หยิบเล่มนี้มาอ่านอีกรอบ หลังจากที่อ่านผ่านๆเมื่อนานมาแล้ว...
แบบไม่ค่อยอินสักเท่าไหร่ แต่พักนี้เห็นทีเซอร์ละครออกมารุกเร้าเหลือเกิน
ไหนๆ ก็ดองหนังสือไว้นานนม กระแสชื่นชมก็ถล่มทลาย
เลยขอลองอีกสักรอบเหอะ เผื่อที่ผ่านมาเราอาจจะยังไม่ได้ตั้งใจ...
หรือเปิดใจเพียงพอก็เป็นได้
ซึ่งก็ใช้เวลาอ่านหลายวันอยู่...
พบว่ามีทั้งจุดที่ชอบและจุดที่เฉยๆ
แล้วก็ผิดคาดที่กลับมาอ่านรอบนี้...อาจจะเป็นด้วยเราเปิดใจรอหรือเปล่า
เลยรู้สึกว่า...อ๊ะ เขาก็เขียนสนุกดีอะ มีความทันยุคทันสมัยในการสร้างพล็อต
(ในช่วง 2-3 ปีมานี้ กระแสนิยายจีนแนวข้ามภพข้ามชาติมาแรงมาก...
แถมเป็นที่ชื่นชอบของนักอ่านชาวไทยจำนวนไม่น้อย
.นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นก่อนหน้าตั้งหลายปีจึงนับว่าเป็นแนวคิดที่...
ทันสมัยพอสมควร)
ชอบที่ผู้เขียนเค้าสามารถสอดร้อยเรื่องแต่งเข้ากับเรื่องจริงในประวัติศาสตร์ได้อย่างแนบเนียนกลมกลืน
สมจริงจนเราอ่านแล้วอินตาม...
คอยลุ้นว่าเกศสุรางค์จะหลุดบทของการะเกดไปมากน้อยแค่ไหน
และคุณพี่ของนางจะจับได้เมื่อไหร่ว่านางไม่ใช่การะเกด
ตัวละครหลากหลายที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ก็มีเรื่องราว
ต่างก็มีที่มาที่ไป มีดราม่าในชีวิตที่น่าทึ่ง น่าสนใจมาก
ไม่ว่าจะเป็นเจ้าพระยาวิไชยเยนทร์(สมัยเรียนเราเคยท่องจำว่า
เขาชื่อ"เจ้าพระยาวิชาเยนทร์ - คอนสแตนติน ฟอลคอน"นะ)
กับภรรยาอย่างนางตองกีมาร์ หรือ'ท้าวทองกีบม้า'
ที่จับพลัดจับผลูมาเป็นเพื่อนสนิทนางเอกของเราได้
และมีบทบาทสำคัญในการเปลี่ยนแปลงต่างๆของบ้านเมืองในยุคนั้น
แล้วไหนจะพระเอกของเราที่เป็นถึงลูกชายท่านโหราธิบดี
ทั้งยังเป็นน้องชายของกวีเอกแห่งยุคอย่างศรีปราชญ์อีกต่างหาก
มีบุคลิกเฉลียวฉลาดและมีบทบาทโดดเด่นในการเจริญสัมพันธไมตรี
กับชาติทางยุโรป มีหลักฐานปรากฎชัดในพงศาวดาร...
จุดนี้มีแอบอิจฉาเกศสุรางค์นิดๆละ จากที่เป็นยายอ้วนพุงยุ้ย
ตายแล้วได้ไปเกิดใหม่ในร่างเด็กสาวที่อายุน้อยลงกว่าเดิมร่วมๆสิบปี
รูปร่างหน้าตาสะสวยงามลออยังไม่พอ...
ได้คู่หมั้นคู่หมายเป็นพี่หมื่นพี่ขุนสุดหล่อแสนดีเสียอีกแน่ะ...
อะไรจะโชคดีปานนั้น...
