ก็ทำต้มยำไปตามขั้นตอน ขออภัยที่ไม่มีภาพขั้นตอนการทำเพราะเก็บภาพไว้แค่นี้เพื่อจะได้จำได้ว่าเอาเจ้าหัวล็อบสเตอร์นี้มาทำอะไร
ลำพังน้ำซุปจากหัวล็อบสเต้อร์นั้น หอมและรสชาติเหมือนน้ำต้มกุ้งนั่นแหละ มันจึงส่งเสริมให้ต้มยำชามนี้หอมหวนชวนซดไม่เบา เราสองคนตายายจึงมีผัดผักเพิ่มอีกจานก็อิ่มอร่อยไปง่ายๆอีกมื้อ
ระหว่างนี้เรามีผลผลิตมะเขือเทศปลูกเองที่บ้านป่า อาหารแต่ละมื้อจึงจำเป็นต้องมีมะเขือเทศเป็นตัวตี เอ๊ย ตัวตั้งอยู่เสมอ ทำอะไรไม่ได้เลยก็ฝานๆใส่จานมาจิ้มเกลือกินเรียกน้ำย่อย มันจะเรียกได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ละค่ะ แต่ฝานมาครั้งละสามสี่ลูกก็เรียบร้อยไปทุกที อีกหลายๆวันอาจต้องเริ่มจำใจกินบ้างแน่ๆ แถมเก็บทีได้เป็นถาดแบบนี้
ส่วนมื้อกลางวันวันนี้มาในส้มตำมะละกอแบบเน้นมะเขือเทศรสชาติเรียบร้อยเหมาะกันเราสองตายาย เรียกได้ว่า กินอยู่แบบ มีก็กิน กินที่มี ไม่ติดข้องกับการกินอยู่แบบเลิศวิไลโดยไม่จำเป็น
จึงคงพอจะกล้อมแกล้มไปกับโจทย์นี้ได้อีกครั้งนะคะ
ขอให้มีความสุขทุกท่านค่ะ
กรุณางดโหวตหน้านี้นะคะ
ขอโหวตไว้ให้เรื่องอื่นๆในเอนทรี่ต่อๆไปค่ะ
Utada Hikaru - First Love (Piano & Violin Instrumental)
credit: YouTube & Uploader - pinkikay
แอบมาชิมอาหารฝีมือพี่ภาค่ะ อิอิ
ต้มยำน่ากินมาก
แต่ส้มตำ...แหะๆ หนูต้องพริกเยอะกว่านี้ค่ะ หนูติดกินเผ็ดและรสจัด เง่ออออ