And now the purple dusk of twilight time Steals across the meadows of my heart; High up in the sky the little stars climb, Always reminding me that we're apart.
You wonder down the lane and far away, Leaving me a song that will not die; Love is now the Star Dust of yesterday, The music of the years gone by.
Sometimes I wonder why I spend the lonely night, Dreaming of a song? The melody, haunts my reverie, And I am once again with you, When our love was new And each kiss an inspiration, But that was long ago, Now my consolation is in The Star Dust of a song.
Beside a garden wall, When stars are bright, You are in my arms, The nightingale tells his fairy tale Of paradise where roses grew. Tho' I dream in vain, In my heart it will remain: My Star Dust melody, The memory of love's refrain.
สุดท้ายก็ขึ้นบล็อคใหม่ได้ทันวันวาเลนไทน์พอดี 
ที่จริงเขียนบล็อคอีกเรื่องนึงไว้ แต่ใกล้วันแห่งฟามรักก็เลยอัพบล็อคให้เข้าเทรนด์ซะหน่อย 
เห็นหน้าซึงฮอนในคลิปที่ไปงานศพเจิง ดาบินแล้วดูเศร้าจัง ร้องไห้เหมือนตอนเล่นเป็นจุนโซเลย
นี่ ยัยชิด ข่าวลือน่ะ แต่ช่วยกระจายหน่อยนะ อิน้องเด้งจะได้อายยอมสิโรราบเป็นของเจ๊ กร๊ากกก คิดได้ไงฟะเนี่ย
ขอบคุณโจมากๆสำหรับเรื่องเพลง ส่วนเรื่องบีจีสีมีเรื่องอยากถามหลายเรื่อง ไว้หลังไมค์ไปคุยอีกทีเน้อ
จะบอกว่าหนังของทักกี้ไม่มีเวลาดูต่อเนื่อง เคยเห็นเมื่อปีที่แล้วมั้ง แต่ไม่ได้ชอบทักกี๊เท่าไหร่ไง เลยเฉยๆ จะชอบพ่อคนนี้เป็นพักๆ ไม่รู้ทำไม
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 161 คน [