~ ดวงใจในสายลม : นิยายที่จะทำให้คุณเห็นคุณค่าและศรัทธาในความรัก โดย กีรติ ชนา ~ ดวงใจในสายลม ผู้เขียน : กีรตี ชนา ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(พิมพ์ครั้งแรก มี.ค. ๒๕๔๒) ๕๖๐ หน้า ราคา ๒๘๕ บาท ปกหลัง : ชีวิตของคนเราทุกคนไม่สั้นจนเกินไป ระยะเวลาของชีวิตนั้น นานพอสำหรับคนที่รู้จักรัก รู้จักให้ แต่ชีวิตคนเรายาวนานมาก สำหรับคนที่ไม่รู้จักรักที่แท้จริง น้อยคนเหลือเกินที่จะมี'ชีวิต'เต็มเปี่ยม พร้อมที่จะตายในวันสิ้นลม คนส่วนใหญ่ไม่เคยรู้จักค่าของชีวิต และ 'ตาย'แล้วนานเป็นปี ๆ เป็นสิบ ๆ ปี... ก่อนวันสิ้นลมเสียอีก เรื่องย่อ (ย่อเอง) ผไทกับนีราเป็นคู่รักที่รักกันมาเนิ่นนานนับตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย เมื่อเรียนจบ ทั้งคู่ต่างเข้าทำงานคนละที่ และมีความก้าวหน้าในงานเป็นอย่างดี ทั้งคู่วางแผนจะแต่งงานกันเมื่อสามารถสร้างหลักปักฐานได้มั่นคงแล้ว แต่ความที่มารดาของผไทไม่ค่อยพอใจนีรานัก เพราะเธอมาจากครอบครัวที่แตกแยก พ่อกับแม่แยกทางกัน ผไทจึงวางแผนไปเรียนต่อและทำงานที่อเมริกา เพื่อที่ว่า...เมื่อเขาเก็บเงินได้พอสมควรก็ให้นีราตามไป และแต่งงานใช้ชีวิตคู่ด้วยกันที่นั่น เมื่อนีรามีโอกาสได้ไปดูงานที่สหรัฐฯ ผไทตัดสินใจขอเธอแต่งงาน นีราตอบตกลง แต่โชคร้าย...ผไทประสบอุบัติเหตุ ถูกรถชนจนเสียชีวิต นีรารู้สึกเคว้งคว้างทันใด แต่ยังดีที่มีครอบครัวของน้านงนุช น้าของผไทที่ทำงานเป็นพยาบาลอยู่ที่นั่นคอยปลอบโยนและให้กำลังใจ ในวันที่ผไทเสียชีวิต น้านงก็ได้เป็นผู้ช่วยหมอผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจให้กับพระพาย ชายหนุ่มลูกครึ่งไทย-อเมริกัน เมื่อประมวลช่วงเวลาดูแล้วทำให้เธอรู้ว่า ผู้ที่บริจาคหัวใจให้กับพระพายก็คือหลานชายของเธอนั่นเอง ทำให้เธอรู้สึกเอื้อเอ็นดูและผูกพันกับพระพายเป็นพิเศษ แต่ถึงแม้พระพายจะพร่ำถามถึงคนที่บริจาคหัวใจให้เขา เพราะเขาอยากตอบแทนให้กับญาติพี่น้องของคนคนนั้น น้านงนุชก็ไม่ยอมบอก... พระพายไม่มีญาติพี่น้อง เนื่องจากพ่อกับแม่เสียชีวิตไปหมดแล้ว เมื่อน้านงนุชมาดูแลเขา เขาจึงรู้สึกผูกพัน และพลอยสนิทสนมกับลูก ๆ ของน้านงนุชไปด้วย และเลยได้รู้จักนีรา ซึ่งเขาเคยพบแล้วครั้งหนึ่งก่อนผ่าตัด แต่ตอนนั้นเธออยู่กับผไท จึงแทบจะมองไม่เห็นเขา พระพายนั้นประทับใจในตัวนีราตั้งแต่แรกพบ เมื่อรู้ว่าคู่รักของเธอเสียชีวิต เขายิ่งรู้สึกเห็นใจและอยากปลอบประโลม แต่เขาก็เกรงว่าเธอจะคิดว่าเขาฉวยโอกาส... อนึ่ง...เขารู้ตัวดีว่าถึงแม้เขาจะได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจแล้ว แต่เขายังมีความเสี่ยงที่ร่างกายของเขาอาจจะปฏิเสธเนื้อเยื่อหัวใจดวงใหม่ และอาจจะต้องเสียชีวิตลงเมื่อไหร่ก็ได้ เช่นนั้นแล้ว ถ้าหากนีราผูกพันกับเขา... เธอมิต้องพบกับการพลัดพรากสูญเสียซ้ำอีกครั้งหรืออย่างไร... หลังอ่าน... นิยายรัก โรแมนติก ที่อาจจะนับเนื่องให้เป็นไพรัชนิยายเรื่องหนึ่งก็ว่าได้... ด้วยเรื่องราวเกือบจะกว่าครึ่งค่อนเรื่องดำเนินอยู่ในต่างประเทศ มีบทบรรยายถึงฉากอันงดงาม และเกร็ดสาระทางสังคมและวัฒนธรรมสอดแทรกอยู่อย่างน่าสนใจ ถึงแม้เนื้อหาเรื่องราวในนิยายจะแสนเศร้า อ่านแล้วน้ำตาไหลพราก ๆ สงสารนางเอกเป็นที่สุด... แต่ในความเศร้า ผู้เขียนได้สอดแทรกคติธรรมว่าด้วยสัจจะแห่งชีวิตไว้อย่างกลมกลืนลึกซึ้ง ด้วยสำนวนภาษาที่นุมนวล ละเมียดละไม ให้ความรู้สึกอบอุ่น อ่อนโยนเกิดขึ้นในจิตใจอย่างดึ่มด่ำ พร้อมกันก็ได้เรียนรู้ที่จะเผชิญกับความทุกข์ ความเจ็บปวด อันเกิดจากความพลัดพรากสูญเสียอย่างเข้มแข็งและอดทน โดยอาศัยความทรงจำที่งดงามที่เคยมีร่วมกันเป็นเครื่องค้ำจุนจิตใจ ไม่ให้ตกจมอยู่กับความทุกข์นั้นเนิ่นนานนัก... ในเรื่องของฉากรัก แม้จะมีอยู่น้อยมาก แต่ผู้อ่านจะสามารถสัมผัสได้ ถึงความรักอันอ่อนหวาน มากมาย มันคงแน่นหนาที่พระเอกมีให้ต่อนางเอก หรือแม้แต่พระเอกคนที่สองที่เราอาจจะรู้สึกว่าเร็วไปไหม... เพราะผไทเพิ่งเสียชีวิตไปไม่นานเลย พระพายก็ก้าวเข้ามาในชีวิตของนีราอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางเสียงเชียร์ของใครต่อใคร... แต่เราก็จะรับรู้ได้ถึงความจริงจัง ความสมเหตุสมผล(รวมถึงความจำเป็น)ของความรักครั้งนี้ จนพลอยร่วมลุ้นและเอาใจช่วยไปด้วย นอกเหนือจากเรื่องราวความรักอันงดงามของคู่พระ-นางแล้ว ในเรื่องยังมีเรื่องราวความรักข้ามวัฒนธรรมที่เกิดจากความคาดหวัง...ระหว่างโรสกับรอย ความรักข้ามรุ่นที่วูบไหว...ระหว่างโรสกับปาลี ความรักวัยรุ่นแบบปั๊ปปี้เลิฟ...ระหว่างวินนี่กับหลิน หรือกระทั่งความรักฉันพี่น้อง และความรักในครอบครัว ในทุก ๆ ความรักจะมีแง่มุมที่งดงามและขมขื่นแฝงอยู่ ให้เราได้ร่วมเรียนรู้ไปพร้อม ๆ กันกับตัวละคร "...