|
บัลลังก์ดอกไม้
ผู้เขียน : คีตา
ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(พ.ค. 56)
350 หน้า ราคา 275 บาท
โปรยปกหลัง
เมื่อตำแหน่งผู้นำตระกูลสัตยารักษ์
และบริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่ยิ่งใหญ่ได้ถูกผลัดเปลี่ยน
'อนาวินทร์' หนุ่มไฮโซหัวสูง ผู้ไม่เคยมองเห็นใครอยู่ในสายตา
ดูถูกคนอื่นจนเรียกว่าเป็นนิสัย คิดว่าบัลลังก์ทองนั้นจะตกเป็นของเขา
แต่พอพินัยกรรมถูกเปิดกลับไม่เป็นตามที่หวัง
เพราะมันระบุให้ 'พุดชมพู' สาวห้าวเจ้าของไร่ดอกเบญจมาศ
ที่ติดหนี้อดีตผู้นำสัตยารักษ์ต้องมารับภารกิจดัดนิสัยอนาวินทร์
ให้เปลี่ยนเป็นคนใหม่ ครบหนึ่งปีเขาจึงจะได้สมบัติทั้งหมด!
ด้วยเงื่อนไขจากพินัยกรรมประหลาดนี้เอง
ได้ร้อยรัดผูกพันผู้หญิงกระโดกกระเดก
และผู้ชายยโส เอาแต่ใจ เข้าด้วยกันอย่างไม่มีทางเลือก
แม้จะเริ่มต้น...ด้วยความขัดแย้ง ทว่าเมื่อความรักบังเกิดขึ้นกลางใจ
พายุร้ายจึงกลายเป็นสายลมอบอุ่นที่โอบอุ้มดอกไม้ให้เบ่งบานงดงาม
หลังอ่าน
โรแมนติกคอเมดี้อ่านง่ายสบายอารมณ์ค่ะเล่มนี้
เป็นพล็อตที่คุ้นเคยมาก...
พระเอกเป็นหนุ่มหัวสูง เย่อหยิ่งเพราะถูกเลี้ยงดูมาแบบตามใจมาโดยตลอด
จนกลายเป็นคนเอาแต่ใจตัว ไม่เห็นหัวผู้อื่น
ทำให้คุณปู่เกิดความกังวลว่าวันหนึ่ง หากเขาต้องก้าวขึ้นมาปกครองคน
ด้วยนิสัยเช่นนี้อาจจะทำให้เกิดผลเสียในภายหลัง
ท่านจึงกำหนดเงื่อนไขในพินัยกรรม ให้เขาต้องมีคนมาดัดสัน...เอ๊ย...ดัดนิสัย
ก่อนที่จะได้รับมรดก เป็นผู้นำตระกูลเต็มตัว
ตามที่ปรากฏในเรื่องย่อข้างบนนั่นเลยค่ะ
แน่นอนว่าสำหรับพุดชมพูแล้ว งานนี้ไม่ใช่งานง่าย ๆ
ทั้งเงื่อนไขก็ไม่ได้บีบบังคับให้เธอต้องทำตาม
แต่ด้วยความกตัญญูรู้คุณที่เธอมีต่อคุณปู่เล็ก ที่ท่านได้ให้ความช่วยเหลือ
ครอบครัวของเธอมาตลอดในยามชีวิตตกต่ำ
เธอจึงตัดสินใจรับเป็นผู้ดูแล ดัดนิสัยชายหนุ่มที่มองว่าเธอเป็นพวกบ้านนอกหิวเงิน บลา ๆ ๆ
ชอบนิสัยนางเอกค่ะ เธอเข้มแข็งอดทน เฉลียวฉลาดทันคนดี
ไม่ว่าจะถูกแกล้ง ถูกดูถูกดูหมิ่นขนาดไหนเธอก็ไม่ยั่น
มีการตอบโต้เอาคืนอย่างสาแก่ใจคนอ่าน
ฝ่ายพระเอกนั่น เริ่มต้นมาก็ร้ายสุดๆ แต่เมื่อเรื่องราวดำเนินไปเรื่อย ๆ
เราก็จะได้เห็นเขาในอีกมุมหนึ่ง...
