Bloggang.com : หนูลีลี : เที่ยวประจวบฯ - ชุมพร 4 วันด้วยเงินพันนิด ๆ

เที่ยวประจวบฯ - ชุมพร 4 วันด้วยเงินพันนิด ๆ

ช่วงวันหยุดสงกรานต์
เราไปเที่ยวประจวบฯ เลยไปถึงชุมพรตามคำชวนของพี่หนุ่มคอม 14
จริง ๆ พี่หนุ่มโทรมาชวนนานแล้วแหละ
โทรมาชวน 1 เดือนล่วงหน้าได้
ถามว่าช่วงสงกรานต์ว่างป่าว
แหมพี่
ช่วงสงกรานต์ก็ไปทริปกับพี่เลี้ยงลูกพี่ทุกปี จะให้ไปบุ๊คเที่ยวที่อื่นได้ไง
ก็ต้องว่างอยู่แล้ว
แต่จริง ๆ แล้วพี่หนุ่มไม่ได้ถามหรอกว่าว่างรึเปล่า
แค่บอกว่า 13-15 เมษาไปประจวบฯ กับ ชุมพรนะ ไปป่าว
เราก็ตกลงทันใดว่าไป
แล้วพอหลังจากกลับมาจากทริปโหดร้ายบนเกาะเสม็ดเลยโทรไปยกเลิกทริปพี่หนุ่ม
แต่พี่หนุ่มไม่ให้ยกเลิกเพราะเราเป็นคนตกลงคนแรก
อะไรวะ
ตกลงใจง่ายปุ๊บปั๊บคนแรกนี่มันจะแคนเซิลไม่ได้เลยเหรอไงวะ
หนังสือหนังหาที่จะสอบ CU TEP กับ CU BEST ยังไม่ได้อ่านซักกะตัวแล้วนี่จะสอบแล้วด้วย
แต่พี่หนุ่มไม่ให้แคนเซิลก็เลยต้องไปกับพี่หนุ่ม
แต่ยังดีนะที่ได้ข่าวดีกว่าแอนคอม 21 เพื่อนเราไปด้วย ค่อยมีเพื่อนเที่ยวหน่อย
แล้วมารู้ทีหลังว่าน้องเปาคอม 23 ก็ไปกับแฟนด้วยเลยยิ่งโล่ง
แต่มันโล่งไม่หมดเพราะมีไอ้ตัวที่เห็นแก่ตัวมาก ๆ มันไปด้วย
แม่ง มันต้องไปเกือบทุกทริปของพี่หนุ่มเลย
เคยเจอผู้ชายที่ค่อนข้างเห็นแก่ตัวที่ ที่ทำงานแล้วนะ
แต่ไอ้ห่านี่มันยกกำลังสิบเลย
แต่เอาเหอะ ไม่มีเพื่อนผู้ชายมันไป ฤทธิ์มันคงไม่เยอะนักหรอก
แต่เห็นแก่ตัวเหมือนเดิม ๆ ก็ต้องหลับหูหลับตาปล่อยมันไป

มาเริ่มการเดินทางของเรากันดีกว่า
พี่หนุ่มนัดพวกเรา 5 คนที่สถานีรถไฟฟ้าใต้ดินสวนลุม (ซึ่งใกล้บ้านพี่หนุ่มโคด ๆ) ตอน 8 โมง
เราไปถึงก็เจอแอน น้องเปา น้องโบว์ (แฟนสุดน่ารักของน้องเปา) รอท่าอยู่ก่อนแล้ว
แล้วไอ้นะก็ตามมา
พอพวกเราพร้อมกันแล้วตอน 8 โมงนิด ๆ ก็โทรไปถามพี่หนุ่มว่าถึงไหนแล้ว
พี่หนุ่มบอกว่าวกกลับเข้าบ้านมาเพราะลืมเสื่อ ลืมกระติกน้ำ และ ฯลฯ
ไม่เป็นไร รับได้ เพราะมีหนุ่มก็มักจะขี้หลง ขี้ลืมแบบนี้เสมอ
พวกเราทุลักทุเลกับการจัดของกันพอสมควร
เพราะข้างหลังรถสปอร์ตไรเดอร์ของพี่หนุ่มใส่เป้ของพวกเราไม่หมด
แหม ก็แค่ของลูกพี่ก็ล่อไปตั้งหลายกระเป๋าแล้ว
ทั้งของเล่น เสื้อผ้า อุปกรณ์เครื่องใช้สำหรับเด็กอนุบาลต่าง ๆ
เลยต้องเอาบางส่วนขึ้นไปไว้บนหลังคารถ
กว่าจะจัดที่จัดทางกันได้ก็ล่อไปเกือบ 9 โมง
ข้างหน้าก็เป็นครอบครัวพี่หนุ่ม
ตรงกลางก็มีนะ เรา แล้วก็แอน (นั่งตรงกลางอีกแล้ว มันเมื่อยที่สุดเลย ไม่เป็นไรเว้ย เริ่มชิน)
ส่วนหลังสุดก็เป็นน้องเปากับแฟน
พวกเราเรี่ยรายเงินกันคนละพันเก็บไว้ที่แอน