เพราะไม่ว่าจุดจบของความรักจะลงเอยในรูปแบบใด เมื่อเราได้รักใครจากหัวใจอย่างแท้จริง ความรักก็จะยังคงอยู่ในหัวใจของเราตลอดไป หลายคนคงมีกำลังใจ กล้าหาญมากขึ้นกับความรัก “การพลัดพราก” จะบาดเจ็บอย่างไร คงต้องขึ้นกับผู้ที่เคยสัมผัสมาแล้ว.. " คนเขียนสร้างพล็อต และตัวละครได้อย่างเยี่ยมยอดจริง ๆ ชอบมาก ๆ ........... จริง ๆ แล้วนิยายเล่มนี้วางอยู่บนชั้นมานานนับสิบปี แต่เมื่อก่อน อาจจะยังเยาว์อยู่...จึงเพียงหยิบมาอ่านช่วงต้น ๆ แล้วข้ามไปอ่านตอนจบ...แล้วก็วางคืนบนชั้น ด้วยกริ่งเกรงความรันทดสลดใจ จนวันเวลาผ่านเลยล่วงมาจนบัดนี้ ชีวิตได้เดินทางผ่านการพบพานและการจากพรากมาบ่อยครั้งเข้า รู้สึกเหมือนมีภูมิคุ้มกันในระดับหนึ่ง ประกอบกับได้เห็นจากหน้าเพของสนพ.อรุณว่าได้มีการพิมพ์ครั้งใหม่เมื่อเร็ว ๆ นี้ ซึ่งนั่นก็น่าจะแปลว่า...หนังสือเค้าต้องดีจริงสิถึงมีการพิมพ์ซ้ำ จึงหยิบเล่มเก่าของตัวเองลงมาจากชั้น... แล้วก็ได้แต่ฉงนใจว่า ตัวเองมองเมินนิยายดีงามแบบนี้ได้ยังไง แต่ในที่สุดก็ได้อ่านแล้วล่ะ ชอบมากด้วย...จึงหยิบมาบอกต่อ ชวนอ่านกันวันนี้ค่ะ ภาพปกฉบับพิมพ์ใหม่ค่ะ...   Create Date : 05 เมษายน 2558     Last Update : 5 เมษายน 2558 9:37:05 น. Counter : 6989 Pageviews.   10 comment Share Tweet

~ ใต้เงาพยัคฆ์ : นิยายรักของมาเฟีย โดย"มิถุนายน" ~ ใต้เงาพยัคฆ์ ผู้เขียน : มิถุนายน ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(ต.ค. ๒๕๕๗) ๓๗๕ หน้า ราคา ๒๘๕ บาท โปรยปก (เรื่องย่อ) เมื่อช่างแต่งหน้าสเปเชียลเอฟเฟ็กต์สาว ต้องไปเป็นตัวตายตัวแทนของพี่ชาย ท่ามกลางเงื้อมเงาร้าย กลับได้หัวใจรัก... มาลิกา ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นยามากูชิ เพราะไม่ว่าอย่างไร เธอเป็นได้แค่เพียงแกะดำของตระกูลเท่านั้น แต่ใครจะไปคิดว่าตาเฒ่าใจดำและยะโสอย่างโทดะ จะมาพบหลานนอกคอกอย่างเธอถึงสหรัฐฯเป็นครั้งแรก และยังใช้อิทธิพลบังคับให้เธอปลอมตัวเป็นพี่ชายต่างแม่ที่เธอไม่เคยรู้จัก ต้องปลอมตัวเป็นผู้ชายก็ว่าแย่แล้ว แต่ดันถูกนรสิงห์ หนึ่งในผู้ต้องสงสัย ว่าอยู่เบื้องหลังการลอบทำร้ายพี่ชายจ้องตาเป็นมันก็ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ หรือว่าพี่ชายของเธอจะเป็นเกย์! แค่คิดมาลิกาก็ขนลุก อยากจะหนีไปให้พ้นๆ เขา ทว่ายิ่งเธอหนี เขาก็ยิ่งตาม และคงไม่ดีแน่ถ้าความลับของโทดะถูกเปิดโปง ต้องเก็บความลับเรื่องการปลอมตัวก็ยากแล้ว ชีวิตในฐานะหมากบนกระดานที่เต็มไปด้วยศตรูของโทดะก็ต้องระวัง แต่เป็นคนเฝ้าระวังภัยนั้นไม่ง่ายเหมือนคนที่จ้องทำร้าย เพราะยิ่งตามหาตัวคนร้าย เธอก็ยิ่งเข้าตาจน น่ากลัวว่ามาลิกาจะจนมุมให้แก่ศัตรูเสียก็ไม่รู้! ความรู้สึกวูบแรกเลยหลังจากเห็นชื่อเรื่องและอ่านคำโปรยปกก็คือ... นี่มันพล็อตละครหลังข่าวแนวมาเฟียที่กำลังฮอตฮิตติดจออยู่ตอนนี้ชัด ๆ นี่นา ท่าจะสนุกแฮะ...ก่อนอ่านก็เลยเตรียมเงื้อง่าความฟินไว้ล่วงหน้า... แต่จากนามปากกาที่ใหม่มากต่อสายตา ก็เลยจำกัดความคาดหวังไว้เพียง...ประมาณหนึ่ง หุหุ .................. เรื่องราวโดยย่อก็ตามโปรยปกนั่นเลยค่ะ นางเอกเป็นช่างแต่งหน้าสเปเชียลเอฟเฟ็กต์มืออาชีพที่ใช้ชีวิตอยู่กับแม่ในสหรัฐฯ วันดีคืนดีคุณปู่ที่เธอไม่ยอมรับก็มาหาเธอ และใช้บุญคุณและคำสัญญาในอดีตที่เคยมีต่อแม่บังคับให้เธอเดินทางกลับประเทศไทย เพื่อแสดงตัวเป็นพี่ชายต่างแม่ ที่ถูกปองร้ายจนอาการสาหัส... นั่นหมายความว่าเธอต้องเอาตัวเองเข้าไปเป็นเหยื่อล่อให้ผู้ปองร้ายนั้นเปิดเผยตัว แต่แทบจะทันทีที่เธอปรากฏตัวต่อหน้านรสิงห์ ในคราบของอากิระ พี่ชายของเธอ เธอก็พลาดท่าเสียทีให้เขาจับได้เสียแล้ว... นั่นทำให้แทนที่เธอจะสงสัยว่าเขาเป็นหนึ่งในผู้ที่คิดร้ายต่ออากิระ มันกลับกลายเป็นว่า...เธอต้องมาจับจ้องใหม่ว่า... แท้จริงแล้วความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่เป็นฉันใดกันแน่...? ถือว่าสนุกพอสมควรแหละค่ะ อ่านได้เพลิน ๆ ไม่ถึงขั้นตื่นเต้นเร้าใจวางไม่ลง อะไรขนาดนั้น แต่ก็มีเงื่อนมีปม มีประเด็นให้อยากรู้ อยากติดตามอยู่เรื่อย ๆ ... โดยเฉพาะปมหลักของเรื่องคือใครคือคนร้ายตัวจริงที่ลอบทำร้ายอากิระ... ซึ่งมาลิกามีหน้าที่ต้องล่อให้ศตรูในเงามืดต้องเผยตัว ตามการเดินเกมของโทดะ ยามากูชิ ปู่แท้ ๆ ของเธอเองที่เลือดเย็นพอที่จะให้หลานสาวต้องเผชิญอันตรายที่อาจจะร้ายแรงถึงแก่ชีวิตได้ เพียงเพื่อจะรักษาธุรกิจของวงศ์ตระกูลและชีวิตของหลานชาย ตอนท้ายยังมีจุดหักมุมที่คาดไม่ถึงอีกต่างหาก... ซึ่งส่วนตัวคิดว่า ปมที่ซ้อนซ่อนอยู่ตอนท้ายนี่ต่างหากที่เป็นปมเด่นของเรื่อง ในส่วนของสำนวนภาษาและการเล่าเรื่องก็โอเคในระดับหนึ่งค่ะ อ่านได้ลื่นไหลไม่มีสะดุด พล็อตค่อนข้างใหญ่และซับซ้อนดีหรอก แต่อาจจะเป็นเพราะตัวละครค่อนข้างเยอะ... มีกลุ่มอิทธิพลกลุ่มนั้นกลุ่มนี้สามถึงสี่สายตระกูลที่เกี่ยวข้องกัน ทำให้การเฉลี่ยบทบาทตัวละครยังทำได้ไม่ค่อยจะทั่วถึงพอ บางคนโผล่มานิด ๆ เหมือนจะมีบทบาทอยู่ แต่แล้วก็เฟดหายไปจากหน้าหนังสือเสียเฉย ๆ เรื่องราวที่ควรจะเข้มข้นก็อาจจะดูจืดไปหน่อยในบางช่วง