Bloggang.com : หนูลีลี : เรื่องที่เม้ามอยกับเพื่อนเกย์ตี๋อินโด

เรื่องที่เม้ามอยกับเพื่อนเกย์ตี๋อินโด

วันนี้มาเม้าเรื่องเพื่อนเกย์ชาวอินโดคนใหม่ที่ได้รู้จัก
รู้จักกันมาจากไปปั่นจักรยานที่บางกระเจ้ากันเป็นกลุ่ม
เราไปคนเดียว แล้วไปหาเพื่อนใหม่กันในกลุ่ม
กลุ่มนี้ส่วนใหญ่เป็นต่างชาติ
เราก็เฟรนลี่อยู่แล้ว ยิ่งไปคนเดียว ยิ่งต้องทำตัวเองให้เฟรนลี่คูณสิบ
ทักทุกคนไปทั่ว จนทุกคนคิดว่ามาปั่นกับกลุ่มนี้หลายรอบแล้ว
จริง ๆ คือ มาครั้งแรกจ้า ฮา ๆ
ก็ได้มาสนิทกับอิเพื่อนเกย์ ตี๋อินโดคนนี้
ซึ่งเฟรนลี่มาก เราว่าเราเฟรนลี่แล้ว ฮีเฟรตลี่กว่าเราคูณไป 20
ตอนปั่นก็ไม่ค่อยได้เม้าอะไรมากมาย
เพราะเราก็ต้องคุยกับคนอื่นไปด้วยหลาย ๆ คน จะได้รู้จักเพื่อนใหม่หลาย ๆ ชาติ
แต่ด้วยความที่ฮีต้องมากรุงเทพบ่อยมาก
ฮีบอกว่าปีที่แล้ว ฮีมา 20 กว่าครั้ง
เพราะบ้านอยู่เกาะ Medan อินโด
จะไปเที่ยวที่ไหนก็มาต่อเครื่องที่กรุงเทพง่ายกว่าที่จากาต้า
เพราะบินมาต่อเครื่องที่กรุงเทพแค่ชั่วโมงเดียว บินไปจากาต้าตั้ง 3-4 ชั่วโมงเนี่ยแหละ
แล้วเวลาฮีบินมาต่อเครื่องที่กรุงเทพก็ถือโอกาสมาเที่ยวกรุงเทพด้วยเลย
เลยชินมากกับการมากรุงเทพ ฟังไทยค่อนข้างรู้เรื่องเลย เวลาซื้อของ สั่งอาหาร สบายมาก
ก็ให้ไลน์ติดต่อกันไว้ เวลาฮีมาก็นัดกินข้าวกันไรเงี้ย

อยากรู้ล่ะสิว่าทำไมฮีถึงมากรุงเทพบ่อยขนาดนี้
คือฮีขายประกันอยู่ที่อินโดจ้า
คือฮีบอกว่าตอนขายประกันเนี่ย ฮีทำงานหนักมาก
ทำทุกวันไม่มีวันหยุดเลยมา 5 ปีติดต่อกัน
ตอนนี้ก็อยู่ตัวแล้ว เหมือนอยู่เฉย ๆ ก็ได้เงินแล้ว ไม่ต้องทำหนักเหมือนแต่ก่อนแล้ว
ฮีเลยทำงาน 6 เดือน แล้วก็เที่ยวทั่วโลก 6 เดือน
โห ชีวิตน่าอิจฉามาก สวย ๆ เริ่ด ๆ
แล้วทุกที่ ๆ ฮีไป ส่วนใหญ่ก็จะซื้อตั๋วถูกเวลามีโปรโมชั่นเนี่ยแหละ
แล้วก็ make friend ทำความรู้จักเพื่อนใหม่ไปเรื่อย ๆ
ถ้าคุยกับใครถูกคอหน่อย แล้วเค้าอยู่คนเดียว ก็สามารถไปนอนค้างบ้านเพื่อนใหม่ซะเลย
แล้วให้เพื่อนใหม่พาเที่ยว ถือซะว่าเสียแค่ค่าเครื่องบิน ๆ ไปประเทศนั้น ๆ แล้วก็ค้างบ้านเพื่อนให้เค้าพาเที่ยวเสร็จสรรพ
เก๋ที่สุด มิน่าเฟรนลี่มากกกกกกกกกกกกกกก กอไก่ล้านตัว แต่เฟรนลี่แบบไม่เฟคนะ ดูจริงใจอยู่