หลังจากเราออกเดินทาง
เริ่มขึ้นทางด่วน
เริ่มเม้าแตก

และแล้ว....

พี่หนุ่มก็ลืมเลี้ยวไปดาวคะนอง
เลยวิ่งไปบางนาซะงั้น
เลยต้องลงทางด่วน
กลับรถ
แล้วขึ้นทางด่วนใหม่
เริ่มเห็นแววของทริปเราหรือยัง
หึ ๆ
หลังจากนั้นพวกเราก็ไปหาที่กินข้าวเช้า
กะจะเข้าบิ๊กซีแต่ทุกคนห้ามไว้เพราะไม่อยากกินข้าวห้างนะ มาเที่ยวทั้งที
สุดท้ายเลยจบลงที่กับข้าวไปปั๊ม ปตท. ที่เดียวกับที่กินปีที่แล้วที่ไปชุมพรเด๊ะ
ให้มันได้หยั่งงั้นเซ่

กินข้าวเสร็จ
พวกเราก็เดินทางต่อไปประจวบฯ
อ้อ
ยังดีนะที่พี่หนุ่มจองที่พัก + โอนเงินไว้แล้วทุกคืน
ไม่เหมือน 2 ปีที่แล้วที่เราไปเกาะช้าง ต้องหาที่พักจนตะวันตกดิน
ยังดีนะที่ขับรถไป ถ้าเดินไป มีหวังโดนปล้นหมดตัวแหงเลย

ระหว่างทางไปประจวบฯ เราผ่านเขาวัง
ก็เลยแวะเที่ยวเขาวังซะหน่อย
ตอนเดินกลับ เพราะกระเป๋าผูกของแอนที่ใส่กระเป๋าตังแอนถูกลิงขโมยแย่งไปกับมือเลย
พวกเราต้องช่วยกันสุดริดเพราะในนั้นมีเงินกองกลาง
5555
แต่สุดท้ายพวกเราก็ได้เงินคืนเพราะลิงมันเอาไปดูว่ามีขนมรึเปล่า พอไม่มีมันเลยปล่อยตกพื้นทำเอา MP4 ของแอนเดี้ยงสนิทเลย

แล้วเราก็เดินทางยาวไปประจวบฯ เลย
ระหว่างทางก็ฟ้าครึ้ม ฝนตกตลอดเลย
พี่หนุ่มลืมไปว่าเอาเป้ของแอนไว้บนหลังคาเลยรีบจอดเอาลงมาก่อนฝนจะตก
พอเราไปถึงบ้านริมหาด ที่พักริมชายหาดบ้านกรูดของเรา
พี่หนุ่มก็เพิ่งรู้ตัวว่า เอาเป้ของแอนลงมา แต่ลืมเอากระเป๋าเสื้อผ้าของตัวเองลงมาด้วย
ผลที่ได้คือเสื้อผ้าบางตัวเปียกน่ะเซ่
สุด ๆ เลยเว้ย

นี่คือบรรยากาศห้องพักของเรา

ไปถึงตะวันจะตกดินแล้ว
พวกเราก็สั่งกับข้าวมากิน แต่นะบอกว่ามันเดินไปสำรวจแล้วร้านอื่นถูกกว่า
ให้สั่งแค่ 2-3 อย่าง แล้วเดี๋ยวไปกินร้านอื่น
(ทำไมต้องทำให้มันยุ่งยาก????)
แต่เรานั่งกินเล่น ๆ แล้วก็คุยกันเรื่องทั่วไป แต่ส่วนใหญ่จะเรื่องข่าวดัง ๆ เลยไปจนค่ำ
เลยไม่ได้ไปกินอีกร้าน

