เรื่องย่อหลังปกผู้คนต่างพากันนินทาเกี่ยวกับเถ้าแก่เนี้ยของโรงเตี๊ยมจ่างเติง
นางเป็นคนแปลก
ทั้งน่ารังเกียจ หน้าเงิน หน้าเลือด หว่านเสน่ห์เก่งยิ่งกว่าหญิงคณิกา
แต่ที่แปลกกลับไม่ใช่เรื่องนั้น
เถ้าแก่เนี้ยของโรงเตี๊ยมจ่างเติงทุกรุ่น ทุกคน จะทำในสิ่งเดียวกันต่อเนื่องยาวนานมานับพันปี
นั่นก็คือจุดโคมแดงหน้าประตูโรงเตี๊ยม ทรุดกายลงตรงตีนบันใด
และนั่งรอ...
รอเพื่อให้คนคนหนึ่งเดินผ่านมาแล้วเอ่ยถามว่า “เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า?”
อย่างนี้ทุกชาติไป
เล่ม 1
คุยกันหลังอ่านเรื่องนี้อ่านไปรีวิวไปเป็นรายเล่มอีกแล้วล่ะค่ะ เพราะว่าเล่มนี้เรามีแนวโน้มจะอ่านไม่จบก็เลยมาลงบลอกเพื่อเป็นการบังคับตัวเองด้วยน่ะนะ (ฮา) เราเคยอ่านเล่มหนึ่งมาแล้วครั้งนึงเมื่อนานมาแล้ว ตอนนั้นอ่านไปครึ่งเล่มได้มั้ง แล้วก็รู้สึกว่าพระเอกนี่ใจดำจริงๆแล้วก็ดรอปไปกลางทาง คราวนี้กะว่าจะมาอ่านให้จบล่ะค่ะ
ก็อ่านจบเล่ม 1 ไปก็เพลินๆเหมือนกันนะคะ โหลวซืออวี้ เถ้าแก่เนี้ยจอมงกที่ร่างจริงเป็นจิ้งจอกหิมะ กับ มือปราบปีศาจของสำนักซั่งชิงที่กลับมาเกิดใหม่ ก็อยากให้พระเอกนึกอดีตได้เร็วๆ เราแอบคิดว่าจริงๆแล้วถ้าพลอตมันไปในแนวที่ว่าพระเอกในอดีตกับปัจจุบันเป็นคนละคนกันก็น่าจะสนุกดีนะ แบบมันน่าจะมีความ angst อยู่ตรงที่ยังไงคนเป็นก็ชนะคนตายไม่ได้ใช่มั้ยล่ะคะ แต่ก็นั่นแหละยังไงก็เป็นคนเดียวกันอยู่แล้วล่ะ
ส่วนท่านหมอเผย คนนี้เหมือนยังก้ำกึ่งว่าจะปักธงตัวร้ายหรือพระรอง แอบอยากให้เป็นพระรอง อยากให้คนมาฟัดมาเหวี่ยงกับพระเอกหน่อย แล้วอยากให้เป็นคนที่มีภาษีดีพอด้วย ถ้ามีพระรองก็คงจะมีสีสันดีค่ะ
เนื้อเรื่องของชุดนี้เราคิดว่าไม่หนักมากค่ะ คิดว่าเป็นแนวอ่านสบายๆนะคะ แต่ก็ยังต้องรอดูเล่มต่อๆไปอาจจะมีดราม่าน้ำตานองรออยู่ก็ได้
E-book ที่ด้านล่างค่ะ ;) 
เล่ม 2
คุยกันหลังอ่านเอาจริงๆให้พูดตรงๆต้องบอกว่าทั้งบุคลิกพระเอกและนางเอกของเรื่องนี้ก็ไม่ค่อยถูกใจเราทั้งคู่ พระเอกก็มีความหัวแข็งใจดำ หัวโบราณที่ดูค่อนข้างยึดติด จนมันดูแบบในบางครั้งก็ดูไม่ค่อยมีเหตุผล ถึงจะเออเข้าใจว่านั่นคือ moral ที่พระเอกยึดถือก็เถอะ ส่วนตัวนางเอกก็คิดว่าถ้าใครชอบนางเอกสายใจแข็งต้องไม่ชอบนางเอกคนนี้แน่ๆเลยค่ะ
เนื้อเรื่องในเล่มนี้เราชอบโกวสุ่ยกับหุยซู่ แบบคาดไม่ถึงว่ามันจะมีฟีลของความแบบชาย-ชายนิดนึง แล้วเป็นแนวโศกนาฎกรรมช้ำรักด้วย คือหุยซู่ชอบโกวสุ่ยมากๆแน่ๆ แต่ว่าตัวโกวสุ่ยไม่รู้ว่าชอบในแง่นั้นเลยมั้ย คือคิดว่าทั้งสองคนก็ต่างรักกันนะ แต่ไม่แน่ใจว่าความรักที่มีให้กันเป็นแบบเดียวกันรึเปล่า แต่ก็เป็นความรักที่ตายแทนกันได้ทั้งคู่ ...ซาบซึ้งงง 5555
