![醉醒卖身 พบรักเมื่อสร่างเมา [ชุด ลำนำราตรีภิรมย์]](https://cdn-local.mebmarket.com/meb/server1/70133/Thumbnail/book_detail_large.gif?6)
เรื่องย่อหลังปกเพราะเจ็บใจที่เอกบุรุษคณิกาปฏิเสธตนอย่างไร้เยื่อใยด้วยมีจิตปฏิพัทธ์ต่อบุรุษซึ่งเป็นคู่แข่ง
‘ฟางจิ้งจาย’ นายน้อยรองสกุลฟางผู้ไม่เอาไหนจึงเมามายจนไร้ซึ่งสติ ครั้นรู้สึกตัวตื่นอีกครั้งก็พบว่าตนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงกับ ‘เฟิงรั่วเฉิน’ ชายผู้ที่ยอดคณิกาชายมีใจให้
เพียงพบว่าตนเผลอไผลไปมีสัมพันธ์ทางกายชั่วข้ามคืนกับคนที่ตนเหม็นขี้หน้าตอนเมาก็ว่าแย่แล้ว เฟิงรั่วเฉินยังจะให้เขาลงนามในสัญญา ‘ขายตัว’ เพื่อชดใช้ในสิ่งที่เขากระทำกับเฟิงรั่วเฉินอย่างป่าเถื่อนอีก
สวรรค์! ชีวิตของฟางจิ้งจายผู้นี้ยังอัปยศไม่พออีกหรือ!?
แต่ฟางจิ้งจายผู้นี้ฆ่าได้ หยามไม่ได้ ขายตัวก็ขายตัวสิ เรื่องแค่นี้ให้ทำคืนก็ถือว่าหายกันแล้ว!
หากทว่า...หมายจะเอาชนะพ่อค้าหน้าเลือดอย่างเฟิงรั่วเฉินไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เพราะคติของเฟิงรั่วเฉินคือ...เขาจะไม่ยอมทำการค้าที่ขาดทุนเป็นอันขาด หนึ่งคือเท่าทุน สองคือไม่ขาดทุน สามถึงจะเป็นกำไร
กระทำเขาเพียงหนึ่งครั้ง เขาจะเอากลับคืนถึงสามเท่า!
คุยกันหลังอ่านตอนเราอ่านเรื่องนี้ก็คือ จำได้ว่าอ่านมาแล้วแน่นอน (นี่คือการซื้อซ้ำซ้อนรึเปล่านะ /ฮา นี่คือเหตุผลที่เราเขียนบลอกเลยค่ะ เหมือนเป็นไดอารี่ให้ตัวเองว่าเรื่องนี้อ่านแล้วนะ)
เล่มนี้เป็นหนึ่งในชุด ลำนำราตรีภิรมย์ ค่ะ ซึ่งในชุดจะมี เอกบุรุษคณิกา (ถ้าอ่านเล่มนี้จะเดาได้เลยว่าเอกบุรุษคณิกาก็คือ โม่อวี้กับหวายอ๋องนั่นเองค่ะ) เหมยโปรยสู่วสันต์ (คิดว่าคู่นี้ยังไม่โผล่มาในเล่มนี้ปะ) แล้วก็ ทะเลเมฆขังใจ (คู่นี้มาในตอนท้ายของเล่ม คือพี่ใหญ่สกุลฟาง ฟางเซี่ยวจายและเยี่ยชิงอวิ๋น ค่ะ)
เรื่องนี้เริ่มต้นมาฟางจิ้งจายเมาแล้วเผลอหลับนอนกับเฟิงรั่วเฉิน ในอารมณ์ที่ฟางจิ้งจายเข้าใจว่าตัวเองขืนใจเฟิงรั่วเฉิน (ที่สุดท้ายก็ไม่รู้ว่าเกิดขึ้นจริงมั้ยอะนะ ที่แน่ๆคงไม่ได้ขืนใจละมั้ง แต่ไปถึงไหนเราไม่แน่ใจ) แล้วเฟิงรั่วเฉินขอคืนด้วยการขอรุกฟางจิ้งจายสามคืน 5555
เรื่องนี้เป็นการปะทะกันของอันธพาลน้อยอย่างฟางจิ้งจายกับคุณชายคลั่งรักอย่างเฟิงรั่วเฉิน แล้วก็มีรีบะแบบชัดเจนเลย เรียกว่าสลับกันแบบจริงๆ ถึงมันจะเทไปทางเฟิงรั่วเฉินเป็นพระเอกมากกว่าก็ตาม แต่เราก็ชอบไดนามิกของสองคนนี้นะคะ
เนื้อเรื่องค่อนข้างสบายๆชิลๆ เรียกว่าอ่านเอาฟินๆอะนะ ตอนหลังมีดราม่าที่หนักหน่วงกว่าอารมณ์โดยรวมของเรื่องอยู่บ้างคือเรื่องของพี่ใหญ่ ถึงจะรู้ก็เถอะว่าพี่ใหญ่จะรอดชีวิตกลับมา แต่ก็นับเป็นอีเว้นที่ทำให้ตัวละครทั้งคู่เติบโต ตัวนายเอกก็แบบเข้าใจผิดอะไรก็ไม่รู้ใหญ่โตมโหฬาร ตัวพระเอกก็ชอบเค้าแบบเงียบๆ ไม่ยอมบอกว่าชอบจนเข้าใจผิดกันไปใหญ่ แต่รวมๆก็คือยังชอบความน้ำเน่านี้ค่ะ (ฮา)
เล่มนี้เป็นแนวชิวๆ แต่ก็เราไม่คิดว่าจะได้กลับมาอ่านอีกรอบอะไร เล่มอื่นในชุดเราก็ไม่แน่ใจว่าจะอ่านมั้ย ก็ถ้ามีโอกาสอ่านจะมารีวิวให้ฟังในบลอกนะคะ
เรื่องนี้มี E-book ค่ะ กดได้ที่ปุ่มสีเขียว Get it Now ด้านล่างเลยค่ะ ;) 
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [