าไหร่ ดูจากความสูงแล้วไม่น่าจะเกิน 160 แน่นอน
เราลองนั่งแล้วเหยียดขาเราไปทาบกับเบาะหน้าดู มันห่างกันเยอะมาก
เหยียดได้สุดขา แล้วมึงจะถีบทำไม





มันถีบรอบแรก ยังไม่ว่าอะไร
พอมันถีบรอบสอง เริ่มหันขึ้นไปมอง
พอรอบสาม หันมองผ่านช่องระหว่าที่นั่ง
แล้วมันเริ่มมีปฏิกิริยาแป๊บนึง
ไม่นานนัก มันก็ถีบใหม่
ได้แต่เก็บความหงุดหงิดใจกับผีถีบเบาะและหนังเกินจริงเสียงดังสั่นประสาทนี้ไว้จนครบ 2 ชั่วโมงครึ่ง
อยากลุกออกไปเดินเล่นรอเพื่อนข้างนอกหลายรอบ แต่ก็เกรงใจ
เพราะอุตส่าห์โทรชวนนัดล่วงหน้าเป็นเดือน
ไม่มาก็ไม่ได้ เดี๋ยวเพื่อนโดนปรับ เพราะถ้าขอตั๋วแล้วคนไม่มา โดนปรับด้วย

สุดท้ายเลยได้ข้อสันนิษฐานว่า
มันคงนอนดู
แล้วเวลาเปลี่ยนท่านอน
แทนที่มันจะใช้แขนยกก้นตัวเองตัวเองขึ้น
มันกลับถีบเบาะคนข้างหน้าเพื่อมีแรงเด้งก้นกลับ
โหย ไม่มีความเกรงใจคนอื่นเลย





ไม่รู้เราซวยอะไรนะ เข้าโรงหนังปีละครั้ง แต่เจอผีถีบเบาะเกือบทุกครั้ง
คราวที่แล้วก็เจอ แต่โรงเล็กกว่านี้
รู้เลยเป็นผู้ชายขายาว นั่งไขว่ห้างหรือพาดขาข้างนึง เข่าเค้าจะกระทุ้งเบาะเราตลอด
ถามเพื่อน ก็ไม่ค่อยมีคนเจอ
สงสัยดวงเราจะสมพงศ์กับผีประเภทนี้ซะจริง ๆ

การดูหนังครั้งนี้ของเรา
ถ้าไม่ได้เพลงสรรเสริญพระบารมีนะ
จะมีแต่เรื่องไม่ประทับใจ เสียเวลามาก ถามตัวเองในโรงบ่อยมากว่า เรามาเสียเวลาทำอะไรที่นี่
ตื่นเช้ากว่าที่เคยตื่น และกลับถึงบ้านเราเย็นย่ำ
มาเบียดเสียเวลากับคนเยอะแยะ เพื่อหนังเรื่องนี้และผีถีบเบาะเนี่ยนะ
กว่าหนังจะฉาย เที่ยงครึ่ง แต่นัดมาตั้งแต่ 10 โมง
แทนที่จะได้อยู่บ้านนอนให้เต็มอิ่ม ซักผ้า นอนกลางวัน นั่งสมาธิ ออกกำลังกาย
นี่กรูมาทำอะไรอยู่ในห้างกลางเมืองซึ่งไม่ใช่วิถีชีวิตของชั้นเล้ย
เพื่อหนังฟรีเรื่องเดียวเนี่ยนะ
เมื่อเทียบกับเวลา อารมณ์ ที่เสียไป ไม่คุ้มเลยจริง ๆ


ด้วยเหตุนี้
เราเลยชอบซื้อหนังมานอนดูอยู่บ้าน
ยิ่งตอนนี้ยิ่งเสียนิสัย ไม่มีความอดทนดูจนจบอีกต่างหาก
หนังเรื่องนึงดูมันตั้งหลายวัน
สงสัยเราจะแก่แล้วสินะ





 

Create Date : 16 พฤษภาคม 2557
3 comments
Last Update : 16 พฤษภาคม 2557 22:41:34 น.
Counter : 2680 Pageviews.

 

สวัสดีค่ะ...

ไม่ค่อยได้ดูหนังในโรงหนังเหมือนกันค่ะ

ชอบดูในแผ่นดีวีดี..เพราะเปิดย้อนดูฉากที่ประทับใจได้

ค่าตั๋วก็แพง..มีคนชอบถีบเบาะด้านหลังเหมือนกันค่ะ

 

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 16 พฤษภาคม 2557 22:59:06 น.  

 

ไม่นะ ลีลี
เรายังไม่แก่ 55+

เราเองก็ดูหนังตามกระแส หนังตามสมัยนิยม
น้อยมากกก เช่นกันค่ะ
ดูหนังในโรงใหญ่ (ที่ไม่ใช่ Apex) โดยเฉลี่ยปีละครั้ง
เหมือนกัน (จุดนี้ แปะมือค่ะลีลี 55)

แต่ถึงกระนั้นก็มนะคะ มีโมเมนท์ที่อยากดูในโรงใหญ่ๆ
(แต่ก็จะเป็นหนังนอกกระแส)
เลยหมั่นแวะเข้าไปดูในเวบของapex อยู่บ่อยๆ
ว่ามีหนังอะไรที่น่าสนใจดูบ้าง อยากดูในโรง

และโรงหนังต้องเป็นที่นี่ เราถึงอุ่นใจในคุณภาพของคนดู(ไม่ตั้งใจจะแบ่งเกรดคนดูจริงๆจ้ะ แต่คนที่มาดูในโรงนี้ มีมารยาทกันทุกคนนะ เราไม่เคยเจอผีต่างๆที่ว่ามาเลย ^^)
หนังเรื่องล่าสุดที่เราไปดูคือ lunch box ค่ะลีลี
หนังดีและประทับใจทีเดียวค่ะ



 

โดย: nobuta wo produce 27 พฤษภาคม 2557 20:01:08 น.  

 

I’m not sure where you're getting your info, but great topic. I needs to spend some time learning more or understanding more. Thanks for fantastic info I was looking for this info for my mission.
cheap snapbacks for sale //www.mini-systemsinc.com/y_to_k.asp

 

โดย: cheap snapbacks for sale IP: 94.23.252.21 2 สิงหาคม 2557 13:18:22 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


หนูลีลี
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [?]




ไม่อินกับการเขียนบล็อคมาตั้งแต่บล็อคสุดท้ายปี 2561 แล้วค่า
Friends' blogs
[Add หนูลีลี's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.