กินเสร็จ เราก็นั่งดีดกีต้าร์ ร้องเพลงกันหน้าบ้านพัก 2 หลังที่จองเอาไว้
แล้วพอ 4 ทุ่มก็เคลื่อนขบวนมานั่งเล่นไพ่กันในห้อง
วงไพ่ของเรามี 4 คนคือ เรา น้องเปา ไอ้นะ พี่หนุ่ม
ส่วนน้องโบว์ก็นั่งอ่านหนังสือ (มั้ง)
แอนก็เสียสละเล่น + หลอกล่อน้องแบงค์ไม่ให้เข้ามาป่วนในวงไพ่
ทริปนี้เราเล่นเก้าเกกัน ไม่เหมือนทุกทริปที่ไปทีไรก็เล่นแต่ป๊อกเด้ง
เราว่าไพ่นี้มันต้องใช้ศาสตร์และศิลป์และความใจกล้าในการเล่นมากเลยนะ
เพราะคนอื่นอาจจะลักไก่ก็ได้ หรือ อาจจะมีไพ่ดีจริง ๆ ก็ได้
เวลาเค้าเกมาเยอะ ๆ เราจะกล้าไปวัดกับเค้ารึเปล่า
คืนแรกเราเลยเสียซะเกือบหมดกระเป๋าใส่เศษตังค์ที่มีตังอยู่ประมาณเกือบร้อย
นี่ขนาดลงไต๋ตาละ 1 บาท เกได้แม็กสุดแค่ 20 บาทนะเนี่ย
เราเล่นกันลิมิตถึงเที่ยงคืน เพราะพี่หนุ่มต้องขับรถทุกวัน
เราหมอบเกือบทุกตา มี 2 ตาสุดท้ายที่ได้ไพ่ดี แต่พอเกแล้วไม่มีใครกล้าสู้
ให้มันได้อย่างนี้สิ

เลิกวงไพ่ก็ต้องมาปวดหัวกับเจ้าแบงค์ลูกพี่หนุ่มอีก
เพราะมันจะเล่นทั้งคืน ไม่ยอมนอน กว่าจะนอนได้เล่นเอาหมดมุก

วันที่ 2 เราไปชุมพรกัน
แต่เรากินข้าวเช้ากันตรงชายหาดบ้านกรูดนั่นแหละ
แต่ไม่ต้องเสียตัง
เพราะน้องเปามีที่ดินอยู่แถวนั้น เลยให้ชาวประมงเพื่อนบ้านลวกปลาหมึกมาให้กินครึ่งกิโล
แล้วก็ปูอีกครึ่งกิโล หรือ กิโลนึงก็ไม่รู้ดูภาพเอาเอง

เราจะจ่ายตัง แต่พี่เค้าไม่ยอม เค้าจะเลี้ยงพวกเราให้ได้ก็เลยต้องตามใจเค้า
จุดหมายวันที่ 2 ของพวกเราคือหาดแถว ๆ เรือรบหลวงจำลองจักรีนฤเบศร์
ระหว่างทางพวกเล่นไพ่ก็หลับกันเป็นแถว แต่พี่หนุ่มนี่น่าสงสารสุด
อัดทั้งหมากฝรั่ง ทั้งกาแฟของทุกปั๊มเวลาจอดเข้าห้องน้ำ เพื่อไม่ให้หลับ
เราไปถึงคฤหาสน์บ้านทรายทองของเราตอนเย็น ๆ
ดูซะก่อนว่าใหญ่ขนาดไหนในราคาพันสอง 1 หลังมี 2 ห้องนะ ห้องนึงเป็นเตียงคู่ 1 เตียง
อีกห้องนึงเป็นเตียงเดี่ยว 2 เตียง แต่เรานอกกัน 2 คนต่อ 1 เตียงได้ เพราะเตียงมันกว้างตั้ง 120 ซม. แน่ะ (พี่หนุ่มเอาตลับเมตรไป)
ไปถึงเราก็ออกไปกินอาหารทะเลริมหาด กลับมาร้องเพลง แล้วก็เล่นไพ่เคล้าเสียงกรี๊ดกร๊าดของน้องแบงค์ที่เล่นสนุกกับแอน
วงไพ่วันนี้มีขาเพิ่มมาอีก 1 ขาคือน้องโบว์นั่นเอง
คืนนี้เราดวงดีสุด ๆ ได้ไพ่ดีมาก ๆ
นอกจากได้ทุนคืนแล้ว ยังได้กำไรมาประมาณเกือบร้อยด้วย
สงสารน้องเปาชะมัด คิดว่าเกเพราะมั่นใจว่าได้ไพ่ดีแล้ว เพราน้องเปาได้เรียง
แต่มาเจอเราเรียงสูงกว่า จ๋อยไปเลย เจออย่างนี้ 2-3 รอบได้ หึหึ

วันสุดท้าย
เป้าหมายของพวกเราคือกลับกรุงเทพฯ
แต่........
มันไม่เป็นอย่างนั้นค่ะ
เพราะพี่หนุ่มบอกว่าเป้าหมายของพวกเราวันนี้คือหาดทุ่งวัวแล่น
ที่ ๆ เราไปเที่ยวกับพี่หนุ่มเมื่อปีที่แล้ว
อ้าวววววววววววว...............
แล้วไม่กลับกรุงเทพฯ เหรอ
พี่หนุ่มบอกว่ากลับอะไร
ทริปเรามัน 13-16 เมษานะ
เราก็แย้งพี่หนุ่มว่าตอนโทรมาชวนเราบอก 13-15 นะ
เราก็เลยโทรไปบอกที่บ้าน แล้วเลยตามเลย
เดชะบุญที่เป็นคนเอาชุดชั้นในมาเผื่อ 1 ชุดจนติดเป็นนิสัยอยู่แล้ว
ทริปนี้นี่หยิบเผื่อมา 2 ชุดเลยด้วย สงสัยเป็นลาง 555

เรา ซึ่งนั่งตรงกลางรอยต่อก็เบาะหลังขดหลังแข็งมา 2 วันเลยบอกให้แอนกับนะช่วยกันผลัดกันนั่งคนละวันแล้วกัน
แต่ไอ้ (เฮี่ย) นะทำเป็นหูทวนลมให้แอนนั่งตรงกลางมันอีก 2 วันที่เหลือซะงั้น
เวลามีข้างของอะไรที่เป็นของส่วนรวมก็ให้เอามากองไว้ที่ขาฝั่งเรา
มันกะนั่งริมสบาย ๆ แบบไม่มีของมาเบียดอะไรมันเลยว่างั้น
แถมเวลาเข้าขนของเข้าที่พักหรือออกที่พัก
มันก็จะขนของ ๆ มันคนเดียวเท่านั้นแหละ
เสร็จแล้วก็ยืนมองพวกกูช่วยกันขนของส่วนรวม
แมนจริง ๆ นะมึง ไอ้ (.............) ไม่รู้จะสรรหาคำพูดหยาบคายอะไรมาด่ามันดี

พวกเราไปถึงหาดทุ่งวัวแล่นกันตอนบ่าย 2
น้ำทะเลสีเขียวสวยมาก
ช่างแตกต่างกับหาดที่เราเคยเห็นเมื่อปีที่แล้วอย่างสิ้นเชิง
หรือเพราะปีที่แล้วฝนมันตกด้วย แสงมันเลยไม่สะท้อนกับน้ำทะเลให้เขียวได้ขนาดนี้
คนเต็มหาดเลยทั้ง ๆ ที่่มันเพิ่งจะบ่าย 2 โมง
เข้าที่พักก็ไม่ได้เพราะเค้ายังเคลียร์ไม่เสร็จ ต้องวนรถเล่นรอบหาดอีกครึ่งชั่วโมงถึงจะเข้าห้องได้
ห้องคืนที่ 3 นี่ก็ดีนะ จัดเหมือนโรงแรมเลย แต่ห้องมันเล็ก
วางเตียงคู่ 1 เตียง แล้วก็เตียงเดี่ยวอีกเตียงนึงก็หมดเนื้อที่แล้ว ระเบียงก็ไม่มี หน้าต่างเปิดไปเจอกำแพงอีกต่างหาก
มันเป็นฝั่งไม่ติดทะเลน่ะ
วางของแล้วพวกเราก็ไปนั่งกินอาหารทะเลริมหาดกันตอนบ่าย 3
นั่งแช่ดีดกีต้าร์ ร้องเพลงจนถึงเย็นก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าลงเล่นทะเล
แล้วพอแดดหมดก็ขึ้นไปเปลี่ยนชุด
ซื้อพวกขนมขึ้นมากินแทนอาหารเย็นแล้วก็นั่งเล่นไพ่
แต่เหลือ 4 คนเท่าเดิมเพราะน้องโบว์เข็ดเสียตังแล้ว
คืนสุดท้ายดวงเรายิ่งขึ้นสุด ๆ ได้เกือบทุกตา
น้องเปานี่กลัวเราขี้ขึ้นสมองเลย น้องเปาบอกว่าขนาดได้ 9 แต้มยังหมอบเลย
แต่ก็มีหลายครั้งที่เราไม่มีแต้มแล้วเกไป ก็มีแต่คนหมอบให้เรากินไต๋ไปนะเนี่ย
คืนนี้้เราต้องเล่นกันกลางตะเกียงเพราะต้องปิดไฟให้น้องแบงค์นอนกับแม่เค้าที่เตียงเดี่ยว
ส่วนพวกเราก็เล่นกันที่เตียงคู่
แอนที่ไม่ได้เล่นกับพวกเราก็นั่งหลับข้าง ๆ เตียง
พี่หนุ่มเลยแซวว่า
ลีนาเนี่ย ถือไพ่แล้วเกลงมาเนี่ยน่าสงสัย (ว่าลักไก่รึเปล่า)
แต่แอนเนี่ย น่าสงสาร จะนอนก็นอนไม่ได้ เพราะนั่งหลับเพื่อสนองตัณหาให้ไอ้พวกเล่นไพ่มันมีที่เล่น
เวลาเล่นมุกก็ต้องกระซิบ เวลาขำก็ขำแบบอดกลั้นเสียง
เราจะขำทุกตาเลย ขำแบบงงว่าทำไมชั้นกินทุกตาเลยวะ
สรุปคืนนั้นได้มา 200 ได้มั้ง 5555 มีความสุขจริง ๆ

