~รอยรักยมทูต : ปฐมบทแห่ง...รอยนิรันดร์ โดย'ริญจน์ธร' ~ รอยรักยมทูต ผู้เขียน : ริญจน์ธร ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ (ส.ค. ๒๕๕๖) ๓๐๗ หน้า ราคา ๒๔๕ บาท โปรยปก : เขาคือเทพแห่งความตายที่แสนเย็นชา ส่วนเธอคือวิญญาณดวงน้อยไร้กายา แต่โชคชะตากลับดลสองดวงใจให้พบกัน เพราะเนื้อแท้ของความรักคือการได้เห็นผู้เป็นที่รักมีความสุข การตามหาความรักของใครบางคนจึงไม่ใช่เพื่อครอบครอง 'ธานาทอส' เทพบุตรหนุ่มผู้มีชีวิตแสนยาวนานอยู่ภายใต้ความมืดมนของยมโลก บุรุษที่แสนเย็นชาและเดียวดาย สมนามเทพแห่งความตาย ขณะกำลังคุมเหล่ายมทูตล่าวิญญาณที่เพิ่งตายสู่ยมโลก เขาได้พบกับ 'ขวัญชีวา' ดวงจิตบริสุทธิ์ที่ต่างจากดวงวิญญาณทั่วไป เธอไร้เดียงสาและมีชีวิตเป็นปริศนา เมื่อตัวตนของเธอไม่มีแม้โชคชะตาให้เหล่าตุลาการแห่งยมโลกตัดสินความ เรื่องราววุ่นวายจึงตกอยู่กับธานาทอส เพระเขาไม่อาจตัดใจทิ้งเธอ จึงช่วยเหลือและพามาสู่ปราสาทในยมโลก ทุกอย่างควรจะจบลง ถ้าขวัญชีวาไม่อยากค้นหาความหลังแห่งตัวตน เธอวอนขอต่อเทพเฮเดสเพื่อขึ้นมาตามหาความจริงบนโลกมนุษย์ และไม่รู้ทำไม เทพเจ้าผู้ไม่เคยสนใจวิญญาณดวงไหนอย่างธานาทอส ถึงไม่กล้าปล่อยเธอไกลห่าง จนต้องตามขึ้นมาดูแลและปกป้องอย่างชิดใกล้ และนี่คือจุดเริ่มต้นของรอยนิรันดร์บทใหม่จากการตามหาความจริงที่ขาดหาย อดีต ความรัก และความตาย กำลังจะย้อนกลับมาพิสูจน์สองดวงใจอันเปี่ยมด้วยอานุภาพแห่งรักแท้! อีกเล่มกับแฟนตาซีแบบไทย ๆ ที่แอบอิงโครงเรื่องของเทพปกรณัมกรีกโบราณ ต่อเติมเสริมแต่งด้วยเรื่องรักหวาน ๆ ตามจินตนาการ(และสไตล์)ส่วนตัวของคนเขียน ร้อยเรียงออกมาเป็นนิยายรักที่แสนจะโรแมนติก... นิยายเล่มนี้อาจจะเรียกได้ว่าเป็นภาคที่ต่อเนื่องมาจากนิยายชุด"นิรันดร์แห่งรัก"ทั้งสามเล่มที่เคยอ่านผ่านไป อันได้แก่ "ดุจดั่งดวงใจ" - "หทัยแห่งสุริยัน" - และ"ตราบนิรันดร์คือเธอ" แต่ทั้งสามเรื่องนั้นเป็นเรื่องราวของเทพระดับสูง เป็นองค์ราชันแห่งโลกต่าง ๆ ในขณะที่ในเล่มนี้(และน่าจะรวมถึงอีกสองเล่มที่กำลังจะติดตามมาในชุดเดียวกัน) เป็นเรื่องราวของเทพบุตรในระดับรอง ๆ ลงมา... อย่างเรื่องนี้ พระเอกเป็นเทพแห่งความตายผู้เย็นชา'ธานาทอส' ซึ่งในขณะที่เขากำลังปฏิบัติงานในการคุมบริวารเก็บดวงวิญญาณที่เพิ่งเสียชีวิต เขาก็ได้พบกับวิญญาณสาวผู้แสนจะไร้เดียงสา"ขวัญชีวา" ด้วยท่าทีหวาดหวั่นของเธอทำให้เขาเกิดความสงสาร จนถึงขั้นพาตัวเข้าไปพัวพันตามติดช่วยเหลือเธอหลายอย่าง กระทั่งพาเธอเข้าพบกับเทพเฮเดส เจ้าผู้ครองยมโลก เนื่องจากเธอมีปูมชีวิตที่เป็นปริศนา และออกจะซับซ้อนจนเขาต้องออกโรงพาเธอกลับขึ้นมายังโลกมนุษย์ เพื่อตามหาปริศนาการตายของเธอ... จากนั้นก็เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นบนโลกมนุษย์ เมื่อขวัญชีวาได้รับพรพิเศษจากเทพฮาเดสให้สามารถมีร่างกายของมนุษย์ชั่วคราว เพื่อสืบหาสาเหตุการตายของตัวเอง และตอนนี้เองก็มีฉากน่าลุ้นน่าติดตาม เพราะเขามีสอดแทรกปมความรักความแค้นและการหักหลังของอดีตคนรักของขวัญชีวา... ตามด้วยปมฆาตกรโรคจิตต่อเนื่องที่ขวัญชีวากับเทพบุตรธานาทอสต้องช่วยกันสืบหาตัวฆาตกรไปพร้อม ๆ กับฝ่ายตำรวจ... และดูเหมือนว่ายิ่งสืบสาวไปเรื่อย ๆ เทพบุตรหนุ่มกับวิญญาณสาวยิ่งผูกพันกันมากขึ้นจนยากที่จะแยกจากกันได้... ความรู้สึกหลังอ่าน... แม้เรื่องราวจะออกแนวเหลือเชื่อเกินจริงอยู่บ้าง(จริง ๆ แล้วไม่แค่'บ้าง'ล่ะ มากเลยแหละ) โดยเฉพาะในส่วนที่เป็นแฟนตาซี จนใครหลายคนอาจจะอ่านได้ไม่อิน... ก็เล่นจับเอาเทพแห่งความตายบ้าง เทพแห่งบาดาลบ้าง ยมทูตบ้าง มาเป็นพระเอก พบรักกับสาวไทย...อะไรพรรค์นี้... แหม ...ทำไปได้! แต่สิ่งที่ทำให้เรา"อ่านอยู่ได้" กับนิยายแนวเหลือเชื่อแบบนี้ก็เห็นจะเป็นสำนวนภาษาของคนเขียนน่ะค่ะ... ช่างวิจิตรบรรจง ไม่ว่าจะเป็นการบอกเล่าเรื่องราว การสร้างฉากดินแดนแห่งเทพต่าง ๆ อันสุดแสนอลังการ การบรรยายถึงบุคลิกลักษณะตัวละครทั้งฝ่ายเทพฝ่ายมนุษย์ที่ทำได้ค่อนข้างลื่นไหล ให้ภาพชัดเจน... บทสนทนาก็ออกแนวยี่เกหน่อย ๆ มีการใช้ราชาศัพท์เพคะเพขิง... อ่านแล้วออกจะทึ่งในจินตนาการ ความคิดความฝันของคนเขียนเขาน่ะค่ะ บทรักหรือก็หวานไหวชวนเคลิบเคลิ้ม... ฟินอะ ได้อ่านบทรักของเทพแห่งความตายกับสาวน้อยใสซื่อ... อ้อ...ในเรื่องยังมีตัวละครอีกตัวหนึ่งที่น่าสนใจ นั่นก็คือฮิปนอส เทพแห่งการหลับใหล แฝดผู้น้องของธานาทอสนั่นเอง เขาเป็นเทพขี้เล่น ช่างแหย่เย้า และเป็นผู้เปิดดวงตาดวงใจให้ธานาทอสได้รู้จักรู้ใจตัวเอง นอกเหนือไปจากเรื่องราวรักหวาน ๆ ระหว่างเทพกับอมนุษย์ (ซึ่งแอบมีปมเรื่องความแตกต่างระหว่างชนชั้นเข้ามาเกี่ยวด้วยเล็ก ๆ ) ในเรื่องนี้เค้าก็มีแฝงไว้ด้วยหลักธรรมคำสอนทางพุทธศาสนาว่าด้วยกฏแห่งกรรม อันเป็นหลักธรรมดาโลกที่มนุษย์ยึดถือเป็นคติความเชื่อในการดำรงอยู่และดำเนินไปแห่งชีวิต แอบอยู่แบบเนียน ๆ ด้วยล่ะ จุดนี้เองที่ทำให้นิยายดูดีมีสาระ ไม่ถึงกับเบาหวิวจนเหลือทนค่ะ เรียกว่าจะอ่านเล่น ๆ ชิล ๆ ก็ชวนฝันพาเพลิน... จะอ่านแบบจินตนาการตามก็ชวนฟิน... หรือจะอ่านเอาเนื้อหาสาระ เขาก็มีให้ได้ฉุกใจคิดไม่มากไม่น้อย ชวนอ่านกันค่ะ   Create Date : 31 ตุลาคม 2556     Last Update : 31 ตุลาคม 2556 11:37:58 น. Counter : 5803 Pageviews.   13 comment Share Tweet

~ ป่าร้อน...สายลมรัก :ไฟป่าฤาจะร้อนเท่าไฟรัก โดย "อัยย์" ~ ป่าร้อน สายลมรัก ผู้เขียน : อัยย์ ผู้พิมพ์ : พิมพ์คำ (ครั้งแรก/ก.พ. ๒๕๕๕) ๓๒๘ หน้า ราคา ๒๒๐ บาท โปรยปกหลัง: ไฟป่าเผาทำลายทุกสิ่ง ไฟรักกลับยิ่งเผาผลาญใจคนสองคน ชายหนุ่มหัวหน้าสถานีฯไฟป่าไม่เคยคิดว่าภารกิจพิเศษที่เพิ่มมา คือต้องคอยดับไฟปรารถนาของตัวเองไปพร้อม ๆ กับงานดับไฟอันแสนหนัก "วสุธา" ต้องการจะให้ชาวบ้านในเขตนี้ช่วยกันป้องกันไฟป่า "งานของเขา" ต้องการ "ชาวบ้านของเธอ" แต่ผู้ใหญ่บ้านสาวแกร่งอย่าง "ฟ้าวรุณ" จะให้ความร่วมมือด้วยดีได้อย่างไร ในเมื่อรู้อยู่แก่ใจว่าเขาเป็นเจ้าหน้าที่ถ่อยเถื่อนที่ชอบใช้กำลัง เขาเป็นนักอนุรักษ์ เธอเป็นนักปกครอง ต่างฝ่ายต่างถือดีเกินกว่าจะปรองดอง แต่วันนั้นกลางสายน้ำตกอันเย็นฉ่ำ และคืนนั้นในราวป่าอันมืดมิด... ไฟเสน่หากลับจุดติดจนยากจะดับ เรื่องย่อเพิ่มเติมนิด ๆ ... วสุธาหรือดิน เพิ่งย้ายเข้าไปรับตำแหน่งหัวหน้าสถานีไฟป่าที่หมู่บ้านวังป่าแดงได้ไม่นาน เขาก็ได้รู้จักกับผู้ใหญ่บ้านสาวคนเก่ง...ฟ้าวรุณ ที่เขามองว่า ด้วยปัญหาความขัดแย้งในเรื่องงานทำให้ทั้งคู่ต่างมีอคติต่อกันตั้งแต่แรกพบหน้า เธอมองว่าเขาดิบ เถื่อนและโหด ชอบใข้กำลังกับชาวบ้านที่หาเช้ากินค่ำอย่างลูกบ้านของเธอ ส่วนเขาก็มองว่าเธอเหมือนเด็กมัธยมปลายมากกว่า... และที่เป็นผู้ใหญ่บ้านได้ก็คงเพราะมีพ่อเป็นนายกอบต. เรียกได้ว่าเป็นมาเฟียเล็ก ๆ ในชุมชนนั่นเอง แต่ด้วยสภาพสังคมชนบทเล็ก ๆ กับหน้าที่การงานที่ต้องเกี่ยวข้องกัน พวกเขาจึงไม่อาจหลีกเลี่ยงการพบปะเจอะเจอ... แม้จะต่างวางท่าปั้นปึ่งต่อกันแต่ต่างก็แอบแลเห็นแง่มุมที่ดี ๆ ของกันและกันได้ ติดอยู่ที่ว่า...ผู้ใหญ่ฟ้ามีเพื่อนหนุ่มที่มีดีกรีเป็นถึงครูใหญ่หมายปองอยู่ ส่วนหัวหน้าดินเองก็หยิ่งเกินกว่าจะแย่งชิงผู้หญิงของคนอื่นมาครอบครอง... หลังอ่าน... อีกเล่มกับการลองของใหม่(สำหรับตัวเอง)... ได้ยินชื่อเสียงนักเขียนนามนี้มาสักระยะหนึ่งแล้ว เพิ่งจะมีโอกาสลิ้มลองนี่แหละ ค่อนข้างชอบทีเดียวค่ะ เป็นนิยายสะท้อนสังคมชนบท ที่สมจริงสมจังพอประมาณ ผสมผสานกับเรื่องราวความรักที่...มาเร็วเคลมเร็วแต่เร่าร้อนและอ่อนหวานรัญจวนใจ พล็อตง่าย ๆ ไม่มีอะไรซับซ้อน แต่พุ่งเป้าสู่ประเด็นที่ต้องการนำเสนออย่างตรงไปตรงมา การดำเนินเรื่องกระชับฉับไวดีค่ะ ด้วยสำนวนภาษาที่ลื่นไหล อ่านไม่สะดุด... บทสนทนาก็ทันสมัย และเป็นธรรมชาติ ตัวละครค่อนข้างสมจริง สอดคล้องกับบรรยากาศและโทนของเรื่อง ชอบมุกการ"แย่งชิง"ชาวบ้านระหว่างคู่พระนางที่สอดแทรกเข้ามาในเรื่อง ทำให้มองเห็นภาพการทำงานของฝ่ายปกครองส่วนท้องถิ่นที่ต้องประสานกับข้าราชการจากส่วนกลาง เรื่องของการดูแลทุกข์สุข ปากท้องของชาวบ้านควบคู่ไปกับ การสร้างจิตสำนึกในการปกป้องดูแลและอนุรักษ์ธรรมชาติ อาจจะเป็นด้วยคนอ่านใช้ชีวิตอยู่ในชนบทที่มีฉากและเรื่องราวชีวิต สภาพสังคมและปมปัญหาต่าง ๆ แบบบ้านนอก ๆ คล้าย ๆ กับเนื้อหาในนิยายก็เลยทำให้อ่านแล้วอินได้ง่าย ๆ ส่วนพัฒนาการของความรู้สึกและความสัมพันธ์ของคู่พระ-นางที่ดูเหมือนจะ"ไว"ไปสักนิด ก็ไม่รู้สึกขัดแย้ง แปร่งแปลกหรือเกินจริงแต่อย่างใด เพราะคนเขียนเขาก็สามารถสร้างเรื่องสร้างราวไว้รองรับจนสมเหตุสมผลเป็นอันดี ชอบการต่อปากต่อคำของคนคู่นี้อะ ด้วยต่างคนต่างถือดี แล้วก็ให้บังเอิญต่างก็ได้รับรู้จุดด้อยของอีกฝ่ายให้หยิบมาบลัฟซึ่งกันและกัน แต่เมื่อมีโอกาสใกล้ชิดกันมากขึ้น ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกันในยามคับขัน ได้ร่วมเผชิญปัญหาและอันตรายร่วมกัน... ความรู้สึกก็ค่อย ๆ เปลี่ยนไป และเมื่อรู้จิตรู้ใจตัวเองแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องรั้งรออะไรอีก เพราะต่างฝ่ายต่างก็โต ๆ ถึงพร้อมทั้งวุฒิภาวะและสถานะทางสังคม จุดที่จะเว้น ไม่พูดถึงไม่ได้เลยก็คือเลิฟซีนค่ะ จัดหนักจัดเต็มสมคำร่ำลือ (ตอนแรกที่ลังเล ๆ ไม่กล้าอ่านก็เพราะเสียงลือเสียงเล่าอ้างเรื่องฉากรักหนักหน่วงนี่แหละ) แต่...