ว่าด้วยเรื่องความเหงาและรูปในมือถือ รูปมันสามารถบ่งบอกบุคลิก อารมณ์ ความรู้สึกของเจ้าของได้มั้ยนะ
ไม่รู้เป็นอะไร
เช้านี้ไม่อยากทำงานเลย
นั่งอ่านและตอบบล็อคชาวบ้านมาตั้งแต่เปิดคอม
สงสัยคงเป็นวันศุกร์แน่ ๆ
แล้วสงสัยมันหนาว
พอมันหนาวมันก็เลยเหงา
เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย
ขอไปอ่านใน facebook ที่มีคนตั้งเกี่ยวกับเรื่องความเหงา
ชอบหลายคอมเม้นท์เหมือนกันนะ
บางคนจะบอกว่าความเหงาสมัยก่อนคือการไม่ได้สื่อสารกับใคร แต่เหงาสมัยนี้คือการโหยหาการยอมรับ
บางคนบอกว่า'เหงา' ให้พออินเทรนด์ ,ถ้าไม่เหงา เดี๋ยวเขาจะหาว่าไม่โสด :)
อีกคนบอกว่า
ผมก็เหงามากๆ เลยช่วงนี้...ผมเคยอ่านหนังสือของใครซักคน จำไม่ได้แล้ว
เค้าบอกว่า ความเหงาเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นเอง ตะวันขึ้น ตะวันตก กลางวัน กลางคืน หนาวหรือว่าร้อน เราถูกสิ่งแวดล้อมที่หล่อหลอมเรามา ผลักให้เรารู้สึกเหงา รู้สึกว่ากลางคืนมันช่างหว้าเหว่ รู้สึกว่าหน้าหนาวต้องมีคนกอด ต้องมีใครซักคน...ทั้งๆที่ตะวันขึ้น และตก หรือฤดูกาล มันก็ทำหน้าที่ของมันมาตลอดอยู่แล้ว...
หรือคนนี้ก็บอกว่า
บางทีเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากมายอย่างที่เราคิด แค่เราจะหยุดคิด แล้วปล่อยให้มันเป็นไป ณ ขณะที่มันเป็นไป แล้วบางทีก็ไม่ใช่อะไร อะไรที่เรารู้สึกหรอก แต่เพราะมีใครกำหนดคำ หนึ่งคำ ให้เป็นแค่หนึ่งความรู้สึก ทั้งๆ ที่มันมีอะไรต่อมิอะไรมารวมกัน อยู่ในช่วงเวลา...ที่ผ่านมาแล้วผ่านไป :))
ล่าสุดมีบอกว่า
ความเหงาทำให้เรารู้สึกว่ามีเราคนเดียวเท่านั้นที่เหงา อันที่จริง ก็เหงากันทุกคน เหงามาก เหงาน้อย เหงาหลบใน อยู่คนเดียวไม่ใช่เรื่องน่ากลัว แต่การทำร้ายตัวเองน่ากลัวกว่า
ตอนแรกที่เข้าไปอ่านก็ไม่เหงานะ
แต่พออ่านแล้วเหงาเลยเหมือนโดนสะกดจิตยังไงยังงั้น
เคยอ่านหนังสือพี่เอ๋
น่าจะเป็น นั่งรถไฟไปตู้เย็นนะ
เพราะมันหนาวและมันก็เหงา
พี่เอ๋บอกว่า
แล้วถ้าเราเหงา เราจะเห็นความเหงาในทุก ๆ ที่
ความเหงาจะมีตัวตนเมื่อมีคนไปสนใจมัน
เลยพยายามจะไม่อ่านดีกว่ามั้ยเนี่ย ยิ่งอินกะอะไรง่าย ๆ อยู่ ฮา ๆ