เหมือนที่เขาก็เริ่มเห็นพุดชมพูในอีกมุมหนึ่งเช่นกัน
ความใกล้ชิดจึงก่อเกิดเป็นเยื่อใยผูกพัน แล้วก็กลายเป็นความรักในที่สุด
แต่ในเรื่องไม่ค่อยมีเลิฟซีนหวาน ๆ สักเท่าไร่หรอกนะคะ(มีบ้าง แต่น้อยอ่ะ)
เพราะนิยายไม่ได้เน้นตรงจุดนั้น (ซึ่งถือว่าเป็นแนวที่คนอ่านคนนี้ชอบอ่ะ)
เรื่องนี้จะเน้นในเรื่องของทัศนคติในการมองโลกมองคน
การตัดสินคนและการทำงาน...
การเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อผู้อื่น รวมถึงการทำประโยชน์ให้กับส่วนรวม
โดยไม่หวังชื่อเสียงเงินทองหรือสิ่งตอบแทนใดๆ
จุดที่ชอบอีกจุดหนึ่งของเรื่องนี้คือบทบาทของคนเป็นแม่ค่ะ
แม่อย่างทิพนาถ(แม่พระเอก ถึงจะเป็นแม่เลี้ยง
แต่อย่างน้อยก็เป็นแม่ที่ได้เลี้ยงดูเขามาแต่เล็กแต่น้อยนั่นแหละ)
กับแม่อย่างภัทรา(แม่นางเอก)ช่างแตกต่างกันสุดขั้ว
แต่ทั้งสองแม่ต่างก็มีส่วนสำคัญที่หล่อหลอมให้ทั้งสองคนเติบโตขึ้นมาเป็นเช่นนี้
และสุดท้าย แม่ทั้งสองคนก็หันหน้ามาจับมือกัน
เฝ้าดูความรักความสุขของลูก ๆ ของตนเอง
ชอบคำพูดประโยคหนึ่งของแม่นางเอกที่เตือนสติลูกสาวไม่ให้เข้มงวดกับอนาวินทร์จนเกินไป
"...เขายังไม่พร้อมก็อย่าบังคับกันเลยนะ ใจคนน่ะ ยิ่งบังคับมันก็เหมือนบีบคั้น
คนที่ขาดน่ะควรเติม ไม่ใช่ตักออก"
บรรยากาศของเรื่องโดยเฉพาะพาร์ทที่พระเอกต้องไปอยู่ที่ไร่ดอกไม้
ของนางเอกนั่นก็น่ารักดีค่ะ ให้อารมณ์มุ้งมิ้ง ๆ ดี
มีฉากกุ๊กกิ๊กๆ ให้ได้จิ้นกระจาย
แต่นิยายต้องมีตัวร้าย...และตัวร้ายในเรื่องนี้ก็ไม่ใช่อื่นไกล
ล้วนแต่เป็นคนใกล้ตัวพระเอกทั้งนั้น
ซึ่งก็เป็นไปตามขนบนิยายแนว ๆ นี้แหละค่ะ เดาเรื่องได้ไม่ยาก
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกในชุด"มายาดอกรัก"ค่ะ
อีกเล่มในชุดคือ"มงกุฏสายน้ำผึ้ง" เขียนโดย'ลิษา'
จริง ๆ แล้วอ่านเล่มนี้รอบแรกตอนที่หนังสือออกใหม่ ๆ
ความที่ยังไม่ได้อ่านเล่มหลังจึงยังไม่ได้รีวิวขึ้นบล็อก
รอนานไปจนลืมเลือนหมดสิ้น มาเห็นข่าวการสร้างละคร
เห็นแคสติ้งแล้วน่าสนใจเพราะชื่นชอบทั้งพระเอก-มาริโอ้และนางเอก-เต้ย จรินทร์พร
เลยรื้อมาอ่านใหม่
อ่านเล่มนี้จบแล้วก็พลอยหยิบ'มงกุฏสายน้ำผึ้'งมาอ่านคู่กันไปเสียเลย
มงกุฎสายน้ำผึ้ง
ผู้เขียน : ลิษา
ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(พ.ค. 56)
425 หน้า ราคา 315 บาท
โปรยปกหลัง :
วังดิลกภพแสนยิ่งใหญ่อัครฐาน
บัดนี้ปราศจากผู้ถือครองที่เหมาะสม
หม่อมหลวงปลายแถวแบบ ก้องภพ คือตัวเลือกอันดับต้นๆ
ที่จะได้เป็นหัวหน้าตระกูลเก่าแก่นี้
ทว่า...มีใครเคยถามเขาบ้างไหม
ว่าต้องการรับภาระหน้าที่อันใหญ่หลวงนี้หรือไม่
ในขณะที่ก้องภพพยายามดิ้นหนี สายน้ำผึ้ง ที่มีความทะเยอทะยานสูง
อยากได้ซึ่งยศศักดิ์ กลับพยายามผลักดันทุกวิถีทางให้เขายอมรับมัน
เธอไมได้หวังดีกับเขา แต่ต้องการในสิ่งที่เป็นของเขาต่างหาก!