(ในเรื่องนี้ตัวละครที่เป็นขุนน้ำขุนนางในอดีตนั้น
เขามีการเลื่อนยศกันไวมาก เลื่อนทีก็เปลี่ยนชื่อเรียกกันที
คุณพี่ของนางเอกเดิมทีก็เป็นท่านหมื่น เดี๋ยวๆก็เป็นท่านขุน
แป๊บๆก็เป็นคุณหลวงคุณพระ..
.นางเอกย้อนภพไปสี่ปี พระเอกของเราเปลี่ยนชื่อเรียก 3-4 ครั้งทีเดียว
แล้วไหนจะคนอื่นๆ อีก ส่วนตัวเลยเลือกโฟกัสแต่ตัวละครหลักๆ บางตัวเท่านั้น
อย่างพระเอก พ่อพระเอก และตัวร้าย(ในเรื่อง)อย่างขุนนางฝรั่งคนนั้น เป็นต้น)
แต่อ่านๆ ไปมันก็มีฉุกคิดเหมือนกันนะ...
การที่นางเอกหลุดโลกเข้าไปอยู่ท่ามกลางผู้คนในประวัติศาสตร์
ที่เราๆท่านๆ ต่างก็เคยได้เรียนรู้ถึงชะตาชีวิตของพวกเขาว่าจะตกต่ำหรือรุ่งเรือง
จะต้องตกตายหรือถูกเข่นฆ่าเมื่อไหร่นั้น มันเป็นความโชคดีจริงหรือ...?
ณ จุดนี้ต้องอ่านกันเองแล้วล่ะค่ะ ผู้เขียนเขาก็มีคำอธิบายที่สมเหตุสมผลอยู่
ดูจากรายชื่อหนังสืออ้างอิงท้ายเล่ม คิดว่าผู้เขียนคงต้องทำการบ้านขนานใหญ่
ส่วนตัวแม้จะสนใจและชื่นชอบอ่านนิยายอิงประวัติศาสตร์มาไม่น้อย
แต่ก็ถือว่ายังอ่อนด้อยนัก
มาอ่านเรื่องนี้รู้สึกนับถือคนเขียนเลยทีเดียว
เธอสามารถสร้างพล็อตข้ามภพข้ามชาติแล้วโยง
เข้ากับเรื่องราวในประวัติศาสตร์ได้สอดคล้องกลมกลืน...
มีสัดส่วนของเรื่องแต่งและเรื่องจริงพอเหมาะพอสม...
มีปมดราม่า มีอารมณ์ขัน รวมถึงฉากรักโรแมนติกครบครัน
ทำให้คนอ่านอ่านแล้วรู้สึกสนุกและอินตามได้
ไม่รู้สึกติดขัดกับข้อมูลในแง่ประวัติศาสตร์แต่อย่างใด
แถมท้ายด้วยสาระทางพุทธศาสนาอันว่าด้วยเรื่องของกฎแห่งกรรม
อันเป็นเหตุปัจจัยหลักที่ทำให้นางเอกของเราต้องพลัดหลุดจากโลกปัจจุบัน
เข้าไปในภพอดีต ได้มีส่วนรับรู้และเห็นความเป็นไปในบ้านเมืองยุคโบราณ...
ซึ่งมีหลายเหตุการณ์ที่เธอรู้ล่วงหน้าถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้น
แต่เธอไม่สามารถแก้ไขเปลี่ยนแปลงอะไรได้...
ประเด็นนี้จึงมิอาจพูดได้เต็มปากนักว่าเธอโชคดี เพราะถ้าเป็นเราคงอึดอัดน่าดู...
ส่วนจุดที่เฉยๆ ค่อนไปข้างที่ตงิดๆ ก็คือเรื่องของการเลือกใช้คำ
ในบางจุดทำให้อ่านแล้วชะงักนิดหน่อย
เช่น หัวใจข้าจะราญรอน...เอิ่ม...ขาดรอนรึเปล่า ราญรอนนั่นมันจะไปรบแล้วนะ
กับอีกหลายจุดที่สะดุดๆ...
แต่ก็นิดๆหน่อยๆ จริง ๆ ปล่อยผ่านได้ค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
กองดองลดลงไปหน่อย แต่เพิ่มขึ้นมามากเชียว กร๊าก