ยอมรับค่ะว่าคนเขียนเค้ามือถึง เอาอยู่ ทำให้บทรักทีมาอย่างยินยอมพร้อมใจและถูกจังหวะจะโคนออกมาไม่น่าเกลียด สำนวนภาษาที่ใช้เปรียบเทียบบรรยายก็ให้อารมณ์เหมือนอ่านบทอัศจรรย์ในวรรณคดี... แม้ไม่สละสลวยเป็นบทกวี แต่ก็ฟินอ่ะ... ข้อสำคัญ ไม่ยัดเยียด ไม่พร่ำเพรื่อ ไม่ถึงกับต้องใส่เรทให้ สุดท้าย... ขอหยิบยกเอาบทสรุปจากหน้าคำนำสำนักพิมพ์มาแปะไว้ตรงนี้ด้วย เป็นการตอกย้ำยืนยันความน่าอ่านของนิยายเล่มนี้ค่ะ ........... 'ป่าร้อนสายลมรัก' จึงไม่ได้ถ่ายทอดเฉพาะเรื่องรักหวาน ๆ ของหัวหน้าดินที่แสนดุจนลูกน้องเกรง แต่สอดแทรกแง่คิดและปลูกฝังให้ใส่ใจถึงภยันตรายรอบข้าง รู้จักป้องกันและรอบคอบ เพราะธรรมชาติไม่ใช่สิ่งที่เราสามารถควบคุมได้...เฉกเช่นเดียวกับความรักนั่นเอง ชวนอ่านค่ะ   Create Date : 25 ตุลาคม 2556     Last Update : 25 ตุลาคม 2556 15:14:57 น. Counter : 3557 Pageviews.   15 comment Share Tweet

~ 'แต่งกับผียังดีกว่านาย' : โรแมนติกคอเมดี้อ่านสนุกโดย "เอื้องอลิน" ~ 'แต่งกับผียังดีกว่านาย' ผู้เขียน : เอื้องอลิน ผู้พิมพ์ : สำนักพิมพ์อรุณ(ก.ย.๒๕๕๖) ๓๖๖ หน้า ราคา ๒๖๕ บาท จากสนพ. : ระทึกขวัญยิ่งกว่าวิ่งหนีซอมบี้ เมื่อเพื่อนซี้ต่างต้องเผ่น เพื่อหนีงานแต่งที่มารดาขุดหลุมรอเพราะ... "แต่งกับผียังดีกว่าแก!" 'อภิชญา' ('ออย' หรือชื่อเดิมที่เจ้าตัวไม่นิยมคือ 'อ้อย') เป็นเพื่อนสนิทกับ 'อภิวัฒน์' ('เอ') บ้านอยู่ข้างกัน เรียนด้วยกันมาตั้งแต่สมัยยังอยู่อนุบาล สนิทสนมเรียกได้ว่ารู้ไส้ทุกขดของกันและกันโดยไม่ต้องขวนขวาย จนกระทั่งเข้าโรงเรียนก็ยังคบหากันอยู่ (หลายคนว่าเป็นเพราะไม่มีใครอยากคบกับพวกนี้) ทว่าเมื่อเวลาผ่านไปจนกระทั่งทั้งสองอายุเข้า ๓๐ กลับต้องตกอยู่ในสถานการณ์ลำบากอย่างยิ่งยวด เมื่อแม่ๆ ของพวกเขาเชื่อคำหมอดูที่ว่าทั้งสองจะได้เกี่ยวดองกัน... ซึ่งนั่นน่าจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่พวกเขายอมรับได้ แต่ต้องหลังจากต่างคนต่างตายไปแล้ว... ทั้งสองคนที่โสดอยู่จึงต้องพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้รอดพ้นจากหายนะระดับทำลายล้างโลกนี่ไปให้ได้ และวิธีที่ง่ายที่สุดคือ การต่างคนต่างไปหาแฟนเสีย และถ้ามันง่าย ทั้งสองคงไม่โสดอยู่ ณ ขณะนี้ เป็นโรแมนติกคอเมดี้น่ารัก ๆ จากนักเขียนรุ่นใหม่ที่ใคร ๆ เคยติดใจในฝีมือมาแล้ว จากเรื่อง"โอ้ใจเอย" (กับอีกหลาย ๆ เรื่องที่เคยเห็นชื่อแต่จขบ.ไม่ได้อ่าน) เล่มนี้ก็ยังคงคอนเซ็ปต์นิยายรักชิล ๆ เบา ๆ อ่านแล้วอารมณ์ดีเช่นเคยค่ะ เห็นหน้าปกระบุว่าเป็นภาคต่อของ 'โอ้ใจเอย' จึงแอบคาดหวังว่าจะเป็นเรื่องราวของนายสี่ น้องชายพระเอกจากเรื่องนั้น แต่พอได้อ่านเรื่องราวจริง ๆ แล้วไม่ยักกะเกี่ยวกันแฮะ และเนื้อเรื่องก็ไม่ได้ต่อเนื่องกัน แต่น่าจะดำเนินเรื่องไปในช่วงเวลาเดียวกันเลยแหละ โดยแพน-อนุตดานางเอกจากโอ้ใจเอยมีบทเป็นเพื่อนสนิทอีกคนของอภิชญา นางเอกของเรื่องนี้ ก็มีโผล่มาแว่บ ๆ อยู่ แต่ไม่มากนัก เพราะเรื่องนี้เน้นในเรื่องความสัมพันธ์ฉันเพื่อนสนิทของสองหนุ่มสาวที่เป็นพระเอก-นางเอกของเรื่องมากกว่า... ดังนั้น สองคนนี้จึงครองบทเด่นในเรื่องแทบจะคนละครึ่งเลยทีเดียว สองคนที่ว่าก็หมายถึงออย-อภิชญา นางเอก นักข่าวสายอาชญากรรม ที่ค่อนข้างมั่นใจในความสวยความเก่งของตัวเอง กับเอ-อภิวัฒน์ พระเอก นักปิงปองหนุ่มหล่อที่มีดีกรีเป็นนักกีฬาเทเบิลเทนิสมือวางอันดับสี่ของโลก เรื่องราวของพวกเขาก็ประมาณเรื่องย่อข้างบนนั่นเลยค่ะ เพิ่มเติมอีกหน่อย... เมื่อถูก'หมอต๋อง แม่นนอนมา'ฟันธงว่าทั้งคู่มีดวงที่จะได้เกี่ยวดองกัน ก็ยิ่งตอกย้ำความหวังของพ่อแม่ทั้งสองฝั่ง และเพิ่มแรงผลักดันที่จะให้พวกเขาแต่งงานกันให้ได้ อภิชญากับอภิวัฒน์จึงตกลงกันว่าพวกเขาต้องแยกย้ายกันหาแฟนให้ได้... วันหนึ่งอภิชญาก็ถูกแทงเข้าที่ท้อง เมื่อเธอไปประสบเหตุจี้ตัวประกัน แล้วด้วยวิญญาณของนักข่าวสายอาชญากรรมทำให้เธอเข้าไปทำข่าวในระยะประชิด และมีโอกาสได้ช่วยตำรวจในการจับตัวคนร้ายโดยบังเอิญ... เมื่อเธอถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล เธอก็ได้พบกับ'หมอช้าง'-นายแพทย์พขร ซึ่งทำหน้าที่ผ่าตัดให้เธอ เมื่อเธอฟื้นขึ้นมาหลังการผ่าตัด และได้เห็นหน้าหมอชัด ๆ เธอก็ตกหลุมรักหมอช้างเข้าเต็มเปา! ปฏิบัติการ(แผน)ป้อน'อ้อย'เข้าปาก(หมอ)'ช้าง'จึงเริ่มขึ้น... ส่วนอภิวัฒน์ก็ได้พบกับคุณเก๋-ปภาพันไฮโซสาวที่เขามั่นใจว่าเธอคือรักแรกของเขาในวัยเด็ก เป็นแรงบันดาลใจสำคัญที่ทำให้เขาหันมาเล่นปิงปองจนประสบความสำเร็จ ทั้งคู่ตกลงคบหาดูใจกัน โดยคุณเก๋พยายามดึงเอ-อภิวัฒน์ให้เข้าสู่แวดวงเซเลบด้วยการถ่ายแบบโฆษณาสินค้าต่าง ๆ ซึ่งค่อนข้างขัดแย้งกับอุปนิสัยส่วนตัวของเขาเป็นอย่างยิ่ง และนั่นก็ทำให้เขาเริ่มรู้สึกอึดอัดไม่มั่นใจในความสัมพันธ์... และความไม่มั่นใจนี้ก็เพิ่มมากขึ้นเมื่อเขาได้รู้จัก ใกล้ชิดสนิทสนมกับนฎาหรือหนูนา เพื่อนรุ่นน้องของอภิชญา...น้องสาวของหมอช้าง และตอนหลังก็กลายมาเป็นครูสอนพิเศษของหลานสาวของอภิชญาอีกหนึ่งตำแหน่ง มาร่วมลุ้นกันค่ะว่าทั้งไอ้อ้อยและไอ้เอจะสามารถหลีกพ้นชะตากรรม ที่ถูกกำหนดโดยหมอดูกับบรรดาแม่ ๆ ของพวกเขา ที่ว่า...'มีเกณฑ์จะได้เกี่ยวดองกัน ได้หรือไม่ อย่างไร... ความรู้สึกหลังอ่าน... บอกได้เลยค่ะว่าชอบ ชอบมาก ๆ ด้วย.... เป็นนิยายรักสนุก ๆ ที่คนเขียนค่อนข้างรุ่มรวยอารมณ์ขัน มีผสมผสานเกร็ดสาระเบา ๆ ไม่มากไม่น้อย พล็อตและเนื้อหาค่อนข้างแปลกใหม่ สร้างสรรค์ไม่ซ้ำใครดีค่ะ ตัวละครไม่เยอะเกินจำเป็น ทุกตัวมีบทบาท มีความสำคัญต่อเนื้อหา มีความสัมพันธ์โยงใยที่ไม่ซับซ้อน ความเป็นมาเป็นไปสมเหตุสมผล ข้อสำคัญ...นิยายเรื่องนี้ไม่มีตัวร้ายตัวอิจฉาค่ะ อย่างที่บอกตอนต้นว่าเรื่องนี้เขาเน้นเรื่องราวความสัมพันธ์ฉันเพื่อนระหว่างพระเอก(ไอ้เอ) กับนางเอก(ไอ้อ้อย) จึงอาจจะไม่มีบทรักหวานไหวสักเท่าไหร่ แต่เขาก็มีบทฮาๆ ขำ ๆ เมื่ออยู่ด้วยกัน กับมีบทกุ๊กกิ๊ก ๆ บ้างเมื่อต่างฝ่ายต่างอยู่กับคู่ของตัว... พูดไม่ผิดค่ะ ทั้งคู่เป็นพระเอก-นางเอก แต่พวกเขาไม่ใช่คู่รักกัน ก็นิยายเรื่องนี้มีพระ-นางสองคู่ไงคะ...ฮา...สปอยล์ไปแล้วไหมล่ะ (แต่จริง ๆ แล้วเค้าก็สปอยล์ไปแล้วตั้งแต่ชื่อเรื่องแนวเกาลี๊-เกาหลีนั่นไง) การดำเนินเรื่องก็รวดเร็ว กระชับสมเป็นนิยายสมัยใหม่ สำนวนภาษาที่ใช้ก็ทันสมัย การเล่าเรื่องอ่านได้ลื่นไหลเป็นธรรมชาติดี แต่จะมาสะดุดนิด ๆ กับบทสนทนา ตรงที่ตัวละคร(โดยเฉพาะนางเอก)ชอบพูดไทยคำอังกฤษคำค่อนข้างเยอะอะ ไม่ได้แอนตี้คนที่พูดทับศัพท์หรอกนะ แต่บางทีเจอสี่ห้าคำในประโยคเดียวมันก็...เวอร์ไปนี๊ด...นึง ที่ชอบมากเป็นพิเศษในเรื่องนี้ก็เห็นจะเป็นมุกแซว(จิก) มุกเสียดสี(กัด)เล็ก ๆ ที่แทรกเข้ามาแบบเนียน ๆ นั่นแหละค่ะ อย่างไฮโซสาวที่เลี้ยงน้องหมาเป็นลูกตั้งชื่อว่าอึนโฮ... ของเล่นนางเอกเป็นต้นกาบหอยแครง คอยงับแมลงเป็นอาหาร แล้วเธอก็ตั้งชื่อเสียเพราะพริ้งว่าอิซเบลล่า... หลานสาวนางเอกเดิมทีพ่อแม่ตั้งชื่ออ่านยากว่า"ณัฏฐ์ฌญามญช์" (อ่านว่า นัด-ชะ-ยา-มน)แล้วปู่เลยตั้งให้ใหม่ว่าดาริน(โดยได้มาจากชื่อนางเอกนิยายเรื่องโปรดของปู่) เป็นมุกแซวคนรุ่นใหม่ที่ช่างเสกสรรการตั้งชื่อลูกหลานให้แปลกสุด ๆเข้าไว้ โดยไม่ได้คำนึงเลยว่า กว่าเจ้าของชื่อจะสะกดชื่อตัวเองได้ถูกต้อง อาจจะต้องเข้าเรียนระดับมหาวิทยาลัยแล้วนู่นแหละ กับมุกเสียดสีโฆษณา"เครื่องดื่มบำรุงสมอง"สำหรับเด็กเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย ที่คุณเก๋ขอให้อภิวัฒน์รับเป็นพรีเซนเตอร์... ฯลฯ อีกหลายมุกหลายมุมที่รู้สึกได้ว่าคนเขียนสอดแทรกเข้ามาในนิยายอย่างถูกจังหวะจะโคน มีแง่คิดให้คนอ่านได้ฉุกใจ เรียกว่าแม้จะออกตัวว่าเป็นนิยายรักแนวฮา แต่เค้าก็ไม่ได้ละเลยประเด็นทางสังคมค่ะ สุดท้าย...มีจุดติงนิดนึง เข้าใจว่าคนเขียนต้องการเน้นบทฮา ก็เลยขยันแทรกมุกตลกแบบอ้างอิงจากหนังบ้าง การ์ตูนบ้างเข้ามาเรื่อย ๆ บางมุกก็ขำดีหรอกค่ะ แต่บางมุกที่คนอ่านไม่รู้จักมันก็เลยแป้กไปไม่เป็นท่า... กับการสับสนเรื่องเครือญาติ.... ตอนหนึ่งอภิชญารอรับหลานสาวกลับจากโรงเรียน เมื่อเด็กหญิงมาถึง... ........... "สวัสดีค่ะอาออย" เด็กหญิงดารินก้มศีรษะไหว้น้า ตกลงเป็นน้าหรืออากันเนี่ย...?