สายน้ำผึ้งก้าวเข้ามาในชีวิตของก้องภพอย่างมีเป้าหมาย
มุ่งมั่นที่จะคว้าเอามงกุฏแห่งความสำเร็จมาครอบครองให้ได้
แต่เมื่อได้มงกุฎมานอนกอดแล้ว เธอกลับหวั่นผว่าว่า
วันที่ก้องภพรู้ความจริง เขาจะยังรักเธออยู่อีกหรือไม่
เรื่องย่อเพิ่มเติม
สายน้ำผึ้ง สาวน้อยวัยใส(น้องสาวของพุดชมพู เจ้าของไร่อุ่นรักจากเรื่องบัลลังก์ดอกไม้นั่นเอง)
เพิ่งเรียบจบมาใหม่หมาด เธอต้องหางานทำให้ได้
ก่อนที่แม่และพี่สาวจะบังคับให้เธอต้องกลับไปช่วยงานของครอบครัวที่เธอแสนจะรังเกียจ
เธอเป็นคนทะเยอทะยานและหัวสูง
เบื้องต้นเธอตั้งเป้าสมัครงานแต่ในองค์กรหรือบริษัทใหญ่ ๆ ที่มีการแข่งขันสูง
แต่หลังจากไปกรอกใบสมัครไว้หลายต่อหลายที่ รองเท้าสึกไปหลายคู่
เธอก็ต้องค่อย ๆ ลดระดับสเป้กงานลงเรื่อยๆ...
จนวันหนึ่ง เธอก็ได้พบกับก้องภพ ชายหนุ่มแสนดีมีน้ำใจ
ที่สร้างวีรกรรมเล็ก ๆ ให้เธอประทับใจจนย่องตามเขาไปถึงบริษัทของเขาโดยไม่รู้ตัว
และในที่สุด เธอก็มาลงเอยที่ตำแหน่งแม่บ้านประจำบริษัทออกแบบแห่งนั้น
โดยมีก้องภพ หนึ่งในหุ้นส่วนบริษัทเป็นแรงบันดาลใจ
และวันดีคืนดี เธอก็แอบรู้ความลับ ปูมหลังชีวิตของก้องภพว่า
แท้จริงแล้วเขามีฐานันดรเป็นถึงหม่อมหลวง ทายาทเพียงคนเดียวแห่งวังดิลกภพ
แต่เขาช่างมักน้อยสันโดษและรักศักดิ์ศรียิ่งชีวิต
เพราะเขาเอาแต่ปฏิเสธการเรียกตัวเข้าไปรับหน้าที่ผู้นำตระกูลอันสูงส่ง
เพราะภาพจำอันขมขื่นในอดีต ครั้งที่ถูกขับไล่ไสส่งโดยเหล่าเครือญาติ
ยังคงฝังตรึงในใจไม่รู้เลือน...
ร้อนถึงสายน้ำผึ้ง ผู้หมายมั่นปั้นมือว่า...หม่อมหลวงก้องภพนี่แหละที่จะเป็นสามีในอนาคตของเธอ...
