A Place Among the Stones ช่วงนี้หลายคนถามว่า “มึงเป็นอะไร ทำไมเข้ามาพ่นอะไรในนี้บ่อยจัง” ก็ไม่มีอะไรหรอก แค่อยากคุยกับ “คน” ที่ปราศจากหัวโขน บางคร้ง โลกไซเบอร์ที่หลอกลวง มันยังจริงเสียยิ่งกว่าโลกหลังหน้ากากข้างนอกเสียอีก ช่วงนี้หลายคนบอกว่า “มึงดาร์กๆนะช่วงนี้ หงุดหงิดอะไรวะ” ก็ไม่รู้สิ อากาศร้อนมั้ง เลยใกล้บ้า เมื่อคืนนี้อยากเดินกลับบ้าน ก็แค่ไม่กี่สถานีรถไฟฟ้าเอง คนอื่นอาจจะหาว่าบ้า เดินทำไม รถไฟฟ้ามีไม่ขึ้น ก็ไม่รู้สิ พอเดินแล้วมันเหมือนได้คุยกับตัวเอง ได้อยู่คนเดียว ได้ปล่อยใจให้คิดอะไรๆไปได้เรื่อยๆ บางทีการได้เดิน อาจจะทำให้คิดเรื่องงานออกก็เป็นได้ จนกระทั่ง เสียงเพลงใน ipod วนมาเป็นเพลงนี้ A Place Among the Stones ของ Maire Brenna ที่นำมาร้องใหม่โดย Davy Spillane ในอัลบั้ม celtic circle ทำให้ภาพถนนยามค่ำที่อยู่ตรงหน้า กลายเป็นเหมือนหนัง 3 มิติ เหมือนดูหนังสารคดีที่ถ่ายทอดชีวิต ...ชีวิตที่หลากหลาย ภาพแววตาที่แห้งผากทอดอาลัยของนักขอข้างถนน ภาพแม่ที่วางลูกน้อยลงบนกระดาษหนังสือพิมพ์ที่ปูไว้บนพื้นคอนกรีต ภาพรถราที่เคลื่อนที่รวดเร็ว อย่างไร้วิญญาณ ภาพฝรั่งขี้นกที่นั่งข้างถนนพร้อมกระเป๋าสกปรกหนึ่งใบ ภาพนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ จูงมือสาวชาวไทย ภาพของผู้หญิงเหล่านั้นที่เตรียมพร้อมรับงานหนักช่วงสงกรานต์ ภาพของหมาตัวเบ้อเริ่มบนรถซาเล้งของสองผัวเมีย ภาพของพ่อค้าร้านตัดชุดสูทที่นั่งกุมหัวในความมืด ภาพของคนไร้บ้าน กำขวดเหล้าสลบไสลอยู่บนทางเท้า และอีกหลายต่อหลายภาพ ที่ทำให้เหมือนถูกน้ำท่วมความรู้สึก และทำให้ลืมเรื่องงานที่ตั้งใจมาเดินคิด แต่กลับเลื่อนไหลไปตามความรู้สึกของหนัง 3 มิติตรงหน้า มาสะดุ้งตัวชาวาบอีกครั้งเมื่อเพลงจบ ความรู้สึกตัวกลับคืนมา แล้วจึงเห็นว่า ภาพตรงหน้าคือความจริง Here is also a place among the stones สองเท้าก้าวช้าๆ พากลับบ้านอย่างปลอดภัย เข้าสู่แสงไฟสว่างของร้าน 7-11 หน้าบ้าน อยากหากาแฟกินตอน 4 ทุ่ม เดินไปเข้าในร้านก็ปะทะเข้ากับหนังสือเล่มหนึ่ง “สุขกันเถอะโยม” เล่ม 2 ของพระมหาสมปอง ฉบับเผยโฉมหน้าทีมงาน เลยพลิกๆดู จนในที่สุดก็ได้เห็นหน้า “ตอ เต่า ตัวเดิม” เพื่อนจาก thaipoem ที่เพิ่งจะมารู้ทีหลังว่าเป็นเณร จนตอนนี้ “ตอ เต่า ตัวเดิม” เมื่อหลายปีก่อน กลายเป็นพระอาจารย์ไปแล้ว เลยเสียเพื่อนไป แต่ก็คุ้มค่าที่ได้กัลยาณมิตรมาแทน ฤทธิ์กาแฟ 7-11 ทำเอาตาค้างจนถึงตีสามกว่าๆ สะสางงานไปเรื่อยๆ งานเยอะ อากาศร้อน และนอนไม่หลับ แต่ในที่สุด ค่ำคืนอันงงๆ มันก็ผ่านไปจนได้ แล้วก็ตื่นมาพบกับวันแรกของเทศกาลมหาสงกรานต์ที่ไม่ได้พิเศษอะไร A Place Among the Stones No heart hangs on distant water What enchantment in this world I wander westward my heart desires With seas alive Shadow me under the mountains of time Guide me to the endless paths No tears fall on stoney highways That skyline splendour lights my way We wander westward our heart's desire With seas of light Shadow me under the mountains of time Guide us to endless paths   Create Date : 12 เมษายน 2551 15 comments Last Update : 12 เมษายน 2551 14:55:55 น. Counter : 720 Pageviews. Share Tweet

สุขสันต์วันสงกรานต์ ขอให้หัวใจฉ่ำเย็นทุกวันค่ะ เพลงเพราะมาก เขียนเล่าอารมณ์ได้เก่งมาก อ่านเพลินเชียวค่ะ   โดย: ทากลูกหมู 12 เมษายน 2551 14:43:18 น.

สวัสดีคร้าบบบ   โดย: shame_of_sins 12 เมษายน 2551 15:13:14 น.

บรรยายซะเห็นภาพเลยครับ อิอิ เพลงเพราะนะครับ แล้วก็ เออ..... สุขสันต์วันสงกรานต์ที่แสนจะธรรมดานะครับ   โดย: jone500 (max_pressure ) 12 เมษายน 2551 21:14:07 น.

โดย: ความเจ็บปวด 13 เมษายน 2551 0:16:51 น.

วันนี้วันดี วันปีใหม่ไทย ทำใจให้สบายๆ ค่ะ มีความสุขเยอะๆ นะคะ ไปเล่นสงกรานต์กันดีกว่า   โดย: nang_sida 13 เมษายน 2551 7:27:54 น.

ไปกิน ไปนอน ที่อัมพวา ก็ดีนะ แต่อย่าไปศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ล่ะ เดี๋ยวลมปราณจะแตกเพราะที่นั่นมีแต่ของอร่อย   โดย: จอมมารขาวดำ 14 เมษายน 2551 15:03:49 น.

เวลาคนเราทำอะไรที่ต่างจากเดิม มันต้องมีอะไรสักอย่างให้ทำ ไม่ทดสอบตัวเอง ก็คงเป็นเรื่องความรู้สึก อ่านเอนทรีนี้ เจอเนื้อเพลง..มีแอบเหงา กาแฟ 7-11 ตาค้างจริงๆด้วยคะ :)   โดย: pangz 14 เมษายน 2551 16:28:23 น.

แวะมาเยี่ยมครับ ... ... ก้อนหินที่กำไว้น่ะวางลงดีกว่ามั้ยครับ อย่าพยายามบีบมันต่อไปเลยยังไงมันก็ไม่แตกหรอกครับ ถึงบีบมันจนแตกเศษหินก็บาดมือเราเป็นแผลอยู่ดี ++ขอให้มีความสุขวันสงกรานต์ครับ   โดย: หนึ่งในชาวโลก 14 เมษายน 2551 22:09:49 น.

สวัสดีครับครูเสี้ยว ผมไม่ทานกาแฟมานานแล้วครับ ไม่ติดกาแฟ แต่ติดบล้อกแทน หุหุหุ เรื่องที่เขียนเศร้าหรือเปล่าน้อ ผมเขียนตอนเหงื่อแตกท่วมตัวเลยครับ วันนี้เชียงใหม่อากาศ 40 องศานะครับ   โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 14 เมษายน 2551 22:11:32 น.

หวัดดียามเช้าครับครุเสี้ยว ชวนมาทำขข้อสอบข้อที่ 9 ที่บล้อกผมครับ   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 15 เมษายน 2551 8:15:47 น.

บางครั้งโลกใบเล็กๆที่อยู่รอบตัวเรามันก็ดูดีเหลือเกิน มันสามารถตัดขาดเราออกจากโลกภายนอกได้แม้ว่าคนอื่นจะพูดอยู่ข้างเรา(ฉอดๆๆ) มันทำให้โลกที่ดูน่าเบื่อในความวุ่นวายใบนี้ดูสดใสขึ้นมาทันตา หรือแม้แต่หลากหลายความรู้สึกที่เกิดขึ้น และที่สำคัญมันทำให้เราได้คิด ได้คุยกับตัวเองเสมอ แม้ว่าคนอื่นจะไม่เข้าใจเรา แต่โลกของเราเองจะอยู่กับเราตลอดไป.... เป็นกำลังใจให้นะคุงเสี้ยว มีอะไรก็คุยกันได้ งุงิ   โดย: ผู้กำกับขยับพุง IP: 58.9.144.228 16 เมษายน 2551 10:01:58 น.

มาเยี่ยมครับ สวัสดียามเช้า   โดย: ปรานทยา 17 เมษายน 2551 8:09:40 น.

เอาใจช่วย ให้หายหงุดหงิดหัวใจ ในเร็ววันนะครับ : ) ปล. เวลาที่ผมอัดอั้นมากๆ ผมจะหาที่เหมาะๆ แล้วแหกปากร้องเพลง เพลงที่ร้องประจำ คือเพลง 'กล้วยไข่' ครับ มีทั้งเอาปืนยิง ทั้งโยนระเบิดซ้ำ และตีจนคะมำเลย สะใจดี ; p   โดย: Amygdala 17 เมษายน 2551 21:01:45 น.

ไม่บอก   โดย: ปุ๊กกู่ IP: 58.8.182.243 18 เมษายน 2551 4:28:09 น.

แม้คุณเสี้ยวก็ ... ถึงจะหายหน้าหายตาไปนาน ก็คิดเสมอว่าเจอเพื่อนที่ใช้นามปากกาว่า "เสี้ยว" อย่าคิดว่าเราเป็นคนอื่น ตอ เตา ตัวนี้ ยังไม่เปลี่ยนความรู้สึกที่ ได้มีเพื่อนผู้หญิงที่สนิทคนแรกและก็เป็นคนเดียวตลอดมา .... ที่ห่างไกลใช่ว่าจะไปไหนก็ยังอยู่ที่เดิม และแสวงหาความ "เสี้ยว" อยู่ตลอดเวลาที่ไม่ได้เจอกัน แม้สถาน ตอ เต่า ตัวนี้ จะเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหน ความว่า "เสี้ยว" ยังสดใสในจิตเสมอ.. เอาล่ะก็ดีใจที่ได้พบบล็อคนี้และก็จะขอเป็นแฟนคลับด้วยก็แล้วกัน (ฝากเนื้อฝากตัวด้วยคร๊าบบบบบบบบบบ) ตอ เต่า ตัวนี้ (ตัวเดิมนั้นแหล่ะ)   โดย: ตอ เต่า ตัวเดิม IP: 124.121.1.173 24 เมษายน 2551 22:22:50 น.