มาถึงเล่มสองแล้วก็รู้สึกว่าหมอเผยไม่ใช่พระรองแล้วล่ะค่ะ ปักธงเป็นตัวร้ายแน่แล้วล่ะคนนี้ เนื้อเรื่องของเล่มสองเรายังไม่ได้รู้สึกว่าเดินไปไหนเร็วมาก ก็ยังให้ฟีลเรื่อยๆอยู่บ้างค่ะ
มี E-book เช่นเคยค่ะ ;) 
เล่ม 3
คุยกันหลังอ่านพอมาเล่มนี้ก็เริ่มคลายปมแล้วล่ะค่ะ พระเอกเริ่มรู้เรื่องราวในอดีต บรรดาตัวร้ายเริ่มเผยตัวออกมา ความจริงเริ่มคลาย ก็รู้สึกยังไงดี สงสารนางเอกนะ อยู่มาพันปี พบพระเอกกี่ครั้งๆก็ตายตลอด แถมพระเอกก็ยังแทบไม่เคยแสดงออกว่ารักนางเอกจริงๆจังๆเลยด้วย ตอนนี้มีตัวละครใหม่คือจีชื่อ ซึ่งเอาตรงๆเราชอบเลยย น่ารักกก อยากให้เป็นแคนดิเดตพระรองแต่ว่านางเอกรักพระเอกขนาดนี้ จะมีหรือไม่มีพระรองคงไม่ต่างกันเท่าไหร่ เล่ม 3 หลังๆก็เริ่มเข้มข้นขึ้นมาบ้าง แต่ก็ยังไม่ถึงขนาดที่ต้องอ่านรวดเดียว มันก็ยังให้ความรู้สึกเรื่อยๆเหมือนเล่มที่ผ่านๆมาค่ะ
E-book ที่ด้านล่างค่ะ ;) 
เล่ม 4
คุยกันหลังอ่านก็จริงๆช่วงเล่มสี่นี่มาถึงแล้วก็ไฟจุดติดแล้วติดเลยเหมือนกันนะ เราอ่านรวดเดียวเลยค่ะเล่มนี้ ก็สนุกดี เป็นช่วงไคลแมกซ์ของเรื่อง พระเอกก็คือจำได้ทุกอย่างแล้ว กลายร่างเป็นพระเอกคลั่งรัก นางเอกก็ยังคลั่งรักพระเอกมากๆเหมือนเดิม ถึงตอนท้ายจะขอแก้แค้นสักนิดก็ตาม
เราคิดว่าช่วงเล่ม 4 ค่อนข้างสนุกเลยค่ะ หลังจากที่รู้สึกเนือยๆมาเกือบตลอดๆ
ตัวเผยเสี้ยนฟู่มีซีนที่เราประทับใจหลายซีนเลย ชอบในความทุ่มเทที่มีให้กับโหยวซือ แล้วในขณะเดียวกันก็ชอบสิ่งเล็กๆที่โหยวซือแสดงออกให้กับเผยเสี้ยนฟู่อย่างการที่ไม่ว่ายังไงก็จะไม่ยอมเผาเผยเสี้ยนฟู่เด็ดขาด ถึงจะจบแบบโศกนาฎกรรมก็ตาม คือชอบที่เผยเสี้ยนฟู่ประทับใจแล้วก็รักโหยวซือมากขนาดนั้น เพียงเพราะว่าความเวทนาเล็กๆที่มีค่ามากในช่วงเวลานั้นอะ
แล้วก็ค่อนข้างเสียดายบทจีชื่อ ทั้งๆที่น่ารักมาก แล้วก็จริงใจมาก แต่รู้สึกว่าบทค่อนข้าง under ตัวพระเอกเองเล่มนี้ก็รุกไม่หยุด นางเอกก็ไม่ได้มีตาเอาไว้มองใครนอกจากพระเอกอยู่แล้วด้วยล่ะนะ แอบอยากให้คนสำนักชั่งซิงรับรู้ถึงผลของสิ่งที่ตัวเองทำโดยเฉพาะเจ้าสำนัก คือรู้สึกว่าสุดท้ายแล้วก็ยังจมไม่ค่อยลงกันเท่าไหร่
เส้นเรื่องของผู้อาวุโสฮัวเหยาคือเราชอบมากก เรารู้สึกว่ามันเรียล แบบผู้ชายแบบนี้มีเยอะอะ
โดยรวมสี่เล่มเป็นชุดที่เราก็อ่านได้เพลินๆ แต่ส่วนตัวไม่ได้คิดว่าสนุกเวอร์ถึงขั้น A must แต่ก็ไม่ได้น่าเบื่ออะไรนะ ก็คิดว่าเพลินๆค่ะ มีจุดที่สนุกอยู่ มีจุดที่ประทับใจ แต่ในขณะเดียวกันมันก็เอื่อยๆยืดๆด้วยอะ
อ่านแล้วคิดถึงเรื่อง Yin Yang มาก แบบเรื่องระหว่างภพมนุษย์และปีศาจอะไรงี้ มีความสำนักปราบปีศาจ พลอตไม่ได้เหมือนกันหรอกนะ ประเด็นหลักๆคือคิดว่าเฉินคุนเหมาะกับบทใต้เท้าซ่งแน่นอน 5555555555
E-book ด้านล่างค่ะ ;) 
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [