|
หนึ่งร้อยพันรัก - สลักไว้ในใจเดียว - แรกเกี่ยวดวงใจ
ผู้เขียน : อัญชรีย์
ผู้พิมพ์ : สนพ.แจ่มใส
ขออนุญาตเมาท์มอยหลังอ่านทั้งสามเล่มสามเรื่องรวดเดียวแบบ 3 in 1...
โดยไม่ต้องก๊อปปกหลังมาวางแล้วนะคะ เพราะหนังสือชุดนี้ออกมาสักระยะหนึงแล้ว
มีเพื่อนบล็อกพูดถึงกันเยอะอยู่พอประมาณ...
ได้ชื่อว่าเป็นนิยายชุด เพราะพระเอกของทั้งสามเรื่องเป็นพี่น้องแฝดสาม
ที่หน้าตาเหมือนกันเด๊ะ ๆ เป็นพิมพ์เดียว แต่อุปนิสัยแตกต่างกันแทบจะคนละขั้ว...
หากจริง ๆ แล้ว เนื้อหาในแต่ละเล่มค่อนข้างแตกต่าง และเป็นเอกเทศต่อกัน
สามารถแยกอ่านเดี่ยวเล่มใดเล่มหนึ่งได้
แต่ถ้าใครเป็นแฟนคลับตัวจริงของคุณอัญชรีย์ล่ะก็ ก็น่าจะได้อ่านให้ครบทั้งสามเล่มนะคะ
เริ่มตั้งแต่เรื่องราวของพี่ชายคนโตอย่างนายหนึ่ง-อนัญญะใน
"หนึ่งร้อยพันรัก"
อาจจะด้วยความที่ถูกกำหนดให้เป็นพี่คนโต ทำให้อนัญญะเป็นคนที่ค่อนข้างเข้มงวดจริงจัง
มีความรับผิดชอบ และอยู่ในกรอบระเบียบ น่าเชื่อถือ...
ดังนั้น เมื่อจู่ ๆ ก็มีสาวน้อยหน้าใสบุกเข้ามาทวงสัญญาที่เขาไม่รู้อิโหน่อิเหน่ด้วย
ทำให้เขาเกิดอารมณ์หงุดหงิดขึ้นมาจึงเผลอบริภาษเจ้าหล่อนไปด้วยวาจาเผ็ดร้อน ไร้เยื่อใย
ต่อเมื่อเขาได้มารู้ความจริงจากนายเดียว - อนันยช แฝดคนกลางของเขา
ว่าแท้จริงสาวน้อยคนนั้นคือหนูแนน-สนธิลา เพื่อนข้างบ้านที่เคยตามติดเขาแจในสมัยยังเด็ก
และเธอก็ไม่ใช่เด็กสาวใจแตกอย่างที่เขาประณาม...
หากเธอเป็นว่าที่แพทย์หญิงที่มีอุดมการณ์สูงส่ง ด้วยเธอต้องการไปทำงานใช้ทุนในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้
เพียงแต่เธอมีปัญหาเพราะพ่อกับแม่ไม่อนุญาต
เว้นแต่ว่าเธอจะยอมแต่งงานกับคนที่พวกเขาจัดหาให้เสียก่อน
ทำให้เมื่อเธอพบกับอนันยช แล้วเขาอำเธอว่าเขาคือพี่หนึ่ง อนัญญะ
ด้วยท่าทีสนิทสนมเป็นกันเอง เธอจึงเอ่ยปากขอให้เขาช่วยปลอมเป็นแฟนหลอก ๆ ของเธอ
และนายเดียวก็ยอมตกปากรับคำอย่างง่ายดาย...
นั่นจึงเป็นที่มาของการทวงสัญญาที่สร้างความงงงันปนหงุดหงิดให้กับอนัญญะในเบื้องแรก
...............