(จริง ๆ แล้วเป็นคุณอาค่ะ เพราะเด็กหญิงดารินเป็นลูกสาวพี่ชายอภิชญา) ........... กับตัวละครสำคัญอย่างนฎาหรือหนูนา... ที่สนิทสนมกับอภิชญามาก่อนเพราะเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกันในที่ทำงาน แต่ดูเหมือนเธอจะมีบทบาทน้อยไปนิดนึงนะ กับการเป็น"นางเอก"ของอภิวัฒน์ และมีบทสนทนาอยู่ช่วงหนึ่งที่อภิชญาคุยกับนฎา... แรก ๆ ก็เรียกหนูนาอย่างนั้น หนูนาอย่างนี้ แต่เดี๋ยวแป๊บ ๆ ก็เปลี่ยนไปเรียกนฎาเฉยเลย ตัวนฎาเอง ตอนแรกก็แทนตัวเองว่าหนูนาอยู่ดี ๆ เผลอ ๆ ก็แทนตัวเองว่านฎาเสียอย่างนั้นแหละ ถ้าเป็นการสนทนาคนละช่วงก็คงไม่ทันสังเกต แต่นี่เป็นการคุยกันช่วงสั้น ๆ (หน้า ๘๖-๘๗) มันก็เลยอ่านสะดุดนิด ๆ น่ะค่ะ ........... มีคำผิดประปรายค่ะ...(ปกติอ่านนิยายค่ายนี้ค่อนข้างเยอะ ออกชื่นชมทีมพิสูจน์อักษรเขานะคะว่าไม่ค่อยเจอคำผิด แต่เล่มนี้อาจจะเร่งรีบไปสักหน่อยหรือเปล่า...) หน้า ๑๓๘ บรรทัดที่ ๙ จากล่าง ...ชิญรับเวลคัมดริ๊งค์ (คำว่าเชิญ ตก สระเอ) หน้า ๑๕๑ บรรทัดที่ ๘ จากบน ...อุณหภูมิภายนนอก (ตัวน.หนู เกินมา) หน้า ๑๗๐ บรรทัดที่ ๖ จากบน ...เพราะเบื่ออุดอู้อยู่ในรถตู่(รถตู้ หรือเปล่า?) นิด ๆ หน่อย ๆ แจ้งไว้ เผื่อการพิมพ์ครั้งใหม่นะคะ สรุปว่านิยายน่ารัก อ่านสนุกอ่านเพลิน เบาสมองแต่ไม่น้ำเน่า ไม่เวิ่นเว้อ หยิบมาบอกต่อชวนอ่านกันค่า...   Create Date : 18 ตุลาคม 2556     Last Update : 18 ตุลาคม 2556 12:55:57 น. Counter : 5605 Pageviews.   16 comment Share Tweet

~รักไม่รู้ลืม : นิยายรักจากนักเขียนหน้าใหม่ "บัวบงกช" ~ รักไม่รู้ลืม ผู้เขียน : 'บัวบงกช' ผู้พิมพ์ :สนพ.อรุณ (ชุด Love Square) 327 หน้า ราคา 250 บาท จากเว็บสนพ.: ความรักที่ค่อย ๆ เติบโตขึ้น หลังกำแพงทิฐิอันแน่นหนา อาจทำให้รักหยั่งรากลึกลงในหัวใจ ไม่มีวันลบเลือน 'หยิ่ง' 'ไว้ตัว' 'อวดดี' คือคำนิยามที่ "โมไนย" แอบเรียก 'เด็กในบ้าน' คนนั้นในใจเสมอ แล้วทำไมคนรอบข้างเขาถึงพากันชื่นชมผู้หญิงคนนี้นัก อะไรก็ไม่น่าขัดใจเท่ากับท่าทางที่เธอไปสนิทสนมกับคนอื่น แต่กับเขา...เธอกลับวางตัวห่างเหินเสียเต็มประดา ... สำหรับ "ปีใหม่" คำว่า 'ทิฐิ' 'อวดดี' ที่ใครๆ ว่ากันมันไม่ใช่หรอก เธอเรียกมันว่าศักดิ์ศรีต่างหาก และคนอย่างเธอจะไม่ยอมละทิ้งมันเด็ดขาด เพื่อวันหนึ่งเธอจะก้าวขึ้นไปสบตากับใครบางคนด้วยฐานะที่เท่าเทียมกัน แม้ว่ามันจะต้องแลกด้วย 'หัวใจ' ของเธอก็ตาม เมื่อความรักไม่ใช่การเอาชนะคะคาน และไม่อาจอยู่ได้โดยการก่อกำแพงในหัวใจ แล้วจะหาทางออกให้กับความรักได้อย่างไร ต้องติดตาม! เรื่องย่อเพิ่มเติมนิด ๆ... 'ปีใหม่'เติบโตขึ้นมาในรั้วบ้านเดียวกับ'โมไนย' ในฐานะลูกสาวของแม่บ้าน กับอดีตคนขับรถที่เสียชีวิตไปแล้ว แต่ทั้งคู่แทบไม่เคยพูดคุยสนิทสนมกันเลย เพราะปีใหม่ค่อนข้างไว้ตัว และมุ่งมั่นแต่การเรียนและทำงานเก็บเงินเท่านั้น ปีใหม่มีปมในใจเพราะเคยถูกเมธีรัตน์ พี่สาวคนโตของโมไนยแสดงอาการดูถูกเหยียดหยาม... ถึงแม้สมาชิกคนอื่น ๆ ของบ้านจะไม่เคยมีใครแสดงท่าทีรังเกียจเธอกับแม่เลยก็ตาม ตรงกันข้าม พ่อกับแม่ของโมไนยกลับชื่นชมเธอจนอยากได้เธอเป็นลูกสะใภ้ด้วยซ้ำไป ด้วยรูปร่างหน้าตาที่สะสวย ทำให้เธอมีงานพิเศษเป็นนางแบบโฆษณา และถ่ายแฟชั่นอยู่เสมอ ๆ และมีรายได้งดงามพอสมควร จนมีเงินเก็บมากพอที่คิดจะไปเรียนต่อเมืองนอกและพาแม่ออกจากบ้านหลังนั้น... ซึ่งเมื่อโมไนยได้รับรู้ถึงความคิดนั้นของเธอ ผ่านเพื่อนของเธออีกทีเขาก็รู้สึกขัดเคืองใจ และก็บังเอิญมีเหตุให้เขามีโอกาสได้เข้าไปใกล้ชิดและปกป้องเธอจากอันตรายบางประการ ทำให้เขารู้สึกถึงสายใยความผูกพัน ผสมกับความรู้สึกเป็นเจ้าเข้าเจ้าของที่ฝังลึกอยู่ในใจ... เมื่อทั้งคู่ต่างเปิดใจให้กัน เพื่อนฝูงก็ร่วมยินดี รวมทั้งพ่อแม่ของโมไนยที่รักใคร่เอ็นดูปีใหม่อย่างจริงใจ แต่ทว่า...รักแท้ก็เกิดอุปสรรคขึ้นอีกจนได้ เมื่อปีใหม่มองว่าความหวงแหนที่โมไนยแสดงออกมา เป็นเพียงการแสดงอำนาจเหนือเธอและความต้องการเอาชนะเท่านั้น... เส้นทางรักของพวกเขาจึงต้องแยกห่างกันอีกครั้ง... ในขณะที่ปีใหม่กลายเป็นดาราเด่นดัง มีชายหนุ่มแสนจะเพอร์เฟ็กต์อย่างพีท-ปรีติ พระเอกหนุ่มลูกครึ่งที่กลายเป็นดาราคู่ขวัญคู่จิ้นที่ใคร ๆ ต่างเชียร์ให้ทั้งคู่เป็นแฟนกันจริง ๆ นอกจอเข้ามาพัวพัน โมไนยก็หันไปมุ่งเรียนต่อเมืองนอกอย่างเอาจริงเอาจัง... มาร่วมลุ้นกันค่ะว่าทั้งคู่จะสามารถฝ่าข้ามกำแพงแห่งทิฐิที่ตัวเองสร้างขึ้นมานี้ได้หรือไม่ และอย่างไร หลังอ่าน... อีกครั้งกับการลองของใหม่แล้ว...