Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2555
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
26272829 
 
15 กุมภาพันธ์ 2555
 
All Blogs
 
แม่บ่นเรื่องกุ้งมันไม่เด้ง เราพูดไปประโยคนึง เค้าเงียบไปเลย

ขอเกริ่นก่อนได้มั้ย
คือบ้านเราเนี่ย
เลี้ยงลูกดีมาก
ดีมากในที่นี้ อาจจะไม่ได้หมายถึงเลี้ยงให้ลูกมีนิสัยดีมาก
แต่พูดถึงอาหารการกินดีมากต่างหาก
คือปะป๊ากะหม่าม้าบอกไว้เสมอว่า
อาหารเช้าสำคัญที่สุด
หม่าม้าเราจะตื่นมาทำอาหารเช้าให้เรากินทุกวัน
ตั้งแต่เกิด...จนตอนนี้ 30 ก็ยังตื่นมาทำอยู่

แล้วอาหารเช้าในที่นี้
บ้านอื่นเป็นยังไงไม่รู้
แต่บ้านเรา
มีข้าวกล้อง แล้วก็กับข้าว 2 อย่าง
ส่วนใหญ่จะเป็นผัดผัก 1 จานแล้วก็ไข่ดาวหรือไข่เจียวอีก 1 จาน
ด้วยความที่เราไม่ชอบกินผัก
แล้วมีปัญหาเรื่องขับถ่ายตั้งแต่เด็ก ๆ
เค้าเลยต้องบังคับให้เรากินผักที่เรากินได้โดยการทำให้ิกินด้วยตัวเอง
เพราะถ้าไปซื้อกินข้างนอก
แน่นอน
เราซื้อแต่กับข้าวที่ไม่มีผัก
เพราะเรากินผักได้น้อย
แถมไม่กินเผ็ด
แล้วผัดผักตัก ๆ ใส่ถุงตามร้านข้างนอกเค้าใส่พริก
เราก็กินไม่ได้อีก






สมัยเรียนมัธยม
รถโรงเรียนมารับตอนตี 5 ครึ่ง
นั่นหมายความว่าท้องเราต้องอิ่มก่อนตี 5 ครึ่ง
แล้วหม่าม้าต้องตื่นมาทำกับข้าวก่อนตี 5 นิดหน่อย
ด้วยความที่ท้องเราเคยชินกับการกินข้าวตอนตี 5
เรากับน้องชายเลยไม่มีปัญหาเรื่องกินข้าวตอนเช้ามาก ๆ ไม่ได้

ตอนมหาลัยก็สบายหน่อย
เพราะส่วนใหญ่เราเลือกเริ่มเรียนตอนสาย ๆ
เพราะเราขี้เกียจตื่นเช้า
หม่าม้าก็สบายไปด้วยเพราะไม่ต้องตื่นเช้าขึ้นมาทำ
เค้าก็ตื่นได้ 7 โมงมาทำกับข้าวให้ป๊ากินไปก่อน

พอเข้าสู่โหมดทำงาน
เราเปลี่ยนที่ทำงานมาหลายรอบ
แต่ละครั้งเวลาเริ่มงานก็แตกต่างกันไป
9 โมงบ้าง 8 โมงบ้าง 7 โมงบ้าง
เค้าก็ตื่นมาทำให้ตลอด






อย่างตอนนี้ที่ทำงานล่าสุด
เราทำงานเช้า
เราต้องออกจากบ้านตอน 6 โมง
นั่นก็แสดงว่า
หม่าม้าต้องตื่นมาทำกับข้าวตั้งแต่ตี 5 กว่า

แล้ววันนี้
หม่าม้าทำราดหน้ากุ้ง
อ้อ
เราไม่กินคะน้า
ราดหน้าบ้านเราจะเป็นราดหน้ากุ้งบล็อคโคลี่
เรากินได้
เพราะมันเป็นผัำกไม่มีกลิ่น แล้วพอทำราดหน้ามันจะนิ่มมาก

หม่าม้าก็กินด้วยกัน
ม้าก็ถามว่าวันนี้กุ้งไม่ค่อยอร่อยเนอะ
เพราะม้ารีบ ๆ
แล้วลืมลวกกุ้งรอบนึงก่อนจะเอามาใส่ราดหน้า
กุ้งมันจะได้เด้ง ๆ
แต่วันนี้กุ้งมันเละ ๆ เพราะม้าใส่กุ้งดิบ ๆ ลงไปให้หม้อซุปราดหน้าเลย
ไม่ได้ลวกน้ำร้อนรอบนึงก่อน

เราก็บอกว่า
ไม่เป็นไรหรอก
แค่ตื่นมาทำให้ก็ดีใจจะแย่แล้ว

แล้วม้าก็เงียบไป

ขนาดเราพูดแบบเรียบ ๆ ไม่ได้ซึ้งอะไรเลยนะ
แต่ในใจเนี่ย
เขินจะแย่
นาน ๆ จะพูดประโยคแบบนี้ซะทีนึง
ถึงแม้จะดูไม่ได้ซึ้งอะไรมากมาย
แต่พอเราพิมพ์เล่าให้ฟังเนี่ย
เราก็ยังซึ้งของเราเองนะเนี่ย