จริง ๆ อากาศมันก็ส่งผลกับอารมณ์ ความรู้สึกผู้คนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้จริง ๆ นะ
อย่างหน้าร้อนเนี่ย เราจะรู้สึกมีพลัง สดใส แต่ทุกคนจะรู้สึกอึดอัด หงุดหงิดง่าย อารมณ์เสียง่าย
แล้วหน้าฝนเนี่ย เราจะรู้สึกอารมณ์ขมุกขมัว เศร้า เหงา อืด ๆ ไม่อยากออกไปไหน ทำอะไรเลย
เพราะหน้าฝัน เอ้ย หน้าฝนมันไม่มีแดด เมฆทะมึน ยิ่งมอง ยิ่งอึดอัด ไม่มีพลังเลย
ตอนนี้เริ่มเข้าหน้าหนาว เราจะรู้สึกผ่อนคลาย แดดตอนกลางวันไม่้ร้อนมาก อารมณ์ผู้คนก็จะเย็น ๆ เบา ๆ ฟ้าก็จะใส ไม่ค่อยมีเมฆ
ไม่รู้ทำไมช่วงหลายเดือนมานี้
รูปในมือถือเรามีแต่รูปก้อนเมฆทั้งนั้นเลย
จริง ๆ ในมือถือก็ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปตัวเองอยู่แล้ว
นอกจากถ่ายสถานที่หรือเหตุการณ์อะไรแปลก ๆ หรือถ่ายสวนสวย ๆ แล้วก็ต้องเงยขึ้นไปถ่ายท้องฟ้า ฮา ๆ
วันนี้ไม่รู้จะอัพอะไร
จริง ๆ อยากอัพเที่ยวเกาหลีต่อ แต่นี่มันเวลางาน
พิมพ์ทีนึงคงหมดไปครึ่งวันเพราะว่าอัพเที่ยวเกาหลีแต่ละตอนจะเล่าสั้น ๆ ไม่เป็น เหอะ ๆ
อัพรูปในมือถือมันเนี่ยแหละวะ
อาจจะไม่สวยนะ
เพราะแต่งภาพไม่เป็น ขอแบบสด ๆ ดิบ ๆ แบบเนี้ยแหละ
และตัวเปลี่ยนสีท้องฟ้าตอน 6 โมงเช้า
เอาไว้เตือนตัวเอง ป้ายโฆษณาในรถไฟฟ้า
สวนสวยในเซ็นทรัลชิดลม
น้องแท็กซี่คนนี้ cool มาก ดูพวงมาลัยสิ
ไปเดินหอศิลป์คนเดียว
ไปหอศิลป์ทีไร ได้ไปคนเดียวทุกที ชวนใครก็ไม่เห็นมีใครอยากไปด้วยซักที
ตอนไปดูนิทรรศการผี ที่ TCDC กว่าจะลากคนไปดูได้ บรรยายความน่าดูจนปากแทบเปื่อย
แถมคนไปดูก็ไม่สนใจด้วย มัวแต่กลัว ไม่ยอมอ่านเล้ย
เจ๋งดีนะ
ว่าด้วยเรื่องความสัมพันธ์ของผู้คนในแต่ละฉาก
หลากสี หลายคน หลายเหตุการณ์ในชึวิตประจำวัน
ไปนั่งรอเพื่อนที่ซื้อแล้วให้เค้าสอนถักที่ร้านขายไหมพรม
เราไม่ชอบถักไหมพรมนะ แล้วก็ไม่คิดจะถักด้วย
เคยปักครอสติชตอนป.5 เป็นเคโระตัวเบ่อเร่อ ยังแอบงงตัวเองอยู่เหมือนกันว่าทำได้ยังไง
ทุกวันเราเป็นหมอนใบใหญ่ ยังใช้มาถึงตอนนี้เลย
แต่เพิ่งเอามาใช้เพราะหม่าม้าเก็บไว้ กลัวมันดำ
หม่าม้ายังแอบแปลกใจเลยว่าตอนป.5 เราสามารถปักไหมเป็นตัวการ์ตูนใหญ่และหลายสีขนาดนี้ได้ด้วย
แต่ถึงเราไม่ชอบ
แต่เราชอบอารมณ์คนที่นั่งถัก นั่งปักนะ มันได้อารมณ์ผู้ยิ้ง ผู้หญิงดีจัง
