Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2555
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
1 มิถุนายน 2555
 
All Blogs
 
คืนที่กรุงเทพฝนตกหนัก ทำให้คนแปลกหน้า 2 คนแชร์ taxi คันเดียวกัน

ฟังดูชื่อเรื่องดูโรแมนติกมากเลยเนอะ
มันจะโรแมนติกกว่านี้
ถ้า
คน ๆ นั้น
เป็นผู้ชายยย..... ฮา

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับเราสด ๆ ร้อน ๆ
ด้วยความที่ซอยบ้านเรา
รถไฟฟ้าแค่ผ่านซอย แต่ไม่มีสถานีลง
ซอยบ้านเราเลยอยู่ระหว่างรถไฟฟ้า 2 สถานี
แล้วตอน 3 ทุ่ม
ฝนตกหนักมาก

เราคาดคะเนดูแล้ว
ไม่ว่าจะลงบันไดทางออกฝั่งไหน
ก็เปียกมากอยู่ดี
ที่เปียกน้อยสุดก็คือ
ลงลิฟต์
แล้วยืนรอดู taxi อยู่ตรงลิฟต์
ถ้าเห็นว่ามา
ค่อยวิ่งตากฝนลงทางลาดโค้งกลับตัว แล้วกลับตัวอีกรอบฝ่าฝนไปยืนรอดัก taxi ตรงเวิ้งที่เค้าสามารถเลี้ยวตัดเข้ามารับได้





คิดได้ดังนั้นเลยขอลงลิฟต์คนพิการซะหน่อย
(นี่ไม่ใช่ลิฟต์สถานี่เรานะ เพราะลิฟต์แถวบ้านขอบทางสูง 1 เมตรจ้า)




นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราลงลิฟต์
เพราะเคยขาเดี้ยงพิการชั่วคราวที่ต้องลงลิฟต์นี้มาแล้ว
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น (จะเล่าทำไม)
ประเด็นคือ
เราลงมาแล้ว
เจอผู้หญิงคนนึงยืนนิ่งอยู่ก่อนหน้าเรา
แต่ดูลาดเลาแล้วคงไม่ได้เรียก taxi
เพราะเธอยืนหันหลังให้ถนน
ผิดหลักคนที่จะเรียก taxi








ขอบรรยายภาพตรงนั้นให้อ่านก่อนนะ
คือเมื่อกี๊ 3 ทุ่มกว่า
ฝนตกหนักมาก
แต่วิ่งลงทางลาดหางงูออกจากลิฟต์คนพิการก็เปียกเยอะแล้ว
แถมวิ่งไปตรงเวิ้งสำหรับเรียก taxi ก็เปียกเข้าไปใหญ่
แถมตรงเวิ้งนั้นเป็นทางลาดน้ำขังใหญ่ขนาด 1 เลนรถพอดี
แล้วเวิ้งนั้นค่อนข้างมืด คนไม่ค่อยเห็นว่าจะมีคนโบก taxi ตรงนั้น
ถ้าวิ่งไปรอตรงนั้นคือต้องมี taxi แล้วเท่านั้น
ถ้าไปยืนรอก่อน เปียกแน่นอน
เพราะรถทุกคันที่วิ่งผ่านถนนเลนใกล้สุดจะกระชากน้ำขังบ่อใหญ่ด้านหน้า สาดขึ้นมาทันที






จะเรียก taxi ตรงลิฟต์ที่มันไม่เปียกก็ไม่ได้
เพราะ taxi ไม่เห็นแน่นอน เพราะฟุตบาธมันสูงมากประมาณ 1 เมตร
แล้วเราก็ลงจากตรงนั้นไม่ได้
เพราะมันมีแผงกันตลอดแนว
แต่ถึงไม่มีก็โดดลงไปไม่ได้อยู่ดีเพราะมันสูงมาก สูงขนาดหลังคา taxi พอดี
taxi ไม่จอดแน่นอน

อันนี้เป็นภาพเก่าสถานีใกล้ ๆ ที่ตอนยังทำไม่เสร็จนะ
เห็นขอบทางมั้ยตรงตีนบันไดมั้ย สูงเท่าครึ่งหลังคาของกระบะน่ะ




เราจึงคิดว่า
ลองลองหา taxi ที่จอแดงว่างไกล ๆ
แล้วค่อยวิ่งไปโบกเอาที่เวิ้งนั้น
แต่ฝนตกหนักขนาดนี้
taxi หาง่ายซะที่ไหน
แล้วมันอยู่ระหว่าง 2 ป้ายรถเมล์

มี taxi ว่างมาทีก็ไปอยู่ซะเลนขวาสุด เรียกยังไงก็ไม่เห็น
ยืนมองถนนหา taxi อยู่นานพอดู
เลยได้ยินเสียงผู้หญิงคนนั้นทักขึ้นมาว่าจะรอเรียก taxi เหรอคะ
เราก็ตอบว่าใช่ค่ะ

เค้าก็ทำท่าโล่งใจแล้วบอกว่า
นึกว่าไม่ใช่คนไทย
เหอ ๆ
ก็หน้าหมวยซะขนาดนี้อ่ะเนอะ
เราิชินซะละ
ยิ่งไปเดินแหล่งท่องเที่ยว
คนจะนึกว่าเป็นนักท่องเที่ยว ไม่ว่าจะเป็นจีน เกาหลี ญี่ปุ่น ฮ่องกง ว่ากันไป