เล่มนี้อ่านสนุกค่ะ คุณอัญชรีย์ยังคงรักษาคอนเซ็ปต์ "รักกำมะลอ" ของเธอไว้อย่างเหนียวแน่น
มีบทกุ๊กกิ๊กแง่งอนระหว่างพระ-นางให้ได้จิ้นได้ฟินกันกระจาย
แต่จุดดึงดูดที่โดดเด่นในเรื่องนี้ ไม่ได้อยู่ที่จุดนี้เท่านั้น
สำหรับตัวเองแล้วคิดว่าอยู่ที่บรรดาเพื่อน ๆ ร่วมก๊วนของนางเอก
ที่คนอ่านนิยายของนักเขียนนามนี้ย่อมจะคุ้นเคยกันเป็นอันดีอยู่แล้ว
โดยเฉพาะหมอปั๊บ - ปณิธิที่ยังคงอุปนิสัยกวน เกรียนไว้อย่างคงเส้นคงวา
แต่คนที่เคยอ่าน"มารร้ายคู่หมายรัก"มาก่อนอาจจะงงนิดหน่อยกับไทม์ไลน์
เพราะเล่มนั้นออกมาเมื่อราว ๆ สองปีก่อน หมอปั๊บเป็นพระเอกคู่กับน้องกล้วย-กัทลีรัตน์
แต่ในเล่มนี้กลับพาย้อนเวลาไปช่วงที่เขาเพิ่งเรียนจบ
และเริ่มจะทำงานใช้ทุนในโรงพยาบาลในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้พร้อมกับนางเอก
ในเรื่องนี้ ช่วงต้น ๆ หมอปั๊บจึงกลายเป็นตัวแปรสำคัญ
ที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาให้พระเอกของเราต้องคอยตามง้อนางเอกอย่างรีบด่วน
ก่อนที่เธอจะเห็นผิดเป็นชอบ หันมากิ๊กกั๊กกับหมอปั๊บตามคำยุแหย่ของเพื่อน ๆ ของเธอ
สาระและความน่าสนใจของเรื่องนี้อยู่ที่อุดมการณ์ของนางเอกกับเพื่อน ๆ
ที่เลือกจะไปทำงานใช้ทุนในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ในภาวะที่เกิดเหตุการณ์ไม่สงบในพื้นที่อยู่บ่อยครั้ง
จุดที่ชวนหงุดหงิดรำคาญใจในเรื่องนี้น่าจะเป็นตัวประกอบอย่างยายฤทัย เลขาหน้ามึนของนายหนึ่งนั่นแหละ
จุ้นจ้าน ก้าวก่ายเรื่องของเจ้านายจนน่าเกลียด
ส่วนตัวร้ายอย่างดุสิตานั่นก็ไม่ได้ร้ายวีนเหวี่ยงอะไรมากมาย
เป็นแค่คนที่มั่นใจในเสน่ห์ของตัวเองมากเกินไปเท่านั้นเอง...
มาถึงเล่มที่สอง "สลักไว้ในใจเดียว"
เป็นเรื่องราวของนายเดียว อนันยช (ตัวการที่ทำให้เกิดความเข้าใจผิดในเล่มแรกนั่นแหละค่ะ)
เรื่องราวจะแตกต่างจากเล่มแรกอย่างค่อนข้างจะสิ้นเชิง
เล่มนี้จะเรียกว่าเป็นงานชุมนุมฝาแฝดก็คงไม่ผิดนัก...
นับตั้งแต่พระเอก - อนันยช เป็นแฝดคนกลางในแฝดสามชาย
ส่วนนางเอกลลนาก็มีพี่สาวฝาแฝด-นลินี ที่เป็นแม่ตัวจริงของลูกพีช-ลูกพลัม
เด็กหญิงแฝดวัยสี่ขวบเศษ ๆ อีกหนึ่งคู่...
และแฝดคู่นี้เองที่กลายเป็นปมสำคัญ ก่อให้เกิดเป็นนิยายรักวุ่น ๆ เรื่องนี้ขึ้นมา
เริ่มตั้งแต่จู่ ๆ ลลนาก็จูงลูกสาวแฝดมาพบกับอนันยช ระบุว่าเด็กหญิงแฝดคู่นี้เป็นลูกสาวของเขา
พร้อมรูปถ่ายที่เป็นหลักฐานสำคัญว่าเธอเคยมีความสัมพันธ์...
หรืออย่างน้อยก็เคยรู้จักมักคุ้นกับเขามาก่อนจริง ๆ
อนันยชมั่นใจว่าเขาไม่ใช่พ่อของคู่แฝดนั้นแน่ ๆ
แต่ความที่เขารู้จักแฝดพี่และน้องของเขาดี
ทำให้เขาค่อนข้างเชื่อว่าคนที่ถ่ายรูปคู่กับหญิงสาวคนนั้น(และอาจจะเป็นพ่อของเด็กแฝด)
น่าจะเป็นอนัญลักษณ์ แฝดคนน้องของเขานั่นเอง
แต่ ณ ตอนนั้น อนัญลักษณ์ยังติดงานอยู่ต่างประเทศ
ไม่อาจมาพิสูจน์ตัวตนหรือแสดงความรับผิดชอบได้
ซ้ำยังต้องปิดเรื่องนี้เป็นความลับ ไม่ให้แฝดคนโตอย่างอนัญญะรู้เรื่อง
เพราะเกรงว่าเขาจะเรียกตัวอนัญลักษณ์กลับมา ทำให้เสียงานเสียการไปอีก
ภาระในการดูแลสามคนแม่ลูกจึงต้องตกเป็นของเขา...
คนที่แสนจะเกลียดเด็กเป็นที่สุดไปโดยปริยาย...
