A Day inLife of a Translator

นี่เป็นหัวข้อสัมนาช่วงเช้าในงานLanguageShow 2014 ที่ลอนดอน เมื่อวันที่ 19 ตุลาคม 2557

วิทยากรคือเหล่าสมาชิกของสถาบันCIOL ที่มาร่วมแบ่งปันประสบการณ์ในการทำงานเป็นเจ้านายตัวเอง (freelancer) ส่วนใหญ่จะเป็นสิ่งที่เราและนักแปลที่เข้าร่วมประชุมหลายๆคนรู้อยู่แล้วเพราะอยู่ในวงการมานาน มีก็แต่นักเรียนแปลหน้าใหม่ที่อาจจะได้อะไรนำไปใช้ในการทำงาน เราจะสรุปส่วนที่น่าสนใจให้อ่านแล้วกันเนาะ

นักแปลหางานแปลได้อย่างไร เรื่องนี้เราเคยเขียนในบล็อกเก่าโปรดกลับไปอ่าน ที่เราอยากเสนออีกครั้งคือนักแปลสามารถหางานแปลได้โดยการเริ่มเป็นอาสาสมัคร ของอังกฤษนั้นหมายถึงอาสาสมัครตามค่ายผู้ลี้ภัย ไม่รู้ว่าใช้ภาษาอะไรกันบ้าง ถ้าของไทย แล้วเป็นค่ายผู้ลี้ภัย เราเดาว่าน่าจะเป็นภาษาพม่า เขมร หรือภาษาแปลกๆ

วิทยากรอธิบายว่าข้อเสียของการทำงานแปลคือเหงา เพราะทำงานอยู่หน้าจอคอมพ์คนเดียวทั้งวัน ปัญหานี้แก้ไขได้ด้วยการสมัครสมาชิกกลุ่มนักแปลต่างๆ เช่น Transnet,ITI จะมีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นมีเพื่อนออนไลน์ให้คุยเรื่องงานแปลได้

อีกอย่างที่วิทยากรบอกคืออาชีพนักแปลมีรายได้ไม่แน่นอน กว่าจะได้งานสม่ำเสมอช่วงแรกนักแปลอาจต้องทำงานอื่นควบคู่ไปด้วยเพื่อให้มีรายได้เพียงพอ (แน่ะฝรั่งยังบ่น)

วิทยากรท่านที่สองมาพูดเรื่องตารางงานในแต่ละวัน ถึงแม้นักแปลจะทำงานที่บ้านแต่ก็ควรจะกำหนดตารางไว้ ไม่อย่างนั้นจะมีกิจกรรมต่างๆ เข้ามาแทรกทำให้งานไม่เป็นไปตามกำหนด

ตัวอย่างของวิทยากรท่านนี้คือเริ่มทำงาน 8.30 น. พอถึง 10.30 น. เบรคดื่มกาแฟ อ่านจดหมาย สักพัก ก็มาทำงานต่อ แล้วทานข้าวเทื่ยง พอบ่ายๆ อาจจะทำงาน edit ของลูกค้าอีกรายนึง แล้วต่อด้วยการไล่ตอบอีเมลลูกค้า สุดท้ายสิ้นวันปิดด้วยการอัพเดทไฟล์ glossary เทคนิคที่เกี่ยวกับโปรเจ็กต์ที่ทำ

ถ้าจะเอาตารางของเราดูด้านล่างเลย

7.30 น. ตื่นมากินข้าว แปรงฟัน (ยังไม่อาบน้ำ)

8.00 น. ตอบอีเมลลูกค้าก่อนเพราะอีเมลสะสมมาตั้งแต่เมื่อคืน(เรารับงานต่างประเทศด้วย อีเมลจะเข้าไม่เป็นเวลา)

9.00 น. เริ่มแปลงาน (2 ชั่วโมง = 1,500 คำ โดยประมาณ)

11.00 น. อาบน้ำ แต่งตัว ออกไปกินข้าวในเมือง ส่งเอกสารให้ลูกค้าที่ไปรษณีย์

13.30 น. กลับถึงบ้าน แปลงานต่อ (2 ชั่วโมง = 1,500 คำ โดยประมาณ)

15.30 น. พักเล่นกับแมว เก็บจดหมายเข้าบ้าน

16.30 น. แวะไปหาป้าแถวบ้าน เม้าท์มอยเรื่องต่างๆ ในหมู่บ้าน

17.30 น. กลับบ้าน ทานข้าวเย็น

18.30 น. ทำงานต่อ (2 ชั่วโมง = 1,500 คำ โดยประมาณ)

