อ้อมฟ้า โอบดิน
ผู้เขียน : คีรี
พิมพ์คำ/พิมพ์
๓๘๓ หน้า ราคา ๒๗๐ บาท
โปรยปก(เรื่องย่อๆ)
All I need is love and a cup of coffee.
โสน อยู่ในสภาพเคว้งคว้าง เมื่อสูญเสียพี่ชายคนเดียวจากอุบัติเหตุเครื่องบินตก
สิ่งสุดท้ายที่เธออยากทำให้พี่ คือการนำเถ้ากระดูกของเขา
ไปฝังยังจุดเกิดเหตุกลางป่าลึกของจังหวัดเชียงราย
หญิงสาวไม่คาดคิดว่าการมาเมืองเหนือในครั้งนี้
นอกจากจะได้รู้ ความลับ บางอย่างที่พี่ชายปกปิดไว้แล้ว
ยังทำให้หัวใจเธอได้สัมผัสความอบอุ่น ละมุนละไม
และเติมเต็มเศษเสี้ยวของความรู้สึกที่ขาดหาย
อาจเป็นเพราะพี่หรือเป็นพรหมลิขิต
จึงพาให้เธอมาพบ อาเช หนุ่มชาวเขาเจ้าของไร่กาแฟ
ผู้อยู่ร่วมในวินาทีสุดท้ายของพี่ชายเธอ
ชายผู้มีดวงตาสีเทา หลอมละลายหัวใจคนอยู่ใกล้
ความรักที่ก่อตัวขึ้นมีฤทธิ์รุนแรงไม่ต่างกับกาเฟอีน
ส่งผลข้างเคียงให้ใจสั่นและเสพติดทุกลมหายใจเข้าออก
ปล่อยหัวใจไปกับหมู่ไม้ สายน้ำ และผืนฟ้ากว้าง
แล้วไออุ่นจากกาแฟและไอรักจากคนรอบข้าง...จะเยียวยาหัวใจอันบอบช้ำเอง
เป็นดราม่าโรแมนติกแนวอบอุ่นอ่อนโยน รักษ์โลก รักธรรมชาติ น้ำ ฟ้า ป่า เขา...
อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะเล่มนี้
เรื่องย่อๆ ก็ประมาณปกหลังนั่นเลยค่ะ
คงไม่ต้องเพิ่มเติมอะไรอีก...
เป็นนิยายจากนักเขียนนามปากกาใหม่ที่หยิบมาอ่านแบบไม่ได้คาดหวังมากนัก
ทว่าความรู้สึกที่ได้หลังอ่านค่อนข้างเกินคาดหมายไปเยอะ...
ด้วยรู้สึกถึงความอบอุ่น ละมุนละไม และกลมกล่อมลงตัวมาก
ขณะอ่านก็เหมือนจะกรุ่นๆ กลิ่นกาแฟสดหอมหวลอวลอาย
ทั้งสามารถรับรู้และสัมผัสได้ถึงสิ่งที่ผู้เขียน
ต้องการจะส่งและสื่อให้ผู้อ่าน
ด้วยพล็อตที่เรียบง่ายไม่ซับซ้อน
แต่ก็มีแอบซ่อนมุกซ่อนปมไว้ในพล็อตย่อยที่น่าสนใจทีเดียว
เช่นปัญหาของชาวไร่กาแฟบนดอย
ที่ต้องเผชิญกับการถูกเอารัดเอาเปรียบจากนายทุนและพ่อค้าคนกลาง
หรือปัญหาครอบครัวแตกแยกที่ส่งผลถึงผู้เป็นลูก...
มาจนถึงปัญหาท้องไม่พร้อมของเด็กวัยรุ่น ฯลฯ
แม้การดำเนินเรื่องจะค่อนข้างเรียบๆเรื่อยๆ ไปหน่อย
แต่ก็เป็นไปตามขนบนิยายแนวๆนี้ ล่ะค่ะ
ด้วยสำนวนภาษาที่ลื่นไหล
จนแทบไม่น่าเชื่อว่านี่เป็นนิยายเล่มแรกของผู้เขียน...
การจัดวางสัดส่วนของเรื่องก็ทำได้อย่างพอเหมาะพอเจาะ
ทั้งในส่วนที่เป็นเรื่องราวของพี่ชายนางเอก
ที่ถือเป็นทั้งจุดจบและจุดเริ่มต้น
และในส่วนความสัมพันธ์แบบค่อยเป็นค่อยไปของคู่พระ-นาง
มีความหน่วงความเบา มีมุมหวานมุมขม...
เหมือนรสชาติของกาแฟ อันเป็นธีมหลักของเรื่อง
การสร้างสรรค์ตัวละครก็ทำได้พอดีๆ มีความสมจริง
สมเหตุสมผลในระดับหนึ่งทีเดียว
โดยเฉพาะพระเอก...หนุ่มชาวชนเผ่าที่มีสำนึกรักถิ่นเกิดเต็มร้อย
เขามุ่งมั่นเรียนเกษตรศาสตร์เพื่อที่จะได้นำความรู้ไปพัฒนาชีวิตบนดอย...
ที่ไม่ได้มุ่งหวังความเจริญทางวัตถุ หากต้องการให้ผู้คนมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น
สาระข้อมูลต่างๆ เกี่ยวกับการทำไร่กาแฟ สายพันธุ์กาแฟ
ตลอดถึงวิถีชีวิตของชนเผ่าบนดอย
ที่สอดแทรกเข้ามาในนิยายก็มีความสมจริง
เห็นได้ชัดว่าผู้เขียนมีการทำการบ้านมาพอสมควร
อ่านแล้วค่อนข้างชอบเลยค่ะ
ถือเป็นนิยายรักโรแมนติกที่อ่านแล้ว...ดีต่อใจจริงๆ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