ไปมาหมดแล้วทุกทวีป ทั้งยุโรป อเมริกาเหนือ ใต้ แอฟริกา แคนาดา ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ รวมถึงเอเชียเกือบทุกประเทศ
แล้วคราวนี้ฮีไปอิหร่าน ที่แอร์เอเชียเปิดเส้นทางใหม่มา
แล้วขากลับก็แวะกรุงเทพ
ฮีก็ส่งข้อความมาทักทายแล้วให้เราช่วยหาสปาที่นวดตัว นวดหน้าราคาไม่เกินพันห้าให้หน่อย
เราก็เข้าเว็ป search มาให้ฮี ราคาไม่เกินพันห้า
มีสครัปและพอกหน้า ขัดตัวแล้วก็นวดด้วยมั้ง 2-3 ชั่วโมงเนี่ยแหละ แถวบ้าน ๆ ชานเมืองไกลปืนเที่ยง
ฮีก็มาทำแล้วบอกว่า โห มันดีมากเลยยู ถูกด้วยเกือบ ๆ พันหรือพันนิด ๆ ได้ทั้งตัว ทั้งหน้าเลย
ฮีก็บอกว่าขอเลี้ยงข้าวตอบแทน เราเลยได้มาเม้ากัน

ฮีก็เล่าให้ฟังว่า พี่น้องแต่งงานหมดละ เหลือก็ฮี (ก็ใช่สิ)
แล้วฮีก็อิสระมาก
กลับมาจากอิหร่านก็ได้เพื่อนใหม่ที่แชร์แท็กซี่กันที่นั่น
เค้าทำงานอยู่ UAE เนี่ย เดือนหน้าว่าจะไปนอนแล้วเที่ยวที่นั่น
เพราะที่นั่นค่าโรงแรมแพงมาก คืนนึงกระจอก ๆ ก็ห้าหกพันแล้ว
ธรรมดาก็เป็นหมื่น เลยรีบอยากไป ฮา ๆ

แต่ฮีก็ไม่ได้ไปเอาเค้าอย่างเดียวนะ
เวลาฮีอยู่บ้านที่เมดัน ก็มีคนมาพักกะฮี ให้ฮีพาเที่ยวเหมือนกัน
เหมือนชีวิตตอนนี้มีแต่ไปเที่ยว กับพาเพื่อนเที่ยว
ชีวิตดูดี มีความสุขจริง ๆ
ฮีทำอย่างนี้มา 3 หรือ 6 ปีแล้วเนี่ยแหละ
ซึ่งฮีมีความสุขมาก

แล้วฮีเป็นจีนอิโด พูดได้ทั้งจีนกลาง บาฮาซ่า (อินโด) แล้วก็อังกฤษ
แต่ก่อนไปเรียนสิงคโปร์ เพราะแม่เป็นเป็นคนสิงคโปร์ แต่มาแต่งงานกับพ่อที่อยู่เกาะเมดันเนี่ยเลยย้ายมาอยู่ที่เมดัน
90% ของคนในเกาะเมดันเป็นคนจีน
เค้าไม่ชอบสิงคโปร์เลย
การแข่งขันสูง เรียนก็เครียด ความกดดันก็สูง
แถมนักเรียนสิงคโปร์ยังกั๊ก ๆ อีกต่างหาก ไม่ได้ช่วยกันเรียน เพราะต้องแข่งกัน เห็นแก่ตัว
แล้วพ่อแม่เค้าตายด้วยอุบัติเหตุตั้งแต่เค้าแค่ 15 มั้ง
ช่วงนั้น เค้าต้องบินไปหาญาติเค้าที่สิงคโปร์ทุกสุดสัปดาห์เลย
แต่จากเกาะเมดันไปสิงคโปร์มันใกล้นิดเดียวเอง 25 นาทีก็ถึงแล้ว

