เรื่องย่อหลังปกเจียงลั่ว ใช้วิชาตัวเบากระโดดพริ้วขึ้นกลางอากาศ ปลายเท้าเเตะอยู่บนหน้าผากอันสูงชัน เขากระโดดไปมาไม่กี่ทีก็มาถึงริมธารน้ำใต้หุบเขาบนหลังของเขามีกระบุงสมุนไพรสะพายอยู่ เเละในนั้นเต็มไปด้วยสมุนไพรนานาชนิด
น้ำในลำธารใสสะอาดจนถึงก้นบึ้ง ริมธารมีก้อนหินก้อนเล็กก้อนน้อยมากมาย กวางตัวเมีย สองสามตัวกำลังก้มหน้าดื่มน้ำในลำธารด้วยท่าทีระเเวดระวัง พวกมันได้ยอนเสียงฝีเท้าดังมาในกระเเสลมจึงเงยหน้าขึ้นมอง เมื่อเห็นว่าผู้ที่มาเยื่อนเป็นใครที่มีท่าที่ผ่อนคลายลง เเล้วกระดิกหูเบาๆสองสามที
เจียวลั่วส่งเสียงครางต่ำเลียนเเบบกวางก่อนที่จะย่องเบาๆเข้าไปใกล้ด้านหลังของกวางตัวเมียเหล่านั้น ถัดไปไม่ไกลก็มีกวางหนุ่มตัวหนึ่ง ยืนนิ่งสงบอยู่ข้างลำธาร มันมีเขาที่ดูงามสง่า รูปร่างสูงโค้งคดเคี้ยวราวกับ ก้อนเมฆ เจียงลั่ว ครางในลำคอด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำอีกครั้ง กวางหนุ่มขานรับเท้าหน้าย่ำอยู่บนทุ่งหญ้าเขียวขจีเเละตะกุยดินสองสามที
ฝูงกวางมีอาการราวกับได้เจอเพื่อนเก่า จึงเข้ามาล้อมหน้าล้อมหลัง เจียงลั่ว กวางหนุ่มกระโดดเข้ามาใกล้เเละใช้เขาเกี่ยวกระบุงสมุนไพรของ เจียงลั่ว ทำให้หมอหนุ่มต้องส่งเสียงขู่เพื่อขับไล่อยู่หลายหน เเต่ฝูงกวางก็มิได้เกรงกลัวเลยเเม้เเต่น้อย
คุยกันหลังอ่านเรื่องนี้ของสนพ.เบเกอรี่บุ๊ค ค่อนข้างนานแล้ว ห้าหกปีเห็นจะได้ คงเป็นช่วงแรกๆที่เบเกอรี่เริ่มมาจับงานแปลเลยมั้ยนะ ไม่แน่ใจเหมือนกัน เราก็มีเรื่องนี้มานานมากๆแล้วเหมือนกันจนจำไม่ได้แล้ว เพิ่งจะรื้อๆกองดองแล้วเอาออกมาอ่านเนี่ยแหละค่ะ
ตอนแรกคิดว่าเล่มเดียวจบ จะชิวๆเบาๆ แต่เอาเข้าจริง เนื้อหาเยอะเหมือนกันนะ แบบดราม่ากว่าที่คิดเอาไว้อะ นายเอกเป็นหมออยู่ในหุบเขาเซียน วันนึงไปเจอประมุขมารบาดเจ็บมาก็เลยช่วย ไปๆมาๆก็รักกัน แต่จริงๆแล้วเป็นแผนการที่ต้องการเอากำลังภายในของเขา จริงๆคิดว่าพระเอกชอบนายเอกตั้งแต่เห็นครั้งแรกแล้วแหละแต่ตอนนั้นยังไม่รู้ตัว จนเค้าจะตายแล้วเพิ่งจะรู้ตัว เอาจริงเราแอบเชียร์ให้มันพลิกจบแบดเอนด์ไปเลย ดูเหมาะกับเรื่องดี คือค่อนข้างชอบนายเอกพอสมควร เป็นคนแบบยกได้วางได้
สรุปแล้วเราก็คิดว่าสนุกใช้ได้อยู่ค่ะ คือตัวร้ายแบบฮ่องเต้ค่อนข้างแบบแบนๆไปหน่อย แถมยังจบแบบนางได้ประโยชน์ไปอีก จริงๆสมควรที่จะตกต่ำไปตลอดชีวิตต่างหาก (อินมากๆ 55555)
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [
แล้วก็ชอบที่พระเอกหากวางมาเลี้ยงในพรรค กลัวน้อยหน้าฮ่องเต้ที่เอากวางจากหุบเขาไปเลี้ยงเพื่อระลึกถึงเจียงลั่ว
เสียดายที่ตอนจบดูรวบรัดตัดจบไปหน่อย