เห็นหน้าตาแต่ละคนตั้งหน้าตั้งตาปัก เห็นเพื่อนพยายามนั่งปักอย่างตั้งอก ตั้งใจ มันเป็นภาพที่น่ารักดี
แอบชอบเพดานแบบนี้จัง
ปิดท้ายด้วยกลุ่มเด็กญี่ปุ่นที่เค้าใส่กิโมโนกันน่ารักเชียว
เลยแอบขอผู้ปกครองเค้าเข้าไปถ่าย
น้องคนที่มองกล้องเค้าพร้อมมาก รูปแรกยังไม่ได้ขอ แอบเข้าไปยืนถ่ายเลย
รูปหลังถึงจะขอ แล้วผู้ปกครองเลยให้เด็ก ๆ มองกล้อง
รู้สึกว่าจะถ่ายคนก็กลุ่มหลังสุดนี่เองละมั้งในรอบหลายเดือน
| Create Date : 05 พฤศจิกายน 2553 |
| Last Update : 5 พฤศจิกายน 2553 9:29:10 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 3223 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
ตอนที่ดูรูปท้องฟ้าและก้อนเมฆ แอบคิดอยู่ว่าจะมี UFO โผล่มาบ้างไหมนะ เอิ๊กกกก แต่เท่าที่ Lilac ดู ลีลีก็ชอบหาโน่นนี่ทำ ไม่น่าจะเหงาเลยน๊าาาา
เรื่องครอสติชจะบอกว่าเคยปักรูปกระต่ายคู่รัก ตอน ม ต้นหรือไงนี่แหละ แทบตาย! แต่แม่ Lilac ชอบปักมาก แล้วปักรูปใหญ่ๆ ยากๆ ด้วยสิ เห็นแล้วเหนื่อยแทน แต่แม่บอกว่า จะมาเหนื่อยแทนทำไมยะ ชั้นนังไม่เหนื่อยเลย แว๊กกกก
------------------------------------------------------------------
ปล. เปิดคอมมาเห็นสาวรักเด็กมานั่งละลายอยู่หน้าบล๊อก Lilac อดขำไม่ได้ที่หญิงวัยเดียวกันมาช่วยลวนลามเด็กหนุ่มกระดูกกรุบๆ ทางสายตาอย่างเพลิดเพลินแบบนี้ หุหุ แต่น้องเค้าก็น่ารักจริงแหละแนะ
Lilac ได้ดู Family Outing ตอนที่น้องไปเหมือนกัน น่ารักดี ดูเรียบร้อย ไม่ได้แอ๊บใสเหมือนในละคร แต่มันดูสดใสและสุภาพสมวัยเค้านะ Lilac ว่า
เฮ้อออ คิดถึงครอบครัว FO ภาคแรกอ่ะ น่ารักสุดขีด มันดูกลมกลืนและไม่สามารถขาดใครไปได้จริงๆ ตอนนั้นติดมาก รู้สึกว่าเป็นหนึ่งในรายการเกาหลีที่ชอบที่สุด คิดถึง สองพี่น้อง dumb and dumber เจซอกและแดซอง, คนไข้สูงอายุจองชิน, game devil และแม่เลี้ยงคิมซูโร กับชอนเดอเรลล่า, master เฮียวริ กับทาสจองกุก และผู้หญิงคนนึง ที่ตอนแรก Lilac เฉยๆ กับการมีเธออยู่ในรายการมากๆ แต่เมื่อเวลาผ่านไป เธอก็ทำให้ Lilac หลงรักเธอมากมาย ผู้หญิงที่ทำได้ทุกอย่าง Lady ปาร์คเยจิน
ขอโทษที่พิมพ์ยาว และขอบใจที่อุตส่าห์อ่านนะจ๊ะ