เล่มนี้มาคู่กันกับเล่มก่อนหน้าที่เพิ่งอ่านไปค่ะ...'ตำรารักยอดพธู'
ซึ่งเรื่องนั้นส่วนตัวถือว่าอ่านสนุก น่ารักดีในระดับหนึ่งทีเดียว
พอหยิบเล่มนี้มาก็แอบคาดหวังนิดๆ...
แล้วก็เลยผิดหวังหน่อยๆไปตามระเบียบ แหะๆ :)
เป็นโรแมนติกพาฝันผสมผสานไพรัชนิยายได้แบบ...ปากกาพาไปมากๆ
ไม่ต้องคำนึงถึงเหตุและผลหรือความสมจริงใดๆ
ขอให้จับพระเอกนางเอกให้ร่วมทางไปด้วยกันได้เป็นพอ...
ประมาณนั้น
นางเอก'ยอดดวงใจ'(แฝดพี่ของยอดพธู)จับพลัดจับผลู
ไปอยู่ในวงโคจรของวนัส-นักร้องหนุ่มจอมเจ้าชู้
กับพิมประภา แฟนสาวขี้โรคเข้าโดยบังเอิญ
จนทำให้ต้องตกกะไดพลอยกระโจนรับสมอ้างเป็นคนรักของศิขริน
พี่ชายวนัสเพื่อไม่ให้พิมประภาเสียใจจนไม่ยอมเข้ารับการผ่าตัด
ทั้งคู่ต้องเล่นละครเป็นคู่รักกำมะลอ
เตลิดไปจนถึงกับต้องเดินทางไปต่างประเทศด้วยกัน
กินๆเที่ยวๆ นู่นนี่นั่นด้วยกัน จนต่างก็มีแอบเห็นมุมดีๆ ของกันและกัน
ความใกล้ชิดก็ทำให้หวั่นไหวเผลอไผลไปมั่ง...
แต่กระนั้นอคติในใจพระเอกก็ยังคงเหนียวแน่น หนาเตอะ
**********
ที่บอกว่าไม่สมเหตุสมผลคือไม่เข้าใจ๊-ไม่เข้าใจทั้งนางเอกพระเอกนั่นแหละ
นางเอกจะใจดี ใจง่ายไปถึงไหน เขาเข้าใจผิด ทั้งด่าว่า เสียดสีสารพัด
ยังไปหลงรักเข้าไปลง...ตามเค้าไปตะลอนๆ ทั้งๆ ที่ไม่ได้เป็นอะไรกันนั่นแหละ
อีตาพระเอกรึก็เป็นถึงผู้บริหารระดับสูง ทำไมคิดและทำอะไรตื้นเขินงี่เง่า...
โอย อ่านไปหงุดหงิดไป มันไม่เชื่อ ไม่อินกับตัวละครซักตัว...
เดชะบุญที่นิยายเรื่องนี้มีจุดดีอยู่จุดหนึ่งที่ทำให้เราไม่วางเสียกลางเล่ม
นั่นก็คือส่วนที่เป็นไพรัชนิยายนั่นเอง
ฉากการท่องเที่ยวเยอรมันของคู่พระนางกับผองเพื่อน
การบอกเล่าบรรยายจุดนั้นจุดนี้ทำได้ดี น่าสนใจทีเดียว
ก็เลยช่วยให้กล้อมแกล้มอ่านจนจบได้...
(แบบไม่อินๆนั่นแหละ)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
ก็ชอบยอดพธูกันมากกว่านะคะนี่
นี่เพิ่งอ่านบุพเพฯ จบค่ะ
คงได้รีวิวเร็วๆ นี้ 555 นี่ค้างรีวิวสองเล่มแล้วเนี่ยค่ะ