คลิก บอกกับตัวเอง(และอยากบอกต่อคนอื่นด้วย)ว่า... ค้นพบดาวดวงใหม่แห่งฟากฟ้าวรรณกรรมไทยอีกหนึ่งดวงแล้ว! เป็นนิยายรักของหนุ่มสาวสมัยใหม่ที่แอบอิงพล็อตแบบเก่า ออกแนวรักซึมลึกประเภทพระเอก-นางเอกรู้จักกันมาแต่เด็ก แต่ต่างฝายต่างไม่กล้าเปิดใจ โดยมีปมดราม่าของการแบ่งชนชั้นฐานันดรเป็นพื้นหลัง...เหมือนนิยายรักอีกนับสิบนับร้อยเรื่องที่เคยอ่านผ่านมา... เบื้องแรกที่หยิบเล่มนี้มาอ่าน ดูคำโปรยที่ปกหลังก็เป็นอย่างที่บอก... จึงเริ่มอ่านแบบไม่คาดหวังนัก เมื่อไม่ได้คาดหวังก็เลยอ่านได้เรื่อย ๆ ปรากฏว่าเพลินจนอ่านได้ในรวดเดียวจบ... บอกได้เลยว่าเป็นนิยายรักที่มีเสน่ห์มาก ด้วยสำนวนคนเขียนที่แสนจะนุ่มนวลชวนให้เคลิบเคลิ้ม... ทั้งเรียบลื่น ละมุนละม่อม กลมกล่อมไปทั้งเรื่อง บทรักก็หวานไหว บทสะเทือนใจก็บีบคั้น บทสนทนาก็เป็นธรรมชาติ... ชอบวิธีเล่าเรื่องที่เหมือนจะเรียบเรื่อย แต่ก็กระชับอยู่ในที ไม่เยิ่นเย้ออืดเอื่อย... กับช่วงเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ทำให้เราได้เห็นถึงพัฒนาการของความรัก ความโหยหาอาลัยของคนที่รักกันมาก ๆ แต่ต้องแยกจากกันด้วยกำแพงแห่งทิฐิ จุดที่ชอบอีกอย่างหนึ่งในนิยายเรื่องนี้ก็คือตัวละครค่ะ ทั้งตัวพระ-นาง ทั้งครอบครัวเบื้องหลัง หรือกลุ่มเพื่อน ๆ ของทั้งคู่ รู้สึกถึงความพอเหมาะพอดี ไม่มากไม่น้อยเกิน... ชอบพระเอกแบบโมไนยค่ะ ฉลาด มั่นคงและชัดเจนดี บทจะรักจะหวานก็ทำได้แบบไม่ขัดเขิน บทจะโมโหโกรธาก็ออกอาการกวนได้น่ารักน่าเอ็นดู... ส่วนนางเอกอย่างปีใหม่ก็มีบุคลิกเป็นสาวสวย เรียนเก่ง และมั่นใจในตัวเอง... ภายนอกเธอเหมือนจะหยิ่งและไว้ตัว แต่ก็ไม่ทิ้งท่าทีและเสน่ห์แห่งความเป็นหญิง นิยายก็มีตัวร้ายตัวอิจฉาตามขนบ แต่ก็เป็นไปอย่างสมเหตุสมผล ไม่ถึงกับกรี๊ดกร๊าด ตบตีเป็นละครหลังข่าวอะไรไปโน่น... แต่บทร้ายจะมาตกอยู่กับดร.เมธีรัตน์ พี่สาวพระเอกที่หวงน้องชายและรังเกียจนางเอกนักหนานั่นแหละ รายนี้ออกจะร้ายเกินไปนิด ๆ แต่ก็นั่นแหละ ผู้หญิงที่รู้ตัวว่าเก่ง สวย เริ่ด มักจะไม่ชอบให้คนที่ตัวเองเห็นว่าด้อยกว่าตัวมาตีเสมอหรือกระทั่งเด่นกว่า... ความเกลียดชังที่เธอมีต่อปีใหม่แท้จริงมันอาจจะมาจากความริษยามากกว่าจะมาจากความต้อยต่ำของอีกฝ่ายก็เป็นได้ แต่ก็มีจุดติงนิด ๆ เหมือนกัน(สำหรับจขบ.ค่ะ) คือตอนจบ...ให้ความรู้สึกอึดอัดเล็ก ๆ กับตอนจบแบบนี้... (ไม่อยากสปอยล์อะ เอาเป็นว่า จบแฮปปี้เอนดิ้งนั่นแหละ แต่ความรู้สึกส่วนตัวรู้สึกว่ามัน...น้ำเน่าไปหน่อย แหะ ๆ แอบคิดว่า คนเขียนตกม้าตายอะ หรือคนอ่านจะดูซีรียส์เกาหลีมากไปหน่อยก็ไม่รู้...) กับวัยของตัวละคร ด้วยสำนวนภาษาของผู้เขียน ทำให้รู้สึกว่าโทนของนิยายเป็นแบบผู้ใหญ่ ๆ หน่อย แต่ในเรื่องทั้งพระเอกนางเอกยังเป็นนักศึกษาทั้งคู่ และยังมีเรื่องราวความรักกุ๊กกิ๊กของคู่เพื่อนพระเอกนางเอกมาแจมอีก เลยรู้สึกแปลก ๆ จะว่าเป็นนิยายผู้ใหญ่ก็ไม่เชิง จะหวาน ๆ ใส ๆ เป็นวัยรุ่นก็ไม่ใช่ แต่นั่นก็แค่จุดเล็ก ๆ ที่คนอ่านนิยายเยอะ ๆ อย่างจขบ.รู้สึกสะดุดนิด ๆ โดยภาพรวมแล้วนิยายเล่มนี้นับได้ว่าเป็นการเปิดตัวนักเขียนใหม่ที่น่าสนใจมาก ถ้าใครชอบอ่านนิยายที่เขียนด้วยสำนวนภาษาดีๆ อ่านลื่นไหลล่ะก็ขอนำเสนอเล่มนี้เป็นพิเศษเลยค่ะ   Create Date : 10 ตุลาคม 2556     Last Update : 20 ธันวาคม 2560 14:19:02 น. Counter : 6264 Pageviews.   23 comment Share Tweet

~ มารยารักร้อยเล่มเกวียน : ความรู้สึกดี...ที่เรียกว่ารัก โดย "อัญชรีย์" ~ มารยารักร้อยเล่มเกวียน ผู้เขียน : "อัญชรีย์" ผู้พิมพ์ : สนพ.แจ่มใส (พิมพ์ครั้งที่ 2/ พ.