แต่ชะรอยคำกล่าวที่ว่า...เกลียดสิ่งไหน มักได้สิ่งนั้น...คงจะเป็นจริง
แม้เขาจะพยายามกันตัวเองออกห่าง โดยให้ความช่วยเหลือเฉพาะด้านการเงินและที่อยู่อาศัย
แต่ทำไปทำมาเรื่องราวมันกลับพัวพันซับซ้อน เข้าตัวมากไปกว่านั้น
ด้วยเหตุหลายประการ...
ตั้งแต่อนัญญะเกิดรู้เรื่องขึ้นมาอย่างบังเอิญ เลยบังคับให้เขาพาสามคนแม่ลูกเข้ามาอยู่ในบ้านเดียวกันกับเขา...
ฤทัยเกิดชอบลลนาจนคิดอยากได้เป็นน้องสะใภ้ ยุยงให้น้องชาย(ที่เธอเกรงว่าจะเบี่ยงเบนทางเพศ)ตามจีบ...
ลลนาเองก็ช่างเป็นคนหัวอ่อน ว่าง่าย ซื่อใสเกินกว่าจะเป็นเด็กใจแตกที่มีลูกตั้งแต่อายุสิบเจ็ด...
............
ฯลฯ
ทังหมดทั้งมวลนั่นออกจะสั่นคลอนความรู้สึกของอนันยชไม่เบา
แต่เขาไม่อาจจะคิดเกินเลยกับเจ้าหล่อนได้โดยเด็ดขาด...
ก็หล่อนเป็น"อดีต"คู่ขาของน้องชายเขา ต่อให้เป็นหนุ่มหัวสมัยใหม่ขนาดไหน
เขาก็ไม่อาจยอมรับความจริงข้อนี้ได้
เล่มนี้ออกแนวพาฝันที่สุดในชุดค่ะ...
พระเอกหล่อ เริ่ด รวย แถมเจ้าเล่ห์แสนกวนซะ
ส่วนนางเอกก็เป็นสาวซื่อ ๆ หัวอ่อน แต่ต้องปิดบังตัวตน
ไว้ภายใต้ภาพลักษณ์ของซิงเกิ้ลมัม อดีตเด็กใจแตกทีเคยพลาดจนมีลูกตั้งแต่อายุไม่ถึงยี่สิบ
ตัวละครโดดเด่นในเรื่องนี้ก็ต้องเป็นสาวน้อยคู่แฝด ลูกพีชกับลูกพลัมแหละค่ะ
ส่วนตัวชอบอ่านนิยายที่มีตัวละครเด็ก ๆ อยู่แล้ว เล่มนี้ก็น่าจะถือว่าเข้าทางที่สุดค่ะ
แต่แปลกใจกับยายฤทัย เลขาคุณหนึ่งจากเล่มก่อน มามีบทบาทไม่น้อยในเล่มนี้
ในฐานะที่สมรู้ร่วมคิดกับอนันยชปกปิดเรื่องของลลนามาแต่ต้น...
ซ้ำยังติดอกติดใจแม่ลูกสองอย่างลลนาจนอยากได้เป็นน้องสะใภ้
ที่แปลกใจก็คือ จากเล่มก่อน เจ้าหล่อนตั้งป้อมรังเกียจรังงอนสาวน้อยหน้าใสอย่างหมอแนนเป็นนักเป็นหนา
ทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็ไม่ได้เป็นญาติโกโหติกาอะไรกับคุณหนึ่ง แต่กลับทำท่ากีดกันจนน่าเกลียด
แต่มาตอนนี้ ลลนาในวัยใกล้เคียงกับหมอแนน จูงลูกแฝดหนึ่งคู่มาทวงสิทธิ์ค่าเลี้ยงดูจากพระเอก
ทั้ง ๆ ที่ยังไม่แน่ใจว่าเขาเป็นพ่อของเด็กแฝดนั่นหรือเปล่า
คะเนจากอายุของแม่และเด็ก แปลว่าลลนาต้องมีลูกตั้งแต่อายุสิบเจ็ด สิบแปด
สภาพการณ์น่ารังเกียจกว่าตอนที่หมอแนนมาทวงสัญญาความเป็นแฟนจากคุณหนึ่งเสียอีก
ยายฤทัยคนเดิมนี่แหละ กลับเอื้อเอ็นดู รักใคร่ชื่นชม ปนสงสารพร้อม
ไม่รังเกียจแม้สักนิดที่จะรับมาเป็นน้องสะใภ้ ...
ทำไมเปลี่ยนทัศนคติได้เร็วนักนะ
มาถึงเล่มที่สาม..."แรกเกี่ยวดวงใจ"
เรื่องราวของอนัญลักษณ์...แฝดคนสุดท้อง
(ผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่งว่าเป็นพ่อของเเด็กหญิงคู่แฝดจากเรื่องก่อนหน้า)
ชายหนุ่มผู้เย็นชา หวงแหนความเป็นโสดตัวพ่อ แต่เขากลับมีฟีโรโมนแรงกล้า
ดึงดูดสาวๆ ให้อยากจะโถมตัวเข้าหามากมาย...
