|
Confession...ก่อนรักจางใจ
ผู้เขียน : นับดาว
ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(ครั้งแรก/ต.ค.๒๕๕๕)
๒๙๓ หน้า ราคา ๒๒๕ บาท
โปรยปก :
ไม่ว่าเธอจะเป็นใคร ไม่ว่าเธอจะจากมานานแค่ไหน
แต่ความรักก็ไม่เคยจางไปจากใจสักวินาที
...........
คำว่ารักจะมีความหมายก็ต่อเมื่อมาจากปากของคนที่ใช่เท่านั้น
นทสรวง อาจารย์หนุ่มเจ้าของฉายาว่าเสือโคร่ง เพราะทั้งโหดทั้งเฮี๊ยบ
และยังเป็นเสือยิ้มยาก แถมดวงตายังคมกริบราวกับมีดโกน
พริมพริมา สาวน้อยหัวใจศิลป์ตกหลุมรักนทสรวงเข้าอย่างจัง
เขาคือรักแรก รักเดียว รวมทั้งเป็นรักสุดท้ายในชีวิต
ที่เธอหวังว่าเขาจะรักตอบ
และนีรา พยาบาลสาวหน้าเด็กผู้ยอมหักแต่ไม่ยอมงอ
และเย็นชาราวกับมนุษย์น้ำแข็ง แถมชอบทำตัวเป็นนักจิตวิทยา
วิเคราะห์จิตใจผู้อื่นอยู่เป็นนิตย์
เรื่องเริ่มขึ้นเมื่อนีราต้องเข้ามาเป็นพยาบาลประจำตัวของนทสรวง
ซึ่งกลับมาพักฟื้นที่บ้าน หญิงสาวที่เฉยชาอย่างเธอก็ต้องยอมรับว่า
คนไข้รายนี้เป็นผู้ชายที่หล่ออย่างร้ายกาจ ดวงตาที่ตวัดมองมาแต่ละครั้ง
ทำให้ใจแทบละลาย แถมเขายังทำท่าเหมือนกับมีใจให้
หากแล้ววันหนึ่งเขากลับขอร้องให้เธอช่วยเปิดประตูแห่งความทรงจำ
ที่มีผู้หญิงชื่อพริมพริมาอยู่!?
เธอควรทำเช่นไร เมื่อในความรักมีความลับที่เก็บซ่อนเอาไว้...
ความรู้สึกหลังอ่าน...
ต้องบอกว่า เป็นนิยายที่คนเขียนจงใจ'เล่น'กับอารมณ์ความรู้สึก
ของทั้งคนอ่านและตัวละครของตัวเองอย่างใจร้ายที่สุด...
เจ็บปวดล้ำลึกจริง ๆ
ทั้ง ๆ ที่พล็อตและธีมของเรื่องไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่เลย
ยังคงวนเวียนอยู่ในเรื่องของความรักความผูกพัน
ความอิจฉาริษยาหึงหวงเหมือนนิยายรักทั่ว ๆ ไป
แต่วิธีเล่าเรื่อง การเปิดตัวตัวละคร การดำเนินเรื่อง...
ด้วยสำนวนภาษาที่มีเสน่ห์มาก...ทั้งสละสลวย เรียบลื่น
ในขณะเดียวกันก็มีจังหวะจะโคน
ผ่อนหนักผ่อนเบาผันแปรตามอารมณ์และพัฒนาการของตัวละคร...
ทำให้เป็นนิยายที่อ่านอย่างติดตรึง ไม่จบไม่วางเลยทีเดียว
บทรักก็เคลิบเคลิ้มหวามไหว
บทเศร้าก็สุดแสนสะเทือนใจ
บทเชือดเฉือนก็กระทบกระแทกใจ เจ็บปวด กระเทือนซาง
บทร้ายก็สะใจ สาสมใจในผลกรรมที่ตัวร้ายได้รับ(ฮ่าฮ่า มีแอบซาดิสม์อะ )
..........
เล่าเรื่องเพิ่มเติมอีกนิด ๆ ละกัน จะพยายามไม่สปอยล์(ซึ่งค่อนข้างยาก...)