ทุกวันศุกร์ ฮีก็ต้องนั่งเครื่องไปหาญาติที่สิงคโปร์คนเดียว แล้ววันอาทิตย์ก็บินกลับ
ทำอย่างนี้อยู่เป็นปีมั้ง
ฮีก็เลยเคยชินไปแล้ว
ดีที่ว่าสมัยก่อน สนามบินอยู่กลางเมืองเลย
คือ 5 นาทีก็ถึงสนามบิน
คนเมดันเลยไม่ค่อยกระตือรือร้นในการไปสนามบินเท่าไหร่
เหมือนจ้างให้คนอื่นไป check in ให้ก่อน
พอถึงเวลาเครื่องขึ้นค่อยเดินไปที่ gate ได้เลย มันแป๊บเดียว
แต่เดี๋ยวนี้สนามบินอยู่ห่างจากเมืองไปเกือบ 20 โล

เพราะเกิดโศกนาฎกรรมครั้งที่รุนแรงที่สุดในเกาะเมดัน
คือเครื่องบินตกตอนนำเครื่องขึ้นตอน 7 โมงเช้า
แล้วคิดดูสิ 7 โมงเช้า รถยนต์ขวักไขว่
เด็กไปโรงเรียน ผู้ใหญ่ไปทำงาน ชาวบ้านออกมาจับจ่ายข้าวของ
แล้วเครื่องบินตกกลางเมือง
ตายเกลื่อน
ถนนเป็นสีเลือด!!!
แล้วตกเพราะอะไรรู้มั้ย
พูดได้ป่าวว้า
ฮีบอกว่า
เพราะบรรทุกน้ำหนักเกิน
อันเนื่องมาจากว่า
ลูกน้องนักการเมือง ต้องการเอาใจเจ้านายด้วยทุเรียน
เลยใช้เส้นบังคับให้ขนทุเรียนเข้าไปในเครื่อง 2 ตัน!!!
ทำให้น้ำหนักเกิน เครื่องเลยตก!!!
เครื่องตกมา นอกจากกองเลือดท่วมแล้ว ยังมีกองทุเรียนเกลื่อนไปหมด
น่ากลัวมาก ณ จุดนี้
ด้วยเหตุนี้ เค้าเลยเอาสนามบินออกห่างจากตัวเมืองไปอีกเกือบ 20 กิโล

แล้วเราก็คุยเรื่องสิงคโปร์กันเนอะ
ฮีบอกว่า
คนในเกาะเมดันเนี่ย รวยนะ
มีบ้านอยู่บนเกาะสิงคโปร์กันเยอะเลย
คิดดูสิ การมีบ้านอยู่สิงคโปร์ เป็นอะไรที่มหาเศรษฐีชัด ๆ
แถมเดี๋ยวนี้ พวกคนสิงคโปร์ที่ลูกหลานไปเรียนเมืองนอกก็จะลงหนังสือพิมพ์หรือสื่นในเมดัน ให้คนเมดันไปเช่าได้
บางตึก เกือบทุกชั้นเป็นชาวเมดันอยู่นะจ๊ะ

แล้วเพื่อนสิงคโปร์ฮีทีทำโรงแรมบอกเลยนะ
ว่าโรงแรมหรู ๆ ในสิงคโปร์น่ะ 80% เป็นคนอินโดนะจ๊ะ
คนอินโดเนี่ย รวยจะตาย
ถ้าธุรกิจโรงแรมไม่มีคนอินโดนะ สิงคโปร์อยู่ไม่ได้เลยนะ

