|
รักไม่รู้ลืม
ผู้เขียน : 'บัวบงกช'
ผู้พิมพ์ :สนพ.อรุณ (ชุด Love Square)
327 หน้า ราคา 250 บาท
จากเว็บสนพ.:
ความรักที่ค่อย ๆ เติบโตขึ้น หลังกำแพงทิฐิอันแน่นหนา
อาจทำให้รักหยั่งรากลึกลงในหัวใจ ไม่มีวันลบเลือน
'หยิ่ง' 'ไว้ตัว' 'อวดดี' คือคำนิยามที่ "โมไนย" แอบเรียก 'เด็กในบ้าน' คนนั้นในใจเสมอ
แล้วทำไมคนรอบข้างเขาถึงพากันชื่นชมผู้หญิงคนนี้นัก
อะไรก็ไม่น่าขัดใจเท่ากับท่าทางที่เธอไปสนิทสนมกับคนอื่น
แต่กับเขา...เธอกลับวางตัวห่างเหินเสียเต็มประดา ...
สำหรับ "ปีใหม่" คำว่า 'ทิฐิ' 'อวดดี' ที่ใครๆ ว่ากันมันไม่ใช่หรอก
เธอเรียกมันว่าศักดิ์ศรีต่างหาก และคนอย่างเธอจะไม่ยอมละทิ้งมันเด็ดขาด
เพื่อวันหนึ่งเธอจะก้าวขึ้นไปสบตากับใครบางคนด้วยฐานะที่เท่าเทียมกัน
แม้ว่ามันจะต้องแลกด้วย 'หัวใจ' ของเธอก็ตาม
เมื่อความรักไม่ใช่การเอาชนะคะคาน
และไม่อาจอยู่ได้โดยการก่อกำแพงในหัวใจ
แล้วจะหาทางออกให้กับความรักได้อย่างไร ต้องติดตาม!
เรื่องย่อเพิ่มเติมนิด ๆ...
'ปีใหม่'เติบโตขึ้นมาในรั้วบ้านเดียวกับ'โมไนย' ในฐานะลูกสาวของแม่บ้าน
กับอดีตคนขับรถที่เสียชีวิตไปแล้ว
แต่ทั้งคู่แทบไม่เคยพูดคุยสนิทสนมกันเลย เพราะปีใหม่ค่อนข้างไว้ตัว
และมุ่งมั่นแต่การเรียนและทำงานเก็บเงินเท่านั้น
ปีใหม่มีปมในใจเพราะเคยถูกเมธีรัตน์ พี่สาวคนโตของโมไนยแสดงอาการดูถูกเหยียดหยาม...
ถึงแม้สมาชิกคนอื่น ๆ ของบ้านจะไม่เคยมีใครแสดงท่าทีรังเกียจเธอกับแม่เลยก็ตาม
ตรงกันข้าม พ่อกับแม่ของโมไนยกลับชื่นชมเธอจนอยากได้เธอเป็นลูกสะใภ้ด้วยซ้ำไป
ด้วยรูปร่างหน้าตาที่สะสวย ทำให้เธอมีงานพิเศษเป็นนางแบบโฆษณา
และถ่ายแฟชั่นอยู่เสมอ ๆ และมีรายได้งดงามพอสมควร
จนมีเงินเก็บมากพอที่คิดจะไปเรียนต่อเมืองนอกและพาแม่ออกจากบ้านหลังนั้น...
ซึ่งเมื่อโมไนยได้รับรู้ถึงความคิดนั้นของเธอ ผ่านเพื่อนของเธออีกทีเขาก็รู้สึกขัดเคืองใจ
และก็บังเอิญมีเหตุให้เขามีโอกาสได้เข้าไปใกล้ชิดและปกป้องเธอจากอันตรายบางประการ
ทำให้เขารู้สึกถึงสายใยความผูกพัน ผสมกับความรู้สึกเป็นเจ้าเข้าเจ้าของที่ฝังลึกอยู่ในใจ...
เมื่อทั้งคู่ต่างเปิดใจให้กัน เพื่อนฝูงก็ร่วมยินดี รวมทั้งพ่อแม่ของโมไนยที่รักใคร่เอ็นดูปีใหม่อย่างจริงใจ
แต่ทว่า...รักแท้ก็เกิดอุปสรรคขึ้นอีกจนได้ เมื่อปีใหม่มองว่าความหวงแหนที่โมไนยแสดงออกมา
เป็นเพียงการแสดงอำนาจเหนือเธอและความต้องการเอาชนะเท่านั้น...