เห็นม้าเงียบไป
เราก็บอกลาหม่าม้าเหมือนทุกเช้าก่อนออกจากบ้านและตอนเย็นเวลากลับเข้าบ้าน
คือ
ม้า สวัสดีค่ะ






แต่ก่อนสมัยเรียนประถมหรือมัธยมนี่ไหว้ด้วยนะ
แบบว่าวางกระเป๋ายกมือไหว้ ถอนสายบัวแล้วค่อยหยิบกระเป๋าไปขึ้นรถโรงเรียน
แต่ตอนนี้
แก่แล้ว ตะโกนเอา
แต่ยิ่งแก่ เอ้ย ยิ่งโต ยิ่งเห็นค่า รู้คุณพ่อแม่มากกว่าแต่ก่อน
ซาบซึ้งสิ่งที่สมัยก่อนเราก็มองว่ามันเป็นสิ่งธรรมดาเหมือนเป็นหน้าที่พ่อแม่
เช่น การที่เค้ายอมตื่นขึ้นมาทำกับข้าวให้เราไม่ว่ามันจะเช้าแค่ไหน
ตอนเป็นเด็กก็เฉย ๆ นะ
แต่ตอนแก่นี่ รู้สึกซาบซึ้งถึงความเสียสละของคนเป็นแม่มากมาย
แม้้ว่าเราจะไม่ได้ไหว้เค้าแล้วก็ตาม

ไม่ได้ไหว้ ไม่ได้หมายความว่าไม่รักนะ
แถมรักมากกว่าเดิมซะอีก





Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2555
Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2555 10:30:15 น. 10 comments
Counter : 2144 Pageviews.

 
น่ารักดี ทั้งคุณแม่และคุณลูก
เราก็มีลูกอายุ 30 อัพ ถ้าอยู่ด้วยกัน(หมายความว่าตอนนี้อยู่คนละที่) เวลาเขาจะไปทำงานเขาก็ยังไหว้สวัสดีอยู่นะ สวัสดีและกอดกันก่อนไปทำงาน ทุกที ถึงจะอายุมากก็ยังไหว้ได้อยู่นะ และกอดบ้างก็ได้ น่ารักดี


โดย: ยายวรนาถ IP: 125.26.147.28 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:9:02:28 น.  

 
ดีแล้วค่ะ ที่มีแม่อยู่กับเรา พยายามทำดีกับท่านให้มากๆนะคะ


โดย: มินิmineral วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:9:18:31 น.  

 
โชคดีจังเลย....แิอบอิจฉา...ค่ะ


โดย: usakhae_177 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:9:42:47 น.  

 
ป้าแก่ว่ากอดสักทีแล้วหอมแก้มสักหน่อย
แม่คงปลื้มตัวลอยล่ะค่า

เพราะว่าป้าแก่ใกล้จะเส่เสบแล้ว
เวลาไปไหนมาไหนไกลๆ
จะกอดสักที แถมหอมซ้ายหอมขวาด้วย
แกก็จะเขินรีบไล่ให้ไปเร็วๆ แต่ก็ยิ้มแก้มแทบแตก

น่า พรุ่งนี้ลองกอด+หอมดูนะคะ


โดย: ป้าแก่ๆ (เสี่ยวเฟย ) วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:9:51:45 น.  

 
อ่านแล้วคิดถึงแม่เน๊าะ ไม่มีแม่แล่ว...ป่อยยยยยยยยยยย


โดย: otto (หวานปานฉะนั้น ) วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:43:30 น.  

 
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วยิ้มไปด้วยค่ะ ถนอมน้ำใจและบอกรักคุณแม่ที่น่ารักคนนี้ให้มาก ๆ นะคะ


โดย: นีระพารถ วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:12:50:24 น.  

 
รักท่านให้มากๆนะคะ....


โดย: auau_py วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:13:58:55 น.  

 
อ่านแล้วซึ้งค่ะ


โดย: phunsud วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:20:33:26 น.  

 
เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากๆเลยค่ะ
โนบูตะตอนเด็กๆไม่ได้อยู่กับคุณพ่อและคุณแม่
แต่เป็นหลานที่ตาโอ๋มาก
เห็นคุณหนูลีลี สนิทกับคุณแม่แบบนี้แล้วก็นึกอิจฉาจังคะ
^^
ว่าแล้วก็คิดถึงตาขึ้นมาเลยทีเดียว 555
อ้อ วันก่อนเพิ่งหยิบดีวีดี คอนเสิร์ตแรพเตอร์2011 มาดู
แหม๊ ร้องตามได้เกือบทุกเพลง แต่มีแอบปวดเอวนิดนึงเลยนึกถึงบล็อกคุณลีลีขึ้นมาว่ามีปัญหาเรื่องนี้เหมือนกัน อย่างไรก็ดูแลตัวเองด้วยนะคะ


โดย: nobuta wo produce วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:12:50:31 น.  

 
ซึ้ง..จังเลย


โดย: naray14 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:15:54:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

หนูลีลี
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [?]




ไม่อินกับการเขียนบล็อคมาตั้งแต่บล็อคสุดท้ายปี 2561 แล้วค่า
Friends' blogs
[Add หนูลีลี's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.