แล้วเงินในธนาคารในสิงคโปร์อีก
เกินครึ่งนึงก็เป็นเงินของเศรษฐีอินโดอีกนั่นแหละ
ด้วยความที่อินโดเป็นประเทศที่ยังมีคอรัปชั่นเยอะเหมือนบ้านเราเนอะ
พวกคนรวยก็ไม่ไว้ใจว่าเงินตัวเองในธนาคารในอินโดจะโดนยึดไปเมื่อไหร่
คนรวยทั้งหลายก็พากันเอาเงินไปฝากไว้ที่สิงคโปร์ เพราะมันต้องเสียภาษีด้วย รัฐบาลอินโดก็จับไม่ได้ด้วย
ถ้าธนาคารในสิงคโปร์ไม่มีเงินจากคนอินโดนะ สิงคโปร์อยู่ไม่ได้เลยนะ

แล้วเรื่องควันไฟป่าที่ลมพัดไปทางสิงคโปร์ทุกปีเนี่ย
รัฐบาลสิงคโปร์ก็ไม่กล้าทำอะไรหรอก
เพราะเกาะที่เผาไฟป่าเนี่ย ก็เป็นพวกที่ฝากเงินไว้ที่สิงคโปร์ทั้งนั้น
ถ้าเค้าจัดการอะไรที่ไม่ถูกใจ เค้าแค่ถอนเงินทั้งหมดออกมาไปฝากประเทศอื่น เศรษฐกิจสิงคโปร์เสียหายได้เลยนะ

แล้วสิงคโปร์เคยเกิดน้ำท่วมด้วยนะ
เพราะตอนนั้นเหมือนท่อส่งน้ำจากอินโดไปสิงคโปร์มันแตกหรืออะไรเนี่ยแหละ
สิงคโปร์ก็น้ำท่วมทำอะไรไม่ได้แล้ว

ฮีบอกว่า การจะทำอะไรสิงคโปร์นะ ง่ายนิดเดียวจริง ๆ ฮา ๆ

แล้วเราก็ถามเนอะ ว่าสาวสิงคโปร์เนี่ยบ้าแบรนด์จริงรึเปล่า
ฮีก็บอกว่าจริงนะ แต่ไม่ทุกคน อิพวกผู้หญิงบ้าแบรนด์ ฮีก็ไม่คบเหมือนกัน ไม่ไหว ๆ
แต่ส่วนใหญ่สาวออฟฟิศที่นั่นก็แต่งตัวแพงกันหมด
เหมือนหาเงินมาได้ ไม่รู้จะลงกับอะไร ก็ลงกับเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า คาเฟ่หรู ๆ ถ่ายรูปลง social อวดชาวบ้านไปวัน ๆ

แล้วเพื่อนฮีที่ทำโรงแรมคนนี้ก็ดีนะ
เวลาไปประเทศไหนก็นอนเครือโรงแรมที่ตัวเองทำงาน จ่ายแค่ 25% ของราคาเต็ม หรือจ่ายแค่ 25 เหรียญเนี่ยแหละ
แหม่ อยากไปด้วยจัง ฮา ๆ
แล้วฮีก็เม้าว่า
เนี่ย อิเพื่อนที่ทำโรงแรมเนี่ยก็เป็นโสด
ผู้ชายสิงคโปร์น่าสงสารนะ ทำงานเหมือนจะได้เงินเยอะก็จริง
แต่โดนหักค่าภาษี ค่าประกันสังคม (ซึ่งเยอะอยู่)
เหลือเงินมาก็ไม่พอใช้เองละ
จะเอาที่ไหนไปจีบสาว เลี้ยงสาว
แล้วสาวสิงคโปร์ก็รู้ ๆ กันอยู่ ติดหรู ตินแบรนด์ หน้าใหญ่ต้องอวดเพื่อน ฯลฯ
ฮีเลยยังเป็นโสดจนถึงทุกวันนี้
(แกแนะนำอิเพื่อนแกคนนี้ให้ชั้นซิ ชั้นอยากไปเที่ยวแล้วนอนโรงแรม 5 ดาวในราคาโฮสเทลมั่ง ก๊าก ๆ อันนี้แอบคิดในใจนะ)