เส้นทางรักของพวกเขาจึงต้องแยกห่างกันอีกครั้ง...
ในขณะที่ปีใหม่กลายเป็นดาราเด่นดัง มีชายหนุ่มแสนจะเพอร์เฟ็กต์อย่างพีท-ปรีติ พระเอกหนุ่มลูกครึ่งที่กลายเป็นดาราคู่ขวัญคู่จิ้นที่ใคร ๆ ต่างเชียร์ให้ทั้งคู่เป็นแฟนกันจริง ๆ นอกจอเข้ามาพัวพัน
โมไนยก็หันไปมุ่งเรียนต่อเมืองนอกอย่างเอาจริงเอาจัง...
มาร่วมลุ้นกันค่ะว่าทั้งคู่จะสามารถฝ่าข้ามกำแพงแห่งทิฐิที่ตัวเองสร้างขึ้นมานี้ได้หรือไม่ และอย่างไร
หลังอ่าน...
อีกครั้งกับการลองของใหม่แล้ว...คลิก
บอกกับตัวเอง(และอยากบอกต่อคนอื่นด้วย)ว่า...
ค้นพบดาวดวงใหม่แห่งฟากฟ้าวรรณกรรมไทยอีกหนึ่งดวงแล้ว!
เป็นนิยายรักของหนุ่มสาวสมัยใหม่ที่แอบอิงพล็อตแบบเก่า
ออกแนวรักซึมลึกประเภทพระเอก-นางเอกรู้จักกันมาแต่เด็ก แต่ต่างฝายต่างไม่กล้าเปิดใจ
โดยมีปมดราม่าของการแบ่งชนชั้นฐานันดรเป็นพื้นหลัง...เหมือนนิยายรักอีกนับสิบนับร้อยเรื่องที่เคยอ่านผ่านมา...
เบื้องแรกที่หยิบเล่มนี้มาอ่าน ดูคำโปรยที่ปกหลังก็เป็นอย่างที่บอก...
จึงเริ่มอ่านแบบไม่คาดหวังนัก เมื่อไม่ได้คาดหวังก็เลยอ่านได้เรื่อย ๆ
ปรากฏว่าเพลินจนอ่านได้ในรวดเดียวจบ...
บอกได้เลยว่าเป็นนิยายรักที่มีเสน่ห์มาก
ด้วยสำนวนคนเขียนที่แสนจะนุ่มนวลชวนให้เคลิบเคลิ้ม...
ทั้งเรียบลื่น ละมุนละม่อม กลมกล่อมไปทั้งเรื่อง บทรักก็หวานไหว บทสะเทือนใจก็บีบคั้น
บทสนทนาก็เป็นธรรมชาติ...
ชอบวิธีเล่าเรื่องที่เหมือนจะเรียบเรื่อย แต่ก็กระชับอยู่ในที ไม่เยิ่นเย้ออืดเอื่อย...
กับช่วงเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ทำให้เราได้เห็นถึงพัฒนาการของความรัก
ความโหยหาอาลัยของคนที่รักกันมาก ๆ แต่ต้องแยกจากกันด้วยกำแพงแห่งทิฐิ
จุดที่ชอบอีกอย่างหนึ่งในนิยายเรื่องนี้ก็คือตัวละครค่ะ
ทั้งตัวพระ-นาง ทั้งครอบครัวเบื้องหลัง หรือกลุ่มเพื่อน ๆ ของทั้งคู่
รู้สึกถึงความพอเหมาะพอดี ไม่มากไม่น้อยเกิน...
ชอบพระเอกแบบโมไนยค่ะ ฉลาด มั่นคงและชัดเจนดี บทจะรักจะหวานก็ทำได้แบบไม่ขัดเขิน
บทจะโมโหโกรธาก็ออกอาการกวนได้น่ารักน่าเอ็นดู...
ส่วนนางเอกอย่างปีใหม่ก็มีบุคลิกเป็นสาวสวย เรียนเก่ง และมั่นใจในตัวเอง...
