'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
~สนิมดอกรัก : ดราม่าหนักหน่วงโดย "สิริณ" ~





สนิมดอกรัก
ผู้เขียน : สิริณ
ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(เม.ย.๒๕๕๖)
๔๗๗ หน้า ราคา ๓๔๕ บาท


โปรยปกหลัง:


แพรวเพชร สิริณธรณ์ ไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง
เมื่อชายหนุ่มที่เธอเข้าใจว่าเสียชีวิตไปแล้วเกือบสี่ปี จู่ๆจะปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง

แถมยังมาในมาดมหาเศรษฐีหนุ่มรูปหล่อร่ำรวย
และโหดเหี้ยมเหมือนในนิยายเป๊ะ!

ขณะที่ เผ่าภาคิน ธีรเทพลูบแผลเป็นที่ใต้หัวใจข้างซ้ายซ้ำๆ
ย้ำกับตัวเองว่า คนที่ ‘ฆ่า’ กันอย่างโหดเหี้ยมเช่นนั้น
สมควรได้รับการลงทัณฑ์ให้สาสม

ทว่าเพียงได้ใกล้ชิดกันอีกครั้งเขากลับไม่อาจต้านทาน
ความปรารถนาที่แท้จริงในหัวใจได้ เมื่อความรัก ความผูกพันและรสเสน่หา
ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นช้าๆ จนแผนการที่วางไว้เริ่มสั่นคลอน

ระหว่างความรักที่ไม่เคยจางจากใจ กับความแค้นที่ทำให้เขาเกือบเอาชีวิตไม่รอด
ไม่ว่าจะเลือกหนทางใด...
หัวใจเขาก็ต้องเผชิญกับความสุขและทุกข์ไปพร้อมกัน...เสมอ







หลังอ่าน...
เรื่องย่อก็ตามปกหลังเลยค่ะ
เป็นโรแมนติกดราม่าประมาณรักในรอยแค้นที่เข้มข้นได้ใจ

แต่...พล็อตคุ้นมาก...
ได้กลิ่นอายนิยายดังของนักเขียนใหญ่ทีนักอ่านหลายท่านคงผ่านตาผ่านใจมาไม่มากก็น้อย แหะ ๆ

ไม่ได้หมายความว่าคนเขียนเค้าจะไปลอกเลียนมาหรืออะไรหรอกนะคะ
แค่รู้สึกว่า...พล็อตแบบนี้มันซ้ำ ๆ
นักเขียนหลายคนวนเวียนใช้พล็อตแบบนี้เป็นประหนึ่งพล็อตตั้งต้น
แล้วเติมแต่งเรื่องราว รายละเอียดปลีกย่อยตามแต่จินตนาการของตัวเองจะพาไป...

สำหรับคอนิยายที่อ่านนิยายมาแล้วนับร้อยนับพันเรื่อง
มาเจอพล็อตประมาณนี้ก็อาจจะวางหนังสือเสียแต่เริ่มอ่านบทแรก ๆ
เพราะเดาทางได้เสียแล้วว่า...บทสรุปของเรื่องจะเป็นยังไง

ภาระหนักจึงต้องตกอยู่ที่คนเขียนแล้วว่าจะเปิดเรื่องเล่าของเขายังไงให้ดึงดูดคนอ่านให้ติดตาม...
จะด้วยอะไรก็ตาม...
สำนวนการใช้ภาษา อ่านลื่นไหลได้อรรถรสทางวรรณศิลป์ไหม...
ความน่าสนใจของเรื่องราว การเปิดฉาก การผูกปมขัดแย้งในเรื่อง สมจริงน่าเชื่อหรือไม่
ลีลาการดำเนินเรื่อง รวดเร็วกระชับ หรือเอื่อยเฉื่อยเยิ่นเย้อ เร้ารึงใจหรือชวนง่วง...
เสน่ห์ของตัวละคร ตัวร้ายตัวดี มีที่มาที่ไป เบื้องหลังของการกระทำใด ๆ ในเรื่องยังไง
สมเหตุสมผลมากน้อยแค่ไหน
ฯลฯ

สำหรับเล่มนี้ ส่วนตัวขอยกให้ในเรื่องของสำนวนภาษาที่เรียบลื่น อ่านได้เรื่อย ๆ
กับเรื่องราวที่มีบรรยากาศของการทำงานที่สมจริงสมจังทั้งของฝั่งพระเอกและนางเอกค่ะ