อย่างเพื่อนสนิทชาวอิโดของฮีที่แต่งงานกับสาวสิงคโปร์นะ
เพื่อนฮีก็เลือกมาอย่างดีแล้วนะว่าสาวคนนี้ติดดิน ลุยไหนลุยนั่น ไม่ติดหรูเลย
แต่พอแต่งงาน
เพื่อนฮีถึงกับต้องขายบ้านที่เมดัน
ไปจ่ายค่าปิดเกาะบาหลีแต่งกับสาวสิงคโปร์เลยจ้า
จริง ๆ สาวคนนั้นไม่อะไรนะ แต่พ่อแม่ก็สาวเจ้าหน้าใหญ่
เพื่อนฮีเลยซวยไป
ฮีก็ไปงานแต่งเพื่อนคนนี้นะ ฮีบอกว่า สวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
การปิดเกาะบาหลีเนี่ย เค้าคิดเป็นชั่วโมงเลยนะ
แต่ชั่วโมงละเท่าไหร่ ก็ไม่ได้ถามเหมือนกัน
เปลืองสุดยอด ละลายบ้าน 1 หลังสำหรับงานแต่งงาน 1 วัน

เม้ากันพอหอมปาก หอมคอ 2-3 ชั่วโมงได้
เราก็พาฮีไปตลาดนัดกลางคืนแถวบ้านต่อ ซึ่งฮีโอเคเลยนะ
เพราะอย่างที่บอก
เที่ยวคนเดียว มากรุงเทพหลายรอบแล้ว
ไปสถานที่ท่องเที่ยวมาหมดแล้ว
ตอนนี้ local อยากพาไปไหน ไปเลย

เรากะเอาฮีเป็นไอดอลเหมือนกัน
ทำตัวเป็นนกขมิ้น คนท้องถิ่นพาไปไหน ไปกินอะไร ไปหมด แล้วขอนอนบ้านเค้าด้วยถ้าเค้าให้ ฮาๆ
จริง ๆ เราก็อยากให้ฮีค้างบ้านเรานะ
แต่เสียดาย บ้านเล็ก ไม่มีห้องหรือที่ทางให้ฮีนอน
แล้วอยู่กับครอบครัวด้วย คงไม่สะดวก
แต่ฮีก็มีที่นอนอยู่แล้วด้วย เปลี่ยนโรงแรมนอนไปทุกครั้งที่มากรุงเทพ
แล้วโรงแรมในกรุงเทพก็ถูกจะตาย พันครึ่งพันก็ได้ห้องนอนพร้อมห้องน้ำส่วนตัวหรูหรา
ไม่เหมือนเราไปนอนที่สิงคโปร์
คืนละพัน สิ่งที่ชั้นได้คือที่นอนรวม 8 เตียง ห้องน้ำรวม มันใช่มั้ย
เสียใจจริง ๆ หาเงินจากประเทศจน ไปเที่ยวประเทศรวยเนี่ย

เออ บ่นไรก็ไม่รู้
เม้าแค่นี้แหละที่จำได้
จริง ๆ เม้ากะมันมา 2 เดือนแล้วกว่าจะมีโอกาสได้มานั่งพิมพ์
ลืมไปหลายเรื่องละ
เดี๋ยวฮีมาใหม่คงมีเรื่องใหม่มาอัพเดทนะจ๊ะ

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านกันมาตลอดค่า
คนเขียนก็รักคนอ่านนะค้า อ่านทุกคอมเม้นท์ในทุกบล็อคค่า
อาจจะไม่ได้ตอบคอมเม้นท์ แต่เข้ามานั่งอ่านคอมเม้นท์ (ถ้ามี) ตลอดอยู่ค่า

Create Date : 25 กันยายน 2559

Last Update : 25 กันยายน 2559 22:01:30 น.

0 comments

Counter : 2314 Pageviews.