รวมถึงนางเอกของเราอย่างหทัยภัทร เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อที่แอบหลงรักอนัญลักษณ์มาเนิ่นนาน
ขอสารภาพว่าเกือบอ่านเล่มนี้ไม่จบแน่ะค่ะ...มันเวิ่นเว้อ ยืดยาดที่สุด(คหสต.ล้วน ๆ น๊า)
เรื่องทั้งเรื่องตอกย้ำซ้ำซากอยู่แต่ทำยังไงพระเอกจะยอมรับ(ว่า)รัก ยอมกินนางเอกเสียที
แถมสถานการณ์ที่สร้างขึ้นมาเพื่อเป็นเหตุเป็นผลให้ทั้งคู่ต้องมาอยู่บ้านเดียวกัน
ใกล้ชิดกันก็โหดซะ...
ประมาณว่า...จู่ ๆ บ้านนางเอกก็เกิดเหตุฆาตกรรมหมู่
มีคนตายไม่ใช่แค่หนึ่งหรือสองศพ แต่ตายเกลื่อนถึงสี่ศพ!
แล้วนางเอกก็ให้ต้องรักบ้านนี้เป็นนักเป็นหนา ไม่ยอมย้าย ไม่ยอมขาย
ยังไงก็ต้องอยู่ในบ้านสี่ศพนี้ให้ได้ ร้อนถึงพระเอกต้องมาอยู่เป็นเพื่อนไง
ถึงได้บอก ว่าคนเขียนช่างสร้างสถานการณ์ได้โหดเหลือใจ
จุดหนึ่งที่ทำให้อ่านเรื่องนี้ได้จบทั้ง ๆ ที่รู้สึกค่อนข้างฝืดและฝืนกับเนื้อเรื่อง
ก็คือเรื่องนี้ดำเนินเรื่องโดยนางเอก...ผ่านสรรพนาม"ฉัน"
ซึ่งเป็นแนวที่ส่วนตัวชื่นชอบ...แม้ว่า(เฉพาะเล่มนี้)จะไม่ค่อยอินกับนางเอกสักเท่าไหร่ก็ตาม
ตัวละครเด่น ๆ ในเรื่องนี้น่าจะเป็นยายเจ๊เดซี่
เพื่อนสนิทนางเอกที่คอยจิกกัดแกมยุยงส่งเสริมให้นางเอกอ่อยพระเอกอยู่นั่นแล้ว
กับแม่บ้านหน้าตาย(แต่ฉลาดล้ำลึกมาก)อย่างใบตอง ที่ตามอนัญลักษณ์
มาอยู่เป็นเพื่อนหทัยภัทร เพราะเจ้าหล่อนไม่กลัวผีกับเพื่อกันข้อครหานั่นเอง
สรุปนะคะ...อ่านจบแล้วทั้งสามเล่มสามเรื่อง ชอบตามลำดับมาเลยค่ะ
เล่มแรกดูสมเหตุสมผล ความที่นางเอกเป็นหมอ และทำงานในพื้นที่อันตราย
ก็จะมีเรื่องราว บรรยากาศของการทำงานให้ได้ติดตาม คอยเอาใจช่วย
ในเรื่องของความรักก็กุ๊กกิ๊กๆ มีการตามง้องอน ตามหึงหวงกันให้ได้จิ้นได้ฟินกันกระจาย
เรื่องที่สองก็มาอันดับสองแล้วกัน แม้จะชอบนิยายที่มีตัวละครเด็ก ๆ เป็นตัวชูโรง
แต่ที่ให้คะแนนเรื่องนี้น้อยกว่าเล่มแรกก็อาจจะเป็นด้วยมันออกแนวดราม่าพาฝันไปนี๊ดนึง
แล้วก็ฝาแฝดมันเยอะเกินเหตุเกินผลไปนิดนึงอะ
เล่มสุดท้ายก็อย่างที่บอก เรื่องทั้งเรื่องมีแต่อาการเวิ่นเว้อเพ้อพล่ามของนางเอก
ที่หลงรักพระเอก ทีส่วนตัวมองไม่เห็นเสน่ห์ดึงดูดซักกะนิด
แถมแสดงออกถึงความหื่น...อย่างเปิดเผยและออกนอกหน้ามาก
ไม่รู้สิ มันไม่อินอะ
(แต่ก็อ่านจนจบนะ แปลว่าเขาก็คงมีดีของเขาแหละ แหะ ๆ )
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
แต่มีสามเล่มก็เลยท้อนิดหน่อย
เดือนนี้น่าจะได้เริ่มอ่านซักเล่มก่อนค่ะ