)
เรื่องย่อหลังปก"ฉันหายไปในวันหยุด" เป็นเรื่องลึกลับแกมหรรษาของนักเขียนดาวรุ่งชื่อดัง " โอตสึ อิจิ " เจ้าของรางวัลวรรณดีเด่นของนิยตสาร Jump และรางวัลนิยายลึกลับสยองขวัญของญี่ปุ่น ที่รวมสองนิยายลึกลับขนาดสั้นสองลีลา ซึ่งมีสไตล์แปลกใหม่ไม่เหมือนใคร
ฉันหายไปในวันหยุด เรื่องราวของสาวน้อยวัยรุ่นนาม นาโอ ผู้มีบุคลิกเหมือนไจแอนต์ในเรื่องโดราเอมอน เธอเป็นลูกเลี้ยงของเศรษฐี แต่ด้วยความไม่พอใจที่พ่อเลี้ยงแต่งงานใหม่ เธอจึงหนีออกจากบ้านไปแล้วซ่อนตัวอยู่ในห้องคนรับใช้ จากนั้นก็ก่อคดีหรรษาขึ้น คือลักพาตัวเองจนกระทั้งคนทั้งบ้านต้องปั่นป่วนกันไปหมด นาโอจะคลี่คลายปัญหาอย่างไร ในเมื่อคดีนี้มีตำรวจเข้ามาเกี่ยวข้อง
เพื่อนร่วมบ้านที่มองไม่เห็น เกี่ยวกับมิตรภาพของหนุ่มน้อย ซึ่งย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านที่ผู้พักคนเดิมถูกฆาตกรรม และได้พบว่าแม้เธอจะตายแล้ว แต่วิญญาณนั้นไม่ได้ไปไหน กลับวนเวียนอยู่ในบ้านจนกลายเป็นเพื่อนร่วมบ้านที่มองไม่เห็นของเขา หนุ่มน้อยจึงต้องใช้ชีวิตอยู่กับเธอจนได้เรียนรู้ว่า คนตายก็สอนให้คนเป็นรู้จักความงามและคุณค่าของโลกนี้ได้เหมือนกัน
คุยกันหลังอ่านเราอ่านนิยายแนวสืบสวนมาก็พอสมควร แต่ก็ถึงอย่างนั้นก็คงพูดไม่ได้ว่าเป็นแนวหลักที่อ่านมั้งคะ รู้สึกคิดถึงความรู้สึกของการได้อ่านนิยายสืบสวนญี่ปุ่นเหมือนกันค่ะ เล่มที่อ่านวันนี้เป็นผลงานของโอตสึ อิจิ นักเขียนที่มีชื่อทั้งในญี่ปุ่นและนอกญี่ปุ่น ในไทยเองก็ด้วย
เราเองไม่เคยอ่านงานของโอตสึ อิจิ มาก่อนเลย แต่มีอยู่หลายเล่มในไหดองที่ไม่เคยเอามาอ่านสักที ตอนแรกเราว่าจะอ่าน หันมาทางนี้เถอะนะ โมโมเสะ ซึ่งมีเป็นเรื่องของโอตสึอิจิ ที่ใช้อีกนามปากกานึงเขียน แต่เราหาเล่มไม่เจอ คิดว่าคงอยู่ที่ไหนในห้องนั่นแหละนะ เล่มนี้เป็นของขวัญด้วย หาไม่เจอคงเสียดายแย่
กลับมาที่ 'ฉันหายไปในวันหยุด' อันบ้างค่ะ เล่มนี้เป็นหนังสือเล่มบางๆที่ประกอบด้วยสองเรื่องคือ ฉันหายไปในวันหยุด และ เพื่อนร่วมบ้านที่มองไม่เห็น ส่วนตัวเราประทับใจทั้งสองเรื่อง โดยเฉพาะฉันหายไปในวันหยุด นาโอะอาศัยอยู่กับแม่สองคนในบ้านเล็กๆ ฐานะยากจน ไม่มีเงินแม้กระทั่งจะซ่อมประตู วันนึงแม่ของนาโอะแต่งงานกับผู้ชายซึ่งรวยมาก จนนาโอะได้ย้ายเข้าบ้านหลังใหญ่ แต่หลังจากนั้นไม่นานแม่ก็ตาย นาโอะรู้สึกไม่ปลอดภัยกลัวว่าพ่อเลี้ยงจะทิ้งตัวเองวันไหนก็ได้ หลังจากนั้นพ่อเลี้ยงยังมี เคียวโกะ ซึ่งเป็นแฟนใหม่อีก นาโอะก็ยิ่งรู้สึกไม่ปลอดภัยยิ่งกว่าเดิม เลยหนีออกจากบ้านเพื่ออยากดูปฏิกิริยาของคนในครอบครัว แล้วก็ไปซ่อนตัวในห้องของคนรับใช้ชื่อ คุนิโกะ มันเป็นเกมการลักพาตัวปลอมๆ ที่ตอนหลังเฉลยออกมได้แบบเราค่อนข้างชอบเลยค่ะ คิดว่าคนเขียนผูกเรื่องแนบเนียนดีค่ะ ความสัมพันธ์ระหว่างนาโอะกับคุนิโกะก็น่ารักดี
เรื่องรองคือ 'เพื่อนร่วมบ้านที่มองไม่เห็น' เรื่องนี้ทำให้เราคิดว่าคนเขียนเขียนเรื่องได้โรแมนติกมาก ดีมาก เหงามาก แล้วยังคงตีมสืบสวนเอาไว้ ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนร่วมบ้านสองคนดีมาก ถึงแม้ว่าจะสั้นแต่สื่อฟีลลิ่งได้ดีแบบสุดๆเลยค่ะ
สรุปแล้วเราก็ค่อนข้างชอบเลยค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [
pot เรื่องน่าติดตามนะคะ