จะต้องหาทางลบทิฎฐิในใจของเขา ก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งสูงสุดในวังดิลกภพให้จงได้
แม้จะต้องฝ่าฟันอุปสรรคขวากหนามหนักหนาสาหัสแค่ไน
สายน้ำผึ้งก็ไม่หวั่น....
หลังอ่าน...
เล่มนี้ก็อ่านรอบสองเหมือนกัน รอบแรกอ่านไม่จบอ่ะ
มันตะขิดตะขวงใจกับนิสัยของนางเอกเลยอ่านไปครึ่ง ๆ กลาง ๆ
พอวางแล้วก็ลืมยาวไปเลย แหะ ๆ
ส่วนตัวคิดว่า อาจจะเป็นเพราะนิยายเล่มนี้
ออกมาในช่วงที่แนวนิยายไทยเริ่มมีการเปลี่ยนผ่านยุคสมัย
แนวนางเอกร้ายกำลังมาแรง...
แล้วไอ้เรามันก็คนอ่านโลกแคบ หัวโบราณอ่ะ
ยังรับไม่ได้กับการเปลี่ยนแปลงสักเท่าไหร่ ออกแนวแอนตี้นิยายที่ให้นางเอกเป็นฝ่ายรุกผู้ชายก่อน...ก็เลยอ่านไม่รอดในครั้งนั้น
แต่ในช่วง 1-2 ปีที่ผ่านมานี่ ปรากฏว่านิยายแนว ๆ นี้มันผุดขึ้นมาเต็มชั้นหนังสือไปหมด
นางเอกแต่ละนางเลเวลความแรงออกจะหนักหน่วงกว่าสายน้ำผึ้งเป็นสิบเท่า
ประกอบกับได้อ่านรีวิวเรื่องนี้จากเพื่อนบล็อกหลายคน
แม้ความเห็นจะไม่ได้ไปในทิศทางเดียวกันเสียทั้งหมด
แต่โดยรวมแล้วดูเหมือนว่าจะมีเสียงชื่นชมไม่น้อย...
เลยแง้มใจให้กว้างอีกนิด ค่อย ๆ อ่านใหม่ อย่างพยายามที่จะไม่คาดหวัง
ไม่ตั้งธงตัดสินตัวละครตามมุมมอง(อันคับแคบ)ของตัวเอง...
แล้วก็ได้ผลค่ะ...อ่านไป ๆ เฮ้ย...สนุกแฮะ
ยายนางเอกที่รังเกียจชีวิตบ้านนอก ใฝ่สูงทะเยอทะยาน
จอมวางแผน เจ้าเลห์เฉโก เจ้ามารยา แอ๊บแบ๊ว...
แถมแอ๊วผู้ชายก่อนอย่างสายน้ำผึ้ง...
กลายเป็นน่ารักน่าลุ้นน่าเอาใจช่วยในการอ่านรอบนี้อ่ะ
ส่วนพระเอกที่อ่อนแอ เย็นชาท่ามากอย่างก้องภพก็ดูจะดูจะมีที่มาที่ไป
มีเหตุมีผลในอาการอึน ๆ ซึน ๆ ของเค้า
อ่าน ๆ ไป กลับจะดูดีมีเสน่ห์ไปอีกแบบ
เนื้อหาเรื่องราวแม้จะออกแนวดราม่าพาฝันค่อนข้างสูง
ผสมผสานมุกตลกฮา ๆ ก็เยอะ แต่ก็ใช่ว่าจะมีแต่น้ำเน่าโหรงเหรงไปเสียทั้งหมด
ผู้เขียนเค้าก็มีแอบแฝงสาระข้อคิดไว้เนียน ๆ เหมือนกันค่ะ
โดยเฉพาะเรื่องของการโกหกหลอกลวง อย่างที่สายน้ำผึ้งทำอยู่
เพราะสุดท้าย...เธอก็ต้องมาตกหลุม(คำโกหก)ที่ตัวเองเป็นคนขุดนั้นเสียเอง
อยู่ที่ว่าเธอจะกลับตัวกลับใจ ปรับเปลี่ยนตัวเอง
และคนที่เธอรักและรักเธอจะยอมรับและให้อภัยในความเป็นเธอได้หรือไม่
ไปลุ้นกันในนิยายเลยค่ะ
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
