เรื่องย่อหลังปกกามเทพกับพญายมราช เสมือนสองขั้วที่อยู่ตรงข้ามกัน แต่เมื่อต้องมาพบกัน ความวุ่นวายจึงบังเกิดทั้งชีวิตและหัวใจ
เรื่องราวระหว่าง ซีเฟิงหย่วน กามเทพหนุ่มเจ้าเสน่ห์จากสรวงสวรรค์ ผู้มีนิสัยร่าเริงเป็นกันเอง กับ จิงจั๋ว พญายมราชผู้มีนิสัยเข้มงวดและจริงจัง ซีเฟิงหย่วนเดินทางไปยังนรกภูมิเพื่อยืมสมุดชีวิตแห่งความเป็นและความตายของมนุษย์ แต่ขณะที่เขากำลังเดินชมสถานที่ระหว่างรอพญายมราช เขากลับหลงทางจนไปพบกับเด็กหนุ่มรูปงาม เขาพยายามช่วยเหลือเด็กหนุ่มคนนั้นเพราะเข้าใจผิดคิดว่าอีกฝ่ายเป็นนักโทษที่พยายามหลบหนี โดยไม่รู้ว่า...นั่นคือร่างจำแลงของผู้ปกครองนครขุมที่หนึ่ง
แม้ว่าซีเฟิงหย่วนจะเดินทางกลับมาจากยมโลกแล้ว แต่เขาก็ยังรู้สึกหวั่นใจกับพญายมราชผู้นั้นอยู่ไม่น้อย และลางสังหรณ์จริง เพราะผ่านไปเพียงครึ่งวัน อีกฝ่ายก็มาหาเขาถึงที่พร้อมกับท่าทางหมายมาดว่าจะมาเอาคืนในเรื่องที่ซีเฟิงหย่วนไปก่อความวุ่นวายไว้ในยมโลก...
คุยกันหลังอ่านเรื่องนี้คือดองไว้นานมากกก เพิ่งจะหยิบมาอ่าน คือมีอยู่ช่วงนึงที่เลิกอ่านวายจีนไป ซึ่งเป็นช่วงนี้ซื้อเรื่องนี้มาพอดี ก็เลยหยุดอ่านวายจีนไปนานทีเดียว
พอกลับมาอ่านอีกที ก็หยิบเรื่องนี้มาอ่าน พบว่าสนุกกว่าที่คิดมากเลย คืออาจจะเป็นเพราะอ่านแบบไม่คาดหวังอะไรด้วยละมั้งคะ
ทั้งพระเอกนายเอกน่ารักมากทั้งคู่ พระเอกออกจะขี้บังคับไปบ้าง ส่วนนายเอกเราชอบมากๆๆ สุดจะเท่ ยิ่งกลุ่มของนายเอกที่มีสี่คน มีซีเฟิงหย่วน ไป๋ลู่ เต่าดำแล้วก็อ๋าวเจิน ก็คือแบบสุดจะดีงาม ฉากตอนท้ายที่นายเอกเจออ๋าวเจินครั้งแรกคือแบบกริ้ดดดดดด ชอบมากกก ยิ่งฉากที่อ๋าวเจินบอกว่า ใช้ชีวิตอยู่เพื่อมองข้า โอ้โห ดีงามพระรามแปด 555555
สรุปคือยังไม่ได้หวีดพระเอก พระเอกในร่างแพะน้อยน่านักมาก เสียดายที่ไม่ได้เล่าช่วงที่อยู่ในร่างแพะเมื่อพันปีก่อนให้ละเอียด
คือจริงๆพลอตใหญ่มันใหญ่มากแล้วก็ดราม่ามาก แต่คนเขียนกลับเล่าแบบเหมือนโฟกัสอยู่ที่พระนาย แบบไม่เล่นใหญ่เท่าไหร่ ก็เลยรู้สึกว่าฉากพีคเป็นแนวแอนตี้ไคลแมกซ์นิดหน่อย คือมันอาจจะไม่ใช่แนวปล่อยพลังตูมตามด้วยแหละนะ แต่คือเคยชินกับแนวเทพเซียนที่ขยี้ดราม่า แต่เรื่องนี้กลับไม่ขยี้ก็รู้สึกลอยๆนิดนึง แต่ก็ทำให้โทนเรื่องเบาขึ้น อ่านสบายมากขึ้นด้วยแหละค่ะ
สรุปคือ อ่านง่ายๆสบายๆ นายเอกน่ารัก คนเท่คนคูล