ในเรื่องนี้นางเอกทำธุรกิจคล้าย ๆ แมทช์เมกเกอร์ จึงมีสาระข้อมูลในเชิงจิตวิทยาเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยพอสมควร
ส่วนพระเอกก็ทำธุรกิจทางด้านไอที อินเทอร์เน็ตและมือถือ...
มีแทรกเกร็ดสาระเกี่ยวกับธุรกิจด้านนี้เข้ามาในนิยาย
ทำให้นิยายมีน้ำมีเนื้อให้เห็นภาพ และจับต้องได้ประมาณหนึ่ง

พระเอกนางเอกเคยรักกันหวานชื่นเมื่อครั้งเป็นนักศึกษาอยู่ต่างแดน
ทั้ง ๆ ที่ขณะนั้นนางเอกก็เป็นคู่หมั้นคู่หมายของผู้ชายอีกคนหนึง
วันดีคืนดีก็เกิดเหตุให้ทั้งสองคนเข้าใจผิดกัน
ในขณะที่นางเอกเข้าใจว่าพระเอกไปทำผู้หญิงอื่นท้องแล้วไม่รับผิดชอบ
แถมยังทำร้ายผู้หญิงอีกต่างหาก

ฝ่ายพระเอกก็ถูกคนเข้าไปทำร้ายถึงขั้นหมายเอาชีวิต...
โดยคำพูดของคนร้ายทำให้เขาเข้าใจว่าคนบงการคือคู่หมั้นของนางเอก...

เกิดเหตุไฟไหม้อพาร์ทเมนท์ของพระเอก มีการพบศพที่พิสูจน์เอกลักษณ์ไม่ได้
ทำให้ทุกคนเข้าใจว่าเผ่าภาคินเสียชีวิตแล้ว...





คนเขียนเขาเปิดเรื่องได้น่าสนใจพอสมควรค่ะ...

โดยให้นางเอกเปิดตัวมาในบทบาทของนักธุรกิจสาวมาดมั่นที่แต่งงานแล้ว
มีสามีเป็นหนุ่มหล่อ หรู โพรไฟล์เริ่ด แถมมีโซ่ทองคล้องใจเป็นลูกสาววัยกำลังน่ารัก
ดูเป็นครอบครัวอบอุ่น แข็งแรง แล้วอย่างนี้พระเอกจะแทรกตัวเข้าไปอย่างไร
เขามิกลายเป็นตัวร้าย เป็นมือที่สามที่ทำให้ครอบครัวที่อบอุ่นนี้ต้องแตกแยกล่ะหรือ

ปมตรงนี้น่าติดตามและชวนให้ลุ้นค่ะ ว่าคนเขียนเขาจะหาทางออกและคลี่คลายปมนี้อย่างไร

แต่ แต่ แต่...(ต่อไปนี้เป็นความคิดความเห็นส่วนตัวล้วน ๆ )

จริง ๆ แล้วจขบ.ไม่ชอบนิยายแนว ๆ นี้สักเท่าไหร่ มันอ่านแล้วรู้สึกอึดอัดขัดใจ
คับข้องใจกับพฤติกรรมของตัวละครหลักทุกตัวเลย

พระเอกอย่างเผ่าภาคินช่างเป็นพระเอกที่ไม่น่ารัก ไม่มีเสน่ห์เอาเสียเลย
ทั้งที่ปูเรื่อง เปิดตัวมาเริ่ดหรูอลังการเชียว...
ถึงจะมีปมแค้นที่เข้าใจผิดนางเอก
แต่การที่เขาสามารถฟื้นตัวเองขึ้นมายืนอยู่แถวหน้า ๆ ของสังคมไฮโซ...
เขาก็น่าจะมีพัฒนาการด้านอารมณ์ที่มั่นคงและแข็งแกร่งกว่านี้
แต่เอาเข้าจริง รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ออกแนวจิต ๆ เกรียน ๆ เหมือนเด็กอีคิวต่ำยังไงไม่รู้แฮะ
การแกล้งนางเอกด้วยเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ มันดู...เด็กไปหน่อยอะ
อีกอย่างที่ขัดใจก็คือ...การไปขอผู้หญิงอีกคนแต่งงานเพื่อประชดแฟนเก่า
ส่วนตัวคิดว่า มันไม่น่าจะใช่วิสัยของสุภาพบุรุษนะ
พูดง่าย ๆ ก็ว่า..ไม่แมนอ่ะ