ค.'56) 599 หน้า ราคา 319 บาท เรื่องย่อ(จากปกหลัง): ‘ชญานิน’ พีอาร์สาวสุดเซ็กซี่กำลังเจอวิกฤตชีวิต เธอมีปัญหาในที่ทำงานได้ไม่เว้นแต่ละวัน การลาออกจึงเป็นคำตอบที่ดีที่สุด หญิงสาวยอมตกงานซะดีกว่าต้องไปเจอเพื่อนร่วมงานเฟกๆ ที่คอยแต่จะแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น เฮ้อ คิดแล้วก็เพลียหัวใจจริงๆ และเพราะจู่ๆ ก็ตกงานนี่แหละ เธอจึงคิดว่าไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว ดังนั้นเพิ่มความวายป่วงให้ชีวิตอีกนิด... ด้วยการไปสารภาพรักเพื่อนสนิทที่เธอคิดไม่ซื่อมากว่าสิบห้าปีซะหน่อยก็ท่าจะดี แต่รู้อะไรมั้ย นอกจากจะต้องขายหน้ากับเพื่อนรักแล้ว เธอยังพบว่า ‘จิรภาส’ พี่ชายของเขาดันมาเป็นสักขีพยานในการสารภาพรักครั้งนี้แบบไม่ได้รับเชิญอีกต่างหาก โอย ให้มันได้อย่างนี้สิ นี่เป็นเรื่องน่าอายไร้ศักดิ์ศรียิ่งกว่าอะไรทั้งหมดเลยนะ! แต่ดูเหมือนว่าพระพรหมท่านจะลิขิตทุกอย่างไว้หมดแล้ว เพราะไม่นานเธอก็ต้องเผชิญหน้ากับจิรภาสอีกครั้งเมื่อเขาเสนอ ‘งานพิเศษ’ ที่มีรายได้งามสุดๆ ให้ และแม้จะไม่ทันตั้งตัวในตอนแรก แต่มีเหรอที่สาวมั่นอย่างชญานินจะหวั่น งานนี้จ้างล้านก็ทำให้ร้อยล้านเลยเอ้า! หลังอ่าน... นิยายเล่มหนาเตอะ แต่อ่านสนุกมาก เพลินจนแทบจะลืมกินลืมนอน 55... ขอถอนคำพูดที่เคยบ่นว่านิยายเล่มหลัง ๆ ของคุณอัญชรีย์ออกแนวซ้ำซาก เวิ่นเว้อ... (แต่เล่มนี้ก็มีช่วงเวิ่นเว้ออยู่นะ เพียงแต่มีมุกขำกิ๊ก ฮาก๊ากมาช่วยเบรคไว้เยอะ เลยหักกลบลบล้างกันไปได้) เล่มนี้คนเขียนบอกว่าเป็นเล่มต่อเนื่องจาก'กังวานปรารถนา'... ซึ่งจขบ.ก็ได้อ่านแล้วแต่ไม่ประทับใจเท่าไหร่ เลยแทบจะไม่หลงเหลืออยู่ในหัวเลยว่าในเล่มนั้น ชญานินเคยก่อวีรกรรมอะไรไว้นักหนาจนได้อัพเกรดมาเป็นนางเอกในเรื่องนี้ได้ แต่ก็ช่างเรื่องนั้นเถอะ เพราะเฉพาะ"มารยา(มากกว่า)ร้อยเล่มเกวียน"ของเจ้าหล่อนในเล่มนี้ ก็ทำให้คนอ่านหลอนจนไม่ต้องไปเสาะแสวงหาเบื้องลึกเบืองหลังอะไรของเจ้าหล่อนอีกต่อไปแล้ว เรื่องราวโดยย่อก็เป็นไปตามปกหลังนั่นแหละค่ะ... (สนพ.เขาย่อมาดีแล้ว เคยบอกไว้ในบล็อกก่อน ๆ ว่านิยายคุณอัญชรีย์ย่อค่อนข้างยาก เพราะทั้งเรื่องราว ทั้งตัวละครค่อนข้าง"เยอะ"(ไม่ว่าจะในแง่ปริมาณหรือด้านพฤติกรรม) อ่ะนะ แต่ก็จะพยายาม...) เพิ่มเติมอีกนิด ๆ ละกัน... เรื่องนี้เขาให้นางเอกเป็นตัวเดินเรื่อง...(เกือบจะตลอดทั้งเรื่อง) คนอ่านจะรู้จักตัวละครคนอื่น ๆ ผ่านความคิด(แบบเข้าข้างตัวเองสุด ๆ)ของนางเอก แต่ก็มีพาร์ทที่ให้พระเอกเป็นผู้เล่าบ้าง...เพื่อเฉลยปมบางปมที่นางเอกไม่รู้ เริ่มจากนางเอก-ชญานินกำลังตกงานและอกหักพร้อม ๆ กัน เมื่อได้ข่าวว่าจิรภาส - - พี่ชายต่างแม่ของนายตั๋ง เพื่อนสนิท(ที่เธอแอบคิดไม่ซื่อ หลงรักมันมาตั้งสิบห้าปี!)- - ประสบอุบัติเหตุจนสูญเสียการมองเห็น และเขาค่อนข้างมั่นใจว่าเขาถูกปองร้ายจากคนในครอบครัว เขาจึงเสนอจ้างชญานินให้มาเป็นภรรยากำมะลอของเขา เพื่อดูแลเขากับลูกชายวัยสองขวบ และกันผู้หญิงที่แม่เขาเตรียมไว้ให้แต่งงานด้วย กับที่สำคัญ...เพื่อสืบหาตัวคนร้ายที่อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุของเขา... แม้เขาไม่ได้กำหนดช่วงระยะเวลาของงาน แต่ด้วยค่าจ้างที่สูงถึงสามล้านห้า ก็ทำให้ชญานินตัดสินใจรับงานนี้ และทุ่มเทให้กับงานเต็มที่ แม้จะต้องเปลี่ยนลุคตัวเองจากสาวเปรี้ยวสุดเหวี่ยงมาเป็นสาวแบ๊วสุดหวาน(ตามสเป็กของจิรภาส เพื่อความสมจริง) หรือถูกกีดกันจากแม่สามีจอมอคติอย่างคุณจินดาภัคเธอก็ไม่หวั่น... แต่สิ่งที่ทำให้สาวมั่นอย่างเธอหวั่นไหวกลับเป็นเสน่ห์อันร้ายกาจของสามีในนามของเธอนี่สิ นายตั๋งยิ่งไซโคให้เธอหลอนอยู่ด้วยว่า อาการที่เธออกหักจากเขานั่นเป็นเรื่องจิ๊บ ๆ แต่ถ้าเธอเผลอใจไปหลงรักจิรภาสเข้าจริง ๆ ละก็...เธอต้องปางตายแน่ ๆ แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว...งานนี้เธอรู้สึกว่ามันท้าทายชะมัด... ฉะนั้น มารยาหญิงมีกี่ร้อยเล่มเกวียนเธอต้องงัดออกมาใช้ให้หมด! ชอบนางเอกเรื่องนี้ค่ะ เธอตรงและแรงได้ใจมาก แต่บทพระเอกดูจะคลุมเครืออยู่เล็กน้อย ตอนแรก ๆ เปิดตัวมาเหมือนจะเป็นพ่อม่ายลูกติดที่ทรงเสน่ห์ เพอร์เฟ็กต์ไปเสียทุกอย่าง แต่มาตอนหลัง ๆ กลับกลายเป็นเข้าอีหรอบเดิม ๆ ของพระเอกสไตล์อัญชรีย์ไปจนได้ ตรงที่...มีปมเรื่องคนรักเก่าจนเอามาเปรียบเทียบกับผู้หญิงคนปัจจุบัน ขี้หึงแบบไม่มีเหตุผล ทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็ทำตัวไม่ชัดเจน...ฯลฯ ดังนั้น จุดที่ชอบในเรื่องนี้จึงไม่ยักกะเป็นเลิฟซีนชวนจิ้นระหว่างพระนาง... (ที่มีอยู่เพียบตามสไตล์คนเขียนเค้าแหละค่ะ) หากแต่เป็นความสัมพันธ์ฉันเพื่อนอันลึกซึ้งระหว่างชญานินกับนายตั๋งโต๊ะมากกว่า เรียกว่ารออ่านแต่บทที่สองคนนี้คุยกันนั่นแหละ...