ภายนอกเธอเหมือนจะหยิ่งและไว้ตัว แต่ก็ไม่ทิ้งท่าทีและเสน่ห์แห่งความเป็นหญิง
นิยายก็มีตัวร้ายตัวอิจฉาตามขนบ แต่ก็เป็นไปอย่างสมเหตุสมผล
ไม่ถึงกับกรี๊ดกร๊าด ตบตีเป็นละครหลังข่าวอะไรไปโน่น...
แต่บทร้ายจะมาตกอยู่กับดร.เมธีรัตน์ พี่สาวพระเอกที่หวงน้องชายและรังเกียจนางเอกนักหนานั่นแหละ
รายนี้ออกจะร้ายเกินไปนิด ๆ แต่ก็นั่นแหละ ผู้หญิงที่รู้ตัวว่าเก่ง สวย เริ่ด
มักจะไม่ชอบให้คนที่ตัวเองเห็นว่าด้อยกว่าตัวมาตีเสมอหรือกระทั่งเด่นกว่า...
ความเกลียดชังที่เธอมีต่อปีใหม่แท้จริงมันอาจจะมาจากความริษยามากกว่าจะมาจากความต้อยต่ำของอีกฝ่ายก็เป็นได้
แต่ก็มีจุดติงนิด ๆ เหมือนกัน(สำหรับจขบ.ค่ะ)
คือตอนจบ...ให้ความรู้สึกอึดอัดเล็ก ๆ กับตอนจบแบบนี้...
(ไม่อยากสปอยล์อะ เอาเป็นว่า จบแฮปปี้เอนดิ้งนั่นแหละ แต่ความรู้สึกส่วนตัวรู้สึกว่ามัน...น้ำเน่าไปหน่อย แหะ ๆ
แอบคิดว่า คนเขียนตกม้าตายอะ หรือคนอ่านจะดูซีรียส์เกาหลีมากไปหน่อยก็ไม่รู้...)
กับวัยของตัวละคร ด้วยสำนวนภาษาของผู้เขียน ทำให้รู้สึกว่าโทนของนิยายเป็นแบบผู้ใหญ่ ๆ หน่อย
แต่ในเรื่องทั้งพระเอกนางเอกยังเป็นนักศึกษาทั้งคู่
และยังมีเรื่องราวความรักกุ๊กกิ๊กของคู่เพื่อนพระเอกนางเอกมาแจมอีก
เลยรู้สึกแปลก ๆ จะว่าเป็นนิยายผู้ใหญ่ก็ไม่เชิง จะหวาน ๆ ใส ๆ เป็นวัยรุ่นก็ไม่ใช่
แต่นั่นก็แค่จุดเล็ก ๆ ที่คนอ่านนิยายเยอะ ๆ อย่างจขบ.รู้สึกสะดุดนิด ๆ
โดยภาพรวมแล้วนิยายเล่มนี้นับได้ว่าเป็นการเปิดตัวนักเขียนใหม่ที่น่าสนใจมาก
ถ้าใครชอบอ่านนิยายที่เขียนด้วยสำนวนภาษาดีๆ อ่านลื่นไหลล่ะก็ขอนำเสนอเล่มนี้เป็นพิเศษเลยค่ะ
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
ช่วงนี้งานราษฏร์งานหลวงรุมเร้า
จริง ๆ แล้วอ่านหนังสือ(นิยาย)จบไปหลายเล่ม
แต่ดองรีวิวไว้เป็นกะตั๊ก เล่มนี้เพิ่งอ่านจบใหม่หมาด
เกรงว่าจะลืมความรู้สึกหลังอ่านเสียก่อนต้องรีบมาอัพขึ้นบล็อก
อนึ่ง เกรงว่าทิ้งบล็อกไปนาน ๆ จะเรื้อจนเขียนบล็อกไม่เป็นไปเสียก่อน
สังเกตให้ดี คนอ่านบล็อกนี้คงเห็นได้ว่าจขบ.เริ่มฝืด ๆ แล้ว แหะ ๆ
อยากบอกอยากเล่าแต่เวลาไม่อำนวยน่ะค่ะ
ขอขอบคุณและขออภัยเพื่อน ๆ ที่เข้ามาอ่าน มาเมนท์แล้วจขบ.ไม่ได้ทักทายนะคะ