น่าน-นทสรวงประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จนทำให้เกิดอาการความจำเสื่อมชั่วคราว
เมื่อเวลาผ่านไป เขาค่อย ๆ ฟื้นความจำบางส่วนได้ทีละนิด ๆ
เขาจำคนใกล้ตัวได้หลายคน และไม่มีปัญหาทางด้านการดำเนินชีวิตประจำวันแต่อย่างใด
แต่เขายังมิวายที่จะรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญมากขาดหายไป
และเมื่อเขาพยายามจะนึกถึงเขาก็ต้องเกิดอาการปวดศีรษะอย่างรุนแรง
ทำให้เขารู้สึกโกรธตัวเองและอยากเอาชนะ
...........
เมื่อพี่สาวคนเดียวของเขาที่ดูแลเขาอยู่ต้องติดตามสามีไปต่างประเทศ
เธอจึงจ้างพยาบาลมาดูแลเขา ทั้งที่เขาปฏิเสธ...
เขาคิดจะส่งนีรา-พยาบาลพิเศษคนนั้นกลับ
แต่เธอก็พูดจี้ใจดำเขาจนเขาต้องยอมให้เธออยู่ด้วย...
แล้วเขาก็พบว่า...ผู้หญิงเย็นชาร้ายกาจคนนี้มีอะไรบางอย่างที่ทำให้เขา...
ทั้งอยากผลักไสให้ไกลห่าง ทั้งอยากรั้งให้อยู่ใกล้
ในเมื่อความทรงจำในอดีตที่หายไปมันสร้างความเจ็บปวดให้เขานัก...
เขาควรจะทิ้งมันไว้เช่นนั้น...
แล้วหันมาสร้างความทรงจำใหม่ ๆ กับใครคนใหม่แทน?
.............
อ่านแล้วรู้สึกสะท้อนสะเทือนใจมาก
หลายบทหลายตอนทำเอาน้ำตาซึมเลยทีเดียว
ชื่นชมคนเขียนกับวิธีเล่าเรื่องของเธอมาก...
ในเมื่อเป็นเรื่องราวของความทรงจำในอดีต...
การดำเนินเรื่องจึงเป็นแนวย้อนอดีต
บอกเล่าเหตุการณ์ผ่านการรำลึกความหลังกับการพยายามเค้นความทรงจำของพระเอก
ควบคู่ไปกับความเป็นไปในปัจจุบัน
โดยมีสัดส่วนในการดำเนินเรื่องเกือบจะเท่า ๆ กัน
ที่ชื่นชมเพราะว่า...
ส่วนตัวคิดว่านักเขียนที่จะเขียนเรื่องในลักษณะนี้ได้ฝีมือต้องถึงจริง ๆ ถึงจะเอาคนอ่านได้อยู่
เพราะมันเหมือนกับว่า คนเขียนได้เปิดเผยบทสรุปเสียก่อนแล้ว ค่อยย้อนไปบอกเล่าถึงที่มา...
ถ้าบทสรุปนั้นไม่น่าสนใจ ไม่ชวนติดตาม หรือสำนวนภาษาของคนเขียนไม่ดึงดูดพอ
เรื่องเล่านั้นอาจจะแป้กก็ได้...
(แหะ ๆ ขอสารภาพว่าตัวเองนี่แหละ ที่เจอนิยายแนว ๆ นี้หลายเรื่อง
มีบ่อยครั้งที่รำคาญความเวิ่นเว้อวกวนของเรื่องราวจนพานให้หยุดอ่านไปเสียกลางเล่ม...)
แต่เล่มนี้คนเขียนเขาเอาอยู่ค่ะ...ตรึงให้เราตามอ่านตั้งแต่ต้นจนจบ
อย่างลุ้น...อย่างอิน...และอย่างอิ่มเอมในที่สุด
เก็บนามปากกานี้เข้าบัญชี 'นักเขียนที่ต้องติดตามผลงาน' เรียบร้อยค่ะ
ชวนอ่านอย่างแรงสำหรับคอนิยายสะเทือนอารมณ์
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