ชอบที่เค้าช่างรู้จิตรู้ใจกัน ทันกันตลอดจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่แอบสะใจเล็ก ๆ ที่นายตั๋งเกิดอาการหวงก้างขึ้นมาในตอนหลัง แต่ลึก ๆ ก็สงสารนะ เพราะมันสัมผัสได้ถึงความรัก ความเป็นห่วงอย่างจริงใจที่เพื่อนมีให้เพื่อน ขอยกตัวอย่างบทสนทนาตอนหนึ่งของสองคนนี่ ที่อ่านแล้วขำกลิ้ง... (แล้วก็พยักหน้ากับตัวเองหงึกหงักว่า เออ มันก็จริงแฮะ) "สมัยนี้น่ะ ผู้หญิงรุมกันแย่งผู้ชายมันเป็นเรื่องธรรมชาติ แต่ผู้ชายรุมกันแย่งผู้หญิงน่ะมันไม่เมกเซ้นส์ เป็นไปได้ยาก" วีรัชแจงให้ฟังอย่างใจเย็นด้วยสุ้มเสียงจริงจัง "แกเคยได้ยินไหมที่เขาว่าผู้ชายร้อยคน เป็นเกย์ไปสามสิบ เป็นสามีเกย์ยี่สิบ มีเมียแล้วยี่สิบ อยู่ในคุกอีกสิบ มุ่งสู่นิพพานห้า อุบาทว์เกินทนห้า ไร้สมรรถภาพห้า ติดเชื้อเอชไอวีไปสาม อยู่โรงพยาบาลบ้าหนึ่ง..." "สรุปว่ามันเหลือที่ใช้การได้กี่คน ฉันขี้เกียจคำนวณ" "คนเดียว" วีรัชตอบชัดถ้อยชัดคำ "แค่นี้แหละที่เหลือไว้ให้สาวโสดอย่างพวกแกสู้รบปรบมือเพื่อแย่งชิงกัน ฉันเองก็เป็นหนึ่งในร้อยที่ว่า" ............ "แกน่ะ ถ้าไม่ติดเชื้อเอชไอวีไปแล้วก็อุบาทว์เกินทน ไม่ใช่ไอ้คนเดียวที่เหลืออยู่นั่นหรอก อย่ามาเนียน!" ............ แต่นิยายเขาไม่ได้มีแต่เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ แบบน้ำเน่า ๆ ประเภทสามี-ภรรยากำมะลอที่พอมาอยู่ใกล้ชิดกันก็สปาร์กอะไรกัน จนกลายเป็นรักกันจริง ๆ แล้วจบแฮปปี้เอนดิ้งหรอกนะคะ เขายังมีเรื่องของการทำงาน การสร้างรีสอร์ต เรื่องครอบครัว เรื่องของปมปัญหาในใจวัยรุ่น... เรียกได้ว่า ก็ค่อนข้างครบรสล่ะค่ะ สำหรับนิยายเล่มหนาเกือบหกร้อยหน้าอย่างนี้ อย่างที่บอกตอนต้นว่าคนเขียนเขาบอกว่าเรื่องนี้ต่อเนื่องมาจากเรื่อง"กังวานปรารถนา" แต่ตอนที่อ่านไม่ยักกะนึกถึงเรื่องนั้นหรอกค่ะ อ่านเรื่องนี้ได้อารมณ์คล้าย ๆ กับตอนที่อ่านอีกเรื่องหนึ่งของอัญชรีย์... จำชื่อเรื่องไม่ได้ จำได้แต่ว่านางเอกชื่อหยง แล้วมีเพื่อนชายคนสนิท ที่อยู่บ้านใกล้ ๆ กับพระเอกหรือไงนี่แหละ เล่มนั้นก็เป็นอีกเล่มหนึ่งที่ค่อนข้างชอบ รู้สึกได้ว่าเวลาเขาเขียนถึงความสัมพันธ์ฉันเพื่อน ของชาย-หญิงมันเป็นธรรมชาติและสมจริงดี เป็นอีกเล่มที่เพิ่งอ่านจบไปหลังจากติดซีรียส์(เรื่องเก่า)ที่เพิ่งได้มาใหม่อยู่หลายวัน... (ยังดูไม่จบ เบรคอารมณ์ด้วยนิยายเรื่องนี้ ถ้าดูจบจะเก็บความมาเล่าค่ะ เพราะสนุกมาก) หยิบมาเล่าต่อ ชวนอ่านกันค่า ปอลอ.ถ้าพักนี้จะห่าง ๆ หน้าบล็อกไปบ้างก็แปลว่ากำลังคร่ำเคร่งอยู่หน้าจอซีรียส์เรื่องที่บอกนี่แหละค่ะ แหะ ๆ   Create Date : 01 ตุลาคม 2556     Last Update : 10 ตุลาคม 2556 13:51:13 น. Counter : 4673 Pageviews.   16 comment Share Tweet

• ชวนศึกษา(ธรรมะ)
• ชวนปฏิบัติ(ธรรม)
• เปิดบ้านแม่ไก่-ทักทายกันหน่อย
• หนังสือเก่า...อยากเล่าต่อ
• นิย๊าย ~ นิยาย
• นิย๊าย-นิยาย(๒)
• นิยายฝาหรั่ง & หนังสือแปล
• นิยายสายจีน
• วรรณกรรมเยาวชน
• สาระ(ค)ดี-ดี (Non-fiction)
• อ่านตามเกม
• ชวนดู(K)ซีรี่ยส์
• ฅนเมือง อู้กำเมือง
• เรื่องเล่าจากหลังดอย
• ปกิณกะ ซะป๊ะ ~ ซะเป้ส
• บทกวีที่ผูกพัน
• เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"
• บ่นบ้า' ตามอารมณ์ '
• สารบัญหนังสือในบล็อก

• เมณี
• บังอร-บังเอิญ
• โมกสีเงิน
• ป้ามด
• แม่เฮือน
• ปลิวตามลม
• นวลกนก
• January Friend
• ดอกเสี้ยวขาว
• อั๊งอังอา
• กวินทรากร
• Zhivago
• BoOKend
• ทิวาจรดราตรี
• นัทธ์
• nikanda
• โสดในซอย
• นายแจม
• narumol_tama
• Chulapinan
• แพนด้ามหาภัย
• beer87
• yjam
• วินนี่ย์หมีพูห์
• เจ๋วะรัฐถะ
• ammataya
• ลูกปัดแก้ว
• กะว่าก๋า
• นิงัย
• ร่มไม้เย็น
• แก้วกังไส
• พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
• ศรีสุรางค์
• แพรจารุ
• last_tibetstone
• malarn cha
• หอมกร
• JewNid
• กิ่งไม้ไทย
• หวานเย็นผสมโซดา
• komyooth
• PTNCenter
• rngja
• dream-devil
• เหมือนพระจันทร์
• kangsadal
• PhueJa
• ปลายทางของสายรุ้ง
• ปลาทองแก้มยุ้ย
• Pribtaa
• วิรตี
• Friday Story
• อุ้มสม
• ~:พุดน้ำบุศย์:~
• สามปอยหลวง
• ดอยสะเก็ด
• lovereason
• คนสวยที่ไม่เคยสวย
• PZOBRIAN
• ออโอ
• เรียวรุ้ง
• Webmaster - BlogGang

• olddreamz
• เมืองแจ๋ม
• เปิดโลกลำปาง
• ฅนเมือง
• โลกล้านนา
• ธรรมะดอทคอม
• Yahoo !
• Google
• คนเมืองฟังกำเมือง
• คำไท - คำถิ่น
• คลังภาพ
• BlogGang.com