นางเอกก็...บุคลิกลักลั่น เดี๋ยวมั่นเดี๋ยวแหย เดี๋ยวไร้เดียงสาเดี๋ยวกล้าเกิ๊น...
เดี๋ยวอ่อนหวานเดี๋ยวก้าวร้าวชอบกล
การที่นราธิปเสียสละเพื่อเธอมากเสียยิ่งกว่าพี่ชายที่แสนดีในซีรีส์เกาหลีหลายต่อหลายเรื่อง...
เธอไม่น่าจะมีสิทธิ์ไปแสดงกิริยาก้าวร้าวต่อบุพการีของเขาได้เลย
แถมยังดึงน้องสาวของสามีที่แสนดีซึ่งเป็นทั้งเพื่อนสนิทและหุ้นส่วนของตัวเองมาต่อรองสร้างเงื่อนไข...
แม้จะอ้างว่าทำไปเพื่อปกป้องเด็กก็ตามที...
ไม่รู้สิ...ส่วนตัวไม่ชอบท่าทีของนางเอกแบบนี้

พระรองอย่างนราธิป สามีในนามของนางเอก...จะแสนดีไปไหน...อย่างที่บอกในย่อหน้าก่อน
ฮีแสนดียิ่งกว่าบรรดาอุ๊ปป้าในซีรีส์เกาหลีสามสี่เรื่องรวมกันเสียอีก 55
ดีผิดมนุษย์มนา ผิดธรรมชาติ จนตอนแรก ๆ แอบเดาว่าตอนท้ายอาจจะเปิดเผยออกมาว่าพี่แกเป็นเกย์!!
แต่ไม่หรอกค่ะ ...ไม่ดราม่าขนาดนั้น
(จริง ๆ แล้วแอบคิดว่าให้เป็นอย่างนั้นซะยังจะดีกว่า
ภาพลักษณ์ของแพรวเพชรจะดูดีมีความชอบธรรมขึ้นมาทีเดียวเชียว!)

สรุปเลยแล้วกันว่า...ส่วนตัวถือว่า...อ่านได้ค่ะ
อ่านจนจบแบบได้เรื่องได้ราวเป็นอันดี
แม้จะมีจุดขัดอกขัดใจอย่างที่บ่น ๆ ข้างบน
แต่นิยายก็คือนิยาย มีมุกมีมุมให้ลุ้นบ้าง ให้ซาบซึ้งบ้างพอประมาณ
เรียกได้ว่าเป็นดราม่าเข้มข้นตามมาตรฐานนิยายแนว ๆ นี้ค่ะ

อ่านจบแล้วหยิบมาบอกเล่าชวนอ่านกันค่า...









Create Date : 01 กรกฎาคม 2556
Last Update : 1 กรกฎาคม 2556 10:27:56 น. 5 comments
Counter : 4480 Pageviews.

 
มีหลายเสียงที่ชื่นชมทำให้รู้สึกสนใจอยู่ แต่จขบ.รู้สึกยังกึ่ง ๆ นะคะ

เดี๋ยวลองดูอีกครั้ง จะอ่าน ไม่อ่าน


โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 1 กรกฎาคม 2556 เวลา:15:57:57 น.  

 
เห็นด้วยกับคุณแม่ไก่ ทั้งในเรื่องของการทำงานของพระนางครับ ... รวมไปถึงเรื่องนิสัยของพระเอกนางเอก ด้วย... ไม่โดนใจเลย !!!

ส่วนตัวพระรอง...กลับชอบครับ รู้สึกว่าขโมยซีนเสียด้วยซ้ำ...



โดย: อุ้มสม วันที่: 1 กรกฎาคม 2556 เวลา:18:55:40 น.  

 
เห็นชื่อเรื่องอยากอ่านนะคะ แต่พออ่านรีวิวขอพักไว้ก่อนดีกว่าค่ะ คงยังไม่สอยมาดองแน่ ๆ อะค่ะ


โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 1 กรกฎาคม 2556 เวลา:23:04:39 น.  

 
อ่านได้แค่ครึ่งเรื่องที่พี่เวย์อัพในพันทิปเองค่ะ ยังไม่ได้หามาอ่านต่อเลย
สนุกดี แต่อยากรู้ตอนจบจังค่ะ อิอิ




โดย: lovereason วันที่: 2 กรกฎาคม 2556 เวลา:1:34:32 น.  

 
สิริณนี่เคยอ่านงานมาสองเล่ม ดอง 1 เล่ม นักเขียนคนนี้เขียนดีนะคะ แต่เรามักจะสะดุดไม่พระเอกก็นางเอกค่ะ เลยทำให้ติดตามงานของนักเขียนน้อยลง


โดย: Sab Zab' วันที่: 3 กรกฎาคม 2556 เวลา:14:03:43 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.