จุดที่ชอบในเรื่องนี้คือพระเอกค่ะ พระเอกฉลาด และสุขุมดีอะ แม้นางเอกจะดูง๊องแง๊ง ๆ เจ้าอารมณ์อยู่สักหน่อย แต่เวลาพวกเขาอยู่ด้วยกันมันกลับดูลงตัว ดูเข้าขากันดี มีมุมกุ๊กกิ๊ก ๆ ชวนฟินอยู่บ้างไม่มากไม่น้อย... แต่คู่ที่กุ๊กกิ๊กกว่า ชวนจิ้นกว่ากลับตกไปเป็นของคู่รองอย่างน้องสาวต่างแม่ของมาลิกากับบอดี้การ์ดหนุ่มอย่างปัตถ์ อ่านจบแล้วคิดว่านิยายแนว ๆ นี้ น่าทำเป็นละครทีวีนะ มันมีอะไรที่น่านำเสนอเยอะดี แก่นของเรื่องเขาจริง ๆ แล้วไม่ใช่แค่เรื่องเชือดเฉือนฟาดฟันกันระหว่างกลุ่มมาเฟียหลาย ๆ กลุ่มหรอก แต่ที่น่าสนใจกว่านั้นก็คือปมเหยียดเพศที่ซ้อนอยู่ในเรื่องนั้นต่างหาก แต่อาจจะยากสักหน่อยในการแคสตัวละคร เพราะในเรื่องนี้นางเอกต้องปลอมตัวเป็นผู้ชาย แถมมีตัวละครแฝดสามชายอยู่ในเรื่องอีกด้วย... สรุปว่า...เป็นการลองของใหม่ที่ไม่ผิดหวังค่ะ นิยายจากนักเขียนนามใหม่ที่ไม่คุ้นเคย อ่านแล้วก็ชอบในระดับหนึ่ง จึงหยิบมาบอกต่อ ชวนอ่านกันวันนี้ค่ะ   Create Date : 27 มีนาคม 2558     Last Update : 27 มีนาคม 2558 15:55:09 น. Counter : 3856 Pageviews.   2 comment Share Tweet

~ อกเกือบหักแอบรักคุณสามี...My Husband in Law/คอเมดี้สุดฮา โดย "นาวาร้อยกวี" ~ อกเกือบหักแอบรักคุณสามี/My Husband in Law ผู้เขียน : นาวาร้อยกวี ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ ๕๑๘ หน้า ราคา ๓๖๕ บาท โปรยปกหลัง : สักวาสามีที่น่ารัก......................เงยหน้าทักภรรยาบ้างได้ไหม ยังขึ้งโกรธโทษชะตาหรือว่าไร.....ถึงยังไงเราก็ได้แต่งงานกัน อย่าเสียอกเสียใจไปเลยเล่า........นั่นเพราะเราเป็นเนื้อคู่ตุนาหงัน เด็ดดอกไม้ร่วมต้นแต่ปางบรรพ์....บนสวรรค์ท่านจึงให้ I love you (ภรรยาผู้โชคดี) สักวาด่าแล้วไม่ซึมซับ................ด่าจนยับแล้วก็ยังไม่เข้าหู สีซอให้ควายฟังมันยังรู้...............นี่เข้าหูแล้วเลยผ่านปานสายลม บอกไปแล้วรอบที่ร้อยใช่หรือไม่....ว่าไม่เคยคิดอะไรไม่เหมาะสม ถ้ากล้าจีบก็เข้ามาจะด่าจม...........หมดอารมณ์จะคุยต่อขอลาตาย (สามีผู้โชคร้าย) 'เธียรวัฒน์' สถาปนิกรักสันโดษที่สถานการณ์บังคับให้เขาต้องแต่งงานกับ ‘ยายเมย' น้องสาวนอกไส้ สุดกะโหลกกะลา ที่เอาแต่เฮฮาเริงร่าไปวันๆ แต่คนที่เขาจะเลือกมาเป็นภรรยานั้นจะต้องงามพร้อมทั้งกายและใจ ยิ่งมารู้ทีหลังว่ายายเมยแอบชอบเขาอยู่ด้วย นั่นยิ่งทำให้ต้องรีบหย่า เขาวางแผนไว้โดยที่ไม่มีวันรู้เลยว่า... ‘นี่จะเป็นการแต่งงานเพียงครั้งเดียวและครั้งสุดท้ายในชีวิต’ เรื่องย่อ ๆ (เพิ่มเติมจากข้างบนอีกนิด ๆ ) นทีริน หรือยายเมย จับพลัดจับผลูเข้ามาเป็นลูกสาวคนเล็กของคุณนายศจี มารดาของสองหนุ่มหล่ออย่างปริวัตถุ์กับเธียรวัฒน์ เพราะเป็นลูกสาวของเพื่อนรักที่คุณนายศจีถูกตาต้องใจอยากจะได้มาเป็นลูกสะใภ้นักหนา เมื่อเธียรวัฒน์มีเหตุไปกิ๊กกั๊กกับเมียของผู้มีอิทธิพลคนหนึ่ง แล้วผู้หญิงเกิดติดอกติดใจ ถึงขั้นจะหย่าขาดจากสามีมาจริงจังกับเขาเข้า เพื่อความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน เธียรวัฒน์จึงถูกจับคลุมถุงชน แต่งงานกับยายเมย น้องสาวที่เขาไม่เคยคิดจะรักเลยมาแต่ต้น... ติดจะหมั่นเขี้ยวแกมรำคาญความโก๊ะกังของเจ้าหล่อนด้วยซ้ำ หลังจากแต่งงานแล้ว ทั้งคู่ก็ให้บังเอิญต้องมาทำงานร่วมกัน ในฐานะกึ่ง ๆ หัวหน้างานกับลูกน้อง ทำให้เธียรวัฒน์ค่อย ๆ มองเห็นนทีรินในแง่มุมที่แตกต่างจากเดิม... จากที่เคยคิดว่ายายเมยก็แค่ลูกไก่ในกำมือ เขาจะบีบก็ตาย เขาคลายจึงจะรอด ทำไปทำมา ไหงมันกลับกลายเป็นว่า ตัวเขาต่างหากที่ต้องกลายมาเป็นลูกไล่ให้ยายเมยต้องตามป่วนกวนใจ แถมยังมีท่าทีว่าถือไพ่เหนือกว่าเขาอยู่ตลอดเวลาเสียอีกแน่ะ... หนำซ้ำ เมื่อเหลียวมองรอบตัว ยิ่งเห็นได้ชัดว่ามีแต่คนชูป้ายไฟเชียร์ยายเมยเสียทั้งนั้น อย่างนี้แล้ว เขาจะยังมีทางเลือกอื่นอีกเรอะ... หลังอ่าน... จริง ๆ แล้วหนังสือเล่มนี้อ่านจบไปหลายวันแล้ว ยอมรับว่าที่หยิบมาอ่านในตอนแรกนั่นเป็นการอ่านตามกระแส... ที่ดูเหมือนว่าจะแรงเอาการอยู่ เช่นนั้น...แน่นอนล่ะว่าต้องมีความคาดหวังเจือปนอยู่ด้วย อย่างน้อยก็...ประมาณหนึ่ง เรื่องนี้เป็นประหนึ่งภาคต่อของ "จนกว่ารักบันดาลใจ" ที่เคยอ่านไปเมื่อปีก่อนนู้น (ซึ่งก็ชื่นชอบในระดับหนึ่ง แต่ก็ไม่ถึงกับติดตราตรึงใจอะไรมากมาย) ...มีเรื่องราวเกี่ยวเนื่องกันเฉพาะความสัมพันธ์ของตัวละคร เรื่องแรกนั้นเป็นเรื่องราวของคู่พี่ชาย ส่วนเรื่องนี้เป็นเรื่องของคู่น้อง สามารถอ่านแยกเล่มใดเล่มหนึ่งได้ หรือถ้าจะอ่านทั้งสองเล่ม จะอ่านเล่มใดก่อน-หลังก็ได้ทั้งนั้นค่ะ ก็อย่างที่บอกตอนแรกว่า...อ่านตามกระแสที่ปนด้วยความคาดหวัง... ความรู้สึกหลังอ่านจึงมีอาการเงิบเล็ก ๆ ไม่ใช่นิยายเค้าไม่สนุก...สนุกค่ะ สนุกมากกกก...ฮามากกกก พล็อตง่าย ๆ ไม่ซับซ้อน ออกแนวคุ้นเคยเสียด้วยซ้ำ กับพล็อตแต่งงานกำมะลอ มุกคลุมถุงชนอะไรพวกเนี๊ยะ สำนวนภาษาคนเขียนลื่นไหล โอเคมาก โดยเฉพาะมุกโต้ตอบกันระหว่างพระ-นางด้วยบทกวี...