เค้าก็เลยถามว่าเรียกไปที่ไหน
ก็บอกว่าซอยข้างหน้า
เค้าก็ถามว่าแชร์กันมั้ยคะ ซอยเดียวกัน เราอยู่ต้น ๆ ซอยแต่เค้าอยู่สุดซอย
เลยเป็นอันตกลง






เราก็บอกทริคเลยว่าเราต้องทำอะไรบ้าง
ให้เปียกน้อยที่สุดก็คือ
ต้องรอเห็น taxi ว่างไกล ๆ เลนซ้ายที่เราจะเรียกก่อน
จากนั้นค่อยวิ่งฝ่าฝนไปต้องเวิ้งข้างหน้าที่น้ำขังนั่นแล้วก็โบก
พลาดไม่ได้
ถ้าพลาดก็เปียกกันทั้งคู่




เป็นอันตกลง
เดียวเราฝ่าลงไปก่อน
ไม่ใช่ว่ามีร่มหรอกนะ
พอดีใส่ชุดออกกำลังกายที่ฟิตเนสกลับบ้าน
แล้วเอาชุดเดรสใส่ทำงานมากางหลบฝน
ชุดเราก็เป็นเสื้อยืด กางเกงเท่าเข่าดูทะมัดทะแมงกว่าน้องเค้าที่ใส่กระโปรง

พอได้ทริคแล้ว
ก็ยืนมองหา taxi กันหน้าลิฟต์ซึ่งไม่เปียกแต่ฟุตบาธสูงเท่าหลังคารถอยู่ประมาณ 5 นาที
เห็น taxi ว่างจอแดงมาแต่ไกล
ทั้งคู่พร้อม
เราวิ่งฝ่าฝนลงไปที่เวิ้ง (ระดับความเปียก 50% ทั้งเสื้อผ้า หน้า ผม กระเป๋า รองเท้า)
พอลงไปถึง taxi ยังมาไม่ถึง
แต่โดนเวิ้งก่อนเราเรียกไปซะแล้ว
อ้อ
ถ้าจะลำดับเวิ้ง taxi ของสถานีนี้
เวิ้งของเราประมาณเวิ้งกลาง มีก่อนหน้าและมีข้างหลัง
แผนการล้มเหลว
จะกลับตัวก็ไม่ได้เพราะฝนตกหนักมาก
แต่ดีนะที่ต้องเวิ้งที่เรายืนมันมีคานรถไฟฟ้าอยู่เลยทำให้ไม่ค่อยโดนฝน
แต่
แต่
แต่
แต่โดนน้ำสาดจากรถทุกคันที่ขับผ่าน
เพราะอย่างที่บอก
ตรงเวิ้งนี้ข้างหน้าเราเป็นกองน้ำใหญ่ขนาด 1 เลนแล้วก็มืด
รถที่วิ่งเลนนี้จะสาดน้ำหาเรา 2 คนเปียกกันตั้งแต่บั้นเอวลงไป






ก็คงไม่คิดจะว่าคนขับรถนะ
เพราะตรงนั้นมันมืด เค้ามองไม่เห็นเรา 2 คนหรอก
แล้วก็ไม่คิดว่าจะมีใครมายืนเรียก taxi ตรงนี้ด้วย
เพราะมันไม่ใช่ที่สำหรับรือหรือเรียก taxi เลย

หลังจากที่เรา 2 คนไม่เปียกฝน
แต่เปียกจากน้ำสาดกันพอให้ปล่อยวางแล้ว
เพราะขาเรา 2 คนชุ่มน้ำไปพอ ๆ กัน
ไม่ต้องพูดถึงรองเท้านะ
เพราะตรงเวิ้งนั้น แค่ไปยืน ต่อให้ใส่ส้นตึก ส้นตึกก็เปียกจมอยู่กับน้ำดำ ๆ ของน้ำขังถนนนั่นแหละ




ยืนตรงนั้นก็ไม่ใช่ว่าไม่มี taxi นะ
ก็มีมาเรื่อย ๆ
แต่เค้าไม่เห็นเรามั่ง
โดนเวิ้งก่อนหน้าเรียกไปมั่ง
แล้วก็วิ่งซะเลนขวาสุดมั่งก็สนุกกับการโดนน้ำจากรถวิ่งสาดกันไป
จนได้ taxi สมใจ

ขึ้นรถได้ก็มีคุยกันว่าทำไมถึงกลับดึก
บ้านอยู่แถวไหน
คุยเรื่องฝนฟ้า รถติดในซอยนิดหน่อยก็ถึงบ้านเรา
เพราะรถไม่ติด บ้าน ๆ อยู่ต้น ๆ ซอย แป๊บเดียวก็ถึง
ก็แยกย้ายกันไปโดยไม่ได้ขอเบอร์กัน แหะ ๆ

กำลังคิดว่า
ถ้าเป็นผู้ชายน้า....
ชั้นก็คงไม่กล้าไปแชร์ taxi กะแกหรอก ถึงแม้ว่าอีตานั่นมันอาจจะเป็นเนื้อคู่ซอยเดียวกับชั้นก็ตาม 555





Create Date : 01 มิถุนายน 2555
Last Update : 1 มิถุนายน 2555 23:03:27 น. 0 comments
Counter : 2819 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

หนูลีลี
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [?]




ไม่อินกับการเขียนบล็อคมาตั้งแต่บล็อคสุดท้ายปี 2561 แล้วค่า
Friends' blogs
[Add หนูลีลี's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.