20.30 น. อาบน้ำ นอน

จากตารางด้านบนจะเห็นว่า ถ้าทำตามเวลานี้ จะทำงานได้วันละ 4,500 คำ x 2 บาท = 9,000 บาท แต่ในความเป็นจริงทำไม่ค่อยได้หรอก มีเรื่องขัดจังหวะเยอะ ไหนจะเพื่อนโทรมานัดเจอ น้องชวนไปห้างอยากไปดูหนัง หรือนั่งๆ เบื่อ ก็เปิด Facebook ดูมันซะชั่วโมงนึง ถ้าเหนื่อยมากๆ ก็นอนกลางวันเลย productivity ก็ลดลงตามไปด้วย

วิทยากรท่านที่สามพูดต่อยอดจากท่านก่อนๆ คือ การรักษาธุรกิจแปล หัวใจสำคัญคือการพัฒนาตนเองอยู่เสมอด้วยการเข้าอบรม CPD แสวงหาความรู้ รักษาฐานลูกค้า

สำหรับเรื่องประเภทของลูกค้าลูกค้าบริษัทให้ค่าแปลสูงกว่าลูกค้าประเภทเอเจนซี่แปล(แหงแซะเพราะไม่โดนหักค่าหัวคิว) แต่ก็หาลูกค้าประเภทนี้ได้ยากกว่า ข้อเสียคือลูกค้าประเภทบริษัทมักจะไม่เข้าใจกระบวนการแปล ส่งงานแล้วจะเอาเลย นักแปลต้องอธิบายว่า freelancer ทำงานไม่เหมือนเอเจนซี่ไม่ได้มีทีมที่กระจายงานได้ ซึ่งทำให้ค่าแรงไม่แพงเท่ากับจ้างเอเจนซี่แต่ speedก็อาจไม่ทันใจ

เราก็เคยอธิบายลูกค้าก่อนเราบินมาอังกฤษมีลูกค้าจะให้แปลรายงานการวิเคราะห์ทางการเงิน 60 หน้าให้เวลา 7 วัน เราบอกว่าเราทำได้ แปลวันละ 10 หน้า (4,000 คำ) นี่คือความเร็วปกติของเราแต่ปัญหาคือ คิวเต็ม ลูกค้าจองคิวเราเต็มถึงสิ้นเดือนธันวาคมแล้วเพราะเราได้โปรเจ็กต์ใหญ่ ไม่สามารถรับงานเร่งหรืองานไซส์ใกล้เคียงกันเพิ่มได้ รับได้เฉพาะงานยิบย่อยที่ทำได้ง่ายไม่ยุ่งยาก

เราบอกลูกค้าว่ารายงานการวิเคราะห์ทางการเงิน เป็นเอกสารลับ เราไม่จ้างช่วงถ้าทำต้องเป็นเราทำคนเดียว ลูกค้าปลายสายบอกว่า “ไม่จ้าง sub อย่างนี้ ยิ่งอยากให้ทำเลยค่ะ เสียดายจัง ไม่มีคิว” ลูกค้าประจำรายสำคัญๆ ของเราที่ยังจ้างเราเพราะเราไม่จ้างช่วงถ้าเป็นงานแปลกฎหมายคดีความ เอกสารลับ ส่วนงานอื่นๆมีจ้างช่วงประปราย แต่เราให้ผู้รับจ้างช่วงเซ็นสัญญารักษาความลับไว้เผื่อลูกค้าขอดู(มีนะเออ เราเซ็นสัญญา service agreement กับลูกค้าต่างประเทศ ในสัญญาระบุว่า ถ้าเรามีทีมหรือจ้างช่วงเราต้องให้ทีมของเราเซ็นสัญญารักษาความลับด้วย) น้องสาวเราก็เป็น subcontractorให้บริษัท เราก็จับเซ็นสัญญา งานคืองาน ไม่เกี่ยวกับความเป็นพี่น้อง ถ้าเลื่อนส่งงาน ก็จะโดนเราสังคยานาตามสมควร

**********

โปรดติดตามตอนต่อไปหัวข้อ BritishSign Language, CPD, และ Project Management มาอังกฤษครั้งนี้คุ้มมาก สัมนาไป4 หัวข้อ อบรมการแปลอีก 1 ประชุมสมาคมอีก1