กลอนมั่ง โคลงมั่ง ส่วนตัวชอบมากด้วยค่ะ เพราะปกติชอบอ่านอะไรที่มีบทกวีแทรกอยู่อย่างนี้อยู่แล้ว และบทกลอนในเรื่องนี้คนเขียนเค้าก็...ช่างรังสรรค์ออกมาได้พราวแพรวเชียว (ซึ่งถือได้ว่าเป็นมุกเด็ด เป็นจุดขายของนิยายเรื่องนี้เลยทีเดียว- - ดูตัวอย่างได้จากโปรยปกหลังนั่นเลยค่ะ) แต่...มันดูเหมือนคนเขียนจะเน้นสนุก เน้นฮามากเกินไปหรือเปล่า นิยายจึงออกจะขาดความสมจริงและความน่าจะเป็นไปได้ ในหลายจุดหลายมุม มันเห็นได้ถึงความพยายามที่จะเน้นเรื่องของการสลับบทบาทระหว่างชาย-หญิงมากไปหน่อย โดยการให้ฝ่ายหญิงเป็นฝ่ายรุกไล่ ตามจีบฝ่ายชายอย่างเปิดเผย... ให้ฝ่ายชายเป็นประหนึ่งผู้ที่อ่อนแอกว่าจนฝ่ายหญิงต้องเข้าปกป้องภยันตราย... *Spoiled! (ถึงขั้นให้นางเอกเสี่ยงชีวิตเข้าช่วยพระเอก...แบบเหลือเชื่อเหนือจริงสุด ๆ ) หรือการเล่นมุกให้ผู้ชายกลายเป็นวัตถุทางเพศให้ผู้หญิงลวนลามหรือยื้อแย่งกัน ฯลฯ คือถ้ามีนิด ๆ หน่อย ๆ ก็พอรับได้นะคะ... ตั้งแต่ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปอย่างนี้ นิยายที่ให้ฝ่ายหญิงเป็นฝ่ายจีบผู้ชายก่อนก็มีให้เกลื่อนแผงไปหมด ก็ไม่ได้รู้สึกว่าเสียหายแต่ประการใด อยู่ที่บริบทของเรื่องราว ว่าผู้เขียนจะทำให้สมเหตุสมผลมากน้อยเพียงใด แต่ในเรื่องนี้ ดูเหมือนว่าผู้เขียนจะเน้นจุดนี้ "เยอะ" ไปหน่อย จนกลายเป็นฝืนธรรมชาติ หลายมุกเข้าก็ฝืดจนเฝือ...และเฝื่อน อ่านแล้วมันไม่อิน ไม่ฟินอะไรทั้งนั้น แหะ ๆ (ต้องขอย้ำว่า นี่เป็นความรู้สึกส่วนตัวล้วน ๆ ค่า ) จุดที่ชื่นชอบสุด ๆ ในเรื่องนี้ก็น่าจะเป็นเรื่องของบรรยากาศในการทำงาน สาระข้อมูลว่าด้วยสายงานของพระเอกนางเอกนี่แน่นเปรี๊ยะ ตัวละครทุกตัวเค้าทำงานกันเอาจริงเอาจัง... อ่านแล้วนึกภาพตามได้เป็นฉาก ๆ ชอบค่ะชอบ สุดท้าย... นิยายเล่มหนา ๆ แถมเนื้อหาเน้นฮาเป็นส่วนใหญ่ นั่นจึงอาจจะเป็นจุดอ่อนที่ทำให้ฝ่ายพิสูจน์อักษรทำงานผิดพลาดนะคะ หนังสือเล่มนี้คำผิดเยอะมาก น่าจะมากที่สุดเท่าที่เคยอ่านงานของสนพ.นี้มา ตอนที่อ่านรอบแรก ก็ต้องใช้กระดาษจดโน้ตแนบไว้กับหนังสือ เจอคำผิดก็ติ๊กไว้ ๆ พออ่านจบ พบว่าคำผิดเต็มหน้ากระดาษแผ่นนั้นเลยทีเดียว ก็กะว่าจะหยิบมาบันทึกลงบล็อกไว้ด้วย (เผื่อหนังสือเค้าขายดี มีการพิมพ์ครั้งที่สองที่สาม...จะได้แก้ไข) แต่ทีนี้...หนังสือมันถูกเปลี่ยนมือคนอ่านหลายคน กว่าจะวนกลับมาหาเจ้าของอีกครั้ง กระดาษโน้ตแผ่ั้นนั้นก็อันตรธานไปแล้วเรียบร้อย จึงต้องหยิบมาอ่านอีกรอบก่อนอัพบล็อกนี้ แต่ต้องยอมรับว่า นิยายแนว ๆ นี้ไม่ใช่นิยายแบบดูดดื่มซึมลึก ที่เราจะสามารถละเลียดอ่านรอบสองรอบสามแล้วยังรู้สึกสนุกได้ จึงอ่านทวนได้ไม่ถึงครึ่งเล่ม แล้วก็ได้คำผิดมาฝากผู้เขียนและสนพ.เพียงคร่าว ๆ อ้อ...คำผิดนี่ไม่ได้หมายรวมถึงคำผิดโดยเจตนาอย่างมุก ขอบคุณ-ชอบคุณ หรือ ผ่านมา - ผ่านม อะไรนั่นหรอกนะคะ อันนั้นอ่านแล้วยังนึกขำแกมชื่นชมคนเขียนด้วยว่าเข้าใจเล่นแฮะ เริ่มตั้งแต่หน้าคำนำสำนักพิมพ์เป็นต้นไป... คำว่า...เอ็นดูแกมหมั่นไส้ - - ตกไม้เอกตรงคำว่า "หมั่นไส้" ค่ะ ในเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของคนในแวดวงสถาปนิกและวิศวกร ก็เลยจะมีวิศวกรขวักไขว่เต็มไปหมด เท่าที่พบ คำว่า"วิศวกร"มีพิมพ์ผิด (ตกว.แหวนมั่ง ร.เรือมั่ง...) ประมาณ 5-6 จุดแน่ะค่ะ คำว่าน่ารักน่าชัง น่ารักน่าเอ็นดู ในหนังสือพิมพ์เป็น น่ารักหน้าชัง น่ารักหน้าเอ็นดู ประมาณสามจุด คำว่าระมัดระวัง พิมพ์เป็น ระวัดระวัง คำว่าโชคลาง พิมพ์เป็น โชคราง(ไม่ใช่เครื่องรางนะเออ) วิปัสสนา - วิปัสนา โปรแกรม - โปรมแกรม สวีท - สวี เหนื่อย - หนื่อย ได้รับคำตอบ - ได้รับการคำตอบ ฯลฯ (ไม่ได้ระบุหน้าที่พิมพ์ผิด ให้แผนกพิสูจน์อักษรของสำนักพิมพ์ได้ทำงานมั่งนะคะ) และยังมีจุดที่อ่านแล้วสะดุด ๆ (คาดว่าน่าจะเกิดจากความผิดพลาดในการปรู้ฟ) เช่นในหน้า 123 นางเอกกำลังอ่านนิยายไป แอบเหล่พระเอกไป... ...จากนั้นก็เปิดหนังสือย้อนกลับอ่านตอนที่ชอบใหม่รอบ... น่าจะเป็น... จากนั้นก็เปิดหนังสือย้อนกลับไปอ่านตอนที่ชอบใหม่อีกรอบ... หรือเปล่า เนี่ยค่ะ จะมีจุดพลาดแบบนี้เต็มไปหมด เหมือนจะเป็นอะไรเล็ก ๆ น้อยๆ แต่ก็ทำให้คนอ่านสะดุดได้ แล้วก็พลอยนึกเสียดายแทนนักเขียนน่ะค่ะ ว่าฝ่ายผลิตน่าจะเอาใจใส่ในรายละเอียดได้มากกว่านี้ ติเพื่อก่อนะคะ หวังว่าในการพิมพ์ครั้งต่อ ๆ ไป จุดผิดพลาดเหล่านี้จะได้รับการแก้ไข ถึงยังไงก็จะยังคงติดตามนักเขียนนาม "นาวาร้อยกวี" อยู่เรื่อย ๆ ค่ะเพราะติดใจในฝีมือซะแล้ว   Create Date : 20 มีนาคม 2558     Last Update : 20 มีนาคม 2558 16:25:19 น. Counter : 20409 Pageviews.   11 comment Share Tweet