พวกผู้ชายนอนจากจะต้องเสียตังแล้ว
ก็ต้องเสียความสบายด้วย
เพราะต้องตอนพื้นทางเดินซึ่งก็แคบอยู่แล้ว
พี่หนุ่มเลยนอนตรงช่องว่างระหว่างเตียง ให้น้องเปากับนะนอนตรงทางเดิน
น้องเปาเอาเป้หนุนหัวสบายมาก
แต่ไอ้นะแม่งมาเอาหมอนเตียงผู้หญิงที่มี 2 ใบไปซะงั้น แมนป่าวล่า
โอ๊ย พูดถึงมันคงมีเรื่องให้ด่าอีกเยอะ
งั้นจบเลยแล้วกัน

4 วัน 3 คืนของพวกเราจบลงไปด้วยเงินแค่พันนิด ๆ เพราะพี่หนุ่มสปอร์ตมาก ๆ ไม่คิดค่าน้ำมันน้อง ๆ เพราะถือว่ายังไงเค้าก็มาอยู่แล้วแค่พ่วงพวกเรามาด้วย หูย คิดงี้ที่มีน้ำใจดีแท้ แล้วไม่รวมค่าขนมขบเคี้ยวที่กินกันทุกคืนด้วยนะ

พวกเราก็มุ่งหน้ากลับกรุงเทพฯ กันวันสุดท้าย
รถมาติดหนัก ๆ เอาตรงสมุทรสาครเพราะทุกคนคงพร้อมใจกันกลับวันเดียวกัน เวลาเดียวกัน
พวกเราก็แวะกินข้าวในเซ็นทรัลพระราม 3 แถวบ้านพี่หนุ่มแล้วพี่หนุ่มก็ส่งพวกเราขึ้นแท็กซี่ไปบ้านน้องเปา
แล้วน้องเปาก็ขับรถมาส่งเราที่บ้าน
นอนคืนแรกนี่รู้สึกว่าทำไมมันเงียบอย่างงี้
ไม่มีเสียงกวนของน้องแบงค์เลย 555

ปล. แปะเรื่องไว้ก่อน เดี๋ยวรูปจะตามมา ตอนนี้ขี้เกียจย่อรูป + เลือกรูป แค่พิมพ์อย่างเดียวก็หมดเวลางานไปเป็นชั่วโมงแล้ว แหะ ๆ

Create Date : 19 เมษายน 2550

Last Update : 19 เมษายน 2550 18:10:27 น.

3 comments

Counter : 2409 Pageviews.

รอดูรูปนะคะ

โดย: อิจิโงะจัง

วันที่: 19 เมษายน 2550 เวลา:18:47:20 น.

พิมเก่ง จริง ๆ 5555

โดย: One Light One Shadow

วันที่: 19 เมษายน 2550 เวลา:18:59:10 น.

เราไปสมุยมากลับมาไม่ซาบายเลยอ่ะ ลีนา

โดย: นัทเอง IP: 58.181.136.58 วันที่: 21 เมษายน 2550 เวลา:8:36:33 น.