~ เก็บรัก...Hopelessly in Love : แล้วความรักจะเยียวยาหัวใจทุกดวง โดย"มาภา" ~ Hopelessly in Love...เก็บรัก ผู้เขียน : มาภา ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(พิมพ์ครั้งแรก ต.ค. ๒๕๕๗) ๕๘๓ หน้า ราคา ๓๖๕ บาท โปรยปกหลัง : หนึ่งชีวิตของคนอาจผ่านความรักมาไม่รู้กี่ครั้ง แต่ความรักครั้งใดกัน ที่จะได้อยู่กับเรา ตราบจนนาทีสุดท้ายของลมหายใจ รพี มัทนภิรมย์ วิศวกรหนุ่มผู้มีชีวิตเรียบง่าย มั่นคง เพิ่งจะขอ ดุจฤทัย แต่งงานหลังจากคบกันมาสิบสามปี แต่แล้วโชคชะตากลับมาพลิกผัน เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งก้าวเข้ามา ในค่ำคืนแห่งความฝัน อันลึกซึ้ง รพีไม่รู้ว่าเธอคือใคร รู้เพียงศรัทธาที่เขาเคยมีต่อหัวใจกำลังสั่นคลอน ขวัญชนก หญิงสาวผู้เคยเป็นอิสระ มองโลกในแง่ดี ก่อนที่ใครคนหนึ่งจะเปลี่ยนวิถีของเธออย่างไม่อาจย้อนคืน เขาทำให้เธอได้รู้จักกับความรัก ได้สัมผัสความอ่อนโยน และได้รู้ซึ้งถึงการเสียสละ เมื่อวันที่เธอ...ไม่ได้มี หัวใจ แค่เพียงหนึ่งดวง แล้วเธอจะรักษา หัวใจอีกดวงนี้ ไว้ได้หรือไม่ หรือเธอจะทำให้ความรักของใครต้องจบลง เก็บรัก คือหนึ่งคำตอบสำหรับทุกหัวใจที่เคยต้องเลือก ระหว่างเหตุผลกับความรัก หรือเคยต้องอ้างว้างอยู่บนเส้นขนาน ที่ไม่มีวันมาบรรจบกัน แต่ไม่ว่าปลายทางจะเป็นเช่นไร ความรักจะดูแลทุกหัวใจที่สัมผัสถึงความอบอุ่นเมื่อครั้งวันวาน หลังอ่าน... อิ่มค่ะ...บอกได้คำเดียวว่า 'อิ่ม'จริง ๆ สำหรับนิยายแนวที่ชอบ ที่ใช่สำหรับตัวเองเรื่องนี้ กับความหนาเกือบ ๆ 600 หน้า แต่หนังสือเล่มนี้ก็สามารถดึงดูดให้เราจ่อมจมอยู่กับมันได้ จนกาลเวลาล่วงเลยผ่านไปโดยแทบไม่รู้ตัว ด้วยไม่อยากพลาดแม้เพียงตัวอักษรเดียว ทั้ง ๆ ที่...จะว่าไปก็เป็นนิยายรักธรรมดา ๆ เหมือนกับนิยายรักอีกร้อยแปดพันเก้าเรื่องที่เคยอ่านผ่านมาในอดีต เป็นเรื่องเล่าของความรักที่ซ้อนซ่อนอยู่ภายใต้ความสัมพันธ์อันวูบไหว ทว่าลึกซึ้ง... เป็นความรักที่ต้องถูกกดเก็บไว้ด้วยคำว่า สามัญสำนึก...หน้าที่ และความรับผิดชอบ หากอ่านจากโปรยปก คนอ่านอาจจะคาดหวังเรื่องรักดราม่าน้ำตาริน หรือไม่ก็สะท้อนสะเทือนซางอย่างเจ็บปวด แถมด้วยปมอิจฉาริษยา ชิงรักหักสวาทอะไรไปโน่น... ตอนแรก ๆ ส่วนตัวก็คิดว่าน่าจะเป็นเช่นนั้น...อุตส่าห์เงื้อง่ารอตบยุงที่อาจจะบินมาหึ่ง ๆ ข้างหูแล้วเชียว (แต่ที่เลือกหยิบมาอ่านก็เพราะยังติดใจในฝีไม้ลายมือของนักเขียนใหม่นามนี้ จากนิยายเล่มก่อนของเธอ..."หนาวหวาน" ที่อ่านแล้วอบอุ่นละมุนอารมณ์ดีเหลือเกิน) ด้วยนิยายเปิดตัวมาด้วยฉากการขอแต่งงานของพระเอก... กับคนรักของเขา...ดุจฤทัยสถาปนิกสาวช่างฝัน ที่รักกันมั่นคงมาเนิ่นนานกว่าสิบปี ผู้เขียนเล่าเรื่องด้วยโทนเสียงที่เรียบเรื่อย ทว่าตอกย้ำให้ผู้อ่านได้มองเห็นภาพความสัมพันธ์อันหยั่งรากลึก ที่ไม่น่าจะมีสิ่งใดมาโยกไหวสั่นคลอนได้ของคู่รักทั้งสอง แต่จากเรื่องย่อที่ปกหลังระบุชัดว่าดุจฤทัยไม่ใช่นางเอก... แม้เธอจะแสนดี แสนเก่งและรักพระเอกมากมาย (และพระเอกก็รักเธอมากเช่นกัน)... แต่เธอก็ไม่ใช่นางเอก แล้วนางเอกของเราจะเข้าไปแทรกกลางระหว่างเขาสองคนได้ตอนไหน อย่างไร...? คนที่โผล่เข้ามาเป็นมือที่สาม ทำให้ความสัมพันธ์อันมั่นคงของคู่รักคู่หนึ่ง ต้องสิ้นสุดลงยังจะคู่ควรเป็นนางเอกอยู่หรือ...? ประเด็นนี้อ่อนไหวค่ะ ถ้าผู้เขียนมือไม่ถึงอาจต้องมีอันต้องตกม้าตายได้ง่าย ๆ แต่ผู้เขียนเรื่องนี้เธอเอาอยู่ค่ะ... เรียกได้ว่าเก่งเลยทีเดียวที่สามารถทำให้เราเข้าอกเข้าใจ เห็นใจในทางที่ต้องเลือก และการตัดสินใจของตัวละครทุกตัว... ไม่ว่าจะเป็น... รพี ชายหนุ่มแสนดีที่แม้จะได้ชื่อว่าเป็นลูกคนกลาง แต่ไม่ยักกะมีปมเวนสฺเดย์ไชล์ดอย่างคนอื่น รักพี่รักน้อง รักครอบครัว อดทนเสียสละกระทั่งยอมเปลี่ยนเส้นทางชีวิตของตนเองเพื่อผู้อื่น กับคนรักเขาก็เป็นสุภาพบุรุษที่แสนจะอบอุ่น อ่อนโยน เอาอกเอาใจ ตามใจเสียทุกอย่าง ทั้งยังทะนุถนอม ให้เกียรติเธอเสมอต้นเสมอปลาย ไม่ชิงสุกก่อนห่าม ไม่ฉวยโอกาส... เช่นนี้แล้ว เขาคงต้องเจ็บปวดมากมายหากท้ายที่สุดแล้ว เขาจะต้องเป็นผู้สะบั้นสายใยความผูกพันนั้นด้วยมือของเขาเอง... เมื่อพบว่าผู้หญิงที่เขาเผลอไผลไปมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งในค่ำคืนหนึ่ง ในสภาวะกึ่งจริงกึ่งฝันนั้น เป็นเพียงผู้บริสุทธิ์คนหนึ่ง หาใช่คนรักดังที่เขาเข้าใจขณะอยู่ในภวังค์ จิตใต้สำนึกและความรู้สึกผิด... รวมทั้งความรู้สึกวูบไหวในอกเมื่อย้อนรำลึกถึงความสัมพันธ์ครั้งนั้นทำให้เขาต้องเลือก... .......... ขวัญชนก...หญิงสาวผู้เติบโตขึ้นมาภายใต้การเลี้ยงดูอย่างรักถนอมของพ่อเลี้ยงเดี่ยว ผู้เป็นศิลปินอิสระที่เข้าใจโลกและชีวิตมากพอที่จะกล่อมเกลาให้เธอเป็นหญิงสาวที่รักอิสระ เข้มแข็งมั่นคง และมองโลกในแง่ดี แม้เมื่อต้องเผชิญปัญหาที่นับว่าร้ายแรงสุด ๆ ของลูกผู้หญิงคนหนึ่ง เธอก็หาทางออกอย่างมีสติ ไม่กลัวจนลนลาน ไม่โวยวายเรียกร้องหาความรับผิดชอบจากใคร... แม้ในใจลึก ๆ จะแอบ"เก็บรัก"เขาไว้อย่างมิดเม้นก็ตามที ในเมื่อเขามีเจ้าของที่ครองรักกันมาเนิ่นนาน ต่อให้รักแสนรักเธอก็ไม่อาจทำตัวเป็นมือที่สามของใครโดยเด็ดขาด ............ ดุจฤทัย...หญิงสาวที่น่าเห็นใจที่สุดในเรื่อง เธอมีคนรักเป็นชายหนุ่มที่แสนดี เธอกับเขากำลังวางแผนจะสร้างครอบครัวร่วมกัน หลังจากคบหากันมานานถึงสิบสามปี ความฝันอันแสนหวานนั้นกำลังอยู่แค่เอื้อมแท้ ๆ ... แต่จู่ ๆ ผู้ชายของเธอก็เดินเข้ามาบอกเธอว่าเขาไม่สามารถแต่งงานกับเธอได้แล้ว เพราะเขาต้องรับผิดชอบผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่เขาพลั้งเผลอไปมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วย... สำหรับเธอ มันยิ่งกว่าฟ้าผ่ากลางวันแสก ๆ โดยไร้เมฆฝน และยิ่งกว่าแผ่นดินไหวสะเทือนที่ทำให้เรือนหอในฝันของเธอพังทลายลงในพริบตา โอ้ววว...พล็อตยากนะคะนั่น แต่ก็อย่างที่บอก คนเขียนเธอสามารถค่ะ เธอสร้างสรรค์ตัวละครได้อย่างมีที่มาที่ไป สมเหตุสมผล ตัวละครแม้จะเยอะ แต่ทุกตัวก็มีความสัมพันธ์โยงใยกัน มีบทบาทที่จำเป็นต่อการดำเนินเรื่องมากน้อยเฉลี่ย ๆ กันไป ส่วนตัวชอบที่สุดก็มีอยู่สองคนค่ะ คนแรก เพื่อนชายใจหญิง(งาม)อย่างปฏิพัทธ์ หรือแพตตี้ เพื่อนรักเพื่อนซี้ของขวัญชนก ผู้รับรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับเพื่อนสาวมาตั้งแต่ต้น เขาร่วมทุกข์ร่วมปลุกปลอบให้กำลังใจในยามที่เธอพลาดพลั้ง ช่วยเก็บงำความลับและเคารพการตัดสินใจของเพื่อนโดยไม่ชี้นำ ไม่ล้ำเส้น... ชอบค่ะ ในชีวิตหนึ่งมีเพื่อนดี ๆ แบบนี้แค่คนเดียวก็เกินพอ ตัวละครสำคัญอีกตัวที่ชื่นชอบก็คือศิลปินหนุ่มใหญ่ พ่อต้อม-คะนึงของนางเอกค่ะ คุณพ่อช่างเป็นพ่อในฝันของใครต่อใครหลายคนเลยนะคะเนี่ย... เมื่อลูกสาวที่เป็นดั่งแก้วตาดวงใจเดินมาบอกว่า...เธอท้อง ! ปฏิกิริยาของคนเป็นพ่อคือ... มีเพียงรอยยิ้มที่แย้มออกมาอย่างอ่อนจาง... "อืม...ตั้งใจมีหรือว่าพลาด" และเมื่อเขาได้รับรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นและการตัดสินใจของลูกสาว... "พ่อไม่ว่าขวัญใช่ไหมที่ขวัญตัดสินใจแบบนี้ พ่อโกรธขวัญรึเปล่า" "ขวัญชนก" ผู้เป็นพ่อเอ่ยเสียงขรึม "ชื่อของขวัญเป็นคำตอบของทุกคำถามแล้วนะ"......... การผูกปมของเรื่องเธอก็ทำได้อย่างแนบเนียน ละเอียดลออ ถี่ถ้วน และทีสำคัญ...อย่างระมัดระวัง... โดยเฉพาะปมความสัมพันธ์อันผิดพลาดอันเป็นต้นเหตุแห่งความพลิกผันทั้งหมด เธอสามารถทำให้คนอ่านอ่านแล้วเชื่อได้ อินได้ว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันมีความเป็นไปได้ และไม่อาจโทษใครได้เลย ไม่ว่าจะเป็นรพีหรือขวัญชนก... (ฉากนี้ต้องอ่านเองค่ะ สปอยล์ไม่ได้เลย!) เสน่ห์ของนิยายเรื่องนี้ ส่วนตัวคิดว่าอยู่ที่เรื่องราวความรัก... ความสัมพันธ์และทัศนคติในการมองโลกมองชีวิตของตัวละครทุกตัวในเรื่องค่ะ ไม่ว่าจะเป็นความรักที่สั่งสมเนิ่นนานจนกลายเป็นความผูกพัน ความปรารถนาดีต่อกัน ระหว่างอดีตคู่รักอย่างพ่อและแม่(หรือกระทั่งอย่างรพีกับดุจฤทัย) ความรักที่ค่อย ๆ ก่อเกิด ค่อย ๆ เรียนรู้ปรับตัวเข้าหากันและกันระหว่างรพีกับขวัญชนก ความรักของคนในครอบครัว... ความรักของคู่รักเพศเดียวกัน ความรักระหว่างเพื่อน ฯลฯ ผู้เขียนเธอช่างร้อยเรียง เล่าเรื่องราวได้ลื่นไหล ด้วยสำนวนภาษาที่ละเมียดละไม อ่านแล้วให้ความรู้สึกอุ่นอวลในอารมณ์ ขออนุญาตโควตถ้อยคำของพ่อที่พูดถึงแม่ให้ขวัญชนกฟัง... 'ดวงจันทร์มันงดงามอยู่บนฟ้า ไม่ใช่ในถังน้ำผุๆ พังๆ พ่อทำใจให้มีความสุขไม่ได้ ถ้าต้องเป็นต้นเหตุของการเปลี่ยนแปลงในชีวิตแม่ พ่อเคยมองพระจันทร์ดวงเดิมที่มุมไหน ก็จะขอมองมันอย่างนั้นเรื่อยไป แค่ได้เป็นคนครอบครองหัวใจของแม่ทั้งดวง เหมือนที่แม่ได้ไปจากพ่อทั้งดวง...ก็พอแล้ว เรามีความสุขแบบนี้มากกว่า มันไม่ใช่เพราะ'เรากลับมาอยู่ด้วยกันไม่ได้' แต่เรา'ไม่ได้อยากกลับมาอยู่ด้วยกัน' เราคุยกันแล้ว' ความรักของพ่อช่างงดงาม... . . . ประเดี๋ยวจะมีคนหาว่าอวยเว่อร์... ขอแถมท้ายด้วยข้อติงนิด ๆ ละกันค่ะ ถึงแม้จะบอกว่าผู้เขียนใช้สำนวนภาษาที่ลื่นไหล ละเมียดละไม แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีจุดสะดุดเอาเสียเลย นิยายเล่มหนาขนาดนี้ อ่าน ๆ ไปมันก็ต้องมีบ้างแหละค่ะ นั่นก็คือเการเลือกใช้สรรพนามเรียกตัวละคร กับคำว่า ร่างเล็ก ร่างบาง อะไรพวกนี้ส่วนตัวทำใจแล้วค่ะว่าต้องเจอบ่อย ๆ แต่ในเรื่องนี้ คำที่เจอบ่อยมาก บ่อยจนเกินควรก็คือคำว่า"ว่าที่คุณแม่ - ว่าที่คุณพ่อ" มันเยอะมากอะ กับอีกจุดหนึ่ง...คือมุก"บังเอิญ"แบบละครหลังข่าวก็มีให้เห็นอยู่ประปราย เช่นตอนที่พระเอกเก็บภาพอัลตร้าซาวนด์ของนางเอกได้... ฉากการคุยกันของพี่น้องและนางเอกมาได้ยินเข้า... ข้อความใน sms ที่ดุจฤทัยส่งถึงพระเอก... บลา...บลา...บลา... ก็เป็นเพียงจุดสะดุดเพียงเล็กน้อยที่อาจจะถูกกลบเกลื่อนลบเลือนไปได้ ด้วยความดีงามส่วนใหญ่ของนิยายเล่มนี้ ที่อ่านจบแล้วอิ่มเอมในอารมณ์จนต้องรีบมาเขียนบล็อก ชวนและเชียร์ให้อ่านกันวันนี้ค่า... แล้วความรักจะเยียวยาหัวใจทุกดวง   Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2558     Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2558 14:29:07 น. Counter : 4742 Pageviews.   14 comment Share Tweet

~ตราบสิ้นอสงไขย : สายสัมพันธ์ยาวนานข้ามชาติภพ โดย "น้ำฟ้า" ~ ตราบสิ้นอสงไขย ผู้เขียน : น้ำฟ้า ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ (ครั้งแรก ต.ค. ๒๕๕๗) ๔๓๕ หน้า ราคา ๓๔๕ บาท โปรยปกหลัง (เรื่องย่อ) : "เอื้องลดา" นางเอกสาวสวยเดินทางไปถ่ายทำละครยังจังหวัดเชียงใหม่ แต่กลับเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น เมื่อพลังลึกลับนำพาดวงจิตของเธอ ให้ย้อนกลับไปยังปีพ.ศ.๒๐๑๕ อันเป็นรัชสมัยของพระเจ้าติโลกราช มหาราชแห่งล้านนา ณ ที่แห่งนั้นเธอได้พบกับ "เจ้าศรีหิรัญ" ชายหนุ่มรูปงาม ซึ่งทำให้เธอนึกถึง "นทีดล" เจ้าของรีสอร์ตที่เธอพำนัก ณ เชียงใหม่ ในขณะที่เอื้องลดาเฝ้าตามหาเหตุผลที่ทำให้เธอต้องหลุดมาอยู่ในอดีตกาลแต่เพียงลำพัง เจ้าศรีหิรัญผู้ซึ่งเฝ้ารอเธอมานานหลายร้อยปีก็ยังคอยปกป้อง และอยู่เคียงข้างเธอไม่ห่าง ทำให้หัวใจของเธอมาหยุดอยู่ที่เขาผู้เป็นรักแรกและรักเดียวตลอดกาล แม้เนิ่นนานนับอสงไขย...ก็ไม่มีวันลืมเลือน เรื่องราวโดยย่อก็ประมาณคำโปรยปกด้านบนนั่นเลยค่ะ เพิ่มเติมอีกนิด ๆ ละกัน... ก่อนที่เอื้องลดาจะเดินทางไปถ่ายละครที่เชียงใหม่ เธอก็ได้รับแหวนนากวงหนึ่งจากคุณปู่สุนทรที่เธอให้ความเคารพนับถือเสมอญาติผู้ใหญ่ คุณปู่ย้ำกับเธอว่าให้ใส่ติดตัวไว้ตลอดเวลา เพราะแหวนจะช่วยปกป้องเธอจากเภทภัยต่าง ๆ ที่เชียงใหม่เธอได้พักที่พิงครัตน์รีสอร์ตที่มี 'นทีดล' ชายหนุ่มรูปงามเป็นเจ้าของ ทันทีที่ได้พบหน้าและสบสายตา ทั้งคู่ก็รู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาด... วันหนึ่ง หลังการถ่ายทำ เอื้องลดาถูกทำร้ายที่สถานที่โบราณใกล้ที่พักจนหมดสติไป ช่วงนั้นเองที่ดวงจิตของเธอหลุดลอยข้ามมิติย้อนเวลาไปยังยุคสมัยกว่าห้าร้อยปีผ่าน... ที่นั่น...เธอกลายเป็นเจ้าเอื้องนวลธิดาสาวคนเดียวของเจ้าสัมฤทธิ์กับเจ้าเกดวดีผู้มีตำแหน่งสำคัญแห่งเมืองนพบุรีศรีนครพิงค์เชียงใหม่ เจ้าเอื้องนวลมีคู่หมายแล้วคือเจ้าสะหลีไชย หลานชายของพระเจ้าติโลกราช มหากษัตริย์แห่งราชวงศ์มังราย ท่ามกลางความสับสน เอื้องลดาอาศัยความเป็นดาราเจ้าบทบาท แสดงตัวเป็นเจ้าเอื้องนวล ผู้ซึ่งในช่วงเวลานั้นก็เพิ่งจะถูกทำร้ายโดยเจ้าจอมหอมุกได้อย่างแนบเนียนพอสมควร โดยที่ใคร ๆ ต่างเข้าใจว่าเจ้าเอื้องนวลความจำเสื่อมเนื่องมาจากการถูกทำร้าย และทีนั่นเอง เธอก็ได้พบกับเจ้าศรีหิรัญ ดวงวิญญาณที่ทำหน้าที่เป็นองค์อารักษ์แห่งเวียงเชียงใหม่ พร้อมทั้งเด็กน้อยฝาแฝดชาย-หญิง หมากแก้วและหมากคำ ที่คอยตามติดคอยให้การช่วยเหลือเธอ เจ้าศรีหิรัญได้นำพาเธอย้อนเวลาไปอีกภพชาติหนึ่งซึ่งล่วงเลยไปกว่าพันปี... เพื่อบอกเล่าถึงความเป็นมาและความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาในอดีตกาล ครั้งนั้น เธอเกิดเป็นเอื้องฟ้า ธิดาบุญธรรมของพ่อครูอินถา ครูสอนดาบของเจ้าศรีหิรัญ เจ้าราชบุตรแห่งเมืองอนันตกาล และกำลังจะได้ขึ้นครองเมืองเป็นพ่อพญาในครานั้น เจ้าศรีหิรัญมีคู่หมายแล้ว และต้องสมรสกับนางเพื่อความเป็นปึกแผ่นของบ้านเมือง แต่เขามีใจรักในเอื้องฟ้าจึงพาเข้าเวียงด้วย พร้อมแต่งตั้งให้เป็นชายาอีกหนึ่งคน สร้างความไม่พอใจให้เจ้าสร้อยสุรีย์ ชายาเอกเป็นอย่างยิ่ง จึงหาเรื่องกลั่นแกล้งเอื้องฟ้าต่าง ๆ นานา ............... แม้จะได้รับรู้ถึงอดีตชาติของตัวเอง เมื่อครั้งที่เกิดเป็นเอื้องฟ้าแล้ว แต่เอื้องลดาก็ยังไม่วายสับสนว่าการที่เธอต้องย้อนเวลามาอยู่ในร่างของเจ้าเอื้องนวลนี้เป็นไปด้วยเหตุใด และทำอย่างไรเธอถึงจะได้กลับไปยังยุคสมัยที่เธอจากมา... ในช่วงเวลานั้น เธอก็ได้รับรู้ถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง จนมาถึงจุดคับขันเมื่อเจ้าพ่อเจ้าแม่ของเจ้าเอื้องนวลจะให้เธอเข้าพิธีแต่งงานกับเจ้าสะหลีไชยเสียที... ในตอนนั้นเอง เธอก็ถูกปองร้ายโดยคนที่เธอคาดไม่ถึงมาก่อน มาร่วมลุ้นและเอาใจช่วยเอื้องลดากันค่ะ ว่าในที่สุดแล้วเธอจะสามารถเอาตัวรอด ข้ามผ่านกาลเวลากลับมายังโลกที่เธอคุ้นเคยได้หรือไม่... เมาท์มอยหลังอ่าน... (สาบานนะว่าข้างบนนั่นคือ..."เรื่องย่อเพิ่มเติมอีกนิด ๆ"ที่หล่อนบอกตอนต้น...? แหะ ๆ ) อย่างไรก็ดี เรื่องย่อ(ยาว ๆ )ที่เล่าไปนั่นเป็นเพียงเศษเสี้ยวเดียวของเรื่องราวทั้งหมดจริง ๆ ค่ะ เพราะนอกจากปมย้อนภพข้ามมิติของนางเอกแล้ว ยังมีเหตุการณ์ต่าง ๆ อีกมากมายที่ไม่สามารถเล่าได้จนจบสิ้น นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักโรแมนติกแบบ...พารานอร์มอล มีเรื่องราวของการข้ามภพข้ามชาติที่แอบอิงตำนานเรื่องเล่า ของชาวล้านนาย้อนไปไกลถึงกว่าพันปีนู่น เรื่องราวส่วนใหญ่จะเดินเรื่องผ่านนางเอก-เอื้องลดา อาจจะแบ่งช่วงเวลาเป็นสามช่วง คือเอื้องลดาในยุคปัจจุบันที่มีบทบาทเป็นนางเอกสาว แม้จะเกิดและเติบโตในกรุงเทพ แต่เธอก็มีคุณยายเป็นชาวเชียงใหม่ และมีความสนใจศึกษาในเรื่องของโบราณคดี และชอบของเก่าตั้งแต่เรียนอยู่มหาวิทยาลัย ช่วงที่สองคือช่วงที่ดวงจิตของเอื้องลดาพลัดเข้าไปอยู่ในร่างของเจ้าเอื้องนวล... ซึ่งเป็นอดีตชาติของเธอเอง และมีชีวิตอยู่ในพ.ศ.๒๐๑๕ ทำให้เธอได้พบและผูกพันกับเจ้าศรีหิรัญ และเจ้าศรีหิรัญนี่เองที่นำเธอย้อนเวลาไปอีกช่วงหนึ่ง...ปีพ.ศ.๑๕๐๐ นู่น... อันเป็นชาติภพที่เธอเกิดเป็นเอื้องฟ้า - ชายาของเขา...เจ้าราชบุตรแห่งเมืองอนันตกาล ว่าโดยพล็อต การเล่าเรื่องและสำนวนภาษาของผู้เขียนแล้ว ส่วนตัวชื่นชอบในระดับหนึ่งค่ะ อ่านได้ลื่นไหล ชวนลุ้น น่าติดตามดี มีบอกเล่าข้อมูลในเชิงประวัติศาสตร์ล้านนา แถมด้วยตำนาน คติความเชื่อต่าง ๆ ที่น่าสนใจของคนโบราณทางเหนืออยู่มากมาย คิดว่าผู้เขียนคงต้องทำการบ้านมาแล้วเป็นอย่างดี... สำนวนภาษาก็อ่านง่าย แม้คนที่ไม่คุ้นกับภาษาเหนือหรือคำเมืองเลยก็ไม่น่าจะสะดุดอะไร... จะมีก็แต่คนอ่านที่เป็นคนเหนือ หรือคนเมียงแต๊ๆ นี่แหละค่ะ ที่บางช่วงบางตอนอ่านแล้วมันเกิด"อิกขะหลิกใจ๋ "(ตงิด ๆ ใจ)นิด ๆ อย่างเรื่องของการย้อนชาติข้ามภพของนางเอก ส่วนตัวรู้สึกว่า...มันยังไม่เนียนพอ จู่ ๆ ก็ย้อนอดีตไปถึง ๕๐๐ กว่าปี จากนั้นก็ยังมีการย้อนไปอีก ๕๐๐ กว่าปีเช่นกัน แล้วช่วงเวลาระหว่างกลางสองช่วงนั้นหายไปไหน... ในแต่ละช่วงของการพบกันของคู่พระ-นาง บางครั้งคนเขียนมีการแซมด้วยบทค่าว... ปกติตัวเองจะชอบนะคะ นิยายที่มีบทกวี ไม่ว่าจะประเภทไหน... และความที่ตัวเองเคยคลุกคลีกับ'คนบ่าเก่า' พอสมควร อ่านคำค่าวคำเครือมาก็ไม่น้อย เคยถึงขั้นหัดแต่งค่าวมาแล้วด้วย... ขอบอกตรง ๆ ว่าบทค่าวในนิยายเรื่องนี้มันยังไม่ใช่อะค่ะ(เฉพาะสำหรับตัวเองนะคะ) มันยังอ่านสะดุด ๆ ไม่เป็นธรรมชาติเท่าที่ควร ถ้อยคำที่ใช้มันไม่"เก่า"พอทีจะเชื่อได้ว่าเป็นสำนวนของคนในยุคโบราณจริง ๆ อย่าว่าแต่ย้อนไปถึงห้าร้อยหรือพันปีเลย แค่ย้อนไปถึงยุคที่บทกวีประเภทค่าวเฟื่องฟูเมื่อสองร้อยกว่าปีมานี้ก็ไม่ใช่แล้วล่ะค่ะ (พญาพรหมโวหาร กวีเอกแห่งล้านนามีชีวิตอยู่ในช่วงต้นรัตนโกสินทร์) บทกลอนที่แทรกมาตอนที่เอื้องลดาจะต้องพรากจากเจ้าศรีหิรัญนั่นเสียอีกที่ยังจะให้ความรู้สึกตรึงใจกว่า... อ่านแล้วสะท้อนสะเทือนอารมณ์ได้ลึกซึ้งกว่า ก็แค่ความรู้สึกส่วนตัวนิด ๆ ของคนอ่านคนหนึ่งเท่านั้นแหละค่ะ โดยรวมแล้ว ถือว่าเป็นนิยายที่น่าอ่านเล่มหนึง จะอ่านเอาเพลินก็ได้ อ่านเอาสาระก็มีให้เก็บเกี่ยวไม่น้อย... แถมยังมีข้อคิดว่าด้วยเรื่องของกฏแห่งกรรมให้ฉุกคิดและตระหนักรู้อยู่พอประมาณเลยทีเดียว อ่านจบแล้วหยิบมาเล่าขาน ชวนอ่านเป็นการเปิดศักราชบล็อกนิยายของปีนี้ค่ะ ป.ล.นิยายเล่มนี้เป็นหนึ่งในซีรีส์ชุด"ร้อยรักข้ามเวลา" ซึ่งมีอยู่สองเล่ม อีกเล่มหนึ่งคือเรื่อง"หนึ่งใจนิรันดร์" ร้อยเรียงโดย"ทักษิณา" ซึ่งขออนุญาตแปะโป้งไว้ก่อนนะคะ ได้อ่านเมื่อไหร่จะหยิบมาเล่าต่อกันค่ะ   Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2558     Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2558 12:06:44 น. Counter : 3841 Pageviews.   10 comment Share Tweet

• ชวนศึกษา(ธรรมะ)
• ชวนปฏิบัติ(ธรรม)
• เปิดบ้านแม่ไก่-ทักทายกันหน่อย
• หนังสือเก่า...อยากเล่าต่อ
• นิย๊าย ~ นิยาย
• นิย๊าย-นิยาย(๒)
• นิยายฝาหรั่ง & หนังสือแปล
• นิยายสายจีน
• วรรณกรรมเยาวชน
• สาระ(ค)ดี-ดี (Non-fiction)
• อ่านตามเกม
• ชวนดู(K)ซีรี่ยส์
• ฅนเมือง อู้กำเมือง
• เรื่องเล่าจากหลังดอย
• ปกิณกะ ซะป๊ะ ~ ซะเป้ส
• บทกวีที่ผูกพัน
• เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"
• บ่นบ้า' ตามอารมณ์ '
• สารบัญหนังสือในบล็อก

• เมณี
• บังอร-บังเอิญ
• โมกสีเงิน
• ป้ามด
• แม่เฮือน
• ปลิวตามลม
• นวลกนก
• January Friend
• ดอกเสี้ยวขาว
• อั๊งอังอา
• กวินทรากร
• Zhivago
• BoOKend
• ทิวาจรดราตรี
• นัทธ์
• nikanda
• โสดในซอย
• นายแจม
• narumol_tama
• Chulapinan
• แพนด้ามหาภัย
• beer87
• yjam
• วินนี่ย์หมีพูห์
• เจ๋วะรัฐถะ
• ammataya
• ลูกปัดแก้ว
• กะว่าก๋า
• นิงัย
• ร่มไม้เย็น
• แก้วกังไส
• พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
• ศรีสุรางค์
• แพรจารุ
• last_tibetstone
• malarn cha
• หอมกร
• JewNid
• กิ่งไม้ไทย
• หวานเย็นผสมโซดา
• komyooth
• PTNCenter
• rngja
• dream-devil
• เหมือนพระจันทร์
• kangsadal
• PhueJa
• ปลายทางของสายรุ้ง
• ปลาทองแก้มยุ้ย
• Pribtaa
• วิรตี
• Friday Story
• อุ้มสม
• ~:พุดน้ำบุศย์:~
• สามปอยหลวง
• ดอยสะเก็ด
• lovereason
• คนสวยที่ไม่เคยสวย
• PZOBRIAN
• ออโอ
• เรียวรุ้ง
• Webmaster - BlogGang

• olddreamz
• เมืองแจ๋ม
• เปิดโลกลำปาง
• ฅนเมือง
• โลกล้านนา
• ธรรมะดอทคอม
• Yahoo !
• Google
• คนเมืองฟังกำเมือง
• คำไท - คำถิ่น
• คลังภาพ
• BlogGang.com